• Οι αποφάσεις του Μπούργος είχαν ποδοσφαιρικό κριτήριο
• Πόσο (δεν) έπαιξε ο Σούντγκρεν;

Με καθαρά ποδοσφαιρικά κριτήρια, ο Ντάνιελ Σούντγκρεν ανταποκρίνεται σε μεγάλο βαθμό στις απαιτήσεις της θέσης του δεξιού οπισθοφύλακα. Αμυντικά, είναι αυτό που λέμε «σκυλί του πολέμου» καθώς ποτέ δεν εγκατέλειψε, ίσα-ίσα που ενίσχυσε την προσπάθειά του όταν είχε να διαχειριστεί βιρτουόζους της μπάλας. Επιθετικά, δεν ήταν ποτέ ο μπακ με τα τρομερά ανεβάσματα και τη σέντρα ακριβείας αλλά αυτή δεν ήταν και απολύτως απαραίτητη καθώς ο Άρης δε συνηθίζει να επιλέγει φορ περιοχής αλλά περιφερειακούς επιθετικούς επιζητώντας συμμετοχή σε διάφορα κομμάτια του παιχνιδιού. Σε επίπεδο συνεργασίας με τον δεξιό (ακραίο) χαφ, τα χνώτα του ταίριαξαν περισσότερο με τον Μπρούνο Γκάμα καθότι ο Πορτογάλος ήξερε πόσο να κρατήσει την μπάλα αλλά και πότε να τη δώσει στα ανεβάσματα του Σουηδού. Παράλληλα, είχε τον τρόπο να καλύπτει (ανασταλτικά) το κενό του Πορτογάλου ο οποίος δεν είναι δα και ο ταχύτερος στην παροχή μιας αμυντικής βοήθειας.

Φαίνεται όμως ότι η ποδοσφαιρική προσωπικότητα του Σούντγκρεν σκοντάφτει στο άλλο κομμάτι του εαυτού του. Στη συνήθεια εξωτερίκευσης κάθε συναισθήματός του, το οποίο διαμορφώνεται αναλόγως του χρόνου συμμετοχής και των παιχνιδιών που παίρνει στα πόδια του με συνέπεια τη δημιουργία (μάλλον) λανθασμένων συμπερασμάτων. Είναι ο (ξένος) παίκτης του Άρη με τις περισσότερες συνεντεύξεις σε media της χώρας του κι αυτό δεν είναι απαραιτήτως κακό υπό την έννοια ότι σχετίζεται και με το επίπεδο δημοφιλίας του καθενός. Μεγαλύτερη σημασία έχουν τα λόγια, το μήνυμα που εμπεριέχουν και πόσο συμβατά είναι με τους κανόνες που πρέπει να υπάρχουν σε μια ομάδα.

Λέγοντας για παράδειγμα ότι… «ο Άρης αποφάσισε πως θα έπρεπε να παίζουν οι παίκτες που έχουν συμβόλαια και την επόμενη σεζόν κι έτσι βρέθηκα στον πάγκο και προέβλεψα ότι θα είναι έτσι. Έχω καταλάβει ότι είναι έτσι στο εξωτερικό, αν δεν ανανεώσεις σε μια συγκεκριμένη χρονική περίοδο, ο σύλλογος συνήθως σε βάζει στον πάγκο», ουσιαστικά αμφισβητεί τα αγωνιστικά κριτήρια του προπονητή του και παράλληλα μειώνει την αξία του αντικαταστάτη του.

Ταυτόχρονα εμφανίζει αδυναμία αναγνώρισης του πραγματικού στόχου της ομάδας. Δηλαδή, την ώρα που το club καιγόταν για την εξασφάλιση της ευρωπαϊκής εξόδου, ο Χερμάν Μπούργος σκέφτηκε τον Σαλέμ Εμπακατά γιατί ο Κονγκολέζος έχει συμβόλαιο, βάζοντας σε κίνδυνο την υλοποίηση του βασικού στόχου;

Ως άποψη, πραγματικά, δεν στέκει. Δηλαδή, ο Αργεντίνος τεχνικός σχεδίασε το πλάνο του βάσει των συμβολαίων της επόμενης χρονιάς και όχι της αγωνιστικής ετοιμότητας; Και γιατί δεν «απέβαλε» τον Χουλιάν Κουέστα από την 11αδα; Όλη η πιάτσα ήξερε ότι ο Ισπανός (σε προφορικό επίπεδο) είχε συμφωνήσει με το ΑΠΟΕΛ κι αυτό αποδείχθηκε από τα γεγονότα που ακολούθησαν, ασχέτως της ανατροπής που συντελέστηκε. Γιατί δεν εκτόπισε επίσης τον Κριστιάν Γκάνεα από το αριστερό άκρο της άμυνας – αφού ο Ρουμάνος δεν έχει συμβόλαιο – για χάρη του Λούμορ ο οποίος έχει δέσμευση για την επόμενη χρονιά. Κυρίως όμως, γιατί ο Μπαντού Ντιαγέ έχασε τη θέση του από την 11αδα και προτιμήθηκε ο Χαβιέρ Ματίγια του οποίου το συμβόλαιο επίσης λήγει;

Οι αποφάσεις του Μπούργος είχαν ποδοσφαιρικό κριτήριο

Στο τρίμηνο της παρουσίας του στην τεχνική ηγεσία του Άρη, ο Χερμάν Μπούργος προχώρησε σε πειραματισμούς και η αλήθεια είναι ότι δικαίως επικρίθηκε για κάποιες αποφάσεις του, τούτο δεν σημαίνει όμως ότι δεν εμπεριείχαν ποδοσφαιρικό κριτήριο. Εκ του αποτελέσματος, υπήρξαν σωστές και λανθασμένες επιλογές, σίγουρα όμως δεν έγιναν ρίχνοντας μια ματιά στα συμβόλαια των ποδοσφαιριστών, άποψη η οποία είναι προσβλητική. Για παράδειγμα, ο Μπούργος εκτίμησε ότι η ομάδα του είχε ελλιπέστατη δημιουργία από τους μπακ και αποφάσισε να ρισκάρει με τη χρησιμοποίηση του Εμπακατά. Ο τελευταίος υστερεί του Σούντγκρεν στον ανασταλτικό τομέα αλλά είναι πιο δραστήριος επιθετικά. Ζήτησε παράλληλα από τον Κριστιάν Γκάνεα να αυξήσει τα ανεβάσματά του και μέσω της εντονότερης συμμετοχής των ακραίων μπακ προσπάθησε να εμπλουτίσει το παιχνίδι της ομάδας του. Υπήρχαν παίκτες που αδίκησε. Σαν τον Εμάνουελ Σάκιτς, τον Μπαντού Ντιαγέ και υπό προϋποθέσεις τον Φακούντο Μπερτόγλιο.

Πόσο (δεν) έπαιξε ο Σούντγκρεν;

Ο Σουηδός ήταν στις βασικές και αναντικατάστατες επιλογές του Χερμάν Μπούργος στους πρώτους τέσσερις αγώνες του Αργεντίνου στην τεχνική ηγεσία καθώς μέτρησε διαδοχικά 90λεπτα στα παιχνίδια με Ατρόμητο, Αστέρα Τρίπολης και Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό στα Playoffs. Λόγω τιμωρίας, δεν ήταν διαθέσιμος στον τελευταίο αγώνα της κανονικής διάρκειας απέναντι στους Πειραιώτες στο «Κλ. Βικελίδης». Ακολούθησαν τέσσερις αγώνες (εντός έδρας με ΠΑΣ και ΠΑΟΚ και εκτός με Παναθηναϊκό και ΑΕΚ) όπου χρησιμοποιήθηκε ελάχιστα για να έρθουν δύο ακόμη 90λεπτα με Ολυμπιακό (εντός) και ΠΑΟΚ (εκτός), ενώ ήταν εκτός αποστολής στο τελευταία παιχνίδι με τον ΠΑΣ στα Γιάννινα. Εν τέλει, το 12/13 που είχε επί ημερών Μπούργος, μάλλον δεν δείχνει ότι οι επιλογές του Αργεντίνου έγιναν βάσει της ύπαρξης συμβολαίων…