Ολυμπιακός: Τα μπακ που πλαγιοκοπούν και η εικόνα του Φαντιγκά

Αν υπήρχε ένα σημείο στο δημιουργικό κομμάτι του Ολυμπιακού, στο οποίο θα μπορούσαμε να σταθούμε στο τελευταίο του φιλικό, αυτό έχει να κάνει με τη δουλειά των ακραίων μπακ.

Έστω κι αν το παιχνίδι με την Κρακόβια έληξε 0-0, είναι αλήθεια ότι από τα πλάγια, και δη από τους μπακ του, ο Ολυμπιακός αυτή τη φορά πήρε πράγματα επιθετικά. Για την ακρίβεια, οι καλύτερες στιγμές του ολυμπιακού από αυτούς προήλθαν, από τον Κούτρη, τον Ανδρούτσο και τον Άβιλα, τους τρεις από τους τέσσερις ακραίους μπακ που χρησιμοποιήθηκαν-τέταρτος ήταν ο Όλεγκ, που έπαιξε από το 63’ και μετά, χωρίς να φανεί μπροστά.

Η μακράν καλύτερη ευκαιρία του Ολυμπιακού ήρθε από την άψογη σέντρα του Άβιλα (κι αυτός μπήκε στο 63’) προς τον Ελ Αραμπί και τον Μασούρα, με τον πρώτο να μην προλαβαίνει να πλασάρει και τον δεύτερο να αποτυγχάνει να σκοράρει από ιδανική θέση. Ήταν πραγματικά πολύ καλή η χαμηλή μπαλιά του Ισπανού, που πάντως μέχρι τώρα δεν δείχνει άνεση στις ψηλές σέντρες, αλλά έχει αρκετές και καλές καλές προωθήσεις στο παιχνίδι του.

Το δοκάρι του Ολυμπιακού ήρθε από μία ωραία και…δυναμική μπούκα του Ανδρούτσου (έπαιξε ως το 63΄) και μία σέντρα σουτ που βρήκε αν είδα καλά τον Χασάν, με την μπάλα να καταλήγει στη συμβολή των δοκαριών.

Και η καλύτερη έξυπνη πάσα από πλευράς Ολυμπιακού νομίζω έγινε στο α΄ ημίχρονο από τον Κούτρη (έπαιξε επίσης ως το 63’) προς τον Μαντί Καμαρά, ο οποίος όμως είχε απογοητευτική αντίδραση μέσα στην αντίπαλη περιοχή και κόπηκε εύκολα. Ο δε Κούτρης είχε κι ένα πολύ καλό γύρισμα από θέση αριστερού μπακ προς το ημικύκλιο της περιοχής, με τον Βαλμπουενά όμως να αποτυγχάνει να σκοράρει.

Βεβαίως, για να φτάσει ο Ολυμπιακός στο σημείο να απειλήσει τρεις-τέσσερις φορές με τα μπακ του, χρειάστηκε να τροφοδοτηθούν πολύ σωστά από τους κεντρικούς χαφ. Δύο πάσες του Μπουχαλάκη σε Ανδρούτσο και Κούτρη ήταν με…μοιρογνωμόνιο, ενώ και η μπαλιά του Κούντε στον Άβιλα ήταν όπως έπρεπε να είναι. Απλά, η καλή δουλειά δεν αναδείχθηκε όσο της άξιζε, γιατί καμία από τις τρεις-τέσσερις περιπτώσεις δεν έγινε γκολ…

Παρεμπιπτόντως, ο Άβιλα πρέπει να είναι πιο προσεκτικός αμυντικά-σε κάθε παιχνίδι είναι μέσα και σε μία στιγμή των αντίπαλων: αυτή τη φορά πούλησε την μπάλα έξω από την περιοχή του Τζολάκη κι έδωσε τη δυνατότητα να σουτάρουν οι Πολωνοί. Είναι καλό, από την άλλη, πως όταν χρειάστηκε να σπριντάρει έδειξε μία καλή ταχύτητα.

Ο Κούτρης ξεκίνησε μέτρια το φιλικό, αλλά στη συνέχεια βελτιώθηκε σαφώς-και αμυντικά.

Ο δε Ανδρούτσος είχε πολλές σέντρες, όμως όλες με χαμηλό βαθμό. Κυρίως γιατί επιμένει και τις κάνει από θέσεις που πολύ απλά δεν πρέπει να σεντράρει ο μπακ…

Τέλος πάντων, ας αφήσουμε τους μπακ!

Ένα από τα πρόσωπα της προετοιμασίας είναι ο Φαντιγκά, υπό την έννοια ότι για πρώτη φορά τον βλέπουμε τόσο πολύ, αφού ο Μαρτίνς του δίνει πολύ χρόνο. Προχθές ήταν σε ρόλο έξω αριστερά για 63 λεπτά και ξανά ήταν στο ίδιο μοτίβο που τον βλέπουμε από την αρχή της προετοιμασίας: «Κάτι» πάει να δείξει, αλλά κάπου στα μισά χάνεται, σπάνια ολοκληρώνει μία καλή κίνηση η, ενέργεια. Είναι καλό που αρχίζει και παίζει ποδόσφαιρο κι όχι μπάλα (βλέπε τις πολύ καλές επιστροφές και τις βοήθειες αμυντικά), είναι καλό που ζητάει μπάλες, ήταν καλή μία κάθετη που πέρασε στον Μαντί, όμως δεν είναι καλό που κόβεται με ευκολία από τους αντιπάλους του, που δίνει συχνά επιπόλαια και λανθασμένα την μπάλα κλπ, κλπ.

Μπροστά ο Χασάν είναι πράγματι κινητικός, βγαίνει για να κάνει συνεργασίες, σκοράρει, κερδίζει πέναλτι, δείχνει να θέλει να μείνει. Ο δε Μαντί παραμένει ο μοναδικός που μπορεί να κάνει δύο προσωπικές ενέργειες μέσα στο παιχνίδι, χωρίς όμως να τις ολοκληρώνει όπως πρέπει.

Τέλος, κάτι για τον Μπουχαλάκη: προχθές έκανε πολλά καλά πράγματα μέσα στο παιχνίδι, κυρίως δημιουργικά, αλλά και ανασταλτικά, «λέγοντας» μας ίσως ότι βρίσκει πάλι τον εαυτό του. Αλλά απευθείας φάουλ ας μην ξαναεκτελέσει. Δεν έχει νόημα. Όσες φορές το έχει κάνει, ήταν όλες πολύ κακές οι εκτελέσεις. Ας επικεντρωθεί ο Μπούχα σε αυτά στα οποία είναι καλός.

Άσχετο: Να έχουμε υπόψιν μας, ότι με τις μεταγραφές του Ολυμπιακού ασχολείται προσωπικά ο Β. Μαρινάκης. Στις περισσότερες τουλάχιστον, στις πιο σημαντικές. Κάνει τις επαφές, μιλάει με τους μάνατζερ, με τους παίκτες κλπ.