Γκούντγουιν στο Gazzetta: «Δεν ήξερα ποιος είναι ο Παπαγιάννης πριν έρθω στον Άρη» (vid)

• «Αγωνίζομαι για τη μητέρα μου που έφυγε από καρκίνο, διάλεξα το Νο1 για εκείνη»

Ο Τσεβέζ Γκούντγουιν βασίζει τη ζωή του εντός και εκτός παρκέ σε ένα μοτίβο. Σε μία ελεύθερη μετάφραση του “the self is made, not given” που συνοδεύει τον λογαριασμό του στα social media, ο 24χρονος Αμερικανός αγωνίζεται για να δημιουργήσει όσα έχει φανταστεί για τον εαυτό του.

Οι “ταμπέλες” δεν ήταν ποτέ πρόβλημα για εκείνον. Ο Γκούντγουιν έμαθε να τις προσπερνά για να μπορεί να προχωρήσει. Κουβαλώντας το Νο1 και τη μνήμη της μητέρας του. Διασκεδάζοντας με αυτό που αγάπησε, το μπάσκετ...

Στον πρώτο του επαγγελματικό σταθμό και έχοντας αποφοιτήσει από τους Trojans του University of South Carolina φορά τη φανέλα του Άρη και συστήνεται στο ελληνικό κοινό. Με 19 πόντους και 12 ριμπάουντ απέναντι στο ντεμπούτο του, βοηθά την ομάδα του για το deja vu της επικράτησης απέναντι στον ΠαναθηναΪκό στην πρώτη αγωνιστική του πρωταθλήματος.

Η αντίδρασή του απλή… «Μου ακούγεται εξαιρετικό» σχολιάζει και αναφέρεται όλο και περισσότερο στην ομαδική προσπάθεια. Ο φόργουορντ-σέντερ που τράβηξε τα βλέμματα στην πρεμιέρα και που θα αμειφθεί με 30.000 ευρώ την περίοδο 2022/23 φιλοξενείται στο Gazzetta!

Τι σκέψεις σου δημιουργεί αυτή η νίκη απέναντι στον Παναθηναϊκό;

«Χαρούμενες σκέψεις! Είμαι χαρούμενος που κερδίσαμε το παιχνίδι... Βγήκαμε στο παρκέ και εκτελέσαμε το πλάνο σαν ομάδα. Όλοι δώσαμε από κάτι. Δεν ήταν ένα πρόσωπο, ή ένα κοουτσάρισμα. Ήταν μία ομαδική προσπάθεια. Από τους προπονητές, τους παίκτες, οπότε είμαι χαρούμενος με τη νίκη».

Περιμένατε ένα αποτέλεσμα σαν και αυτό; Είχε συζητηθεί ή γνώριζες εσύ προσωπικά ότι ο Άρης είχε ξεκινήσει την περσινή σεζόν ακριβώς με τον ίδιο τρόπο;

«Δεν είχα ιδέα, αλήθεια! Σε όσους με ρώτησαν για το παιχνίδι τους είπα πως όταν υπέγραψα εδώ, το έκανα γιατί γνώριζα πως είναι μία καλή λίγκα και ένα ωραίο μέρος για να ξεκινήσεις την καριέρα σου. Δεν ήξερα για το τί συνέβαινε την περασμένη σεζόν. Θέλω απλά να είμαι στο παρκέ και να παίζω. Για αυτό πληρωνόμαστε, να παίζουμε. Δεν κοιτάμε την ιστορία και τέτοια πράγματα».

Όταν ο Παναθηναϊκός πήρε το προβάδισμα στην τρίτη περίοδο, πιστέψατε έστω και για μία στιγμή ότι μπορεί να χαθεί το παιχνίδι για εσάς;

«Όχι! Νιώθω ότι αν μας κέρδιζαν, θα έπρεπε να γίνει στο πρώτο δεκάλεπτο. Στο μυαλό μου ήμασταν στο παιχνίδι καθ’ όλη τη διάρκειά του και παλεύαμε. Οπότε ένιωσα ότι κάναμε το σωστό. Προσπαθήσαμε να κοιτάξουμε κάθε play ξεχωριστά. Αυτό λέγαμε στους "κύκλους" στο γήπεδο. Δεν κοιτάξαμε τα λάθη ή κάτι τέτοιο. Αν το κάναμε πιθανόνα να είχαμε διαφορετικό αποτέλεσμα. Όλη η ομάδα ήμασταν στην ίδια… σελίδα. Όταν πήραν το προβάδισμα δεν είπαμε ότι θα μας κερδίσουν. Απλά ήταν η στιγμή να επιστρέψουμε».

Ήταν κάτι που σας είπε ο κόουτς Καστρίτης και σας οδήγησε στο να ελέγξετε ξανά το ματς;

«Νομίζω ότι ήταν περισσότερο η προσπάθεια της ομάδας, δεν ήταν κάτι που μας είπε ο κόουτς Καστρίτης. Πήγαμε όλοι σε μία λογική να συνεχίσουμε να παίζουμε. Ο προπονητής μας έδωσε το πλάνο, μας ενθάρρυνε να είμαστε ο εαυτός μας και να παίξουμε στο καλύτερο των δυνατοτήτων μας και αυτό κάνουμε!»

Κρατάω την ομαδική προσπάθεια, αλλά το δικό σου ντεμπούτο συνδέθηκε με 19 πόντους και 12 ριμπάουντ. Πώς σου ακούγεται αυτό;

«Αυτό είναι τρομερό! Απίστευτο. Μου ακούγεται εξαιρετικό»

Πώς ήταν να αγωνίζεσαι απέναντι σε έναν παίκτη με το μέγεθος και την ευρωπαΪκή εμπειρία του Παπαγιάννη. Σου δημιούργησε αυτό κάποιο άγχος;

«Όχι, καθόλου. Έχω παίξει με μεγάλα ονόματα στο παρελθόν, πριν τον Παπαγιάννη. Όλοι μιλούν για εκείνον ως έναν εξαιρετικό παίκτη από όταν ήρθα εδώ. Πριν έρθω δεν ήξερα ποιος είναι και λειτούργησε καλύτερα για μένα... Δεν μπορώ να αφήσω το παιχνίδι απέναντι στον καλό ανταγωνισμό. Υποθέτω ότι όλοι παίζουν καλά. Αλλά έχω παίξει απέναντι σε εξαιρετικούς παίκτες πριν τον Παπαγιάννη και θα αγωνιστώ απέναντι σε καλύτερους από εκείνον. Οπότε απλώς το είδα με τον τρόπο που κοιτάω να κάνω τη δουλειά μου. Έτσι αντιμετωπίζω την κάθε κατάσταση… Δεν λέω “πρέπει να παίξω με κάποιον που έμαθα πριν μία βδομάδα”, αλλά “έχω να παίξω απέναντι σε κάποιον… ωραία!”. Μπασκετ...»

Τι σε βοήθησε να έχεις αυτή την ενέργεια στο παρκέ;

«Απλά είναι το παιχνίδι μου! Έτσι είμαι σαν άνθρωπος και λέω να βγούμε εκεί έξω να παίξουμε…Είναι αυτό που μπορώ να ελέγξω. Δεν γίνεται να ελέγξεις τα μίντια, το τί λέει ο κόσμος, αλλά μπορώ να έχω τον έλεγχο από το τί γίνεται εντός των γραμμών, το μπάσκετ που αγαπάω, οπότε βάζω ενέργεια και το διασκεδάζω»

Ο Άρης είναι η πρώτη σου επαγγελματική ομάδα. Τί ήταν αυτό που σε έκανε να πάρεις την απόφαση και να έρθεις στην Ελλάδα;

«Έμοιαζε να μου ταιριάζει, μου άρεσαν όσα έλεγε ο προπονητής και οι παίκτες που είχαν ήδη υπογράψει. Πριν υπογράψω, ο Νόα (Χόρκλερ) και ο Τζος (Χάγκινς) είχαν ήδη συμφωνήσει.Ένιωσα ότι ο Τζος είναι ένα εξαιρετικό… ποντάρισμα. Κάποιος που έχει μείνει στην Ευρώπη για αρκετό καιρό και μπορείς να βασιστείς σε αυτόν. Κατάλαβα τι προσπαθεί να “χτίσει” η ομάδα και έγινε ακόμη καλύτερο όταν υπέγραψαν ο Νότε και ο Σανόγκο. Αντιλήφθηκα τη νοοτροπία και ο τρόπος παιχνιδιού εδώ μου ταιριάζει τρομερά. Και μιλάμε για την Ελλάδα, δεν θέλει σκέψη!».

«Αγωνίζομαι για τη μητέρα μου που έφυγε από καρκίνο, διάλεξα το Νο1 για εκείνη»

Πώς ασχολήθησες με το μπάσκετ; Ο μπαμπάς σου έπαιζε ποδόσφαιρο, σωστά;

«Ναι ο μπαμπάς μου και βασικά όλη μου η οικογένεια έπαιζε αμερικανικό ποδόσφαιρο. Ήμουν ο μοναδικός που έπαιξε μπάσκετ. Ο μπαμπάς μου ήταν ο πρώτος που μου έδωσε τη μπάλα στα χέρια μου και μου είπε "δεν θα παίξεις ποδόσφαιρο, είσαι πολύ αδύνατος. Αλλά μπορείς να διαλέξεις ένα άλλο σπορ”. Και το μπάσκετ έμοιαζε διασκεδαστικό και ήρθε σε μένα εύκολα, οπότε το αγάπησα και κόλλησα με αυτό με το πέρασμα του χρόνου».

Θα μπορείς να τον ευχαριστείς, λοιπόν, που το έκανε αυτό...

«Πίστεψέ με του είπα το ίδιο. “Σε ευχαριστώ που μου έδωσες αυτή τη μπάλα στα χέρια”. Και με πήγε τόσο μακριά…»

Η ιστορία πίσω από τον αριθμό της φανέλας σου είναι πιο βαθιά. Θέλεις να μας πεις λίγα λόγια;

«Ναι, στην πραγματικότητα είναι για να τιμήσω τη μητέρα μου. Πέθανε από καρκίνο του μαστού όταν εγώ ήμουν τριών. Δεν με είδε ποτέ να παίζω μπάσκετ. Οπότε επέλεξα το Νο1 για εκείνη, γιατί είναι το άτομο για το οποίο αγωνίζομαι περισσότερο πέρα από μένα κάθε φορά που βρίσκομαι στο παρκέ. Σημαίνει πολλά για μένα, δεν είναι απλά ένας ωραίος αριθμός!»

Πώς θα χαρακτήριζες την μπασκετική σου φύση μέχρι τώρα;

«Ο τρόπος μου είναι περισσότερο, ξέρεις, απρόβλεπτος! …. Πάντα αποδεικνύω ότι κάνουν λάθος… Έτσι ήταν σε όλη μου την καριέρα και έτσι θα παραμείνει φαντάζομαι, οπότε εγώ είμαι εντάξει με αυτό»

Δεν κατάφερες να βρεθείς σε κάποιο pick του φετινού draft. Θα ήθελες να επαναλάβεις την προσπάθεια για το ΝΒΑ;

«Σίγουρα θα ήθελα να γυρίσω και να αγωνιστώ στο ΝΒΑ, αυτό είναι το όνειρό μου και ο μεγαλύτερός μου στόχος. Αν εμφανιστεί η ευκαιρία θα ήταν το ιδανικό για μένα, αλλά στο μεταξύ θα παίξω εκεί που με θέλουν! Δεν θα πάω κάπου που θα είμαι ανεπιθύμητος, οπότε όποια ομάδα θέλει να είμαι μαζί της και επενδύσει σε μένα, θα είμαι και εγώ εκεί για αυτήν»

Τι μπορούν να περιμένουν οι φίλοι του Άρη από σένα μέσα στη σεζόν;

«Πολύ… fun! Δεν θα εγγυηθώ ότι θα κερδίζουμε ή θα χάνουμε ή οτιδήποτε τέτοιο, παρά μόνο ένα εξαιρετικό παιχνίδι σε κάθε αγώνα. Οπότε αυτό που μπορώ να πω στους φίλους του Άρη να περιμένουν από μένα είναι πολλή ενέργεια, πάθος και διασκέδαση»