Στο peak ήταν ένας ποιοτικότατος παίκτης που μπορούσε να σκοράρει από παντού στο παρκέ (είχε 24.9 πόντους μέσο όρο τη σεζόν 2000-01 με τους Ουόριορς. Όπως πολλοί βετεράνοι, αποφάσισε να πάει σε μια ομάδα για να διεκδικήσει πρωτάθλημα και έτσι επέλεξε να μεταπηδήσει στους Λέικερς. Φυσικά δεν θύμισε σε τίποτα τον παλιό καλό Τζέιμισον, αφού είχε 9.4 πόντους ανά ματς, ερχόμενος από τον πάγκο. Την επόμενη σεζόν τους άφησε για να πάει στους Κλίπερς. Λίγοι φίλοι των Λέικερς θυμούνται πως ο Τζέιμισον έπαιξε στην ομάδα τους.
Ο Ρίτσμοντ ήταν έκ των κορυφαίων σκόρερ του ΝΒΑ στα καλά του χρόνια στη λίγκα (Run TMC Ουόριορς). Κόντρα στον Μιτς, οι αντίπαλες άμυνες υπέφεραν. Το πρωτάθλημα του έλειπε μέχρι να γίνει μέλος των Λέικερς το 2001, μετά τους 16.2 πόντους ανά ματς που πετύχαινε στους Ουίζαρντς. Πάντως στους λιμνάνθρωπους έμεινε πολύ χαμηλά, στους 4 πόντους μέσο όρο. Παρόλα αυτά πήρε το πολυπόθητο πρωτάθλημα και αποσύρθηκε στο τέλος της σεζόν
Έπαιξε σημαντικό ρόλο στην επιτυχία των Μπουλς. Εξαιρετικός αμυντικός στο 2ο three peat των ταύρων. Όταν έφυγε από το Σικάγο το 2000, αποφάσισε να να ενώσει ξανά τις δυνάμεις του με τον Φιλ Τζάκσον στους Λέικερς. Ο Χάρπερ πήγε στο LA για να αυξήσει τα δαχτυλίδια του και το κατάφερε, αφού έφτασε στα 5. Με τους Λέικερς είχε μόλις 7 και 6.5 πόντους στα 2 χρόνια που πέρασε στο LA.
Με τους Μπουλς ο Χόρας Γκραντ πανηγύρισε 3 πρωταθλήματα. Στη συνέχεια θέλησε να ανεβεί στην κορυφή τόσο με τους Μάτζικ, όσο και με τους Σούπερσονικς, αλλά δεν τα κατάφερε. Τελικά κατέληξε στους Λέικερς και ξανά στην αγκαλιά του Τζάκσον. Στο LA έφτασε τα 4 πρωταθλήματα, αλλά δεν είχε και τα καλύτερα νούμερα (8.5 πόντοι και 7.1 ριμπάουντ). Αγωνιζόταν πάνω από 31 λεπτά ανά ματς, αλλά δεν θύμισε σε τίποτα τα χρόνια του Σικάγο.
Συνέθεσε ένα απίθανο δίδυμο στο Σιάτλ μαζί με τον Σον Κεμπ, όμως την σεζόν που έπαιξε τελικούς, βρήκε απέναντι τον Τζόρνταν και δεν μπόρεσε να φορέσει το δαχτυλίδι. Μετά τους Σούπερσονικς, έπαιξε στους Μπακς και φυσικά στους Λέικερς του Σακίλ, του Κόμπι και του Μαλόουν. Πολλοί θεώρησαν πως η ομάδα θα έφτανε στον τίτλο, ωστόσο δεν έφτασε μέχρι το τέλος. Είχε 14.6 πόντους, 5.5 ασίστ, 4.2 ριμπάουντ ανά ματς με τους Λέικερς, αλλά οι Πίστονς τους... καθάρισαν στους τελικούς.
Ο Ντουάιτ Χάουαρντ ήταν ένα... κτήνος στο Ορλάντο που δεν είχε αντίπαλο κάτω από τις ρακέτες. Οδήγησε τους Μάτζικ στους τελικούς στα 23 του και δεν άφησε τον ΛεΜπρόν Τζέιμς να αντιμετωπίσει τον Κόμπι στα NBA Finals. H σεζόν 2012-13 δεν αποτελεί παράσημο στην καριέρα του και από εκεί πέρα ποτέ δεν γύρισε στα στάνταρ του Ορλάντο. Ο Superman δεν στέριωσε πουθενά για να ξαναγυρίσει φέτος στους Λέικερς και να βρει το... δαχτυλίδι που δεν πήρε τότε που ήταν παικταράς (Ορλάντο).
Ο Τζέρι Κράουζ είχε σημαντικές αμφιβολίες για την ικανότητα του τυπάρα Ντένις Ρόντμαν να μείνει στο υψηλό επίπεδο μετά το 2ο three peat και έτσι δεν συνέχισε τη συναργασία τους. Ο Worm πήγε στους Λέικερς για τη σεζόν του lockout. Eίχε 23 συμμετοχές με τους λιμνάνθρωπους και μέτρησε 11.2 ριμπάουντ ανά ματς. Στο τέλος της σεζόν αποδεσμεύτηκε, ενώ έκανε και ένα πέρασμα από τους Μάβερικς πριν πει το αντίο στο μπάσκετ. Μια μορφή που δεν έχει ξαναπεράσει από το ΝΒΑ. Ήταν... καθηγητής στον τρόπο που μάζευε τα ριμπάουντ.
Ο φοβερός Καναδός κατέφτασε στο LA το 2012 για να κατακτήσει τον τίτλο που δεν πήρε στους Σανς, εκεί όπου έκανε... παπάδες. Δεν ήταν στα καλύτερα του ο Νας στο LA και αγωνίστηκε μόλις σε 65 ματς πριν αποσυρθεί από τη δράση λόγω τραυματισμών. Στην πρώτη του σεζόν μέτρησε 12.7 πόντους, ενώ είχε μόλις 6.8 στην τελευταία. Το πρωτάθλημα δεν ήρθε ποτέ και σίγουρα με την καριέρα που είχε το άξιζε.
Ο Καρλ Μαλόουν έμεινε 18 χρόνια στους Τζαζ και τους οδήγησε στους τελικούς του ΝΒΑ 2 φορές, ωστόσο εκεί έπεσε πάνω στον άχαστο Μάικλ Τζόρνταν. Ο Ταχυδρόμος επέλεξε να πάει στους Λέικερς του Σακίλ και του Κόμπι για να ψάξει το πρωτάθλημα που τόσο του έλειπε. Όμως δεν μπόρεσε να φτάσει στην κορυφή. Σαν παίκτης της Γιούτα είχε 25.4 πόντους μέσο όρο, ενώ έφτασε στους 36.374. Στην τελευταία σεζόν της καριέρας του έπαιξε 42 ματς λόγω τραυματισμού στο γόνατο, αλλά πρόλαβε να γυρισει για τα playoffs. Εκεί οι Πίστονς τους... καθάρισαν στα 5 ματς.
Μπορεί να ακούγεται τρελό πως ο Ουίλτ δεν ήταν στα καλύτερα του στους Λέικερς (17.7 πόντοι, 19.2 ριμπάουντ και 4.3 ασίστ), αλλά είναι η αλήθεια και ας είχε 1 πρωτάθλημα και 1 βραβείο MVP τελικών. Ο Τσάμπερλεϊν δεν ήταν τόσο κυρίαρχος όσο τα χρόνια στους Oυόριορς και τους Σίξερς. Στην καριέρα του είχε 30.1 πόντους και 22.9 ριμπάουντ, όντας πρώτος σκόρερ σε 5 περιπτώσεις και κορυφαίος ριμπάουντερ σε 7. Ο πιο κυριαρχικός ψηλός της ιστορίας μαζί με τον Σακίλ.
