Μεγάλη η σφαλιάρα, δύσκολη και κρίσιμη η διαχείριση

Αν ο ΠΑΟΚ αποκλείονταν με εννιά βαθμούς έπειτα από μία ισοπαλία την άλλη εβδομάδα κόντρα στη Γρανάδα, ο αποκλεισμός θα άφηνε άλλη γεύση. Τώρα, μετά την ήττα από την Ομόνοια η σφαλιάρα έχει ζαλίσει τους πάντες και το σοκ είναι μεγάλο…

Έχασε ο ΠΑΟΚ ένα παιχνίδι-τελικό για εκείνον από μία ομάδα που είναι σε κακή κατάσταση, έπαιξε με αλλαγές και δεν είχε το μεγάλο βαθμολογικό ενδιαφέρον. Αποκλείεται ο ΠΑΟΚ γιατί απέναντι σε αυτή, την ξεκάθαρα πιο αδύναμη ομάδα του ομίλου, έχασε πέντε βαθμούς. Γι’ άλλη μία φορά την «πάτησε» εκεί που πίστεψε ότι είναι το φαβορί. Ο ΠΑΟΚ που κερδίζει την Μπενφίκα και χάνει από την Κράσνονταρ, ο ΠΑΟΚ που ισοπεδώνει την Αϊντχόβεν και αποκλείεται από την αδιάφορη Ομόνοια…

Ήταν απαράδεκτος ο τρόπος που μπήκε στο γήπεδο η ομάδα του Γκαρσία. Το ήξεραν και το έλεγαν ότι έπρεπε να μπουν πολύ δυνατά, αλλά ξαφνιάστηκαν από τους γρήγορους Κύπριους πιτσιρικάδες, οι οποίοι χθες, από τα πρώτα λεπτά έκαναν τους μέσους και τους αμυντικούς του ΠΑΟΚ, να φαίνονται ότι παίζουν σε… αργή κίνηση.

Είναι δεδομένο ότι ο ΠΑΟΚ πλήρωσε πολύ-πολύ ακριβά τα απίστευτα προσωπικά λάθη παικτών του. Αν χθες μας έλεγαν να προβλέψουμε ποιοι μπορεί να κάνουν τέτοια λάθη, θα βάζαμε τελευταίους Βαρέλα, Κρέσπο και Ελ Καντουρί! Και όμως… Αυτοί τα έκαναν μαντάρα!

Παρολ’ αυτά πρέπει να τονίσουμε ότι ο ΠΑΟΚ έφθασε το ματς σε ποσοστό 70-30 κατοχής, με 21 δικές του τελικές και 15 κερδισμένα κόρνερ. Άρα… Ήταν εκεί. Τους πίεζε. Το πάλευε και δημιουργούσε. «Μα δεν έκανε μεγάλες φάσεις…» θα πει σωστά ένας παρατηρητής. Πώς και γιατί λοιπόν ο ΠΑΟΚ προσπαθούσε, πίεζε, ανέβαζε πολλούς παίκτες, συνδυάζονταν, κέρδιζε τόσα στημένα, αλλά δεν έβγαζε μεγάλες φάσεις για να έχει πιο πολλές πιθανότητες να σκοράρει;

Είδατε εσείς πουθενά μέσα σε όλη αυτή την προσπάθεια κανέναν φορ; Ένα κοντρόλ, μία τοποθέτηση, μία παρουσία-συμμετοχή σε ευκαιρία; Του στρώθηκε η μπάλα από μία λάθος απόκρουση του τερματοφύλακα και σούταρε… πλάγιο άουτ! Ε, μα πώς να φανούν ως μεγάλες οι τελικές, με τέτοιες αντιδράσεις, τέτοια τελειώματα; Φορ χωρίς κεφάλι, χωρίς ατομική ενέργεια, χωρίς εύκολο γκολ, χωρίς συνδυαστικό ποδόσφαιρο, χωρίς καλές τοποθετήσεις… (Και αυτός είναι ο καλός του…).

Κακά τα ψέματα… Όσο περνάει ο καιρός, η έλλειψη ποιότητας εκεί μπροστά στο 9 όλο και γιγαντώνεται για τον ΠΑΟΚ. Ε, δεν μπορεί με την Ομόνοια ο ΠΑΟΚ να έχει σε δύο ματς 38 τελικές και δύο γκολ, με τον φορ παρών-απών.

Ξανά: Όσο και αν δουλέψει μία ομάδα, όσο και αν αλλάξει τακτική και αν βελτιώνεται σε νοοτροπία, αν δεν πάρει λύσεις από κομβικές θέσεις που δίνουν βαθμούς με την ποιότητά τους, όλα γίνονται μάταια…

Νιώθω ότι ο Γκαρσία βιάστηκε με τις αλλαγές στο ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου. Χωρίς να μπαίνουμε σε λεπτομέρειες για τα πρόσωπα, στο φινάλε του πρώτου μέρους το μομέντουμ ήταν υπέρ του ΠΑΟΚ. Είχαν βρει τον τρόπο και με γρήγορους συνδυασμούς άνοιγαν την αντίπαλη άμυνα. Δεν ξέρω αν εκεί έπρεπε να παρέμβει και να το αλλάξει αυτό, ειδικά με την είσοδο του Μουργκ που δεν του έχει δώσει τίποτα σε όσα ματς τον χρησιμοποίησε.

Κατά τα άλλα καλή η παρουσία του Τσιγγάρα ατομικά, αλλά οι γραμμές ήταν πολύ μακριά, το «ριπρές» μετά από χαμένη μπάλα δεν γινόταν και… αλλιώς νιώθει η ομάδα με τον καλό Ντόουγκλας Αουγκούστο μέσα στο γήπεδο, αλλιώς με τον πρωτοεμφανιζόμενο Τσιγγάρα που σίγουρα θα έχει να δώσει πολλά στο μέλλον. Κάθε αρχή όμως και δύσκολη. Και για εκείνον και για την ομάδα…

- Το κακό έγινε, το σοκ είναι μεγάλο, η αποτυχία δεδομένη και τώρα ήρθε η ώρα της διαχείρισης μίας τέτοιας κατάστασης. Εδώ θα κριθεί πολύ περισσότερο ο Γκαρσία και όλος ο ΠΑΟΚ. Στο πώς θα αντιδράσουν σε μία τόσο δύσκολη κατάσταση. Ο ΠΑΟΚ πάντως ξέρει καλά ότι θα χρειαστεί να περιμένει, αλλά και να ΣΤΗΡΙΞΕΙ έμπρακτα τον Πάμπλο Γκαρσία. Αλίμονο αν περίμεναν θαύματα από την μία ημέρα στην άλλη.

- Η πορεία αυτή προστίθεται ως αποτυχία, σε πολλές περασμένες ευρωπαϊκές. Υπάρχουν όμως διαφορές. Ο ΠΑΟΚ φέτος έχει κάνει μία μεγάλη επανεκκίνηση. Έριξε το μπάτζετ του, ανανέωσε το ρόστερ του και εμπιστεύεται πολλά νεαρά παιδιά, άλλαξε και τον προπονητή του νωρίς στη σεζόν, προπονητής που προσπαθεί να αλλάξει πολλά εν μέσω αγώνων. Τα σκαμπανεβάσματα ήταν, είναι και θα είναι δεδομένα. Όποιος δεν το κατάλαβε από το καλοκαίρι, θα πρέπει να προσγειωθεί και να το αποδεχθεί. Παρολ’ αυτά, η συγκεκριμένη ομάδα φέτος από την Ευρώπη, έφερε 10-12 εκατομμύρια ευρώ! Ας μην ξεχνιόμαστε λοιπόν, ότι κάτι πολύ σημαντικό προσέφερε, εκεί ακριβώς που πονούσε η ΠΑΕ.

* Πολλές φορές έγραψα μέσα στο καλοκαίρι για εκείνους που πανηγύριζαν βιαστικά για τον σχεδιασμό των μεταγραφών. Θυμάστε τι γινόταν όταν ήρθε ο Τσόλακ και ο Ουαγκέ; «Πρώτοι πανηγυρίζουν, πρώτοι θα αποδοκιμάζουν στα δύσκολα…» έγραφα και ξαναέγραφα γιατί… αυτοί είμαστε. Των άκρων. Των πρόωρων ενθουσιασμών και των γρήγορων απογοητεύσεων.

* Τώρα να σχολιάσουμε και την πορεία ή την κατάσταση της Εθνικής μας ομάδας. Αναρωτιόμαστε για την Εθνική που βρίσκεται στην τρίτη ευρωπαϊκή ταχύτητα λες και οι σύλλογοι πετάνε από επιτυχία σε επιτυχία και ακουμπάνε την κορυφή…

* Συλλυπητήρια σε όλες τις οικογένειες που χάνουν ανθρώπους. Νιώθω ότι εδώ στη Βόρεια Ελλάδα κάθε οικογένεια θρηνεί πλέον και έναν τουλάχιστον άνθρωπο. Εμείς δεν έχουμε ζήσει πόλεμο, αλλά αυτή την περίοδο νιώθουμε ότι είμαστε σε πόλεμο.