ΠΑΟΚ: Ο αέρινος Κωνσταντέλιας κι ο Λουτσέσκου που πρέπει να το απολαύσει

Ο ΠΑΟΚ κόντρα στον Ολυμπιακό πέτυχε μία σπουδαία νίκη για τον οργανισμό του.

Αυτή η νίκη και με τον τρόπο που ήρθε γεμίζει με αυτοπεποίθηση τον Δικέφαλο. Ο ΠΑΟΚ, ωστόσο, δεν πέτυχε τίποτα περισσότερο από το να γεμίσει το ντεπόζιτο που είχε αδειάσει επικίνδυνα.

Η ανατροπή επί των νταμπλούχων, σε μία Τούμπα γεμάτη αμφιβολία, είναι ένα καύσιμο. Αν θα συμπληρώνει στο ντεπόζιτο και θα φτάσει στον προορισμό του στο τέλος ή αν θα αδειάσει ξανά και θα τον αφήσει κάπου στο πουθενά, θα φανεί στην πορεία. Μετά τη διακοπή, όπου ο ΠΑΟΚ βρήκε την ηρεμία του, έχει την ΑΕΚ εκτός. Κι ακολουθεί η Λιλ στη Γαλλία. Είναι αγώνες που σε εκτοξεύουν αν πάρεις τα αποτελέσματα που πρέπει ή σε ρίχνουν ξανά σε κλίμα αμφισβήτησης.

Σε κάθε περίπτωση, στον ΠΑΟΚ ακόμα και μετά το νικηφόρο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, το πρώτο που σου έρχεται στο μυαλό είναι ο Γιάννης Κωνσταντέλιας. Ο 22χρονος διεθνής αέρινος μεσοεπιθετικός έκανε και χθες ό,τι μπορούσε για να βγει ο ΠΑΟΚ από το σκοτάδι.

Μέχρι το λάθος του Μπιανκόν και τη χαμένη του ευκαιρία από την πάσα του Γιακουμάκη, ο Ολυμπιακός έδειχνε ικανός για παρέλαση... Ο διακόπτης όσο οι Πειραιώτες δεν σημείωναν δεύτερο γκολ για να κλειδώσουν το ματς, σταδιακά γύριζε προς τον ΠΑΟΚ, που ήταν δεδομένο στο δεύτερο ότι θα μπει με περισσότερο τσαμπουκά. Για να γίνει το 1-1 χρειάστηκε να γλιστρήσει ο Ορτέγκα.

Χρειάστηκε όμως και ο Κωνσταντέλιας να αναστατώνει τον αντίπαλο. Όταν έχεις παίκτη στις τάξεις σου που διαθέτει το απρόβλεπτο, εκτός από το να ικανοποιείς το μάτι του ποδοσφαιρόφιλου, εκτός από το να κάνεις τον οπαδό της ομάδας σου να περιμένει κάτι καλό, γεμίζεις με ανησυχία και τον αντίπαλο.

Αβίαστα, λοιπόν, αναρωτιέται κανείς πως ο ΠΑΟΚ ήθελε να πουλήσει τον συγκεκριμένο παίκτη το καλοκαίρι; Τη στιγμή που ο ίδιος δεν καιγόταν (ούτε πέρσι με τη Σάλτσμπουργκ) να φύγει. Αν καιγόταν θα φορούσε τώρα τη φανέλα της Στουτγκάρδης. Το να πουλήσεις γιατί θα εισπράξεις δεκάδες εκατομμύρια είναι κατανοητό. Οι ΠΑΕ είναι εταιρείες. Όλοι οι σύλλογοι πουλάνε.

Αυτό, ωστόσο, που θα πρέπει να συζητήσουν στην ΠΑΕ ΠΑΟΚ είναι τι πέτυχαν όταν πούλησαν Τζόλη, Γιαννούλη, Κουλιεράκη, Τζίμα. Αυτά τα παιδιά ήθελαν να παίξουν στο εξωτερικό. Πήγαν και διαπρέπουν. Ο ΠΑΟΚ πως κάλυψε τα κενά τους; Έφερε έναν αντίστοιχο 22χρονο, 23χρονο με ποιότητα και προσωπικότητα; Και φυσικά με μεταπωλητική αξία; Μετά τον Κουλιεράκη έφερε τον Κόλεϊ... Μετά τον Γιαννούλη ήρθε o Σίντκλεϊ, ο Ράφα Σοάρες ή αντί του Τζόλη ήρθε ο δανεικός Μιτρίτσα. Για τα λογιστικά νοιάζονται επιχειρηματίες και στελέχη. Οι οπαδοί θέλουν νίκες και θέαμα.

Σταδιακά με αυτές τις κινήσεις ο ΠΑΟΚ έχασε εκτός από ποιότητα και την εμπιστοσύνη μερίδας των οπαδών του. Αντί του Κωνσταντέλια, λοιπόν, η ΠΑΕ είχε σχεδιάσει να φέρει δανεικό τον Ιβανούσετς, όπως κι έγινε. Όχι ότι ο Κροάτης είναι κακός παίκτης. Αλλά ακόμα δεν έχει δώσει αυτά που μπορεί. Ο Ιβάν Σαββίδης έκανε πίσω στην πώληση, γιατί αντέδρασε ο κόσμος. Αυτό ασφαλώς είναι πρόβλημα. Να μην αφουγκράζεσαι την ατμόσφαιρα. Δηλαδή, δεν περίμενε αντιδράσεις; Και μετά ανανέωσε αυτός ο αέρινος παίκτης, ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα που έχει βγάλει η χώρα και οδηγεί τον ΠΑΟΚ.

Στη συνέχεια ο Σαββίδης συμφώνησε να σκάσει και μία ντουζίνα εκατομμύρια για να φέρει τον Ζαφείρη. Τον Γενάρη. Αλλά σε κάθε περίπτωση, είναι μία τρομερή μεταγραφή για τα ελληνικά δεδομένα. Πράγματα που δεν συμβαδίζουν μεταξύ τους η πώληση του Κωνσταντέλια με την ανανέωση και την αγορά του Ζαφείρη. Αν δεν υπήρχε αντίπαλο δέος ενδεχομένως κάτι από τα δύο τελευταία να μην γινόταν... Όπως και να έχει, αυτός ο ΠΑΟΚ χωρίς τον αέρινο Κωνσταντέλια, δεν θα μπορούσε να γεμίσει το ντεπόζιτο. Κάποια στιγμή θα έμενε στον δρόμο...

Εδώ φτάνουμε στον Ραζβάν Λουτσέσκου. Είναι τέλειος; Όχι. Αλλά είναι ο προπονητής που πήρε δύο πρωταθλήματα, το ένα αήττητο και ξεκινώντας με -2 τη σεζόν και το άλλο με τέσσερεις σερί νίκες σε ντέρμπι. Έχει εμμονές; Όπως όλοι οι άνθρωποι. Όχι μόνο οι προπονητές.

Ζωή στον ΠΑΟΚ υπήρχε πριν, θα υπάρχει και μετά τον Λουτσέσκου. Αν και κάποια στιγμή όταν κάποιος έχει τόσες επιτυχίες με έναν σύλλογο, το βάρος για τον επόμενο είναι τεράστιο. Το ίδιο θα ισχύει, για να το ξεκαθαρίσουμε και για τον Ιβάν Σαββίδη. Η ζωή στον ΠΑΟΚ πριν έρθει ήταν δύσκολη. Μετά ήρθε η χαρά. Άρα και σε διοικητικό επίπεδο, το βάρος για τον επόμενο, όταν κι ΕΑΝ έρθει η ώρα να φύγει ο Σαββίδης και η οικογένειά του από τον ΠΑΟΚ, θα είναι τεράστιο.

Με το υλικό που έχει ο ΠΑΟΚ, όχι ότι είναι κακό, αλλά έχει χτυπητές αδυναμίες και σίγουρα δεν διαθέτει δύο ισάξιους παίκτες σε όλες τις θέσεις, όπως χρειάζεται μία ομάδα που έχει στόχους σε τρεις διοργανώσεις, προσωπικά δεν θεωρώ ότι άλλος τώρα θα μπορούσε να πετύχει περισσότερα. Το ερχόμενο καλοκαίρι με τη δική του δουλειά και παίκτες στα χαρακτηριστικά που θέλει να έχει η ομάδα, ναι. Είπαμε, ζωή θα υπάρχει και μετά τον Λουτσέσκου.

Τώρα ένας προπονητής συνήθως φεύγει όταν έχει κριθεί ότι δεν δουλεύει ή έχει χάσει τα αποδυτήρια. Ο Ρουμάνος και δουλεύει και τα αποδυτήρια προφανώς δεν τα έχει χάσει. Κι επειδή μετά την Βόλφσμπεργκερ είχε πει ότι φέτος θέλει να το απολαύσει, θα πρέπει να τον αφήσουν να το απολαύσει. Γιατί δείχνει ΤΩΡΑ ο μόνος που μπορεί να οδηγήσει κάπου τον ΠΑΟΚ. Όχι από συμβιβασμό. Αλλά επειδή μπορεί. Ο συμβιβασμός άλλωστε έγινε στις αρχές του καλοκαιριού. Δεν νοείται να μην φύγει τότε και να γίνει στη μέση της σεζόν. Είναι σαν την περίπτωση του Κωνσταντέλια. Δεν μπορεί να μην νιώθεις ορισμένα πράγματα.

ΥΓ. Ο Ιβάν Σαββίδης δέχεται έντονη κριτική, όχι μόνο φέτος. Κι επειδή προέκυψε ο Τέλης Μυστακίδης, αυτή στα αρνητικά αποτελέσματα εντείνεται. Άλλο η κριτική, άλλο η αχαριστία. Υπάρχει, λόγω του θυμού ορισμένων και αχαριστία. Ακόμα και χρησιμοποιώντας φράσεις που μέχρι πριν λίγα χρόνια τις έλεγαν αντίπαλοι του ΠΑΟΚ. Τότε όλοι ήταν ασπίδα του Σαββίδη. Τώρα τα υιοθετούν... Ο Σαββίδης είτε το θέλουν είτε όχι συνδύασε τη δυναμική του συλλόγου με χρήμα και τον τράβηξε από το χείλος του γκρεμού (οικονομικά). Η σκέτη δυναμική δεν βγάζει πουθενά.