Το ντεμπούτο του με τη φανέλα της Λάτσιο έκανε πρόσφατα ο Χρήστος Μανδάς, καθώς υπερασπίστηκε την εστία της στο ντέρμπι με τη Ρόμα για το Copa Italia και ήταν εκ των πρωταγωνιστών στο 1-0 που επικράτησε η ομάδα του, αποτέλεσμα που την έστειλε στα ημιτελικά του θεσμού.

Ο νεαρός πορτιέρε μίλησε στον ΣΠΟΡ FM για το πώς βίωσε την 10η Ιανουαρίου, που μπήκε στην «εξίσωση» του ιταλικού ποδοσφαίρου.

Αναλυτικά τα όσα είπε
-το ντεμπούτο του με τη Λάτσιο σε ντέρμπι με τη Ρόμα: ««Χαλάλι η αναμονή. Όταν πρόκειται για τέτοιο παιχνίδι, μπορείς να περιμένεις και περισσότερο. Δεν γνώριζα ότι θα παίξω, αλλά οι προπονητές μου ήταν ικανοποιημένοι μαζί μου και μου είπαν να περιμένω την ευκαιρία μου».

-το πώς έμαθε ότι θα αγωνιστεί: «Δεν ένιωθε καλά ο Προβεντέλ κι έτσι πήρα εγώ την ευκαιρία μου. Το έμαθα όταν ήμασταν στο προπονητικό κέντρο και κάναμε το μίτινγκ, περίπου δύο ώρες πριν το παιχνίδι. Το ανακοίνωσε ο προπονητής μαζί με όλη την ενδεκάδα. Λίγο νωρίτερα οι συμπαίκτες μου με είχαν πιάσει και μου έλεγαν ‘έφτασε η στιγμή σου’. Δεν το είχα καταλάβει, νόμιζα ότι μου έκαναν πλάκα στην αρχή, γιατί ήταν πολύ σημαντικό το παιχνίδι, αλλά αποδείχτηκε πως κάτι ήξεραν».

-το πώς αντέδρασε όταν έμαθε πως θα παίξει: «Δεν ξαφνιάστηκα πολύ, γιατί προετοιμάζω τον εαυτό μου να παίξω σε οποιοδήποτε παιχνίδι. Το μόνο που σκέφτηκα ήταν ‘πάμε να το κάνουμε’. Αυτό μόνο είχα στο μυαλό μου. Το άγχος ήθελα να είναι δημιουργικό. Επειδή ήταν το πρώτο μου παιχνίδι, για μένα δεν είχε μεγάλη διαφορά, είτε ήταν ένα μεγάλο ντέρμπι όπως αυτό, είτε με τον τελευταίο της βαθμολογίας. Είχα την τύχη να έχω και τους συμπαίκτες δίπλα μου. Μου έδωσαν τόση θετική ενέργεια και με βοήθησαν να αποβάλω το στρες. Όλα πήγαν καλά».

• Μανδάς: Η μεγάλη του ημέρα

-το πώς έζησε το ντέρμπι: «Ήταν πολύ σημαντικό για μένα το πρώτο μου παιχνίδι, ακόμη και αν δεν ήταν με τη Ρόμα θα ήταν σημαντικό. Με τόσο κόσμο ήταν δύσκολο να συγκεντρωθείς, ενώ το παιχνίδι ήταν νοκ άουτ. Δεν είχα πολλή δουλειά από θέμα αποκρούσεων, αλλά είχα δουλειά με την μπάλα στα πόδια. Εκεί που χρειάστηκα μία φορά στο τέλος του παιχνιδιού πήγε πολύ καλά για μένα, με μια διπλή απόκρουση. Ήμουν συγκεντρωμένος, δεν ήθελα να ρισκάρω και είμαι τυχερός που πήγαν καλά τα πράγματα».

-το τι είπαν προπονητές και συμπαίκτες: «Όταν τελείωσε το ματς γονάτισα μπροστά στο τέρμα και όλοι ήρθαν προς τα πάνω μου. Με σήκωσαν στα χέρια, με αγκάλιαζαν, με φιλούσαν… Με πήραν όλοι και με πήγαν στους οπαδούς, σηκωτό κανονικά. Ήταν σαν μια αναγνώριση, ένα καλωσόρισμα. Ήταν μια πολύ ωραία μέρα, όλοι μου έδειξαν εμπιστοσύνη και χάρηκαν που τα πήγα καλά. Ο προπονητής τερματοφυλάκων ήταν πολύ συγκινημένος, μου είπε ότι δάκρυσε στα αποδυτήρια και τον είδα κι εγώ. Από τη μέρα που ήρθα στη Λάτσιο ήταν δική του επιλογή να μείνω. Ο κύριος Σάρι με πήρε μια σφιχτή αγκαλιά και μου είπε ‘συγχαρητήρια’. Απλά λόγια, αλλά η γλώσσα του σώματος έλεγε πολλά παραπάνω. Είναι φοβερό που τον ζω σαν προπονητή».

• Η αφιέρωση της Λάτσιο στον Μανδά: «Ολοι μπορούμε να γίνουμε ήρωες για μία ημέρα» (vid)

-το αν είχε κάποιον δικό του στις κερκίδες: «Ήταν η κοπέλα μου. Δεν σταμάτησε κι εκείνη να κλαίει. Είναι δίπλα μου όλα αυτά τα χρόνια. Δυστυχώς δεν ήταν εδώ οι γονείς μου, γιατί είχαν κλείσει εισιτήριο να έρθουν λίγες μέρες αργότερα, στο παιχνίδι της Κυριακής με τη Λέτσε. Ήταν πάρα πολύ χαρούμενοι για μένα. Ήταν σαν να είναι εδώ με την ενέργειά τους».

-το πώς βιώνει την παρουσία του στη Λάτσιο: «Για μένα είναι πρωτόγνωρο το πόσο ψηλό είναι το επίπεδο. Είχαμε και τους αγώνες του Champions League όπου συνεχίζουμε. Βλέπω το ποδόσφαιρο από κοντά όπως το ονειρευόμουν μικρός. Ζω το όνειρό μου».