Η επιστολή Γουόκαπ που ζητάει να γίνει Έλληνας: «Είναι πλέον η πατρίδα μου»

Γουόκαπ
Ο Νίκος Παπαδογιάννης δίνει -αποκλειστικά- στη δημοσιότητα την επιστολή με την οποία ο Αμερικανός γκαρντ του Ολυμπιακού ζητάει την ελληνοποίησή του ώστε να αγωνιστεί στην Εθνική Ελλάδας και αποκαλύπτει ότι η διαδικασία βρίσκεται στην τελική ευθεία.

Στα χέρια του υπουργού Εσωτερικών Μάκη Βορίδη βρίσκεται -σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες του Gazzetta- το αίτημα ελληνοποίησης του Τόμας Γουόκαπ. Ο Αμερικανός μπασκετμπολίστας ζήτησε με προσωπική επιστολή του προς την ΕΟΚ να παίξει στην Εθνική Ελλάδας και μάλιστα δεσμεύεται να επιστρέψει το διαβατήριο εάν μελλοντικά αρνηθεί να φορέσει τα γαλανόλευκα! Το αίτημα του Γουόκαπ έχει διαβιβαστεί προσωπικά από τον Βαγγέλη Λιόλιο στο υπουργείο Εσωτερικών και εξετάζεται ενδελεχώς.

Μαθαίνω ότι ενδεχομένως να είναι θέμα ολίγων ημερών αν όχι ωρών, να ληφθεί η σχετική απόφαση. Η καταληκτική προθεσμία είναι η ερχόμενη Παρασκευή, πριν τη διάλυση της Βουλής λόγω εκλογών, ενώ η ΕΟΚ διαδίδει ανεπίσημα ότι η ελληνοποίηση του Ουόκαπ (και του Ναζ Μήτρου-Λονγκ) τελεσιδίκησε. Εφ’ όσον το θέμα προχωρήσει, η απονομή της υπηκοότητας θα γίνει με Προεδρικό Διάταγμα, ως «τιμητική πολιτογράφηση» που δίνεται εκτός διαδικασίας σε εξαιρετικές περιπτώσεις. Κάτι αντίστοιχο συνέβη πρόσφατα με τη μητέρα και τα δύο μικρότερα αδέλφια των Γιάννη και Θανάση Αντετοκούνμπο, με τους Αιγύπτιους ψαράδες που έσωσαν κόσμο στο Μάτι, αλλά και με τον ηθοποιό Τομ Χανκς και την ελληνικής καταγωγής σύζυγό του Ρίτα Ουίλσον. Ουσιαστικά, απαιτούνται δύο υπογραφές για να δοθεί στον Γουόκαπ το διαβατήριο: αυτή του υπουργού Εσωτερικών και εκείνη (η μάλλον τυπική) της Προέδρου της Δημοκρατίας.

Στόχος της ΕΟΚ είναι να αγωνιστεί ο Γουόκαπ με την Εθνική Ελλάδας στο Μουντομπάσκετ που αρχίζει στα τέλη Αυγούστου, αν και αυτό μπλοκάρει αυτόματα τη συμμετοχή τoυ Τάιλερ Ντόρσεϊ, αφού η FIBA επιτρέπει μόνο έναν «νατουραλιζέ» σε κάθε Εθνική ομάδα.

Στην ίδια κατηγορία εμπίπτουν τα αδέλφια Ναζ και Ελάιτζα Μήτρου-Λονγκ, για τους οποίους λέγεται ότι η απόκτηση ελληνικού διαβατηρίου είναι πλέον βέβαιη. Αντίθετα με τον Γουόκαπ, οι Μήτρου-Λονγκ και ο Ντόρσεϊ έχουν χειροπιαστή ελληνική καταγωγή. Κανονικά, μόνο ένας από τους τέσσερις θα μπορεί να δηλωθεί σε κάθε διοργάνωση.

Στα ενδότερα της ΕΟΚ ψηλαφίζονται οι γκρίζες ζώνες των κανονισμών για διαφορετικές μεταξύ τους περιπτώσεις, αφού άλλωστε όλη η οικογένεια Αντετοκούνμπο έλαβε την υπηκοότητα με Προεδρικά Διατάγματα και κατ’ εξαίρεση, χωρίς να υπάρχει ο παραμικρός περιορισμός για τη συμμετοχή τους στις Εθνικές ομάδες της Ελλάδας.

Τόμας Γουόκαπ

Το ραβασάκι του Γουόκαπ, με ημερομηνία 1 Απριλίου αλλά ουχί πρωταπριλιάτικο, έφτασε στα χέρια του Μάκη Βορίδη λίγο πριν το Πάσχα και χαρακτηρίστηκε «εντυπωσιακό» στους διαδρόμους του υπουργείου. Η κυβέρνηση ζυγίζει προσεκτικά τα υπέρ και τα κατά της πιθανής ελληνοποίησης του Αμερικανού αθλητή, αλλά η διάθεση είναι θετική. Η προεκλογική περίοδος ευνοεί κινήσεις με «εθνικό» και «υπερκομματικό» περιτύλιγμα, αλλά υπάρχουν και οι εσωτερικές ψηφοθηρικές ισορροπίες, αφού η ελληνοποίηση Γουόκαπ επιτρέπει στον Ολυμπιακό να παίζει με περισσότερους ξένους στο μέλλον.

Ο Ολυμπιακός δεν μετέχει με ορατό τρόπο στη διαδικασία, αλλά αποκλείεται να είναι άσχετη με όλα αυτά ότι η (πρωτοφανής) ανανέωση του συμβολαίου ενός 30χρονου μπασκετμπολίστα για 4 ολόκληρα χρόνια. Στην επιστολή του προς την ΕΟΚ, ο Γουόκαπ ισχυρίζεται ότι σκοπεύει να βγάλει ρίζες στην Ελλάδα και να εγκατασταθεί μόνιμα. Το συμβόλαιο μαμούθ που μόλις υπέγραψε στον Ολυμπιακό είναι ένα ισχυρό επιχείρημα.

Ο Βαγγέλης Λιόλιος δεν έχει τοποθετηθεί δημόσια για το θέμα των «νατουραλιζέ» (όπως ο Λορέντζο Μπράουν, που ουσιαστικά χάρισε το χρυσό Ευρωπαϊκό μετάλλιο στην Εθνική Ισπανίας), αλλά η διάθεση στα αποδυτήρια της Εθνικής ομάδας είναι μάλλον θετική και η επιθυμία για άμεση διάκριση διακαής. «Αρκεί να μην είναι κάποιος ουρανοκατέβατος», μου έλεγε στέλεχος της «επίσημης αγαπημένης». Ο Γουόκαπ παίζει στην Ελλάδα από το 2021, θα συνεχίσει για αρκετά χρόνια, έχει στη χώρα μόνο φίλους (και θαυμαστές) και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθεί αλεξιπτωτιστής.

Θυμίζω ότι στο μακρινό παρελθόν (2002-3) απειλήθηκε ανταρσία στην Εθνική, όταν αποφασίστηκε από τη διοίκηση Βασιλακόπουλου η συμμετοχή του ελληνοποιημένου Ρώσου Ιάκωβου Τσακαλίδη. Έκτοτε βέβαια το τοπίο άλλαξε ριζικά. Σχεδόν όλες οι Εθνικές ομάδες, στην Ευρώπη και όχι μόνο, επιστρατεύουν ξένους παίκτες, συνήθως Αμερικανούς. Οι περισσότεροι από αυτούς, με τρανό παράδειγμα τον Μπράουν, δεν έχουν την παραμικρή σχέση με τη νέα τους «πατρίδα».

Υπάρχει, βεβαίως, και άλλου τύπου ένσταση. Γιατί να δοθεί ελληνικό διαβατήριο σε έναν πλούσιο και άσχετο με τη χώρα Αμερικανό αθλητή και όχι στον φτωχό Αμπντούλ που γεννήθηκε και μεγάλωσε στη χώρα και ζει στο περιθώριο επειδή η ξενοφοβική Ελλάδα με τη δεξιά κυβέρνηση αρνείται να αναγνωρίσει αυτόν και εκατοντάδες χιλιάδες ομοίους του; Εάν σας κακοφάνηκε το όνομα «Αμπντούλ», μπορείτε να το αντικαταστήσετε με «Γιάννης» ή «Θανάσης», για να καταλαβαινόμαστε καλύτερα.

Τόμας Γουόκαπ

Ακολουθεί το πλήρες περιεχόμενο της (επισυναπτόμενης παρακάτω) επιστολής του Τόμας Γουόκαπ προς την Ομοσπονδία μπάσκετ, η οποία διαβίβασε με άκρα μυστικότητα τον σχετικό φάκελο στην Ελληνική Κυβέρνηση:

«Αξιότιμε πρόεδρε, αξιότιμα μέλη του ΔΣ,

Με την παρούσα επιστολή θα ήθελα να σας εκφράσω την έντονη επιθυμία μου να αγωνιστώ με τα χρώματα της Εθνικής Ελλάδος, για όλους τους κατωτέρω αναφερόμενους λόγους.

Όπως καλά γνωρίζετε, τα τελευταία χρόνια αγωνίζομαι στην Ελλάδα σε επαγγελματικό επίπεδο. Από την πρώτη στιγμή, που ήρθα στην Ελλάδα, πραγματικά εντυπωσιάστηκα από τον πολιτισμό και την εν γένει Ιστορία του φιλόξενου αυτού τόπου. Μάλιστα, το ενδιαφέρον μου για να μάθω την Ιστορία και την πολιτισμό της χώρας, με έχει οδηγήσει στο να διαβάζω συνεχώς και να μαθαίνω όλο και περισσότερα. Η διασύνδεση αυτή με βοήθησε να ενσωματωθώ πολύ γρήγορα στην κουλτούρα του έθνους, το οποίο θεωρώ πλέον πατρίδα μου. Αναμφίβολα, η φιλοξενία των Ελλήνων καθώς και η καθημερινή επαφή με έχουν κάνει να αισθάνομαι όλο και περισσότερο μέρος της Ελλάδας.

Θεωρώ ότι όλα τα παραπάνω, που αποτελούν πλέον μέρος της καθημερινότητάς μου, με οδηγούν αναπόφευκτα να ζητήσω από εσάς να με τιμήσετε με την υπέρτατη τιμή για έναν αθλητή, που στην προκειμένη περίπτωση είναι να αγωνιστώ με τα χρώματα της Εθνικής Ελλάδας. Θεωρώ από την πλευρά μου ότι θα τιμήσω το εθνόσημο και θα μπορέσω να βοηθήσω, ώστε η Εθνική Ελλάδας να κατακτήσει τους στόχους της. Θέλω επίσης, να ξεκαθαρίσω προς όλες τις κατευθύνσεις, ότι εφόσον μου δοθεί η δυνατότητα να αγωνιστώ στην Εθνική ομάδας, θέτω τον εαυτόν μου στη διάθεση του εκάστοτε Ομοσπονδιακού προπονητή αλλά και της Ελληνικής Ομοσπονδίας Καλαθοσφαίρισης γενικότερα για οποιαδήποτε αγωνιστική υποχρέωση. Είναι, δε, τόσο πηγαία η διάθεσή μου να προσφέρω, ώστε δεσμεύομαι ότι σε περίπτωση που αρνηθώ στο μέλλον να παρέχω τις υπηρεσίες μου, να αφαιρεθούν από την Ελληνική Κυβέρνηση τα δικαιώματα που απορρέουν από τη χορήγηση διαβατηρίου.

Καταλήγοντας, θέλω να επισημάνω ότι σκοπεύω να μείνω στην Ελλάδα πολλά χρόνια και να αποτελέσει η χώρα αυτή τον τόπο κατοικίας μου, ακόμα και μετά το τέλος της επαγγελματικής μου καριέρας.

Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων,

Thomas Walkup»

επιστολή