Η Άλωση της… Ριέκα

Η Άλωση της… Ριέκα

Η Άλωση της… Ριέκα

bet365

Έντεκα χρόνια, μετά την ιστορική πρόκριση επί της Φενέρμπαχτσε, σαν σήμερα το 2010, ο ΠΑΟΚ έχει και πάλι έναν ευρωπαϊκό «τελικό» στη Ριέκα της Κροατίας. Ο Σταύρος Σουντουλίδης γράφει για το χτες και το σήμερα…

Έφτασε ξανά η ημέρα που το ημερολόγιο δείχνει «26 Αυγούστου». Σημαδιακή ημερομηνία. Κυκλωμένη στο βιβλίο των «ασπρόμαυρων» αναμνήσεων και των μεγάλων ευρωπαϊκών στιγμών. Για πολλούς η μεγαλύτερη. Η πιο ιστορική στιγμή. Η σημαντικότερη.

Το κεφάλαιο «η άλωση της Πόλης», γράφτηκε σαν σήμερα πριν από έντεκα χρόνια, στις χαμένες και αλύτρωτες πατρίδες. Στα ιερά χώματα της Κωνσταντινούπολης. Σημείο αναφοράς. «Μπιτζίμ ΠΑΟΚ».

Οσοι έζησαν από κοντά το μύθο και το «ασπρόμαυρο» έπος στο «Sukru Saracoglu», θα έχουν να το λένε στα εγγόνια τους. Το ταξίδι στην Κωνσταντινούπολη, για τη ρεβάνς με την Φενέρμπαχτσε, έμοιαζε με ιερό προσκύνημα. Περίπου 3.000 Έλληνες ταξίδεψαν με κάθε τρόπο και κάθε μέσο προς τη γειτονική χώρα, ακολούθησαν την ομάδα τους στην γενέτειρα πόλη της, τη δική της Πόλη.

Τυχεροί που έζησαν από κοντά όλη αυτή τη μυσταγωγία εκείνη την Αυγουστιάτικη βραδιά του 2010 στις όχθες του Βοσπόρου. Θα έχουν να το λένε στα εγγόνια τους, θα υπερηφανεύονται ότι ήταν εκεί στα μέρη όπου «γεννήθηκε» ο ΠΑΝΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΟΣ ΑΘΛΗΤΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΙΤΩΝ και έζησαν από κοντά την πιο χρυσή (μέχρι την επόμενη…) στιγμή της σύγχρονης ιστορίας του Συλλόγου.

Η «Πόλις Εάλω», με το γκολ του Ζλάταν Μουσλίμοβιτς στην παράταση και η επιστροφή της ομάδας στις ρίζες της, στη γενέτειρα πόλη της, συνοδεύτηκε από μια ιστορική πρόκριση επί της πανίσχυρης (τότε) Φενέρμπαχτσε.

Όλοι όσοι το έζησαν ανατριχιάζουν στην ιδέα και μόνο της στιγμής, μετά την επίτευξη του χρυσού γκολ, με τον «Μούσλι» να τρέχει στο άλλο άκρο του γηπέδου, να κρεμάει την φανέλα του στο σημαιάκι του κόρνερ και υψώνει τον Δικέφαλο Αετό, ψηλά στον ουρανό της Κωνσταντινούπολης!

Αξέχαστε στιγμές, τις ξαναζήσαμε πέρσι τέτοια εποχή, παρέα με τον Δημήτρη Σαλπιγγίδη, τον Παύλο Δερμιτζάκη και τον Μιχάλη Τσόχο, στο αφιέρωμα του Gazzetta για το Έπος της Πόλης.

Το «σημάδι» και ο «τελικός»

Όπως και τότε, έτσι και τώρα, το πρώτο ματς με τη Ριέκα έγινε στις 19 Αυγούστου και η ρεβάνς θα γίνει απόψε με το ημερολόγιο να δείχνει 26 Αυγούστου. Αν προσθέσεις, 19 και 26 σχηματίζεται το 1926, έτος ίδρυσης του Συλλόγου, ήταν το «σημάδι» του Θόδωρου Ζαγοράκη, ο οποίος στο περιθώριο της τελευταίας προπόνησης, θα νιώσει σίγουρος για την πρόκριση του «Δικεφάλου», λέγοντας «παίξαμε στις 19, παίζουμε στις 26, άρα δεν γίνεται να μην περάσουμε τέτοια μέρα…».

Τότε το ματς στο «Sukru Saracoglu» πήγε στην παράταση, ένα πιθανό σενάριο να επαναληφθεί και απόψε το βράδυ στο «Stadion Rujevica», μετά το 1-1 της Τούμπας. Ο αγώνας έχει πάρει μορφή «τελικού» για τους Κυπελλούχους Ελλάδας. «Με την ισοπαλία είμαστε στο 50-50, είναι διαφορετικό από το να θέλεις δύο γκολ για να προκριθείς», είπε χτες ο Ραζβάν Λουτσέσκου. Η πίεση δεν τρομάζει τον 52χρονο Ρουμάνο προπονητή. Γνωρίζει καλά τι εστί πίεση. Ξέρει ότι πάντα θα υπάρχει πίεση. Όχι μόνο για τον ίδιο, αλλά και για τους παίκτες, εξάλλου η Ευρώπη είναι βασικός στόχος.

Και κάτι τελευταίο. Απόψε ο ΠΑΟΚ παίζει για την ηρεμία του. Για την υστεροφημία του. Και θα παίξει αυτόν τον πρώτο «τελικό» της χρονιάς μ’ αυτούς που ξέρουν από τέτοια παιχνίδια. Θα παίξει με τον Βιεϊρίνια, τον Βαρέλα, τον Κρέσπο, τον Μπίσεσβαρ, τον Ελ Καντουρί, τον Πασχαλάκη. Έξι στους έντεκα θα είναι από την… παλιά φουρνιά του Λουτσέσκου.

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Σταύρος Σουντουλίδης
Σταύρος Σουντουλίδης

Στα 17 του έκανε τα πρώτα του βήματα, ανεβαίνοντας με «κοντό παντελονάκι» τα σκαλοπάτια του κτιρίου της «Μακεδονίας», επί της Μοναστηρίου, χαζεύοντας από απόσταση «ιερά τέρατα» της θεσσαλονικιώτικης δημοσιογραφίας. Ένας κλασικός «εφημεριδάς» ολκής, ο αείμνηστος Σταύρος Μπαλτίδης φρόντισε και του έδωσε τα κατάλληλα εφόδια στα πρώτα του βήματα, άλλωστε η εφημερίδα παραμένει η πρώτη και μοναδική αγάπη του.

Έχοντας περάσει από το σύνολο των εντύπων της Θεσσαλονίκης («Μακεδονία», «Αγγελιοφόρος», «Σπορ του Βορρά»), αποτέλεσε βασικό στέλεχος του περιοδικού «Φωνή των Σπορ», μιας πρωτοποριακής προσπάθειας για τα δεδομένα της Βόρειας Ελλάδας στα τέλη της δεκαετίας του ’90. Το 1995 η τηλεόραση μπήκε στη ζωή του με το Star Channel, ακολούθησε η ΕΡΤ-3, βίωσε τη «μαγεία» του ραδιοφώνου (FM-100, Helexpo 105 FM, Flash 96.0) και αρκετά νωρίς, κάπου γύρω στο 2005, «κολύμπησε» στον ωκεανό του διαδικτύου, με τις πρώτες αμιγώς αθλητικές ιστοσελίδες, το «Sportnews.gr», πολύ πριν δηλαδή αποτελέσει μέλος της μεγάλης παρέας του Gazzetta.

Η ενασχόληση του με το ρεπορτάζ του ΠΑΟΚ τον οδήγησε να περάσει το κατώφλι της Τούμπας και να ζήσει «από μέσα», ως μέλος του Γραφείου Τύπου, την περίοδο της… επανάστασης του Ζαγοράκη.