Ολυμπιακός: Η απόσταση μεγαλώνει αντί να μικραίνει

• Νίκησε 15 πόντους με 24% στο τρίποντο
• Οι πέντε πρώτες άμυνες του Ολυμπιακού στην 3η περίοδο
• Τεράστια διαφορά στη ρακέτα
• Αχρείαστη ένταση στο τέλος

Ο Ολυμπιακός κατέκτησε τον πρώτο τίτλο της σεζόν, αλλά νομίζω μεγαλύτερη ήταν η χαρά του που επιβλήθηκε ξανά του Παναθηναϊκού. Ο αντίπαλος δίνει μεγαλύτερη λάμψη από τον θεσμό του Super Cup. Οκτώβρη μήνα μπορείς να κάνεις κουβέντα και ανάλυση, αλλά σίγουρα το δείγμα γραφής θα είναι καλύτερο σε δυο μήνες από τώρα.

Στο χθεσινό παιχνίδι τέθηκαν αντίπαλοι διαφορετικής ποιότητας, διαφορετικής ταχύτητας και διαφορετικού επιπέδου. Προσοχή τώρα. Στις 2 Οκτωβρίου ο Ολυμπιακός είναι μία ομάδα η οποία χάρη στον βασικό της κορμό παίζει με ρυθμό και ξεκινά με τρομερή ψυχολογία. Στις 2 Οκτωβρίου ο Παναθηναϊκός θυμίζει ομάδα οριακά ομάδα Euroleague με πολλούς νέους παίκτες, με νέο προπονητή, αλλά και με λάθος δομή και πολλές αδυναμίες (κατ’ εμέ) στο ρόστερ του.

• Λαρεντζάκης στο Gazzetta: «Συγγνώμη σε όλο τον Παναθηναϊκό, έκανα λάθος»
• Ολυμπιακός: Η... ποικιλία του Φαλ και το... άχαστο Μπολομπόι-Σλούκας (vids)

Να τονίσω για να αποφύγω τις παρεξηγήσεις αναφέρομαι σε συγκεκριμένη ημερομηνία. Σε δύο μήνες μπορεί να βλέπουμε άλλες ομάδες, λογικά καλύτερες. Πόσο καλύτερες δεν ξέρω. Πάμε να δούμε και ορισμένα πράγματα

Νίκησε 15 πόντους με 24% στο τρίποντο

Ο Ολυμπιακός επικράτησε του Παναθηναϊκού με 15 πόντους διαφορά έχοντας μόλις 24% στα σουτ τριών πόντων. Ασυνήθιστο νούμερο για μία ομάδα με αρκετούς σουτέρ και για ένα παιχνίδι στο οποίο οι παίκτες του Μπαρτζώκα βρήκαν πολλά ανενόχλητα σουτ από τα 6.75.

Η διαφορά των 15 πόντων σε συνάρτηση με το συγκεκριμένο ποσοστό θα έπρεπε να βάλει τελεία σε οποιαδήποτε προσπάθεια ανάλυσης του αγώνα και δίνει την απάντηση για την διαφορά που χωρίζει τις δύο ομάδες.

Ο Παναθηναϊκός από την άλλη ήταν τραγικός στην επίθεση. Το 26% νομίζω πως δεν θα είναι ασυνήθιστο αν δεν αποκτηθεί «τεσσάρι» με σουτ. Έγραφα και προχθές πως οι «πράσινοι» έφυγαν από το ρόστερ «χωρίς δημιουργία και μόνο εκτέλεση» και πήγαν σε φάση ρόστερ «με μπόλικη δημιουργία και χωρίς εκτέλεση». Ο Ράντονιτς δύσκολα στην Ευρωλίγκα θα βλέπει την ομάδα του να ξεπερνά τους 72-73 πόντους σε ματς των 80 κατοχών. Ο Παναθηναϊκός ξεκίνησε με 9 πόντους σε 3:10 και στα υπόλοιπα 36:50 σκόραρε 43! Λείπει ο παίκτης που θα κουβαλήσει την ομάδα στην επίθεση.

Το 38% στα δίποντα είναι επίσης αποθαρρυντικό και μου κάνει εντύπωση ειδικά η παρουσία του Παπαγιάννη. Ο διεθνής σέντερ έπαιρνε την μπάλα κάτω από το καλάθι και δεν κοίταζε καν το καλάθι, παρά την έβγαζε έξω. Ο Πονίτκα ορθώς απηύδησε κάποια στιγμή στο τελευταίο δεκάλεπτο. Με την Εθνική έλεγε πως είχε ξεπεράσει τον τραυματισμό του κι έψαχνε ρυθμό. Λογικό. Αλλά πρέπει να βρει γρήγορα ρυθμό γιατί μπήκε Οκτώβρης.

Οι πέντε πρώτες άμυνες του Ολυμπιακού στην 3η περίοδο

Το ημίχρονο έληξε με τον Ολυμπιακό στο +3 και τον Παναθηναϊκό ανακουφισμένο αφού χωρίς να παίξει καλό μπάσκετ βρισκόταν σε απόσταση αναπνοής. Και πώς ξεκίνησε το δεύτερο ημίχρονο; Με τους Πειραιώτες να πνίγουν τους αντιπάλους τους.

Η άμυνα με αλλαγές είναι γνωστή στον τρόπο παιχνιδιού των «ερυθρόλευκων», ωστόσο δεν θυμάμαι σε τέτοιο επίπεδο οι πέντε πρώτες κατοχές των αντιπάλων να γίνονται με την κόρνα της λήξης και υπό ασφυκτική πίεση.

Πρώτη κατοχή: Σουτ του Γουίλιαμς με την κόρνα να ακούγεται. Δεύτερη κατοχή: Ο Λι απλά πέταξε την μπάλα με σπάσιμο για να μην του μείνει στα χέρια. Τρίτη κατοχή: Σουτ του Καλαϊτζάκη με την κόρνα να ακούγεται. Τέταρτη κατοχή: Τάπα του Φαλ σε τρίποντο του Γκριγκόνις την οποία ο Πουρσανίδης μετέτρεψε σε τρεις βολές με την κόρνα να ακούγεται. Πέμπτη κατοχή: Airball ο Γκριγκόνις στη λήξη των 24’’.

Οσο και άστοχος να ήταν ο Ολυμπιακός στην επίθεση, κάτι βρήκε και «έχτισε» διψήφια διαφορά πόντων την οποία και διατήρησε με άνεση μέχρι το τέλος.

Είναι πολύ σημαντικό για μία ομάδα στην κακή επιθετικά βραδιά της να νικάει με 15 πόντους διαφορά τον βασικό του εν Ελλάδι αντίπαλο. Δείχνει τις στέρεες βάσεις που υπάρχουν.

Τεράστια διαφορά στη ρακέτα

Γενικά είδαμε μία κυριαρχία του Ολυμπιακού επί του Ράντονιτς, αλλά αυτό το πάρτι στις δύο ρακέτες ήταν εντυπωσιακό. Τεράστια η διαφορά στις θέσεις «4» και «5». Ο Φαλ έχει πάρει τον «αέρα» του Παπαγιάννη ενώ ο Μπολομπόι μοιάζει να είναι το ιδανικό κομμάτι στο παζλ του «ερυθρόλευκου» ρόστερ. Χαρά να δείτε ο Σλούκας. Οι συνεργασίες ήταν πολλές στη Ρόδο και θα γίνουν περισσότερες. Για μένα ο Γκουντάιτις είναι ένας ξεπερασμένος σέντερ. Πολύ βαρύς που σίγουρα δεν ματσάρει καλά με τους ψηλούς του Μπαρτζώκα. Περίμενα ίσως ο Ράντονιτς να τον ξεκινήσει στη θέση του Παπαγιάννη διότι απέναντι στον Μπολομπόι δεν είχε και μεγάλη τύχη, αλλά δεν το έκανε.

Η κουβέντα για το «4» αρχίζει και τελειώνει στο εξής: Η μία ομάδα έχει δεύτερο «τεσσάρι» τον Άλεκ Πίτερς και η άλλη τον Γιώργο Καλαϊτζάκη. Γνωρίζουμε πως ο Παναθηναϊκός θα αποκτήσει «τεσσάρι», αλλά αναλύω πάντα με βάση τα σημερινά δεδομένα. Επίσης χωρίς να γνωρίζω την καθημερινότητα των «πράσινων» μου προκαλεί απορία ότι ο Ράντονιτς δεν «βλέπει» τον Μαντζούκα, ένα παιδί το οποίο υποτίθεται θέλει να βγάλει ο Παναθηναϊκός.

Αχρείαστη ένταση στο τέλος

Ο Λαρεντζάκης στο τέλος έκανε λάθος. Δεν το συζητάμε. Το κατάλαβε κι ο ίδιος όταν έπεσαν οι σφυγμοί και αντρίκεια ζήτησε συγγνώμη. Ο διεθνής γκαρντ είναι ένας αυθόρμητος άνθρωπος, λειτουργεί με το ένστικτο της επιβίωσης και με τους παλμούς ψηλά πήγε για καλάθι. Κακώς.

Όπως έκανε λάθος ο «Λάρι», έκανε λάθος και ο Πεδουλάκης ο οποίος τον έλουσε με μπινελίκια. Προσωπικά τους καταλαβαίνω και τους δύο γιατί οι σφυγμοί βρίσκονταν ψηλά. Ο Πεδουλάκης γενικά έβγαλε έναν εκνευρισμό το διήμερο στη Ρόδο, ωστόσο είναι και μέρος των καθηκόντων του πλέον. Απλά επειδή στα προπονητικά του ντουζένια έχει υπάρξει και σημαντικός παιδαγωγός εκτός από coach, θα ήθελα να πιάσει τον Λάρι, να τον απομονώσει, να του τα χώσει και να λήξει εκεί.

Η ζωή συνεχίζεται για τις δύο ομάδες. Ο Ολυμπιακός σκέφτεται την εκτός έδρας αναμέτρηση με την Μπαρτσελόνα και ο Παναθηναϊκός την εντός με τη Ρεάλ Μαδρίτης. Η σεζόν μόλις ξεκίνησε και θα δούμε διαφορετικό μπάσκετ όσο κυλάει αρκεί οι παίκτες όλων των ομάδων να έχουν υγεία.

ΥΓ: Ο Μπαφές είναι πετυχημένος γιατί είναι ταπεινός. Δεν φωνάζει με το στόμα, «φωνάζει» με τις πράξεις. Πέρασε δύσκολο καλοκαίρι και αυτός και οι δύο οικογένειές του και οι κοντινοί του άνθρωποι. Σπουδαία η κίνηση του Παπανικολάου στην απονομή. Οχι γιατί δεν συνηθίζεται, αλλά γιατί ήταν η πρώτη του κούπα ως αρχηγός της ομάδας.

ΥΓ 2: Ο Γουόκαπ έπαιξε συγκλονιστική άμυνα πάνω στον Γκριγκόνις, όπως και ο Παναγιώτης Καλαϊτζάκης πάνω στον Γουόκαπ, αλλά σε μικρότερη διάρκεια.

ΥΓ 3: Συμφωνώ απόλυτα πως η απουσία του Γουόλτερς έπαιξε ρόλο στην εικόνα του Παναθηναϊκού, αλλά δεν είναι κι ο Μάικ Τζέιμς. Γενικά φέτος ο Δ. Γιαννακόπουλος ξόδεψε περισσότερα χρήματα από πέρυσι και περίμενα πιο ισορροπημένο ρόστερ. Σημασία δεν έχει να πάρεις καλούς παίκτες, σημασία έχει να πάρεις παίκτες που ταιριάζουν μεταξύ τους και στο μπάσκετ που θέλει να παίξει ο προπονητής.

ΥΓ 4: Ντεφορμέ οι διαιτητές το διήμερο στη Ρόδο. Οι λανθασμένες αποφάσεις είναι ανθρώπινες. Παρατήρησα μία βιασύνη, μία έλλειψη επικοινωνίας και συνεργασίας μεταξύ τους. Αρχή της σεζόν είναι και για αυτούς όμως.