Σε Μουντιάλ που γίνεται χειμώνα, πέσατε από τα σύννεφα για τις μπύρες;

Επίσης δεν ξέρω ποιον άλλο πλανήτη του ηλιακού συστήματος πρέπει να επικαλεστώ για όλους όσοι προβληματίζονταν «πως δέχτηκε η FIFA μια τέτοια παράλογη απόφαση».

Η FIFA έτσι, που πριν μερικά χρόνια, το 2010 για την ακρίβεια, αποφάσισε να αλλάξει συνήθειες... ενός αιώνα και να ανάψει «πράσινο» για διεξαγωγή Παγκοσμίου Κυπέλλου στην καρδιά του χειμώνα.

Σοφά λέει ο λαός πως όλα τα πράγματα στη ζωή αυτή έχουν το κόστος τους. Απόλυτα κατανοητό είναι όποιος όλο αυτό το διάστημα έχει στραμμένη την ματιά του εκεί όπου το απόγευμα της Κυριακής θα γίνει η τελετή έναρξης της κορυφαίας ποδοσφαιρικής διοργάνωσης.

Ως ανέκδοτο αντιμετωπίζεται καθημερινά από την παγκόσμια κοινότητα των φιλάθλων οι εικόνες που στέλνουν τα φωτογραφικά πρακτορεία κατά τις αφίξεις των εθνικών ομάδων και κυρίως αυτών που αποτελούν τα βαριά χαρτιά της διοργάνωσης. Για την ακρίβεια ανέκδοτο θα μπορούσε να είναι, αν δεν είχε τις τόσο σοβαρές προεκτάσεις που όλοι μας καταλαβαίνουμε.

Προφανώς και όλα αυτά λειτουργούν ως... πρωϊμιο για το τι θα δούμε όλο τον επόμενο μήνα τόσο στις εξέδρες των γηπέδων, όσο και στους δρόμους του Κατάρ. Δεν θα κουραστούμε ούτε να το λέμε, ούτε να το γράφουμε. Διαφορετικό είναι αυτό το Παγκόσμιο που αρχίζει σε μερικές ώρες.

Ο... ποδοσφαιρικός ιστορικός του μέλλοντος θα γράψει για το κατά πόσο αυτό το «διαφορετικό» σημαίνει και επιτυχημένο ή δεν θα αργήσει να περάσει στη λήθη ως ένα... εγχείρημα που οδήγησε σε απόλυτο φιάσκο.

Η μεγάλη ελπίδα όλων γι' αυτό που αρχίζει την Κυριακή, είναι όσα όλα (περιμένουμε να) δούμε εντός των αγωνιστικών χώρων. Στο last dance όσο αφορά τις εθνικές ομάδες του Κριστιάνο και του Μέσι, αλλά και άλλων σπουδαίων παικτών όπως ο Τιάγκο Σίλβα, ο Ντάνι Άλβες, ο Εντισον Καβάνι, αλλά πιθανότατα και των Τόμας Μίλερ και Μάνουελ Νόιερ, σίγουρα περιμένουμε να δούμε κάτι άκρως εντυπωσιακό.

Μια τελευταία ποδοσφαιρική ραψωδία από τα... πρώτα βιολιά που μας κράτησαν παρέα την τελευταία 20ετία σε όλα τα επίπεδα. Μουντιάλ, Euro, Τσάμπιονς Λιγκ, εθνικά πρωταθλήματα.

Αυτοί που... ξέρουν κάτι παραπάνω, πριν την πρώτη σέντρα, βάζουν σε θέση οδηγών την Βραζιλία και την Αργεντινή και εν συνεχεία τα «βαριά ονόματα» της Ευρώπης (βλέπε: Γαλλία, Γερμανία, Αγγλία), ενώ αφήνουν πιο πίσω την ανανεωμένη Ισπανία, το Βέλγιο και την Πορτογαλία του Ρονάλντο και του Σάντος. Θυμίζω πάντως πως και το 2014 την Βραζιλία είχαν φαβορί στο... σπίτι της. Θυμίζω παράλληλα και το κάζο της 7άρας.

Επίσης αυτοί που ξέρουν κάτι παραπάνω, περιμένουν ένα άκρως ανταγωνιστικό Μουντιάλ γιατί οι παίκτες προέρχονται από περίοδο φορμαρίσματος (προηγήθηκε η φάση των ομίλων των τριών διοργανώσεων της UEFA όπου συμμετέχει η συντριπτική πλειοψηφία όσων βρίσκονται στο Κατάρ, συν τα εθνικά πρωταθλήματα) και δεν είναι... ξεζουμισμένοι όπως μπορεί να συμβαίνει συνήθως στα καλοκαιρινά τουρνουά όταν έχει προηγηθεί μια ολόκληρη απαιτητική σεζόν.

Λογικό το επιχείρημα και περιμένουμε να πάρει σάρκα και οστά επί χόρτου.

Αλλωστε το να δούμε «καλή μπαλίτσα» είναι και η μόνη μεγάλη προσδοκία που έχουμε σε μια διοργάνωση όπου ντύνονται... «κόσμο και κοσμάκη» ως Αργεντίνοι/Βραζιλιάνοι/Πορτογάλοι/Αγγλοι κλπ για να δώσουν «Μουντιαλικό χρώμα».