Αρλάουκας στο Gazzetta: «Εύχομαι να έπαιζα ακόμη μία φορά μπάσκετ με τον Νικολαϊδη»

Κάθε πτυχή του αθλητισμού περνά για 10η χρονιά από το Navarino Challenge, με τον Τζο Αρλάουκας να είναι μεταξύ των καλεσμένων που ενισχύουν τον σκοπό του τουρνουά.

«Μόλις ξεκινήσαμε, αλλά αυτό το Σαββατοκύριακο πάντα περνάει τόσο γρήγορα. Ξέρεις, όταν τελειώνει μας λείπει αλλά είναι μία φανταστική εμπειρία γιατί ενώνει όχι μόνο τον κόσμο των σπορ, αλλά τα παιδιά, τις οικογένειες…Είναι υπέροχο να είσαι ανάμεσα σε τόσους αθλητές και Ολυμπιονίκες» τονίζει μιλώντας στο Gazzetta.

Αυτή τη φορά το σκηνικό είναι ιδιαίτερο!

Φορά την φανέλα με το Νο6 και το όνομα του Αλέξανδρου Νικολαϊδη, που πρόσφατα έφυγε από τη ζωή νικημένος από τον καρκίνο.

Φέρνοντας στο μυαλό του την προηγούμενη φορά που βρέθηκε στο συγκεκριμένο κλειστό, ο Αρλάουκας βουρκώνει. «Τον γνώριζα από αυτά τα τουρνουά. Αλλά έκανε τέτοια εντύπωση στη ζωή μου και της γυναίκας μου. Κλαίμε κάθε μέρα από την περασμένη εβδομάδα και φοβόμουν να έρθω εδώ εξαιτίας αυτού. Με βλέπεις ότι συγκινούμαι, όμως η μνήμη του ζει εδώ, ξέρω ότι μας προσέχει από εκεί ψηλά και εύχομαι να είχα ακόμη μία φορά να τον… ποστάρω και να παίξουμε πάλι μπάσκετ. Μου λείπεις φίλε».

«Όταν πήρα το μήνυμα τις προάλλες ήταν δύσκολο ακόμη και να το διαβάσω… Ήξερα το τί θα έλεγε, είδα την αρχή του μηνύματος και δεν ήθελα να το ανοίξω. Προσπάθησα πολύ… Βλέπεις παιδιά να χάνονται από τον καρκίνο, γιαγιάδες-παππούδες, ο μπαμπάς μου “έφυγε” από τον καρκίνο. Δεν είναι ποτέ δίκαιο! Σε οποιαδήποτε ηλικία ή κατάσταση της ζωής τους βρίσκονται. Αυτό φαίνεται ακόμη πιο άδικο. Ένας άνθρωπος πρότυπο για την οικογένειά του, τα παιδιά, σε ένα γενικότερο σύνολο στην όμορφη αυτή χώρα την Ελλάδα. Ένιωσα ότι κάτι πήραν μακριά μας.

Η γυναίκα του πέρασε ένα όμορφο μήνυμα για το πώς μπορούμε να ευχαριστηθούμε έναν άνθρωπο κάθε μέρα. Και κάθε στιγμή που έχουμε γιατί απλά ποτέ δεν ξέρεις τί θα γίνει. Ο καρκίνος είναι ένα απαίσιο “τέρας” όπως το λένε. Και ο Άλεξ μου λείπει κάθε μέρα...» λέει ο ίδιος συνεχίζοντας το δυνατό αντίο που ανήρτησε στον προσωπικό του λογαριασμό.

Μεταξύ, άλλων, ο άλλοτε θρύλος της Ρεάλ, της ΑΕΚ και του Άρη, αναφέρθηκε και στα όσα... πρεσβεύει το τριήμερο στο Navarino: «Είναι πολύπλευρο στην πραγματικότητα. Για μένα δεν είναι απλά μπάσκετ, έχει να κάνει με την οικογένεια. Ενώ υπάρχουν πολλά προβλήματα με παιδιά που δεν είναι τόσο αθλητικά, ούτε πολύ ενεργά και είναι μία ευκαιρία να τους δείξουμε κάτι διαφορετικό στον έξω κόσμο αυτό το Σαββατοκύριακο. Ίσως και να τους αλλάξουμε τη ζωή σε ένα βαθμό. Οπότε το μπάσκετ μπαίνει σε γενικό πλαίσιο. Είναι σαν να πηγαίνεις σε παρακινητική ομιλία».

Η εικόνα των παιδιών που βασίζονται στις λέξεις και τις εμπειρίες αθλητών όπως ο Αρλάουκας για να γεμίσουν έμπνευση δημιουργεί την εύλογη απορία. Πόσο αρέσει στον ίδιο η ιδέα του coaching; «Έχω δύο ομάδες που κοουτσάρω στη Μαδρίτη μεταξύ 14 και 18 ετών, σε μία ηλικία πολύ καλή ηλικία πιστεύω για να προπονήσεις. Τα περισσότερα δεν θα γίνουν επαγγελματίες μπασκετμπολίστες. Πηγαίνουν σε αμερικανικά σχολεία στην πόλη, αλλά τους διδάσκεις πράγματα για τη ζωή και τί σημαίνει να είσαι μέλος μίας ομάδας. Να είσαι σε ένα σύνολο και να μαθαίνεις από τους άλλους.

Όταν έχεις την δυνατότητα να πάρεις κάποιες μονάδες και να τις κάνεις ένα σύνολο είναι πολύ ωραίο συναίσθημα. Πάντα τους λέω ότι “κανένας από εσάς δεν θα γίνει επαγγελματίας, είναι προφανές” (γέλια) και δεν μένουμε στην απλά αξία της νίκης. Έχει μεγάλη σημασία η πειθαρχία που θα πάρουν από αυτό να μεταφερθεί σε οτιδήποτε κάνουν».