Δυναμική ομάδας που θα ήταν ανταγωνιστική στην 8αδα του Europa League

Στις ημέρες της λήξης του πρωταθλήματος, στον καιρό που πανηγύριζε την κατάκτηση του τίτλου, που είναι και ο πρώτος τίτλος πρωταθλητή που κατακτά στην προπονητική καριέρα του, άκουγα και έβλεπα τον Πέδρο Μαρτίνς, να δηλώνει, σε μια συνέντευξη στο Mega, ανυπόμονος για τη ρεβάνς με την Γουλβς. Η εκφορά του λόγου, οι εκφράσεις του προσώπου, η γλώσσα του σώματος δημιουργούσαν την εντύπωση ότι ο Πορτογάλος προπονητής δεν χρησιμοποιούσε ένα τέχνασμα της επικοινωνίας για να γίνει «αρεστός» στους φίλους του Ολυμπιακού. Με τον λόγο του εξέφραζε την πίστη του ότι ο Ολυμπιακός μπορούσε να αποκλείσει την αγγλική ομάδα και να βρεθεί στην 8αδα. Ο Μαρτίνς έφτανε να υπονοεί ότι τα φετινά όνειρά του πήγαν πολύ μακρύτερα, μέχρι τον τελικό και την κατάκτηση του Europa League. Για τον τελικό και την κατάκτηση μπορεί κανείς να τον χαρακτηρίσει έως και αιθεροβάμων, δεδομένου ότι αυτή είναι μια ιστορία που δεν υπάρχει στα ελληνικά ποδοσφαιρικά βιβλία. Όμως όσα είδαμε το βράδυ της Πέμπτης στο «Molineux» ήταν διαφωτιστικά και εξήγησαν καθαρά από πού αντλούσε τέτοια πίστη ο προπονητής του Ολυμπιακού· δεν ήταν ούτε τρελός, ούτε «φαφλατάς», ούτε αιθεροβάμων – ήταν ένας προπονητής που γνώριζε καλά την ομάδα του, είχε μελετήσει καλά τον αντίπαλο και είχε προεκτιμήσει ότι ο Ολυμπιακός του ήταν ικανός να τα καταφέρει.

Αυτή που ολοκληρώθηκε το βράδυ της Πέμπτης είναι μια από τις πιο εντυπωσιακές ευρωπαϊκές πορείες στην σύγχρονη ιστορία του Ολυμπιακού. Διότι μέσα από 16 διαφορετικά παιχνίδια παρουσίασε με συνέπεια μια εικόνα ομάδας που έχει την δυναμική για να στέκεται ανταγωνιστικά απέναντι σε αγγλικές ομάδες (Τότεναμ, Αρσεναλ, Γουλβς) και να κοντράρει, έστω μόνο κατά διαστήματα παιχνιδιού, την πρωταθλήτρια Γερμανίας. Και σήμερα, που έφτασε η στιγμή του απολογισμού των 381 ημερών της διάρκειας που είχε η ευρωπαϊκή περιπέτειά του, δεδομένου ότι πάντοτε η τελευταία εντύπωση είναι που μετράει, ο Ολυμπιακός έχει να λέει στον εαυτό του ότι αποκλείστηκε στα σημεία από μια ομάδα που δεν ήταν ανώτερή του.

Στο «Molineux» ο Ολυμπιακός πλήρωσε πολλά: το κόστος της απουσίας του Σα και της ανετοιμότητας του Αλεν, την απραξία των 20 ημερών απέναντι σε έναν αντίπαλο που είχε δώσει μια εβδομάδα αργότερα το τελευταίο του παιχνίδι – ακόμη και το «κόστος» της πραγματικότητας στην οποία έζησε από τις 7 Ιουνίου, δηλαδή από τη στιγμή που νίκησε τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα και έφτασε ουσιαστικά στην κατάκτηση του πρωταθλήματος. Ηταν ανθρώπινο και φυσιολογικό μια ομάδα που είχε ξεκινήσει από τις 23 Ιουλίου 2019 να δίνει επίσημα παιχνίδια να ρίξει τις εντάσεις της μετά την κατάκτηση του τίτλου. Αλλά αυτή η ζωή με τις χαμηλές εντάσεις που έκανε στη διάρκεια των τελευταίων περίπου δύο μηνών ο Ολυμπιακός είχε το κόστος του πρώτου 20’λεπτου στο ματς της Πέμπτης.

Απέναντι σε μια ομάδα μαθημένη να παίζει σε υψηλό ρυθμό, ο Ολυμπιακός έδειχνε να μην μπήκε όσο συγκεντρωμένος απαιτούσε η περίσταση. Χωρίς να τον πιέσει ασφυκτικά, η Γουλβς προκάλεσε 13 λάθη στις μεταβιβάσεις των παικτών του Ολυμπιακού στο πρώτο 20’λεπτο. Και οι 9 εκ των 13 λανθασμένων μεταβιβάσεων έγιναν στο μισό του Ολυμπιακού. Κάπως έτσι δημιουργήθηκε η συνθήκη που οδήγησε τον Αλεν σε δύο λανθασμένες ενέργειες στην φάση που έφερε το πέναλτι της Γουλβς. Του Ολυμπιακού δεν του συνέβη αυτό επειδή δεν ήξερε τι θα αντιμετωπίσει· του συνέβη επειδή δεν ήταν στον ρυθμό. Με τη ζωή που έκανε, και με την αναβολή του τελικού, δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς.

Τα στατιστικά δεδομένα δημιουργούν την εντύπωση ότι ο Ολυμπιακός δεν άργησε να ανασυνταχθεί μετά από το σοκ του γκολ που δέχθηκε. Στην πραγματικότητα όμως του πήρε περίπου 25’ λεπτά του Ολυμπιακού μέχρι να ανασυνταχθεί και να ξαναπάρει την πρωτοβουλία και τον έλεγχο του παιχνιδιού. Διότι ήταν τόσο ισχυρό το σοκ και τόσο μεγάλη η απογοήτευση από τον τρόπο που ήρθε το γκολ.

Η διαφορά στους αριθμούς των επιδόσεων των δύο ομάδων στο β’ ημίχρονο φωνάζει ότι ο Ολυμπιακός κυριάρχησε και προσπάθησε να προκαλέσει την τύχη του για να πετύχει γκολ. Αυτή η εικόνα, του β’ ημιχρόνου, μας φαινόταν φυσιολογική. Αν κανείς το αναλύσει, συνειδητοποιεί πόσο έχει μεγαλώσει η δυναμική της ομάδας που έχει δημιουργήσει ο Μαρτίνς. Στην Αγγλία, απέναντι σε μια ομάδα που τερμάτισε 7^η στην Premier League, δηλαδή στο καλύτερο και ακριβότερο πρωτάθλημα του πλανήτη, ο Ολυμπιακός ήταν κυρίαρχος.

Δεν μπορεί κανείς να προβλέψει το μέλλον και να κάνει εκτιμήσεις για την δυναμική του Ολυμπιακού στη νέα σεζόν. Ανεξάρτητα πάντως από αυτά που του επιφυλάσσει το μέλλον, ο Ολυμπιακός έχασε το βράδυ της Πέμπτης στις λεπτομέρειες την ευκαιρία να κυνηγήσει τα μεγάλα όνειρα του προπονητή του. Η δυναμική του σε έπειθε ότι απέναντι στην Σεβίλλη που είδαμε το απόγευμα της Πέμπτης να αποκλείει τη Ρόμα ο Ολυμπιακός είχε πιθανότητες, δηλαδή θα ήταν και πάλι ανταγωνιστικός.

Δεν μπορεί κανείς να προβλέψει το μέλλον σχετικά με την ευρωπαϊκή δυναμική του Ολυμπιακού στη νέα σεζόν, διότι μια ομάδα δεν είναι μόνο ο προπονητής της. Στο κομμάτι του προπονητικού επιτελείου όμως, δηλαδή του προπονητή και όλων των επιστημόνων που τον υποστηρίζουν, δεν χρειάζεται να κάνεις μαντεψιά: ο Ολυμπιακός έχει σήμερα έναν εκ των καλύτερων προπονητών που πέρασαν ποτέ από την Ελλάδα. Έναν από τους καλύτερους προπονητές που εμφάνισε ποτέ μια ελληνική ομάδα στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις.