Παναθηναϊκός: Του έμεινε το «κρίμα μπορούσαμε» αλλά βλέπει το «αύριο» αισιόδοξα

• Κερδίζει το στοίχημα της συνέπειας
• Η κούραση του Γουίλιαμς και η έλλειψη καθαρού μυαλού
• Περί διαιτησίας...
• Ένα σερί «να 'χαμε να λέγαμε» και το «must win» με την Αρμάνι

Ό,τι έγινε μεταξύ των «αιωνίων» στα ματς που προηγήθηκαν ήταν... last year.

Τα πράγματα άλλαξαν. Και φάνηκε στο ντέρμπι της Basket League. Μέσα στις τέσσερις γραμμές του παρκέ, ο Παναθηναϊκός όχι μόνο στάθηκε επάξια, όχι μόνο θα μπορούσε να φύγει με τη νίκη έχοντας φέρει το ματς στα μέτρα του «κατεβάζοντας» την παραγωγή του Ολυμπιακού, αλλά ανάγκασε το ΣΕΦ να «βουβαθεί» για μερικά δευτερόλεπτα και δη όσο ταξίδευε η μπάλα από το buzzer beater τρίποντο του Μπέικον στο καλάθι του Ολυμπιακού. Η μπάλα, τελικά, δεν βρήκε στόχο και μέσα από μια μικρή λεπτομέρεια κρίθηκε το δεύτερο κατά σειρά ντέρμπι «αιωνίων» από το ξεκίνημα της χρονιάς.

Όπως νίκησε ο Ολυμπιακός, έτσι θα μπορούσε να νικήσει και ο Παναθηναϊκός. Μπορεί το ματς να ξεχαστεί γρήγορα όσον αφορά το θέαμα και την ποιότητα, αλλά τουλάχιστον δεν είδαμε το περσινό συνονθύλευμα των «πρασίνων» οι οποίοι είχαν χάσει τα ντέρμπι από τα αποδυτήρια. Λίγο-πολύ έγινε αυτό που περιμέναμε και αυτό που είχαμε συζητήσει και στο pre-game του Gazzetta στο YouTube. Ότι δεν υπήρχε περίπτωση ο Παναθηναϊκός να παρουσιάσει το ίδιο πρόσωπο με αυτό των προηγούμενων αναμετρήσεων και ότι θα ήταν ανταγωνιστικός μέχρι το τέλος.

Κερδίζει το στοίχημα της συνέπειας

Όπως και έγινε. Όχι μόνο ήταν ανταγωνιστικός, αλλά υπήρχαν στιγμές στο παιχνίδι όπου είχε επιβάλλει τον δικό του ρυθμό βάζοντας πίεση στους γηπεδούχους. Ήταν ολοφάνερο ότι το ντέρμπι θα κρινόταν στα ένα-δυο σουτ και σε κάποια μικρά ξεσπάσματα. Ο Ολυμπιακός ευτύχησε να κάνει το μικρό ξέσπασμα στο κατάλληλο χρονικό σημείο με αποτέλεσμα να προηγηθεί με 65-59 στα 57'' και ουσιαστικά να βάλει τις βάσεις για τη νίκη του.

Ασχέτως εάν στο τέλος ο Παναθηναϊκός έδειξε εκ νέου χαρακτήρα και το «refuse to lose» ώστε να πάει το παιχνίδι στο ένα σουτ. Τους βγάζω το καπέλο. Γιατί -πλέον- «πατάνε» καλύτερα στο παρκέ, έχουν αποκτήσει αυτοπεποίθηση, «διαβάζουν» το παιχνίδι, είναι πνευματικά έτοιμοι και το κρυότερο; Δείχνουν και συνέπεια. Υπάρχει μια συνέχεια στο «καλό φεγγάρι» που βρίσκονται.

Μετά το ματς του Κάουνας είχα γράψει ότι το μεγάλο στοίχημα των «πρασίνων» θα είναι η συνέπεια όπως επίσης και η νοοτροπία του «θα σε νικήσω όποιος και αν είσαι». Έβγαλε και πάλι σκληράδα. Ανάγκασε τον Ολυμπιακό να έχει παθητικό ρόλο στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα, καθώς τον είχε βγάλει έξω από τα (συνηθισμένα) νερά του. Δημιούργησε εκνευρισμό και αυτό αποτυπώθηκε από τα πολλά άστοχα σουτ των «ερυθρόλευκων».

Ο Παναθηναϊκός είχε φέρει το ματς στα μέτρα του, εκεί ακριβώς όπου ήθελε, και γι' αυτόν τον λόγο έφυγε από το ΣΕΦ μ' ένα μεγάλο «γαμώτο» να πλανάται στις τάξεις της ομάδας. Ουσιαστικά οι «πράσινοι» απέδειξαν ότι θα βάλουν πολύ δύσκολα στον Ολυμπιακό φέτος. Ότι η ομάδα που «χτίστηκε» (και συνεχίζει να «χτίζεται») μέσα σε δύο μήνες, μπορεί να «χαλάσει» το παιχνίδι μιας πολύ πιο έτοιμης ομάδας, με έναν στιβαρό και «παιγμένο» κορμό. Ότι η φετινή συνέχεια θα είναι άκρως συναρπαστική και ότι -πλέον- κανείς δεν θα ποντάρει τα χρήματα του με σιγουριά στον Ολυμπιακό. Ο Παναθηναϊκός, επιστρέφει...

Η κούραση του Γουίλιαμς και η έλλειψη καθαρού μυαλού

Και μάλιστα σε μια βραδιά όπου ο μεγάλος πρωταγωνιστής του Κάουνας και ο πιο σταθερός παίκτης της ομάδας τη φετινή σεζόν, πραγματοποίησε το χειρότερο παιχνίδι του. Ο λόγος φυσικά για τον Ντέρικ Γουίλιαμς ο οποίος δεν μπήκε ποτέ στο επιθετικό πνεύμα του αγώνα έχοντας 0/5 εντός παιδιάς. Όμως κάπου-κάπου είναι και λογικό. Είναι το μοναδικό «τεσσάρι» στην ομάδα, παίζει 30+ λεπτά σε κάθε ματς και κάποια στιγμή θα του έβγαινε η κούραση. Τόσο σωματική, όσο και πνευματική. Από την άλλη ο Γκουντάιτις έπαιξε όλα και όλα εξίμιση λεπτά. Φορτώθηκε γρήγορα με φάουλ (σ.σ. τα δύο στα πρώτα δευτερόλεπτα του ματς) και δεν μπήκε ποτέ στο πνεύμα του αγώνα. Από τη στιγμή που ο Ράντονιτς έχει κλείσει πολύ το rotation, εμφανιζόταν στο ματς και η κούραση.

Θα έλεγα περισσότερο η πνευματική καθώς το ένα χαζό λάθος διαδέχονταν το άλλο (σ.σ. δείγμα της βιασύνης και της έλλειψης καθαρού μυαλού), κάτι που προσπάθησε να εκμεταλλευτεί ο Ολυμπιακός. Στην 3η περίοδο ο Παναθηναϊκός είχε τα διπλάσια λάθη από τον Ολυμπιακό (16 έναντι 8) και έχανε τη μία ευκαιρία μετά την άλλη για να πάρει το μομέντουμ και τα ηνία του αγώνα. Συνολικά τελείωσε το παιχνίδι με 17 λάθη, δίνοντας στους «ερυθρόλευκους» 24 πόντους, ενώ οι «πράσινοι» είχαν πάρει μόλις 8.

Από εκεί και πέρα ο Μπέικον είχε επιχειρήσει μόλις ένα σουτ εντός παιδιάς για 17 λεπτά στο δεύτερο ημίχρονο επηρεάζοντας συνολικά το επιθετικό παιχνίδι του Παναθηναϊκού μετά και το κακό βράδυ του Γουίλιαμς, ενώ πέτυχε επτά μαζεμένους στην αυλαία του αγώνα. Πάντως έδειξε και πάλι ότι από τα χέρια του και το... δικό του παιχνίδι, ο Παναθηναϊκός (θα) περιμένει πολλά φέτος. Έδειξε ότι μπορεί να σηκώσει το βάρος της ομάδας.

Βέβαια εάν ο Παναθηναϊκός κρατήθηκε στο ματς το οφείλει εν πολλοίς σε Γουόλτερς και Λι οι οποίοι «έδεσαν» υπέροχα και παίζοντας μαζί στην περιφέρεια. Κάτι που ο Ράντονιτς το έχει βάλει στον τρόπο παιχνιδιού μετά και την απουσία του τραυματία Γκριγκόνις. Επίσης ο Παπαγιάννης είχε πολλά σκαμπανεβάσματα στο ματς. Βοήθησε για το ξέσπασμα της β' περιόδου, αλλά αμυντικά είχε πολλά προβλήματα με τον Μουστάφα Φαλ. Θεωρώ ότι το παιχνίδι του ΣΕΦ κρίθηκε σε μεγάλο βαθμό σε αυτό το «ματς απ».

Περί διαιτησίας...

Αν και σε γενικές γραμμές προτιμώ να στέκομαι μόνο στο αγωνιστικό κομμάτι και να μην επεκτείνομαι σε θέματα διαιτησίας, δεν γίνεται να μην αναφερθώ στα τελευταία λεπτά του ματς. Βλέποντας ξανά και ξανά τις «επίμαχες φάσεις», με την «πράσινη» ΚΑΕ να διαμαρτύρεται και επίσημα με σχετική ανακοίνωση θα πω την προσωπική μου άποψη.

Φαίνεται να υπάρχει φάουλ στον Γουόκαπ όταν ο Μπέικον επιχείρησε το τρίποντο στα 4'' πριν από το τέλος. Ο Αμερικανός μείωσε σε 67-66 και αν είχε δοθεί φάουλ πάνω στο σουτ θα είχε και μία συμπληρωματική βολή. Όπως θεωρώ ότι υπάρχει και φάουλ του Βεζένκοβ πάνω στον Αμερικανό λίγο πριν από το κέντρο του γηπέδου στα 3'' πριν από το τέλος καθώς ήθελε να αποφύγει το τρίποντο στέλνοντας τον παίκτη στη γραμμή για δύο βολές.

Και τέλος θα συμπληρώσω και την επαφή που φαίνεται να υπάρχει του Γουόκαπ με τον Μπέικον στο buzzer beater τρίποντο που αστόχησε με αποτέλεσμα να τον βγάλει εκτός ισορροπίας. Και εκεί θα μπορούσε να σφυριχθεί φάουλ. Απλά θα συμπληρώσω και θα πω ότι ο Μπέικον θα μπορούσε να το κερδίσει έξυπνα το φάουλ εάν και εφόσον δεν επιχειρούσε runner, αλλά τζαμπ στοπ. Με την φόρα που είχε ο Γουόκαπ, θεωρώ ότι θα μπορούσε να το είχε ήδη κερδίσει.

Όμως όπως λένε και στην άλλη άκρη του Ατλαντικού «it is what it is» και στον Παναθηναϊκό μένει η «γλύκα» της προσπάθειας και των πολλών υποσχέσεων για το μέλλον, όπως επίσης και η «πίκρα» για την απώλεια μίας μεγάλης ευκαιρίας. Κακά τα ψέματα. Το πλεονέκτημα έδρας στα playoffs και κατ' επέκταση στους τελικούς έχει ήδη «κλειδώσει» από τον Ολυμπιακό και τα πάντα θα κριθούν στο τέλος της σεζόν.

Ένα σερί «να 'χαμε να λέγαμε» και το «must win» με την Αρμάνι

Λένε και για το 9-0 του Ολυμπιακού. Στα δικά μου αυτιά το συγκεκριμένο γεγονός είναι «να 'χαμε να λέγαμε και να 'χουμε να πούμε». Το ίδιο θα ίσχυε αν ήταν και υπέρ του Παναθηναϊκού, έτσι; Λες και ήξερε ο Μπέικον, ο Λι, ο Γουίλιαμς και ο Γουόλτερς τι είχε γίνει πέρυσι και πόσες σερί ήττες είχαν οι «πράσινοι». Λες και οι παίκτες του Ολυμπιακού το είχαν στο μυαλό τους όταν το ματς ήταν στην κόψη του ξυραφιού. Σοβαροί να είμαστε.

Ως γενικό συμπέρασμα, προσωπικά είμαι πολύ ευχαριστημένος από το πρόσωπο που έδειξε για ένα ακόμα ματς στης σειρά ο Παναθηναϊκός. Έδωσε στον Ολυμπιακό να καταλάβει ότι φέτος τα πράγματα δεν θα έχουν καμία σχέση με πέρυσι. Ανυπομονω και για το ματς της Euroleague στο ΟΑΚΑ και το πώς θα παρουσιαστούν οι «αιώνιοι» σε μια ακόμα μεταξύ τους αναμέτρηση σε διάστημα 25 ημερών. Μιας και ανέφερα την Euroleague.

Ο Παναθηναϊκός έχει μπροστά του το «must win» παιχνίδι με την Αρμάνι Μιλάνο στο κλειστό του ΟΑΚΑ. Καλείται να δείξει ότι είναι σε ανοδική πορεία και παράλληλα να εκμεταλλευτεί το κακό φεγγάρι της ιταλικής ομάδας η οποία προέρχεται από 7 σερί ήττες στην Euroleague. Κάτι που -φυσικά- την κάνει και περισσότερο επικίνδυνη. Μετά και το καλό πρόσωπο που παρουσιάζει ο Παναθηναϊκός, θεωρώ ότι ο κόσμος της ομάδας θα δώσει δυναμικό «παρών» στο ΟΑΚΑ το βράδυ της Πέμπτης (8/12, 21:00).

Αλλωστε με ενδεχόμενο 4ης σερί νίκης στην Euroleague θα παραμείνει σε τροχιά (και όπως έχει διαμορφωθεί η κατάσταση) οκτάδας, έχοντας στη συνέχεια -και μέχρι το τέλος του χρόνου- μια τετράδα «φωτιά» στη διοργάνωση με τρία παιχνίδια εκτός έδρας κόντρα σε Βαλένθια, Μπαρτσελόνα, Εφές, όπως επίσης και το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό στο ΟΑΚΑ... Αν σε αυτήν την τετράδα μετρήσει ρεκόρ 2-2 θα είναι ένας εξαιρετικός απολογισμός.