Επιτέλους γκολ (3) από τα μπακ για τον Ολυμπιακό! Να ήταν καλοί κι οι στόπερ…

Επιτέλους γκολ (3) από τα μπακ για τον Ολυμπιακό! Να ήταν καλοί κι οι στόπερ…

Επιτέλους γκολ (3) από τα μπακ για τον Ολυμπιακό! Να ήταν καλοί κι οι στόπερ…

bet365

Ο Κ. Νικολακόπουλος προσεγγίζει στο blog του στο Gazzetta με το δικό του τρόπο το δεύτερο τεστ του Ολυμπιακού στην Ισπανία.  

Το χθεσινό φιλικό του Ολυμπιακού με την Σταντάρ Λιέγης έφερε πολύ καλά και πολύ κακά νέα. Όπερ σημαίνει ότι δεν ήταν ένα θετικό τεστ, γιατί στη φάση που βρίσκεται φέτος η ομάδα πρέπει να έχει καλά νέα για να μπορεί να προχωρήσει.

Τα καλά νέα είναι, κατά πρώτον, ότι επιτέλους ο Ολυμπιακός πήρε δημιουργία για φάσεις και γκολ από τους πλάγιους μπακ. Και τα τρία γκολ προήλθαν από ισάριθμες ωραίες ενέργειες τους: το πρώτο γκολ από το φοβερό μπουκάρισμα του Βρουσάι και τη σέντρα ακριβείας του, αφού πρώτα είχε βγει πρώτος στην μπάλα και την είχε κλέψει-ένα γκολ που το λες και καθαρά προσωπικό. Και τα άλλα δύο από τις άψογες μπαλιές του Μαρσέλο, που ήταν πάρε βάλε, όπως κι εκείνη του Βρουσάι. Θα μπορούσε δε κι ο Βρουσάι να είχε φτιάξει κι αυτός δύο γκολ, και να είχαμε το φοβερό 2+2 ασίστ από τους μπακ, αν γυρνούσε σωστά την μπάλα ξανά στον Αράμπι, εκεί που τον βρήκε ο Μπουχαλάκης με πανέξυπνη πάσα σε ιδανική θέση για σέντρα.

Ατυχώς έπαιξαν μαζί μόλις για 15 λεπτά, από το 46’ έως το 60’, ο Βρουσάι δεξιά κι ο Μαρσέλο αριστερά. Στο α΄ ημίχρονο αριστερά ήταν ο Ρέαμπτσιουκ, που μοιάζει να έχει χάσει εντελώς την ψυχολογία του: ήταν μέτριος έως κακός αμυντικά και σκέτο κακός επιθετικά. Και στο β΄ημίχρονο ήταν δεξιά από το 60’ και μετά ο Ανδρούτσος, που ξαφνικά εμφανίζεται χειρότερος από παιχνίδι σε παιχνίδι, ειδικά δε στα πρώτα λεπτά που μπήκε χθες ήταν τραγικός. Να θυμίσω ότι ο Βρουσάι είχε κάνει ίδια κίνηση και σέντρα-ασίστ στον Αράμπι για το δεύτερο γκολ στη νίκη επί της Χάντερσφιλντ.

a

Κατά δεύτερον, είναι ευχάριστο που οι «ερυθρόλευκοι» γενικά ήταν παραγωγικοί σε φάσεις. Λιγότερο στο α΄ ημίχρονο, που το παιχνίδι ήταν πιο «σφιχτό», αλλά με ιδίως τον Μασούρα (δεν ήταν οφσάιντ σε φάση που υποδείχθηκε, όμως και πάλι το έχασε) και τον Μπιέλ, να βρίσκονται σε πλεονεκτικές θέσεις με απογοητευτικά τελειώματα. Περισσότερο στο β΄ ημίχρονο, με τον Μπακαμπού να βάζει ένα και να χάνει, για πολλοστή φορά, άλλα δύο γκολ-την πρώτη περίπτωση με ένα πλασέ που έστειλε την μπάλα ψηλά αντί για χαμηλά και τη δεύτερη με ένα απαράδεκτο κοντρόλ μπροστά στον γκολκίπερ. Και με τον Ελ Αράμπι να κάνει δύο γκολ και να χάνει ένα ακόμη με τρόπο που σε κάνει να σηκώνεις τα χέρια ψηλά, γιατί δεν σούταρε στην ασίστ του Χάμες, αλλά πήγε να ντριμπλάρει και να ξαναντριμπλάρει, ένα πραγματικά κακό χούι του-κι είναι πραγματικά άξιον απορίας, πώς δεν καταλαβαίνει ότι το όπλο του είναι να εκτελεί άμεσα κι όχι να το…συζητάει.

Προς τι η κριτική στους σέντερ φορ, που έκαναν τρία γκολ, παίζοντας ένα ημίχρονο ο Μαροκινός και 30 λεπτά ο Κονγκολέζος; Διότι τα γκολ, τους τα σερβίρισαν οι συμπαίκτες τους και αν τα έχαναν κι αυτά πραγματικά θα υπήρχε μεγάλο θέμα.. Διότι, στις έξι ευκαιρίες φάτσα με τον αντίπαλο τερματοφύλακα έκαναν γκολ τις τρεις. Διότι πρέπει να έχουμε τέλος πάντων μεγαλύτερες απαιτήσεις απ΄ όλους τους παίκτες-ο Αράμπι για παράδειγμα χθες έχασε πέντε φορές την μπάλα στο μισό του Ολυμπιακού κι έτσι ξεκίνησε το δεύτερο γκολ των Βέλγων και μία ευκαιρία τους στο 85’…

Παρεμπιπτόντως, επιβεβαιώνουμε σε κάθε παιχνίδι ότι ο Αράμπι είναι πιο πληθωρικός φορ (χθες έπαιξε έξω αριστερά μετά το 60’, όταν μπήκε ο Μπακαμπού) κι ο Μπακαμπού πιο ταχύς κι εκρηκτικός (θυμηθείτε τη φάση που βγήκε μπροστά με σπριντ, τον γκρέμισε ο στόπερ λίγο έξω από την περιοχή και ο κλόουν Ισπανός διαιτητής δεν έδωσε την απευθείας κόκκινη κάρτα).

a

Τα κακά νέα για τον Ολυμπιακό είχαν να κάνουν με την τραγική αντίδραση των παικτών του στα τρία γκολ των Βέλγων, κι όχι μόνο. Στο 1-0 της Σταντάρ ούτε ο Εμβιλά, ούτε ο Κασάμι έπαιξαν αποφασιστικά άμυνα, πάνω απ΄ όλα όμως ο Ρέτσος έκρινε σκόπιμο στο πραγματικά καλό σουτ του αντίπαλου να «προσπαθήσει» να κόψει γυρνώντας τον πισινό του! Είναι αντίδραση αυτή ενός στόπερ 24 ετών; Αντί να πάει σαν καμικάζι και να απλώσει το κορμί του μήπως διώξει την μπάλα, γύρισε τον πισινό του; Έτσι θα έδιωχνε;

Στο 2-1 της Σταντάρ, τον Εμβιλά (σε ρόλο στόπερ από το 41΄, όταν βγήκε ο Ντόη) τον πέρασαν όσο πιο εύκολα γινόταν και στη σέντρα που ακολούθησε ο Καλογερόπουλος πήγε δεύτερος στην μπάλα, από τον αντίπαλο φορ που άμα λάχει είναι σχεδόν στην ηλικία του. Το Νο 1 που πρέπει να κάνει ένας σέντερ μπακ σε τέτοιες φάσεις είναι να βγει πρώτος στην μπάλα-αν βγει ο φορ, τελείωσε το παραμύθι.

Τα ίδια και χειρότερα στο 3-3 των Βέλγων από τον Εμβιλά, που πήγε κι αυτός με…χρονοκαθυστέρηση στη φάση κι ο ίδιος Βέλγος έκανε γκολ σε φάση καρμπόν. Μιλάμε για ένα παιδί ούτε 20 ετών, που στην καριέρα του στην Σταντάρ δεν έχει σκοράρει ποτέ σε επίσημο παιχνίδι (κι έβαλε δύο γκολ σε 25 λεπτά στον Ολυμπιακό). Γενικά, το δίδυμο Εμβιλά-Καλογερόπουλου ήταν απαράδεκτο στο τέλος του ματς, με τον έμπειρο άσο να κάνει μία απίστευτη σταβοκλοτσιά στο 87’ και τον άπειρο παρτενέρ του να αφήνει τον φορ εντελώς αμαρκάριστο να πιάνει κεφαλιά στο 85’, σε δύο στιγμές που εύκολα θα μπορούσε από τότε να έρθει η ισοφάριση, αν δεν είχε καλές τοποθετήσεις ο Κρίστινσον.

a

Η φάση του 3-3, πάντως, αποτελεί ένα παράδειγμα ανοργανωσιάς και ανικανότητας για την ομάδα του Μίτσελ, που με την ισοφάριση κοκκίνισε στο πρόσωπο στον πάγκο κι ήταν έτοιμος να σκάσει-μόνο που θα έπρεπε να το περιμένει, αφού η Σταντάρ είχε ευκαιρίες στο 84, στο 85’ και στο 87’ να ισοφαρίσει…βεβαίως, δικαιολογημένα τα είχε με τους παίκτες του: Ο Ανδρούτσος πραγματικά στην ισοφάριση στο 90ο λεπτό δεν ήξερε τι έκανε. Πήγε να κυνηγήσει την μπάλα σε θέση…έξω αριστερά (!) μετά από μία κακή πάσα του Χάμες, αφήνοντας ακάλυπτη εντελώς τη θέση του, προσέξτε στο τελευταίο λεπτό! Ο δε Χάμες που έσπευσε να τον καλύψει, όχι απλά έφαγε μία ντρίπλα χωρίς να καταλάβει από που, αλλά πάνω απ΄ όλα δεν έκανε έστω ένα φάουλ, για να σταματήσει την είσοδο του αντίπαλου στην περιοχή. Μα ένα φάουλ.

Και κάτι τελευταίο, σχετικό, με αφορμή την αδυναμία που έδειξε ο Χάμες σε αυτή τη φάση: σε όλο το παιχνίδι είναι ζήτημα αν οι παίκτες του Ολυμπιακού έκαναν τρία-τέσσερα (!) φάουλ, την ίδια ώρα που οι Βέλγοι έκαναν πάνω από 10-12 και κάθε φορά που ο Γκάρι η, ο Αγκιμπού η, ο οποιοσδήποτε «ερυθρόλευκος» τους περνούσε, τον έριχναν χάμω. Μπορεί ομάδα να πραγματοποιήσει τους στόχους της σε υψηλό επίπεδο χωρίς να κάνει φάουλ εκεί που χρειάζεται να κάνει;

Ειλικρινά εγώ δεν το νομίζω. Στο ποδόσφαιρο υπάρχει και το τσαγανό, η μονομαχία, εν ανάγκη κι η σκληράδα.

Άσχετο: Είχα γράψει μετά το προηγούμενο φιλικό ότι ο Ολυμπιακός δείχνει να έχει πολύ καλό αναπληρωματικό σέντερ φορ (Αράμπι), αλλά όχι εξίσου καλό βασικό σέντερ φορ (Μπακαμπού). Κάπως έτσι προέκυψε χθες η δοκιμή του Μίτσελ για σέντερ φορ τον Μπιέλ στα πρώτα 45 λεπτά, προφανώς με το σκεπτικό ότι στο ξεκίνημα της φετινής σεζόν ο Ισπανός έπαιξε φορ στην Κοπεγχάγη κι έβαλε όντως αρκετά γκολ, έχοντας κι ασίστ. Αλλά με βάση τα όσα είδαμε χθες, χωρίς μάλιστα ο Μπιέλ να ήταν κακός σε διάφορες κινήσεις του, ο Ολυμπιακός είναι σαν να μην έχει κανένα σέντερ φορ, όταν δεν παίζει ο Μπακαμπού η, ο Αράμπι.

Οι Μάχες Των Play Off είναι στο Gazzetta.gr

Τα πιο συναρπαστικά Play Off της δεκαετίας είναι στο Gazzetta.gr! Όλα τα αθλητικά νέα για την αγαπημένη σου ομάδα, σε συνεχή ενημέρωση. Ακολούθησε το Gazzetta και θα είσαι πάντα ενημερωμένος για το πρόγραμμα των Play Off, την βαθμολογία των ομάδων, τις μεταδόσεις και φυσικά παρακολουθείτε live τα Play Off μέσα από το Game Center!

Κώστας Νικολακόπουλος
Κώστας Νικολακόπουλος

Ο Κώστας Νικολακόπουλος έγινε δημοσιογράφος από…σπόντα. Από τη Νομική και τη δικηγορία η, το επάγγελμα του δικαστικού, που υποτίθεται ότι ήταν στα πλάνα του (εξ ου κι οχαρακτηρισμός «ανακριτή» από τον Γ. Λούβαρη!), βρέθηκε ξαφνικά στον ΦΙΛΑΘΛΟ, όταν πρωτογεννήθηκε η ιδέα αυτής της εφημερίδας από τους Ν. Καραγιαννίδη και Ι. Μαθιουδάκη. Ένα χρόνο ρεπορτάζ Πανιώνιου και Αιγάλεω (μαζί), ένα χρόνο ΑΕΚ και από την άνοιξη του 1984 έως και σήμερα ρεπορτάζ Ολυμπιακού, όπου τα έχει δει όλα. Πρώτα τα λεγόμενα πέτρινα χρόνια και μετά πρωταθλήματα το ένα μετά το άλλο. Του αρέσει να γράφει για μεταγραφές, αλλά ο ίδιος τις αποφεύγει. Σε 40 χρόνια έχει κάνει δύο! Το 1992 στο ΦΩΣ του Θ. Νικολαϊδη και μετά στον ΓΑΥΡΟ που στη συνέχεια έγινε ένα με τον Κόκκινο Πρωταθλητή. Πάνω από μία δεκαετία καλύπτει το ρεπορτάζ του Ολυμπιακού στον Σπορ FM.