«Εφιαλτικό». Μόνο έτσι μπορεί να χαρακτηριστεί το 2015 για την Εθνική ομάδα μετά τα όσα βιώσαμε τον τελευταίο χρόνο και τα οποία μας γύρισαν πίσω και από το 2001. Τα χρόνια δηλαδή που προηγήθηκαν της πρόσληψης του Ότο Ρεχάγκελ, όταν και το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα αποτελούσε μία αμελητέα δύναμη στον χώρο του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου.

Κάπως έτσι νιώσαμε από τις ακατανόητες επιλογές της ΕΠΟ και τις κόντρες στα εσωτερικού της ομάδας, που είχαν ως αποτέλεσμα από τη νίκη επί της Ακτής Ελεφαντοστού, στο Μουντιάλ της Βραζιλίας να συμπληρωθούν 12 συνεχόμενους αγώνες χωρίς επιτυχία. Ελπίδα όλων πλέον είναι η πρόσληψη του Μίκαελ Σκίμπε να επιτρέψει στην Εθνική να σταθεί εκ νέου γερά στα πόδια της και να αρχίσει να θυμίζει την ομάδα που μας έκανε υπερήφανους για 10 χρόνια...

Τι κρατάμε: Κανονικά η απάντηση σε αυτή την κατηγορία είναι «τίποτα» και για την ακρίβεια πρέπει να ρίξουμε και μαύρη πέτρα πίσω μας, φεύγοντας από το 2015. Αν όμως πρέπει οπωσδήποτε να διαλέξουμε κάτι, τότε είναι η αντίδραση και ο εγωϊσμός που έδειξαν οι διεθνείς στο παιχνίδι με την Ουγγαρία όταν και βρέθηκαν δύο φορές πίσω στο σκορ με 1-2 και 2-3, αλλά τελικά κατάφεραν να πάρουν τη νίκη με 4-3 και να βάλουν τέλος στο σερί των 12 αγώνων χωρίς νίκη.

Τι αφήνουμε: Την έλλειψη οργάνωσης, αλλά και τις συνεχόμενες αλλαγές προπονητών, καθώς και φέτος στον πάγκο του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος κάθισαν τρεις διαφορετικοί προπονητές. Ξεκινήσαμε με τον Σέρχιο Μαρκαριάν, τον διαδέχθηκε ο Κώστας Τσάνας και πλέον έχουμε τον Μίκαελ Σκίμπε.

Ο παίκτης που ξεχώρισε: Το... ναυάγιο της Εθνικής είχε ως αποτέλεσμα να χαθούν όλοι οι παίκτες της, μικροί και μεγάλοι. Αυτοί πάντως που ανεξαρτήτως απόδοσης έδειξαν οτι μπόρεσαν να «σηκώσουν» το βάρος και να οδηγήσουν την ομάδα και πάλι στον δρόμο των επιτυχιών είναι δύο: Ο Σωκράτης Παπασταθόπουλος και ο Παναγιώτης Κονέ.

Η καλύτερη στιγμή: Από τη στιγμή που αναγκαστικά σε αυτή την κατηγορία πρέπει να βάλουμε το γκολ του Παναγιώτη Κονέ, με το οποίο η Εθνική κατάφερε να κερδίσει με 4-3 την Ουγγαρία, καταλαβαίνει κανείς το μέγεθος της... κατρακύλας.

Η χειρότερη στιγμή: Η χειρότερη στιγμή του 2014 ήταν η εντός έδρας ήττα από τα Νησιά Φερόε. Η ίδια είναι και για το 2015, με μοναδική διαφορά οτι αυτή τη φορά μιλάμε για το εκτός έδρας παιχνίδι. Η Ελλάδα έχασε 2-1 από μία ομάδα που είχε μόλις 6 επαγγελματίες στην σύνθεσή της, ενώ όλοι οι υπόλοιποι είναι Ερασιτέχνης που λίγες ώρες πριν τον αγώνα μπορεί να έπιναν κόκα-κόλα και να έτρωγαν πατατάκια.



Η δήλωση της χρονιάς: O αγώνας με την Φινλανδία έχει τελειώσει, η Ελλάδα έχει γνωρίσει την ήττα με 1-0 μέσα στο «Γ. Καραϊσκάκης» και τότε ακολουθεί αυτό το σκηνικό live στην ΕΡΤ...