Wyscout Analysis - Μάντισον: Η επιστροφή του ιδανικού ηγέτη στο ιδανικό περιβάλλον
Αν μπορούσε να έχει μόνο ένα πρόσωπο το εκρηκτικό ξεκίνημα της Τότεναμ στη σεζόν, στη νέα της εποχή, η επίσημη και απτή «προσγείωση» του... Angeball στην Premier League, αυτό θα ήταν το δικό του. Όχι, ο Τζέιμς Μάντισον δεν πήρε μόνος του τους Σπερς από το χέρι για να τους οδηγήσει σε εκείνο το εκκωφαντικό μπάσιμο. Αλλά επί της ουσίας συμβόλιζε όλον τον ενθουσιασμό γύρω από την ομάδα που έχτισε από νωρίς ο Άγγελος Ποστέκογλου. Προσαρμόστηκε ταχύτατα, πήρε πρωταγωνιστικό ρόλο στο χορτάρι και ηγετικό στα αποδυτήρια. Έγινε από την πρώτη κιόλας στιγμή η καρδιά της Τότεναμ. Μα μόλις κατέστησε εαυτόν σαφώς αναντικατάστατο στους Σπερς, η ατυχία τού χτύπησε την πόρτα και ο τραυματισμένος του αστράγαλος τον κράτησε εκτός δράσης για τρεις μήνες.
Οι Λονδρέζοι έχασαν σχετικά την ορμή τους, αφού αναγκάστηκαν να χάσουν τον πιο επιδραστικό και σημαντικό τους παίκτη μέχρι εκείνο το σημείο στη σεζόν. Το κενό του απλά καμουφλαρίστηκε, δεν καλύφθηκε ποτέ στην πραγματικότητα, αλλά ο καιρός πέρασε βασανιστικά και ο Μάντισον είναι ξανά έτοιμος να επιστρέψει στη δράση στο παιχνίδι του FA Cup κόντρα στη Μάντσεστερ Σίτι (26/01 - 22:00). Το Gazzetta με τη βοήθεια του Wyscout, της κορυφαίας πλατφόρμας ποδοσφαιρικής ανάλυσης, εξετάζει τα όσα ο Άγγλος μέσος χάριζε απλόχερα στο σύνολο του Ποστέκογλου και γιατί η επιστροφή του - αν όλα πάνε καλά - υπόσχεται να δώσει πίσω στην Τότεναμ λίγη από τη σαρωτική πνοή που είχε στα πρώτα της βήματα στη σεζόν.
Τα εντυπωσιακά νούμερα του Μάντισον
Πρόλαβε να παίξει οκτώ παιχνίδια πρωταθλήματος, συν τα 46 λεπτά του ντέρμπι με την Τσέλσι, πριν τραυματιστεί. Πόσο καλός ήταν σε αυτό το διάστημα; Πραγματικά πολύ. Τόσο που ούτε τα τρία γκολ και οι τέσσερις ασίστ του λένε ολόκληρη την αλήθεια.
Ο Μάντισον βρήκε τον καλύτερο δυνατό ρόλο στο σχήμα του Ποστέκογλου και άρχισε να «λάμπει», με τρόπο που λίγοι θα ανέμεναν και μάλιστα σε πολλαπλές θέσεις ευθύνης μέσα στο γήπεδο. Ποτέ δεν ήταν το απόλυτο high risk-high reward δεκάρι τύπου Μπρούνο Φερνάντες. Έχει τον τρόπο να ορίζει τον ρυθμό την ανάπτυξη της ομάδας του και σαν οκτάρι αλλά και να δημιουργεί και να σκοράρει. Όμως την πολλαπλή του συνεισφορά θα την εξετάσουμε αργότερα.
Ως μεσοεπιθετικός σχεδόν οφείλει να γίνεται επικίνδυνος για την αντίπαλη εστία και να βοηθά τους συμπαίκτες του να κάνουν το ίδιο. Και αυτό ακριβώς έκανε.
Ο Μάντισον είναι μέχρι σήμερα ο κατά μέσο όρο 3ος πιο απειλητικός παίκτης της Τότεναμ, με 0,29 Expected Goals ανά 90 λεπτά, πίσω μόνο από Ριτσάρλισον και Σον. Και ταυτόχρονα ο πιο δημιουργικός, με 0,34 Expected Assists ανά 90 λεπτά, εξαιρετική επίδοση αν αναλογιστούμε πως ο - κατά τα άλλα διαφορετικός - Κέβιν Ντε Μπρόινε για παράδειγμα, πέρυσι κινούταν κοντά στο 0,40.
Ακόμα και τώρα μετά από τόσα χαμένα ματς, από άποψη μέσων όρων, ο 26χρονος Άγγλος βρίσκεται πολύ ψηλά στις λίστες της απειλητικότητας και της δημιουργικότητας σε σχέση με τους συμπαίκτες του, γεγονός που φανερώνει το πόσο κομβικός υπήρξε για την Τότεναμ. Κανείς δεν συνεισφέρει περισσότερο επιθετικά από εκείνον, κανείς δεν έχει το δικό του 4,77 στο attack contribution (τελικές χωρίς πέναλτι και δημιουργημένες ευκαιρίες σε open play αθροιστικά).
Ο Μάντισον βέβαια ξεχώριζε με το παιχνίδι του και σε γενικότερο πλαίσιο. Όπως φαίνεται και στο παραπάνω γράφημα, το οποίο τον συγκρίνει με τους υπόλοιπους επιθετικούς μέσους στην Premier League τα νούμερά του χτυπάνε... ταβάνι όσον αφορά τόσο τις ασίστ (Α/90), τις πάσες-κλειδιά (KP/90) και τις μεταβιβάσεις στο τελευταίο τρίτο (P3/90), ενώ παραμένουν υψηλά και σε τομείς όπως η επιτυχία στις ντρίμπλες (DR%) και η ακρίβεια στις πάσες (P%).
Ακόμη μεγαλύτερη αξία στις εξαιρετικές του επιδόσεις στο end product του (γκολ και ασίστ και αντίστοιχα σε expected metrics) δίνει και το γεγονός ότι καταφέρνει να συνδυάζει αυτά, όντας σημαντικός και σε άλλες δουλειές στο γήπεδο. Το δικό του παιχνίδι ορίζει πολλά από το παιχνίδι της Τότεναμ. Δεν είναι κάποιος που απλά υποδέχεται την μπάλα ψηλά στο γήπεδο και δημιουργεί ή προχωράει σε τελικές. Είναι κάτι παραπάνω και οι 77 ενέργειές του με την μπάλα ανά 90λεπτο με 65% επιτυχία το ομολογούν. Με τον ίδιο τρόπο που ο ρόλος του και η δομή της Τότεναμ «ομολογούν» - στο όριο του δυνατού - πως αυτή η prime περίοδος της καριέρας του μπορεί να έχει την ίδια και καλύτερη συνέχεια.
Ο... ελεύθερος Μάντισον στην αυστηρή Τότεναμ
Γιατί; Επειδή το αγωνιστικό περιβάλλον των Σπερς του Ποστέκογλου δείχνει αμφίδρομα ιδανικό για έναν παίκτη σαν τον Μάντισον και «υποδεικνύει» πως οι εντυπωσιακές του επιδόσεις δεν βασίζονταν σε μια περίοδο «καυτής» φόρμας αλλά πήγαζαν - σε σημαντικό βαθμό - και από αυτό.
Ο Ελληνοαυστραλός, όπως τον εξετάσαμε και νωρίτερα στη σεζόν, έχει κατορθώσει να φτιάξει μια εξαιρετική δομή για την ομάδα του. Η επιτυχία της, συμφωνα με τον ίδιο, κρύβεται στο γεγονός πως μια «τόσο αυστηρή δομή δείχνει τόσο ρευστή». «Τα παιδιά καταλαβαίνουν πως όσο υπάρχει κινητικότητα, όσο ψάχνουν χώρους και κάποιοι άλλοι γεμίζουν τους χώρους που αφήνουν, δεν έχει σημασία το που θα βρεθούν μέσα στο γήπεδο», είπε πριν λίγο καιρό ο Ποστέκογλου. Τζέιμς Μάντισον... entered the chat.
Ο εξαιρετικός Άγγλος βασίζεται στην ελευθερία που έχει μέσα σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο στην Τότεναμ και η Τότεναμ βασίζεται στον εξαιρετικό Μάντισον.
Γιατί η αγωνιστική ταυτότητα των Λονδρέζων τού ταιριάζει γάντι; Οι Σπερς χρησιμοποιούν τους ακραίους του αμυντικούς ως inverted fullbacks, αλλά όχι με τον παραδοσιακό τρόπο. Πόρο και Ουντότζι (οι βασικοί τους) δεν γίνονται αμυντικά χαφ, όπως κάνει ο Γκουαρδιόλα στη Σίτι με τον Στόουνς επί παραδείγματι, αλλά παίρνουν θέση ψηλά και δίπλα στον Μάντισον, δημιουργώντας ένα 2-2-3-3, όπως φαίνεται παρακάτω (το συγκεκριμένο καρέ δεν «πιάνει» την επιθετική τριπλέτα).
Κι από αυτό το σημείο, αρχίζουν οι εναλλαγές ρόλων. Ο Μάντισον περιφέρεται - με σκοπό φυσικά - παντού, όπου διαισθάνεται πως θα μπορέσει να βοηθήσει την Τότεναμ. Αλλάζει θέσεις με τους μπακ, βγαίνει στις πλευρές. Αλλάζει θέση με τους χαφ και συμμετέχει από πιο χαμηλά στο build up. Αλλάζει θέση με Σον ή Ριτσάρλισον και βρίσκεται στην κορυφή. Πάντα εντός πλαισίου, μα έχει την απόλυτη ελευθερία και φυσικά την ασφάλεια της δομής, των συμπαικτών που τον καλύπτουν. Και κάπως έτσι, ξεδιπλώνει όλα τα ξεχωριστά χαρακτηριστικά του στο χορτάρι και γίνεται σημαντικός και επιδραστικός, φτάνοντας στις εντυπωσιακές επιδόσεις που είδαμε παραπάνω.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα του πλήρως ελεύθερου ρόλου του, που τον βοηθά να «λάμπει», είναι και η παρακάτω φάση. Ο Μάντισον έχει αλλάξει θέση με τον Ουντότζι. Ξεκινά από τα πλάγια, παίρνει την μπάλα από τον Χόιμπιεργκ, συνδυάζεται με τον Ιταλό μπακ και βρίσκεται στην αγαπημένη του θέση στο γήπεδο, στα μεσοδιαστήματα, από όπου βρίσκει στον χώρο τον Σον με μια από τις συνηθισμένες του κάθετες.
Δεν έχει πρόβλημα να οπισθοχωρήσει και να γίνει χαφ για να ξεκλειδώσει το build-up της Τότεναμ. Όπως έκανε στην παρακάτω περίπτωση, που κατέβηκε στο γήπεδο και έφτιαξε όλη τη φάση για Πόρο και Σον, βγαζόντας νοκ-άουτ την πίεση της Μπέρνλι και διασπώντας τις γραμμές της.
Κάθετα τρεξίματα στην περιοχή, όπως το γκολ του κόντρα στην Μπόρνμουθ ή στην υποδοχή παράλληλων γυρισμάτων. Δημιουργία, συμμετοχή στην ανάπτυξη, έλεγχος του ρυθμού.
Ο Μάντισον έδειξε πως μπορεί σε αυτήν την Τότεναμ να αναδειχθεί όπως πουθενά αλλού. Ήταν κομβικός, ηγετικός, πρωταγωνιστής. Και τώρα που επιστρέφει, ελπίζει να βρει ξανά τα ίδια πατήματα τόσο γρήγορα και να αναζωογονήσει την ομάδα του Ποστέκογλου, που δεν θα μπορούσε να τον αντικαταστήσει κάπως. Το... match made in heaven - το ονειρικό ζευγάρωμα - μεταξύ Μάντισον και Σπερς μπήκε σε παύση άγαρμπα. Μα πλέον υπόσχεται να δουλέψει ξανά στην εντέλεια. Για να βρουν και πάλι τη λάμψη τόσο ο 26χρονος όσο και η ομάδα του Ποστέκογλου.
