Το παράδειγμα του Πάρντο

Προσφορά ημέρας - έκπληξη σε περιμένει στο Τουλούζ - Μπορντό .*Ισχύουν Οροι και Προϋποθέσεις (21+).

Μυστήριο ποδοσφαιρικό...τρένο. Σαν αυτά που παίζουν τα παιδιά στα λούνα-παρκ. Με αλλεπάλληλα πάνω και κάτω στην αγωνιστική του απόδοση, που σου κόβουν την ανάσα και που προφανώς δεν δικαιολογούνται. Κάποιες –λιγότερες- φορές να απορείς πως ο Μάρκο Σίλβα μπόρεσε να φέρει στη χώρα μας έναν ποδοσφαιριστή τέτοιου επιπέδου και πως η Μπράγκα τον παραχώρησε στα 25 του μόλις με 4,5 εκατ ευρώ. Και κάποιες άλλες –τις...πολλές-να απορείς γενικώς. Λες και δεν είναι καν στο γήπεδο. Αόρατος.

Έτσι έχουν κυλήσει δύο χρόνια και κάτι με τον Φελίπε Πάρντο. Λες και έχει φέρει μαζί τον δίδυμο αδερφό του για να παίζει μια ο ένας και μια ο άλλος. Μένει λοιπόν να δούμε τι θα συμβεί στην τρίτη και φαρμακερή σεζόν του στο μεγάλο λιμάνι. Ποιος θα...επικρατήσει. Τώρα που η κλεψύδρα αδειάζει. Να αποφασίσει και ο ίδιος κάποια στιγμή, τους σκοπούς του, γιατί αισίως έφτασε στα 27 του χρόνια. Όχι τίποτε άλλο, αλλά μπορεί να παραδειγματιστεί από τον Παϊτίμ Κασάμι. Να ψάξει να τον βρει στο ρόστερ της...Σιόν! Τον Κασάμι που -αλά...Πάρντο- την ταλεντάρα του την άπλωνε στο χορτάρι μόνο μαζί με το σεντόνι τρεις-τέσσερις φορές τον χρόνο.

Είναι λοιπόν ο Κολομβιανός ο winger της...Τρίτης που 15΄λεπτά λύσσας ήταν αρκετά για να αλλάξει τις εντυπώσεις σε ένα μονότερμα; Είναι ο συνεπής κύριος των 5 γκολ και της 1 ασίστ σε επτά ματς Τσάμπιονς Λιγκ με τον Ολυμπιακό; Είναι το... τανκ του Εmirates (2-3 την Άρσεναλ) που ο σοφός Χοσέ Πέκερμαν κάλεσε στην «χλιδάτη» εθνική ομάδα της Κολομβίας του Χάμες και των άλλων; Ή μήπως τελικά είναι ο ποδοσφαιριστής που ο Πάουλο Μπέντο δεν ήθελε ούτε να τον βλέπει πέρσι με αποτέλεσμα ο εξάμηνος δανεισμός του Γενάρη στη Ναντ να είναι λυτρωτικός και για τους δύο. Έλα ντε...

Μια εξήγηση θα μπορούσε να είναι το αυτονόητο. Το κίνητρο του Τσάμπιονς Λιγκ που κάνει μάτια να γυαλίζουν και το κοντράστ με την «ταπεινή» ελληνική λίγκα. Αν σκέφτεται έτσι τότε ξέρει και ποιο είναι επί της ουσίας το πρόβλημα. Πέρσι εμφανίστηκε με αρκετά περιττά κιλά, ράθυμος και κάπως έτσι βρήκε περισσότερο χρόνο συμμετοχής στο κύπελλο (270΄) κόντρα σε Σπάρτη, Χανιά και Πλατανιά από ότι στο πρωτάθλημα (217΄ σε επτά συμμετοχές). Πέρσι. Τη σεζόν 2015-16 που ο Ολυμπιακός δεν είχε τον Καρσελά, αλλά τον Ελιονούσι στον ανταγωνισμό!

Φέτος: Δείχνει άλλος άνθρωπος από την προετοιμασία και όλας, παρότι καταλαβαίνει ότι δεν είναι η «πρώτη επιλογή». Παλεύει, διεκδικεί και αυτό προφανώς θα πρέπει να του αναγνωριστεί. Από τα φιλικά στο Βέλγιο όταν και έπεισε τον προπονητή ότι αξίζει μια θέση στο ρόστερ. Όποτε έχει πάρει χρόνο συμμετοχής τον έχει τιμήσει. Με αποκορύφωμα φυσικά το.. παράλογο της Τρίτης. Εκεί όπου αν είχε κανά πεντάλεπτο ακόμη στη διάθεση του θα έστελνε τον χαρισματικό Ζεσούς στο...ψυχιατρείο. Ματς του 0-5 πήγε να το κάνει μόνος του 3-3!

Μακάρι αυτό το «αναπάντεχο» να αποτελέσει για εκείνον μια νέα αφετηρία. Να βγήκε και κάτι καλό από την δυσάρεστη εμπειρία της πρεμιέρας.Έχει μεγάλη σημασία να αρπάξει την ευκαιρία. Και ακόμη μεγαλύτερη να το κάνει άμεσα, τώρα που ο Μπέσνικ Χάσι ετοιμάζει ένα γερό ανακάτεμα της τράπουλας αναζητώντας (όπως ο ίδιος δήλωσε) ισορροπία. Χθες στο διπλό ήταν με τους βασικούς. Σε δοκιμή αλά...2015 με τον Σεμπά απέναντι. Και με τον Οφόε ανάμεσα τους σαν «επιτελικός». Εύκολα αυτή η «τριάδα» τώρα που οι συνθήκες είναι ειδικές, μπορεί να...φορεθεί και παρακάτω. Για παράδειγμα σε εκείνο το 4ήμερο που φαίνεται στον ορίζοντα με τις δύο αποστολές εκτός έδρας κόντρα σε ΑΕΚ και Γιουβέντους.

Ένα από τα βασικά προβλήματα «ανισορροπίας» του Ολυμπιακού, είναι τα δύο του άκρα. Κυρίως ο τρόπος που λειτουργούν όταν η μπάλα περνάει στον αντίπαλο. Και ο Μάριν και ο Καρσελά έχουν την απόλυτη ελευθερία να «συγκλίνουν» σε σημείο που ένα κλέψιμο και μια διαγώνια πάσα μπορεί να βάλει τους Ερυθρόλευκους σε μπελάδες. Σπανίως το αμυντικό τρανζίσιον τους βρίσκει πίσω από τη μπάλα. Δίδυμο που μπορεί να υποστηρίξει ματς με συγκεκριμένο μοτίβο.

Ο Πάρντο με τον Σεμπά έχουν άλλα χαρακτηριστικά. Πατάνε περιοχή, αλλά κυρίως στέκονται στη... γραμμή. Ο Σίλβα τους χρησιμοποιούσε περισσότερο σαν «χαφ» στην 4-4-1-1 διάταξη με τον Φορτούνη και τον Ιντέγιε ψηλότερα στο γήπεδο. Αν κάνεις σούμα; Βγαίνουν ενδιαφέροντες «συνδυασμοί» από αυτό το καρέ των ακραίων. Πόσο μάλλον αν ο παρολίγον ήρωας της Τρίτης το πάρει απόφαση να σταθεροποιήσει την απόδοση του σε ένα συγκεκριμένο επίπεδο.

Έχει πολύ καλό υλικό ο Ολυμπιακός. Πολύ γεμάτο ρόστερ. Μπορεί να είναι το timing παράξενο, αλλά αυτό δεν αναιρεί τις προϋποθέσεις που υπάρχουν για να δουλέψει ο προπονητής σε μια χρονιά που μόλις άρχισε. Το παράδειγμα του Κολομβιανού είναι χαρακτηριστικό. Προφανώς υπάρχουν και άλλα. Αρκεί ο Χάσι τώρα που το (ξανά)ψάχνει από την αρχή, να τα εντοπίσει.