.gif){kind=small}
Καλά ήταν, μπορούν και καλύτερα
Θα «αγοράζαμε» δύο νίκες και δύο ήττες, πριν από την τρίτη αγωνιστική των ομίλων στην Ευρώπη; Δεν υφίσταται αυτό το ερώτημα, στην ουσία, καθώς η προσπάθεια δεν είναι ομαδική αλλά «ατομική». Καμία ομάδα δεν μπαίνει στο γήπεδο για κάτι παραπάνω από τον εαυτό της και αυτό είναι το απόλυτα φυσιολογικό. Το «ομαδικό» του θέματος προκύπτει στο τέλος της ημέρας όταν γίνεται η πρόσθεση και προκύπτει το άθροισμα για την βαθμολογία της UEFA. Εκεί ήταν, ακόμα μια, καλή βραδιά για τη χώρα μας αυτή τη σεζόν. Αλλά άντε πες το αυτό στην ΑΕΚ και τον Παναθηναϊκό…
Για να τα λέω όλα, πριν τη σέντρα, οι προβλέψεις μου είχαν περισσότερο στοιχηματική προσέγγιση με το «goal/goal» ως εξαιρετική επιλογή σε όλα τα ματς. Από εκεί και πέρα ξεκινούσε η κουβέντα ποιος, από τη στιγμή που θα έτρωγε γκολ, θα μπορούσε να βγει με κέρδος από το ματς. Ομολογώ πως τις περισσότερες πιθανότητες τις έδινα στον ΠΑΟΚ και τις λιγότερες στον Ολυμπιακό. Στον πρώτο γιατί αντιμετώπιζε αντίπαλο σαφώς υποδεέστερο των υπολοίπων αλλά και επειδή βγάζει αντίδραση ακόμα και στη στραβή του μέρα και στον δεύτερο γιατί είναι κατ εξακολούθηση αμυντικά και πνευματικά αφερέγγυος σίγουρα στην Ευρώπη (στην Ελλάδα δεν το είχε πληρώσει τόσο βαριά). Για τον Παναθηναϊκό και την ΑΕΚ στα μάτια μου το ματς είχε πολύ «Χ» μέσα με σαφείς ελπίδες για νίκη τους. Αυτά για να μην βγαίνω μετά τα ματς και λέω τα είχα δει όλα στην κρυστάλλινη μπάλα μου. Πάμε στο «δια ταύτα» όμως, με βάση αυτά που έγιναν μέσα στο γήπεδο.
Η αδικία και η «σφαγή»
Δεν είμαι αυτός που θα στρίψω το μαχαίρι στην πληγή της ΑΕΚ (και οποιασδήποτε ομάδας) το επόμενο πρωινό από μια ήττα. Όποιος θέλει όμως να νιώθει κυνηγημένος προκειμένου να πάει παρακάτω ψυχολογικά δικαίωμα του. Ναι το δεύτερο πέναλτι είναι υπερβολικό. Δίνεται πανεύκολα και εκεί η Ενωση αδικείται! Αυτά από εμένα και τίποτα περισσότερο όσον αφορά στις κομβικές φάσεις του ματς. Στο 1-0 είναι η περίπτωση που αν το φας το γκολ είναι επιθετικό φάουλ και αν το βάλεις… τζαρτζάρισμα. Το ερώτημα δηλαδή είναι απλό. Αν σε αυτή τη φάση έβαζε γκολ η ΑΕΚ, θα ήταν έξαλλοι οι φίλοι της αν ακυρωνόταν για επιθετικό φάουλ; Αλλά αν θέλεις να αναζητήσεις την ευθύνη για την απώλεια ασφαλώς αυτή έρχεται από το(διπλό) λάθος του Στάνκοβιτς. Άσχημο και βέβαια ανθρώπινο και δεν θα τον στήσεις στον τοίχο για αυτό, όμως ειδικά τη στιγμή που έγινε αλλάζει τη ροή του αγώνα ο οποίος ασφαλώς και μπορούσε να δώσει κέρδος σε μια ΑΕΚ που δεν μασάει από έδρες και απουσίες. Το σίγουρο είναι ότι ο Αλμέϊδα δεν κρατάει στο μυαλό του σφαγές και αίματα, αλλά το τι πρέπει να γίνει καλύτερα στα επόμενα τρία ματς και κυρίως στα δύο στην Νέα Φιλαδέλφεια για να πάρει η ομάδα του αυτό που έχει δείξει ότι αξίζει και αγωνιστικά. Η Ενωση μπορεί να είναι το αφεντικό του ομίλου.
Πέρα από το γεγονός ότι ο Μαρτίνεθ αποφάσισε, έστω και στα τέλη Οκτωβρίου, να οχυρώσει την ομάδα του στο κέντρο και να μην επιμένει εμμονικά στο…περίπου 4-4-2 και στο «όσα έρθουν κι όσα πάνε» που έφερνε θέαμα αλλά και κύματα αντίπαλων επιθέσεων στην άμυνα της ομάδας του, ο Ολυμπιακός αυτή τη φορά κατάφερε να διαχειριστεί και στο μυαλό του και να μη χύσει την καρδάρα με το γάλα. Επιπλέον είχε την τύχη να αντιμετωπίσει μια ομάδα με εξαιρετικό ρόστερ που κατέβηκε όμως αδιάβαστη στο Καραϊσκάκης προφανώς γιατί ο Μόγιες έχει περισσότερο το μυαλό του στα ζόρια της Πρέμιερ. Ας πρόσεχε! Όπως πρόσεξε, αυτή τη φορά και ο προπονητής του Ολυμπιακού, προφανώς γιατί θέλει η ομάδα του πέρα από εντυπώσεις (που στο τέλος τις έχανε και αυτές) να μαζεύει και βαθμούς στην Ευρώπη. Αλλιώς το μέλλον δεν προβλέπεται ευοίωνο και για τον ίδιο. Μαγικός Φορτούνης, εξαιρετικοί Αλεξανδρόπουλος, Έσε και «εύρημα» Πορόζο που έδειξε κάτι από Σεμέδο με…κανονικό μυαλό. Ζητήματα (πάλι) συνοχής όταν έγιναν οι αλλαγές και άγχος στο τέλος. Εκείνη η (βαριά) γκέλα στη Σερβία, πληγώνει σημαντικά τον Ολυμπιακό.
Η πράσινη ισορροπία και η ασπρόμαυρη «ταινία»
Ο Παναθηναϊκός αντιμετώπιζε την περισσότερο «ομάδα» του ομίλου και αυτή απέναντι στην οποία δεν έπρεπε να κάνει εύκολα λάθη ή να έχει κενά διαστήματα στην απόδοση του. Τα έκανε και τα δύο και με το δίκιο του ήταν ενοχλημένος ο Γιοβάνοβιτς μετά το ματς. Ήταν σα να μην είχαν καταλάβει οι παίκτες του, αυτά που έπρεπε να κάνουν. Και η ατάκα του «Το επίπεδο πλέον έχει ανέβει και ένα λάθος μπορεί να το εκμεταλλευτεί ο αντίπαλος» λέει την αλήθεια που τη βιώνουν οι Πράσινοι ήδη από τα προκριματικά του Champions League. Το να βρει την ισορροπία της η ομάδα, η οποία φέτος βγαίνει πιο ψηλά και δημιουργεί περισσότερο, άρα πρέπει να είναι πιο γρήγορη και αποτελεσματική στο αμυντικό transition, είναι το ζητούμενο. Η αντίδραση μετά το 0-2 και η πίεση που άσκησε είναι το καλό νέο, αλλά τα νεκρά διαστήματα εξακολουθούν να υπάρχουν. Όσο δεν «πεθαίνεις» πάντως στην υπόθεση πρόκριση, μαθαίνεις.
Παναθηναϊκός: Όταν σε δεκαπέντε μεγάλες στιγμές δεν βρίσκεις μία ποιοτική ενέργεια...
Ο εκστασιασμένος Βιεϊρίνια και το (νέο) ρεκόρ του με τη φανέλα του ΠΑΟΚ! (vid)
Άφησα τελευταίο τον ΠΑΟΚ γιατί και αυτός αφήνει τη δουλειά για το…τέλος. Και χίλια μπράβο του που την κάνει σωστά. Το γιατί πρέπει πρώτα να βάζει το κεφάλι του στη γκιλοτίνα και στο τέλος να φεύγει από το γήπεδο και με το πορτοφόλι του δήμιου, δεν το γνωρίζω. Αλλά αυτό μας φτιάχνει μια υπέροχη ιστορία και υπέροχους πανηγυρισμούς. Σαφώς πιο έντονους από το να είχε κερδίσει με 3-2 με φυσιολογική εξέλιξη του σκορ. Ο ΠΑΟΚ ήταν το φαβορί της αναμέτρησης, έκανε ότι μπορούσε για ζορίσει τον εαυτό του, έφτιαξε ακόμα ένα σούπερ σενάριο, ολικής ανατροπής, με το πέναλτι στην εκπνοή των καθυστερήσεων και κλείδωσε δίκαια την πρόκριση. Αν είναι τελικά να κερδίζει και εγώ επιλέγω αυτό τον κινηματογραφικό τρόπο, αλλά δεν υπάρχει εγγύηση ότι θα συμβαίνει πάντα. Αλλά αυτό θα συζητηθεί αν σταματήσει αυτό! Είναι ένα θέμα πάντως όταν επαναλαμβάνονται τα ίδια λάθη.
Και μια τελευταία κουβέντα σχετική και άσχετη. Αναφαίρετο δικαίωμα κάθε προπονητή να κάνει τις επιλογές του. Έχουμε συνηθίσει μάλιστα να λέμε ότι το αποτέλεσμα είναι αυτό που τον δικαιώνει ή όχι. Μπορεί και να είναι έτσι. Αλλά στην περίπτωση του Πογέτ και την απόφαση του, με τους Φορτούνη και Κωνσταντέλια ούτε το αποτέλεσμα ξέρω αν τον δικαιώνει. Και να αναφέρομαι σε αγώνες με αντιπάλους όπως η Γαλλία και η Ολλανδία. Επειδή πάντως υπάρχουν προπονητές που (αυτούς τους δύο) τους βάζουν στο γήπεδο και παίρνουν πολλά πράγματα από αυτούς, μπορούμε κάλλιστα να καταλήξουμε ότι ένα… θεματάκι στο management πρέπει να το έχει ο Ουρουγουανός. Σκεφτείτε έναν ξένο που θα είδε τους αγώνες του ΠΑΟΚ και του Ολυμπιακού χθες και μετά θα έμαθε ότι οι συγκεκριμένοι δύο παίκτες «ξινίζουν» στον ομοσπονδιακό τεχνικό. Αλλά είπαμε. Δικαίωμα του…
Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.
