Παναθηναϊκός: Τις «έφαγε»» όπως και η... Μονακό
Να πω ότι δεν το είπα; Το είπα. Φως φανάρι ήταν ότι θα υπήρχε αυτή η εξέλιξη στον δεύτερο ημιτελικό της Basket League μεταξύ Παναθηναϊκού και Περιστερίου. Εδώ που τα λέμε ήταν παρά φύση το +44 των πράσινων στο πρώτο ματς του ΟΑΚΑ. Όχι επειδή ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να παίξει καλή άμυνα ή δεν μπορεί να πετύχει 101 πόντους στην επίθεση αλλά διότι το Περιστέρι δεν μας είχε συνηθίσει σε τέτοιες εμφανίσεις. Ειδικά στα παιχνίδια κόντρα στο «τριφύλλι». Μην ξεχνάμε ότι στην κανονική περίοδο οι «κυανοκίτρινοι» είχαν χάσει στο σουτ εκτός έδρας ενώ είχαν επιβληθεί στο γήπεδό τους. Όπως επιβλήθηκαν ξανά.
Στο προηγούμενο άρθρο είχα αναφέρει επίσης ότι δεν υπήρχε περίπτωση το Περιστέρι να παρουσιαζόταν τόσο κακό όπως την περασμένη Τρίτη. Καλά, εδώ που τα λέμε, δεν διάβασα και... βουλωμένο γράμμα. Αναμενόμενο ήταν. Αυτό που δεν ήταν αναμενόμενο ήταν το πρόσωπο του Παναθηναϊκού. Δεν ξέρω αν είχε μείνει στην εύκολη επικράτηση και ότι όλοι εντός των «πρασίνων» τειχών να πίστεψαν ότι θα έκαναν στο ρελαντί το 2-0 αλλά ο Παναθηναϊκός παρουσιάστηκε κατώτερος των περιστάσεων βγάζοντας εκ νέου παθογένειες της φετινής χρονιάς.
Έπαθε... Μονακό ο Παναθηναϊκός
Σέβομαι αυτό που είπε ο Χρήστος Σερέλης μετά το τέλος. Ότι θέλουν ετοιμαστούν όσο το δυνατόν καλύτερα ενόψει των τελικών προκειμένου να διεκδικήσουν το πρωτάθλημα. Όμως από την άλλη αναρωτιέμαι -όσο κι αν ΠΡΕΠΕΙ και ΟΦΕΙΛΟΥΝ να το κάνουν- με ποιον τρόπο θα το πετύχουν. Ειδικά από τη στιγμή εάν καταφέρνει, μία ναι μεν καλή αλλά όχι του ίδιου επιπέδου ομάδα όπως το Περιστέρι, να τον στραγγαλίζει στην άμυνα. Και ουσιαστικά να τον βγάζει εντελώς εκτός παιχνιδιού, τόσο πνευματικά όσο και αγωνιστικά.
Θα μπορούσε να πει κάποιος ότι ο Παναθηναϊκός έπαθε... Μονακό την οποία ο Ολυμπιακός είχε βουτήξει από το λαιμό στην 3η περίοδο του ημιτελικού του Final Four και την έκανε ό,τι ήθελε. Ε, φανταστείτε τώρα να το κάνει το Περιστέρι, που σε καμία περίπτωση δεν είναι Ολυμπιακός, απέναντι στην ομάδα που θέλει να πάρει το πρωτάθλημα. Ουσιαστικά έπαιξε «μπασκετικό ξύλο» και δικαιώθηκε.
Τις... έβρεξε για τα καλά στους παίκτες του Παναθηναϊκού οι οποίοι έχασαν κάθε πνευματική επαφή με το παιχνίδι. Και όταν το μυαλό δεν είναι πρόθυμο τότε παρασύρεται και το σώμα. Και ιδού τα αποτελέσματα. Σε αυτό... βοήθησαν και οι διαιτητές οι οποίοι άφησαν σε μεγάλο βαθμό τις σκληρές άμυνες, οι οποίες ξεπερνούσαν κάποιες φορές τα όρια του φάουλ. Και για να μην παρεξηγηθώ. Αυτό συνέβαινε ΚΑΙ στις δύο πλευρές του παρκέ, έτσι; Και ο Παναθηναϊκός χρησιμοποιούσε ίδιες άμυνες χωρίς ωστόσο να ασκεί ίδια πίεση σε όλο το παρκέ. Και την ασκούσε όταν... προλάβαινε να δει τους παίκτες του Περιστερίου. Απλά οι γηπεδούχοι δεν «χάλασαν» το μυαλό τους και μπόρεσαν να βρουν τις επιθετικές λύσεις για να ανοίξει ΔΙΚΑΙΟΤΑΤΑ η διαφορά στο σκορ.
Δεν θέλω να φαντάζομαι τι θα γίνει τελικούς. Αν προκριθεί τελικά ο Παναθηναϊκός. Γιατί πρέπει να μπαίνει και αυτό στην εξίσωση. Μετά τα όσα είδαμε στον 2ο ημιτελικό, ποιος μου λέει εμένα ότι η ομάδα του Σπανούλη δεν έχει το δικαίωμα να πιστεύει στο (δικό της) όνειρο; Το ότι ο Παναθηναϊκός παρουσίασε ένα εξαιρετικό πρόσωπο στο πρώτο παιχνίδι δεν λέει τίποτα απολύτως. Στα επόμενα 40 λεπτά γκρέμισε όλες τις καλές εντυπώσεις που έχει δημιουργήσει. Αν μπορεί να της δημιουργήσει ξανά; Ναι μπορεί. Στο χέρι του είναι. Όμως με όλα αυτά τα σκαμπανεβάσματα, με το συνεχόμενο «σκωτσέζικο ντους» και την έλλειψη σταθερότητας, δεν ξέρω αν θα μπορέσει να σταθεί στο ύψος του έως το τέλος σεζόν.
Ο «σκασμένος» Λι και το πρόβλημα στον «άσο»
Ήταν δεδομένο ότι το Περιστέρι θα παρουσιαζόταν πολύ πιο έτοιμο στο Game 2. Και ο Παναθηναϊκός δεν είχε τις απαντήσεις. Ούτε καν για να «σπάσει» την πίεση που δεχόταν. Οι παίκτες του Σερέλη «αγκομαχούσαν» μέχρι να φτάσουν στο αντίπαλο καλάθι. Όταν και εφόσον τα κατάφερναν. Και φυσικά υπάρχει εξήγηση. Έπαιζε χωρίς πλέι μέικερ. Και όταν μια ομάδα ΔΕΝ έχει πλέι μέικερ για να «κοντρολάρει», ηρεμήσει, «μοιράσει», γυρίσει τη μπάλα και καθοδηγήσει το παιχνίδι, τότε οι καταστάσεις γίνονται εκ των πραγμάτων πολύ δύσκολες.
Ο Πάρις Λι φαίνεται «σκασμένος» από τη στιγμή που προσπαθεί να καλύψει ολομόναχος τη θέση. Και όταν «χαλάει» και το δικό του μυαλό, τότε... καληνύχτα και καλή τύχη. Είχε 0/7 τρίποντα και κάκιστες επιλογές στην επίθεση. Ο Πονίτκα ΔΕΝ είναι πλέι μέικερ αλλά αναγκάζεται να παίξει σε αυτήν την θέση την οποία ωστόσο δεν γνωρίζει προκειμένου να την «υπηρετήσει» και σωστά. Παρόλα αυτά κανείς δεν μπορεί να πει το παραμικρό για το φιλότιμο και την αγωνιστικότητά του. Είναι όμως αρκετά; Όχι.
- Σπανούλης: «Δεν κερδίσαμε 15 πόντους τον Παναθηναϊκό, αλλά... 59, βλέπουμε πολλά flopping στη σειρά»
Πώς λοιπόν να μπορέσει ο Παναθηναϊκός να αντέξει σε έξτρα πίεση που θα του ασκείται; Πώς θα μπορέσει να δημιουργήσει καλές καταστάσεις όπως έκανε στο Game 1 του ΟΑΚΑ; Το 11% στα τρίποντα με 3/26 έξω από τα 6.75 μέτρα επιβεβαιώνουν του λόγου το αληθές. Μάλιστα τα 2/3 ανήκαν στον Μαντζούκα και τα υπόλοιπα 1/23 σε όλους τους υπόλοιπους. Αν βάλουμε στην εξίσωση και τα 14 λάθη, τι περισσότερο θα μπορούσαν να περιμένουν οι «πράσινοι» από το δεύτερο παιχνίδι της σειράς;
Δεν θέλω καν να πιστεύω ότι υπάρχει έστω και ένας μέσα στην ομάδα που κάνει... αγγαρεία και περιμένει να τελειώσει η σεζόν. Και το λέω αυτό βάσει των όσων αναμένονται να γίνουν προκειμένου ο Παναθηναϊκός να επιστρέψει στην ελίτ αφήνοντας πίσω την κάκιστη τριετία. Είπαμε. Υπάρχει ένας μεγάλος στόχος μπροστά. Και παρά τις αντικειμενικές και δεδομένες δυσκολίες, δεν δικαιολογούνται τέτοιες εμφανίσεις.
Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.
