100% Επιστροφή* χρημάτων στον αγώνα Ελλάδα - Ουγγαρία! (21+, *Ισχύουν Όροι και Προϋποθέσεις)

Είναι η πρώτη φορά που ο «King Eric»... επιτρέπει στον εαυτό του να εμφανιστεί τόσο... ανθρώπινος. Τόσο συναισθηματικός. Τόσο ευάλωτος. Και φανερώνει μια πολύ διαφορετική πτυχή του χαρακτήρα του. Μια πτυχή που την έχει κρύψει απίστευτα καλά όλα αυτά τα χρόνια, όπου έχει παρουσιάσει ένα πρόσωπο... σκληρόπετσο και άγριο.

Γράφοντας στη δημοφιλή ιστοσελίδα «theplayerstribune» και ανακοινώνοντας πως είναι πλέον μέλος του CommonGoal που ίδρυσε ο Χουάν Μάτα καλώντας όλους τους ποδοσφαιριστές να διαθέσουν απλά το 1% του μισθού τους για ένα καλύτερο μέλλον των συνανθρώπων τους που έχουν ανάγκη, ο Καντονά μοιράζεται με τον κόσμο την ιστορία της οικογένειάς του.

Μια ιστορία που γυρίζει πίσω στο 1939 και τον εμφύλιο πόλεμο της Ισπανίας.

Εκεί, ο παππούς του από την πλευρά της μητέρας του, τάχθηκε ενάντια στον δικτάτορα Φράνκο και στο φινάλε του πολέμου έπρεπε να γίνει πρόσφυγας για να μην τον συλλάβουν. Βρήκε διαφυγή στη Γαλλία. Έφυγε ξαφνικά. Δεν αποχαιρέτησε κανέναν. Δεν είχε χρόνο. Πήγε μονάχα στην τότε σύντροφό του, η οποία ήταν μόλις 18 ετών και επέλεξε να τον ακολουθήσει και να φύγει μαζί του.

«Η Γαλλία υποδέχθηκε περισσότερους από 100.000 Ισπανούς πρόσφυγες εκείνη την περίοδο. Φαντάζεστε να μην τους δέχονταν; Κι όμως, έδειξαν συμπόνοια και ανθρωπιά σ' εκείνους που είχαν περάσει δύσκολα και υπέφεραν. Οι παππούδες μου έφτασαν εκεί δίχως να έχουν τίποτα. Έπρεπε να ξεκινήσουν νέες ζωές. Όλα απ' την αρχή. Τους δόθηκε όμως η ευκαιρία ακόμα και να δουλέψουν. Έτσι είναι η ζωή του πρόσφυγα. Πας εκεί που πρέπει να πας. Κάνεις αυτό που πρέπει να κάνεις. Κάπως έτσι έφτιαξαν ξανά τη ζωή τους οι συγγενείς μου» αναφέρει ο Καντονά για να δηλώσει πως η μητέρα του, κάπως έτσι, γεννήθηκε στη Μασσαλία και άρχισε να παίρνει μορφή η δική του οικογένεια...

Αποκαλύπτει πως και οι συγγενείς του από την πλευρά του πατέρα του είναι πρόσφυγες, φεύγοντας από τη Σαρδηνία το 1911 για να γλιτώσουν από την φτώχεια και ν' αναζητήσουν κάπου αλλού μια καλύτερη ζωή, φτάνοντας στη Γαλλία.

«Αυτή είναι η ζωή μου. Αυτή είναι η ιστορία μου. Αυτή είναι η ψυχή μου. Έχω ζήσει σε όλο τον κόσμο» αναφέρει ο Ερίκ Καντονά και συνεχίζει, ξεκινώντας μια από τις πιο συναισθηματικές αναφορές του στο ποδόσφαιρο.

​

«Ο κόσμος με ρωτάει γιατί έπαιζα ποδόσφαιρο με τον τρόπο που έπαιζα και συνήθως ζητούν μια περίπλοκη απάντηση.

Το ποδόσφαιρο δίνει νόημα στη ζωή μας. Όμως και η ζωή μας δίνει νόημα στο ποδόσφαιρο. Δεν μιλάω ποτέ για τα προσωπικά μου γιατί νιώθω πως όταν θα μιλήσω για κάτι τέτοιο, είναι σαν να μιλούν άγγελοι εκ μέρους μου.

Θα μοιραστώ, όμως, κάτι μαζί μας γιατί υπάρχει ένας σημαντικός λόγος.

Ζούμε σε εποχές όπου υπάρχει φτώχεια, πόλεμος, προσφυγιά. Πολλοί άνθρωποι δεν μπορούν να διαθέσουν χρήματα ούτε για να πάρουν μια μπάλα. Ορισμένοι άλλοι δεν έχουν 200 ευρώ να πληρώσουν για ένα εισιτήριο ενός αγώνα της Premier League και άλλοι δεν έχουν 400 ευρώ για να έχουν συνδρομητική τηλεόραση να βλέπουν τα παιχνίδια.

Το ποδόσφαιρο είναι ένας δάσκαλος ζωής. Είναι μια από τις μεγαλύτερες εμπνέυσεις της ζωής. Όμως, ο τρόπος που λειτουργεί και οι μπίζνες στο ποδόσφαιρο, αδιαφορούν για τον κόσμο αυτό.

Γι' αυτό κι εγώ συμμετέχω στο CommonGoal.

Το ποδόσφαιρο πρέπει να είναι για τον κόσμο. Να μην είναι ουτοπικό αυτό.

Όλοι μας, είτε φτωχοί είτε πλούσιοι, είτε πρόσφυγες είτε όχι, όλοι απολαμβάνουμε με τον ίδιο τρόπο το ποδόσφαιρο. Μιλάμε την ίδια γλώσσα. Έχουμε το ίδιο συναίσθημα.

Όταν με ρωτούν πως ήταν να παίζω στη Γιουνάιτεντ, τους απαντούσα πως ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον ήθελε να είμαστε ελεύθεροι στο γήπεδο. Να παίζουμε όπως θέλουμε, ελεύθεροι.

Γιατί άλλωστε, τί είναι το ποδόσφαιρο δίχως ελευθερία;

Θέλω να ρωτήδσω τους ποδοσφαιριστές, τους μάνατζερ, τους σπόνσορες, τους ανθρώπους του αθλήματος...

Τι είναι το ποδόσφαιρο αν δεν είναι ελεύθερο;

Τί είναι η ζωή δίχως ελευθερία;

Ποιο είναι το πραγματικό νόημα της ζωής;

Μπορούμε όλοι μαζί να κάνουμε περισσότερα για τον συνάνθρωπό μας.

Τώρα όλοι γνωρίζετε την ιστορία μου. Προέρχομαι από πρόσφυγες και επαναστάτες... Δεν είχα πολλά όταν ήμουν παιδί, αλλά ξέρω να βρίσκω νόημα και αξία στις μικρές στιγμές. Ένα φαγητό με τους γονείς. Μια μπάλα από κάλτσες. Το ποδόσφαιρο στον ήλιο. Η χαλάρωση στο γρασίδι.

Όταν σταμάτησα το ποδόσφαιρο στην ηλικία των 30 ετών ξέρετε τι έκανα; Κάτι ιδιαίτερο για εμένα... Πήγα να ζήσω στην πόλη από την οποία έπρεπε να φύγουν οι παππούδες μου το 1939. Πήγα στη Βαρκελώνη...».

“Football should be for the people. There is no reason why the major actors in the game today cannot come together and support the social aspect of football.” Former @ManUtd legend Eric Cantona is joining Common Goal. Read his story on @tpt_global: https://t.co/q4n4R10IaR pic.twitter.com/BMSkj7drOq

— Common Goal (@CommonGoalOrg) October 12, 2018