Φαμπιάν Μπαρτέζ

Μόλις 22 χρονών ήταν το 1993, όταν κατέκτησε το πρώτο Champions League της ιστορίας, με τη φανέλα της Μαρσέιγ. Ο Μπαρτέζ ήταν βασικός σε όλη την πορεία των Γάλλων μέχρι την κορυφή της Ευρώπης, με την πόρτα της εθνικής ομάδας να ανοίγει για εκείνον λίγους μήνες μετά. Το 1998, ήταν ο φύλακας-άγγελος των «τρικολόρ» στο Μουντιάλ που έγινε στη χώρα του, με τον ίδιο να αναδεικνύεται κορυφαίος τερματοφύλακας της διοργάνωσης και τη Γαλλία να κατακτά το τρόπαιο. Η συνολική παρουσία του σε συλλογικό και εθνικό επίπεδο αποτέλεσε «διαβατήριο» για εκείνον, ώστε να πάρει μεταγραφή για τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ το 2000. Μπορεί στο διάστημα της παρουσίας του στο Ολντ Τράφορντ να έκανε πολλές γκέλες, όμως πήρε δύο φορές την Premier League (2001, 2003).

Τιερί Ανρί

Ακόμη είχε... μαλλιά το 1998, όταν σε ηλικία μόλις 21 ετών συμπεριλήφθηκε στην αποστολή της εθνικής Γαλλίας για το Παγκόσμιο Κύπελλο. Και μάλιστα με σημαντική συνεισφορά στην πορεία μέχρι το τρόπαιο, καθώς ήταν πρώτος σκόρερ των «τρικολόρ» με τρία τέρματα. Ένα χρόνο μετά πήρε μεταγραφή για την Άρσεναλ και εξελίχθηκε στον απόλυτο «θρύλο» του συλλόγου. Στα οκτώ χρόνια παρουσίας του στο Λονδίνο, ο Ανρί έγινε πρώτος σκόρερ όλων των εποχών της ομάδας, ενώ κατέκτησε και δύο φορές την Premier League (2002, 2004). Μεγάλο του απωθημένο, όμως, ήταν το Champions League και αυτός ήταν ένας από τους λόγους που μετακόμισε στην Μπαρτσελόνα το 2007. Και τα κατάφερε δύο χρόνια μετά, φτάνοντας στην κορυφή της Ευρώπης με τους «μπλαουγκράνα».

Τζουλιάνο Μπελέτι

Ένας από τους πιο υποτιμημένους ποδοσφαιριστές της γενιάς του, που όμως δήλωνε πάντοτε παρών στα μεγάλα ραντεβού. Το 2001 πραγματοποίησε την πρώτη του συμμετοχή με την εθνική Βραζιλίας και ένα χρόνο μετά βρέθηκε στην αποστολή για το Παγκόσμιο Κύπελλο. Ο Μπελέτι μπορεί να ήταν back up του Καφού σε εκείνη τη «σελεσάο», όμως πήρε λεπτά συμμετοχής και φυσικά το μετάλλιο του παγκόσμιου πρωταθλητή. Ο δρόμος για τα ευρωπαϊκά γήπεδα άνοιξε εκείνο το καλοκαίρι και μετά το πέρασμα από τη Βιγιαρεάλ, βρέθηκε στην Μπαρτσελόνα. Το 2006, οι «μπλαουγκράνα» κατέκτησαν το Champions League, με πρωταγωνιστή τον Μπελέτι, ο οποίος πέτυχε το νικητήριο γκολ (το μοναδικό του με τους Καταλανούς) στον τελικό με την Άρσεναλ. Ένα χρόνο μετά, πήρε μεταγραφή για την Τσέλσι, με την οποία στέφθηκε πρωταθλητής Αγγλίας το 2010.

Ζεράρ Πικέ

Μπορεί ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον να μην πίστεψε ποτέ στις ικανότητές του, όμως το 2008 ο Πικέ ήταν μέλος της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, που έφτασε στην κατάκτηση της Premier League και του Champions League. Η εκτόξευση του Ισπανού ήρθε με την επιστροφή στην πατρίδα του, για λογαριασμό της Μπαρτσελόνα. Ο ίδιος αποτέλεσε στυλοβάτη στην άμυνα των «μπλαουγκράνα» και της εθνικής του ομάδας. Ήταν παρών σε όλες τις μεγάλες επιτυχίες και είχε τεράστια συνεισφορά στις κατακτήσεις τροπαίων. Τρεις φορές σήκωσε το Champions League με την Μπαρτσελόνα (2009, 2011, 2015), ενώ δεν έχασε ούτε λεπτό στο Μουντιάλ της Νοτίου Αφρικής, όπου το 2010 η Ισπανία στέφθηκε παγκόσμια πρωταθλήτρια.

Πέδρο

Έχει χαρακτηριστεί ως ο «παίκτης των μεγάλων ραντεβού», με έφεση στο σκοράρισμα στους τελικούς. Ο Πέδρο είχε την τύχη (και την ικανότητα ο ίδιος, φυσικά) να είναι μέλος της σπουδαίας Μπαρτσελόνα του Πεπ Γκουαρδιόλα και της εκπληκτικής εθνικής Ισπανίας, που «σάρωσε» τα πάντα πριν από μια δεκαετία. Με τους «μπλαουγκράνα» κατέκτησε τρεις φορές το Champions League (2009, 2011, 2015), ενώ με τους «φούριας ρόχας» έφτασε στην κορυφή του κόσμου στο Μουντιάλ του 2010. Η MSN τριπλέτα των Μέσι-Σουάρες-Νεϊμάρ είχε περιορίσει το χρόνο συμμετοχής του Ισπανού ακραίου επιθετικού, ο οποίος το 2015 μετακόμισε στην Αγγλία για λογαριασμό της Τσέλσι. Στους «μπλε» πήρε ξανά φανέλα βασικού και το 2017 πανηγύρισε την κατάκτηση της Premier League.