Το Βατικανό της Basketleague

Είναι μάταιη η προσπάθεια ερμηνείας αποφάσεων/προθέσεων των ομάδων στην Basketleague. Η λογική χάνεται σαν ένα φύλλο χαρτιού στον αέρα. Όλα ξεκινούν βέβαια από τα πραγματικά κίνητρα των 14 προυχόντων του ελληνικού μπάσκετ που βρέθηκαν στην αίθουσα, αφού δεν είναι στην ίδια σελίδα. Άλλος (νομίζει ότι) είναι στη σελ. 100 και διαφημίζει τον εαυτό του ως τεχνοκράτη, εκσυγχρονιστή και γνώστη του αθλήματος, άλλος είναι στην 34 και θεωρείται ξεπερασμένος και οπισθοδρομικός και τελικώς, σημείο συνάντησης δεν βρίσκεται.

Και η αλήθεια είναι ότι δεν θα βρεθεί ποτέ, γι’ αυτό εξάλλου απουσιάζει η λογική στη λήψη των αποφάσεων. Διάβασα άρθρα συναδέλφων που εκτιμώ και κατάλαβα ότι τελικώς δεν είμαι ο μοναδικός που δυσκολεύεται να καταλάβει αυτό που επιζητούν οι ομάδες. Από τη μία πλευρά αντιλαμβάνονται οι ομάδες ότι δίχως τους εμπορικούς Αρη και ΠΑΟΚ, ουσιαστικά θα υπογράψουν τη θανατική καταδίκη τους και από την άλλη, σαν τα παπάκια που ακολουθούν τη μαμά πάπια, αντί να ανοίξουν τον δρόμο μπας και πειστεί ο Ολυμπιακός να επιστρέψει, μήπως και αυξηθεί το επίπεδο εμπορικότητας αυτού του άθλιου Πρωταθλήματος, αυτές (εμμέσως πλην σαφώς) ήταν αντίθετες, λες και όφειλαν να ακολουθήσουν με ευλάβεια έναν απαράβατο νόμο, σαν αυτούς που υπάρχουν στο Βατικανό.

Αυτό που έκαναν ισοδυναμεί με χαρακίρι. Ένας έξυπνος και ιδεολόγος παράγοντας θα αναζητούσε τρόπο επιστροφής του Ολυμπιακού με ταυτόχρονη επιβολή κεντρικής διαχείρισης τηλεοπτικών δικαιωμάτων ως μια πρώτη κίνηση απόδρασης από τη σημερινή μιζέρια. Έτσι τουλάχιστον θα μπορούσαν βάσιμα να διαφημίσουν ότι επιχειρούν μια νέα αρχή. Τώρα, δεν τους πιστεύει κανείς.

Το πρόβλημα είναι ότι ο καθένας βλέπει το συμφέρον του Πρωταθλήματος από τη δική του σκοπιά και βάσει της εξυπηρέτησης προσωπικών συμφερόντων. Άλλος θέλει να πάρει το Πρωτάθλημα, άλλος να το διεκδικήσει, άλλος να μειώσει το επίπεδο του ανταγωνισμού για την 6αδα, άλλος για να σώσει την κατηγορία κι άλλος να κάνει τις ομορφιές που είδαμε (και) στη διάρκεια της φετινής χρονιάς και για τις οποίες δεν έγινε λόγος, πράγμα το οποίο είναι εξαιρετικά επικίνδυνο. Κανείς δεν έχει τα άντερα να δει την αλήθεια κι αυτό φάνηκε από το περιεχόμενο της συζήτησης, τις αποφάσεις και τα κριτήρια.

Με κίνδυνο να χαρακτηριστώ γραφικός, επαναλαμβάνω τα εμπορικά κριτήρια είναι εξόχως πιο απαραίτητα από τα οικονομικά διότι, όπως είναι δυσφήμηση του προϊόντος η οικονομική ασυνέπεια του συνόλου των ομάδων, το ίδιο είναι να παίζουν στην πρώτη κατηγορία ομάδες οι οποίες δεν έχουν πείσει ούτε 200 νοματαίους.

Το επόμενο βήμα είναι να αντιγράψουν την Γκλάντμπαχ (η οποία έβαλε φωτογραφίες κατόχων εισιτηρίων διαρκείας στις κερκίδες για να καλυφθεί το κενό, λόγω ασφαλώς της απαγόρευσης προσέλευσης φιλάθλων) για να μην είναι τόσο «κρύο» το πλάνο στην κερκίδα.

Αν δεν σπάσεις αυγά δεν κάνεις ομελέτα, οπότε στη σωστή απόφαση θέσπισης οικονομικών κριτηρίων με την απαραίτητη όμως διερεύνηση του background του κάθε ιδιοκτήτη ΚΑΕ, θα πρέπει να υπάρξει και αντίστοιχη εμπορικών. Να βάλουν όλοι κάτω τα ψωμιά τους και να δουν τι αξίζουν. Αυτή η υπεκφυγή δείχνει τα κίνητρα τους και διατηρεί το θεμελιώδες ερώτημα… «τι μπάσκετ θέλουμε;», στο οποίο δεν μπορεί να απαντήσει κανείς. Προφανώς, τα οικονομικά κριτήρια δεν θα μπορούσαν να πλησιάσουν αυτά των ισχυρών ευρωπαϊκών Πρωταθλημάτων καθώς τα τελευταία είναι σε άνοδο, αναπνέουν σε άλλη αγορά, ενώ το δικό μας βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση και πνίγεται από την έλλειψη ισχυρών χρηματοδοτών και εμπορικών υποστηρικτών.

Αν, ωστόσο, το μπάσκετ που θέλουμε είναι τα γελάκια, το κλείσιμο ματιών και τα υπονοούμενα του τύπου… «εμείς σώσαμε τον Άρη και τον ΠΑΟΚ», τότε κλάφτα Χαράλαμπε. Καταρχήν πρόκειται για υποκριτική στάση γιατί, σε περίπτωση διαφορετικής απόφασης και πέραν της απουσίας ηθικού και νομικού υποβάθρου, όλοι μαζί θα έρχονταν στη δυσάρεστη θέση να εξηγήσουν πώς επέτρεψαν την παράνομη συμμετοχή τριών ομάδων στο Πρωτάθλημα. Κι αυτό δεν θα το ήθελε κανείς.

Αναρωτιέμαι επίσης, τι προϊόν θα πουλούσαν προς εξασφάλιση τηλεοπτικής στέγης στο σενάριο απουσίας των Άρη, ΠΑΟΚ. Γιατί όσο μπασκετικός κι αν είναι ο Λευτέρης Αυγενάκης, όσο καλές κι αν είναι οι προθέσεις του, δεν θα μπορέσει να επιβάλλει στην ΕΡΤ αυτό το παρακατιανό Πρωτάθλημα, δεδομένων και των τηλεοπτικών συμβολαίων των Παναθηναϊκού και ΑΕΚ. Επειδή λοιπόν ξέρουν οι ομάδες ότι δεν μετρούν στην αγορά, δεν θα μπορούσαν να αποφασίσουν κάτι διαφορετικό.

Καταλήγοντας, από τη στιγμή που όλοι όσοι αποτελούν το Βατικανό της Basketleague δεν μπορούν να δουν την αλήθεια, ας πάρουν τη βοήθεια του κοινού. Τώρα που το γάλα είναι ζεστό, ας προχωρήσει ο ΕΣΑΚΕ σε μια έρευνα στο φίλαθλο κοινό ή σε εμπορικούς συνεργάτες είτε της διοργανώτριας αρχής είτε των ΚΑΕ, με σκοπό τη συλλογή πληροφοριών και απόψεων για το πρωτάθλημα που θα ήθελαν να δουν. Είναι βέβαιο ότι αυτοί θα καταθέσουν άποψη δίχως σκοπιμότητα, με γνώμονα την αλήθεια και την αναβάθμιση της αξίας του προϊόντος.

Πιθανόν να κρίνουν ότι η λύση του γενικού ξεκαθαρίσματος με τη συμμετοχή ομάδων που μπορούν να ανταποκριθούν σε οικονομικά και εμπορικά κριτήρια είναι μονόδρομος και ότι πρέπει να γίνει σε χρονικό ορίζοντα (μάξιμουμ) δύο χρόνων. Έστω κι αν αυτό προϋποθέτει συρρίκνωση του Πρωταθλήματος με τη συμμετοχή 10-12 ομάδων. Ας είναι…