Παντού υπάρχει ένας βλάκας

Αρχικά, για να τελειώνουμε με το «αυτά συμβαίνουν μόνο εδώ», παρακάτω μπορείτε να δείτε ένα βίντεο από τους πανηγυρισμούς των οπαδών της Φέγενορντ στην Ολλανδία, το οποίο μου ήρθε στο WhatsApp αργά το βράδυ της Κυριακής. Φωτοβολίδα από τους οπαδούς που πανηγυρίζουν το πρωτάθλημα σε συνοπαδούς τους που βρίσκονται απέναντι και όπως σχολιάζει κάποιος δίπλα στον άνθρωπο που τραβάει το βίντεο: Δεν τους νοιάζει καν. Στην Ολλανδία, όπου φέτος έχουμε δει και χειρότερα.

Φωτοβολίδα από οπαδούς της Φέγενορντ σε... οπαδούς της Φέγενορντ pic.twitter.com/8CCDr1arQ8

— Thanos Sarris (@ThanSarr) May 16, 2023

Αυτά, λοιπόν, δεν συμβαίνουν μόνο εδώ, αλλά συμβαίνουν και εδώ. Συνέβησαν και στην ημέρα γιορτής της ΑΕΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια, παρά τις απανωτές νουθεσίες από την ΠΑΕ, παρά τις εκκλήσεις με κάθε τρόπο να αποφευχθούν: Φωτοβολίδα ευθείας βολή από τη μία κερκίδα στην άλλη. Αν καρφωνόταν σε κάποιο κρανίο, δεν θα βλέπαμε βιντεάκια από τα μπουζούκια και τον Αλμέιδα να χορεύει. Δεν θέλει και πολύ, για να λέμε την αλήθεια και αυτό το ξέρει οποιοσδήποτε έχει δει έστω και για λίγο το γήπεδο από μέσα. Αν περάσει η φωτοβολίδα, κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί πού θα καταλήξει.

Και ποιος ευθύνεται γι' αυτό; Ευθύνονται σίγουρα, εκείνοι που επιτρέπουν την είσοδο των φωτοβολίδων στο γήπεδο με ελλιπείς ελέγχους. Υπάρχουν αρκετά ευρηματικοί τρόποι για να περάσουν τα διάφορων ειδών βεγγαλικά, το έχουμε δει και σε γήπεδα που η ασφάλεια είναι πραγματικά μεγάλη, όπως σε αυτά της Αγγλίας. Για αρχή, ωστόσο, χρειάζεται οι έλεγχοι να είναι κανονικοί. Έπειτα, ευθύνεται η ατιμωρησία. Εκείνος που στέλνει απευθείας βολή στην απέναντι κερκίδα, όποιος κι αν κάθεται εκεί, είναι εν δυνάμει δολοφόνος και στις χώρες που σέβονται τον εαυτό τους, εντοπίζεται και -τουλάχιστον- αποκλείεται από το γήπεδο.

Ακόμα και σε περιπτώσεις που οι ομάδες υποπτεύονται προβοκάτσια, αυτός είναι ο τρόπος για να αποδειχθεί. Για να μην μείνουμε στο ματς της ΑΕΚ με τον Βόλο, αντίστοιχα με τον παράγοντα «ελλιπής έλεγχος» συνδέεται η εισβολή των οπαδών του Ολυμπιακού μέσα στο «Γ. Καραϊσκάκης», όπως και οι επικίνδυνα υπεράριθμοι οπαδοί του Παναθηναϊκού στη Λεωφόρο για το ματς με την ΑΕΚ. Υπήρξαν μαρτυρίες για ποδοπατήματα που αποφεύχθηκαν από τύχη. Εδώ κάπου να πούμε ότι ντου έγινε και στο Εσπανιόλ - Μπαρτσελόνα, στην Ισπανία που οι φιλοξενούμενοι οπαδοί πηγαίνουν στο γήπεδο περνώντας ανάμεσα στους γηπεδούχους, για να γυρίσουμε στο «αυτά συμβαίνουν μόνο εδώ». Για όσους πουν ότι για αρκετούς συνωστισμούς και εντάσεις ευθύνεται η αστυνομία, δεν θα διαφωνήσω. Οι χειρισμοί της είναι ένα ακόμα κομμάτι του παζλ, για το οποίο άλλωστε ρωτήσαμε ευθέως και χωρίς υπεκφυγές τον Υφυπουργό Αθλητισμού στη συνέντευξη που μας παραχώρησε.

Ευθύνονται, ωστόσο, και οι ίδιοι οι οπαδοί, που δεν προστατεύουν το σπίτι και τα «αδέρφια» τους. Κάνουμε συχνά κουβέντα και αναπολούμε τις στιγμές που τα γήπεδά μας είχαν χρώμα κι από τις δύο πλευρές, είχαν συνθήματα, ένταση και ζωντάνια. Και καταλήγουμε στο να παίζουμε κορώνα-γράμματα ζωές μόνο με οπαδούς της γηπεδούχου ομάδας. Πώς να συμβεί ξανά αυτό, όταν σε μια γιορτή βρίσκεται ένας στις δεκάδες χιλιάδες που στέλνει φωτοβολίδα στην απέναντι κερκίδα; Είναι πιθανόν να έγινε κατά λάθος; Ενδεχομένως. Υπάρχει περιστατικό που οπαδός έχει αφήσει στο τσιμέντο τον εκτοξευτήρα βεγγαλικών, θεωρώντας ότι τελείωσαν κι εκείνος άρχισε να φτύνει φωτιά στα πόδια του κόσμου. Έχουν υπάρξει δεκάδες παραδείγματα κροτίδων που έσκασαν νωρίτερα ή αργότερα από ό,τι υπολόγιζε ο κάτοχός τους. Δεν μπορεί να χαρακτηριστεί μια ολόκληρη κερκίδα ή μια ομάδα για τη βλακεία του ενός, ωστόσο μπορούν αμφότερες να κάνουν ό,τι περνά από το χέρι τους για να περιορίσουν-προλάβουν τον ένα που δεν θέλει ή δεν μπορεί να σεβαστεί εκείνους που μοιράζονται την ίδια τρέλα.

Πού καταλήγουμε λοιπόν; Ότι όλα αυτά δεν θα έπρεπε να έχουν θέση στα γήπεδα. Ακόμα και τα καπνογόνα, που προσωπικά μου αρέσει η ατμόσφαιρα που δημιουργούν. Όπως μου μετέφερε πρόσφατα στο podcast «Tης Μπάλας τα Λιμάνια» ο φίλος Δημήτρης, που φιλοξενήθηκε από τους Ultras της Ίντερ στο Μιλάνο, η ατμόσφαιρα ήταν μαγική χωρίς να υπάρχουν καπνογόνα, γιατί ο κάτοχός τους εντοπίζεται και τιμωρείται. Ακόμα κι αυτοί που τα ανάβουν, τα αφήνουν αμέσως στο έδαφος για να μην τους «πιάσει» η κάμερα, με αποτέλεσμα να είναι σαφώς λιγότερα. Σε γήπεδα όπως αυτό της ΑΕΚ, είναι σαφές ότι δεν βελτιώνουν την εμπειρία, αλλά τη δυσχεραίνουν. Υπάρχουν αρκετοί που απολάμβαναν να βλέπουν καπνογόνα στο ΟΑΚΑ, για παράδειγμα, αλλά πλέον τα έχουν σιχαθεί. Τουλάχιστον, σε αυτόν τον βαθμό. Οταν καθυστερούν την έναρξη των αγώνων, κόβουν το μομέντουμ της ίδιας της ομάδας τους και προκαλούν ζήτημα για τους συνοπαδούς τους, ε τότε καταλήγουμε στο ότι τελικά ίσως δεν είναι και ό,τι καλύτερο. Επαναλαμβάνω, σε συγκεκριμένα γήπεδα, στον συγκεκριμένο βαθμό.

Ας συνεννοηθούν κάποια στιγμή αυτοί που πρέπει με αυτούς που πρέπει και ας βάλουν σε προτεραιότητα τον κόσμο που ανυπομονεί ακόμα για το γήπεδο. Κι ας αφήσουμε εκτός όλους εμάς τους απ' έξω, που μπορεί να γκρινιάζουμε, άλλοι πραγματικά, άλλοι για τους δικούς τους λόγους. Η γιορτή της ΑΕΚ και κάθε ποδοσφαιρικός αγώνας τέτοιας σημασίας, είναι γεμάτος ιστορίες που αναδεικνύουν τι είναι πραγματικά το ποδόσφαιρο. Από τον φίλο της Ένωσης που ήρθε από τη Σκωτία για μία μέρα μόνο και μόνο για να δει την ΑΕΚάρα του, μέχρι τα παιδιά που έφτιαξαν το συγκινητικό πανό για τον πατέρα τους. Από τον τύπο που πήγε με τις πατερίτσες για να το ζήσει, μέχρι εκείνον που πήρε τα παιδιά του γεμάτος περηφάνια και τα έβαλε στην ίδια κερκίδα που καθόταν και ο ίδιος μικρός. Πόσο κρίμα είναι να καταστρέφονται αυτές οι ιστορίες από έναν ή από λίγους; Πόσο κρίμα είναι να βλέπουμε τελικούς σε άδειες κερκίδες (και) για πάρτη τους;