Ας αφήσουμε τις γραφικότητες...

Επειδή όμως τα αποτελέσματα αυτά, σε Βεστφαλία και Καραϊσκάκη ή για την ακρίβεια μόνο το αποτέλεσμα της Γερμανίας άφησαν εκτός Τσάμπιονς Λιγκ τον Ολυμπιακό είναι λογικό να την «έχουμε δει αλλιώς». Είναι δεδομένη και απολύτως δικαιολογημένη η πίκρα των φίλων των πρωταθλητών Ελλάδος καθώς η ομάδα τους πανάξια κέρδισε καθαρά και με 3άρα την Άρσεναλ και ποτέ δεν περίμεναν μια τέτοια εξέλιξη σε ένα ματς που ως το 85' η Μπορούσια το είχε στα χέρια της και η Μαρσέιγ για να πάρει το εισιτήριο της πρόκρισης ήθελε μόνο νίκη!

Οι «ερυθρόλευκοι» σαφώς έχουν πικρή εμπειρία από αποκλεισμούς στην συγκεκριμένη διοργάνωση καθώς τους έχουν βιώσει με κάθε τρόπο. Ακόμη κι όταν έπρεπε να μην φάνε 3 γκολ σε ένα ημίχρονο τα έφαγαν (κόντρα στην Λίβερπουλ). Όμως αυτός ο αποκλεισμός είναι από αυτούς που... σταμπάρουν μια ομάδα για πολλά χρόνια.

Γιατί στα μάτια των παικτών, του προπονητή και φυσικά των εκατομμυρίων φιλάθλων φαντάζει άδικος. Και ίσως να είναι. Ως εκεί όμως. Γιατί από την ώρα που έληξε και το παιχνίδι στην Γερμανία έχει ξετυλιχθεί ένα απίθανο γαϊτανάκι γραφικότητας! Σαφώς και ο κόσμος μπορεί να πει οτιδήποτε και δικαιολογείται. Είπαμε πάνω από όλα η αγάπη για την (κάθε) ομάδα.

Όταν όμως ακόμη και δημοσιογράφοι κάνουν λόγο για... γαλλογερμανικό άξονα, για «σκάνδαλο» και ζητούν παρέμβαση του Μισέλ Πλατινί να ερευνήσει τι συνέβη στο παιχνίδι (κι όλα αυτά όχι στην μορφή πλάκας, αλλά στα σοβαρά), τότε σηκώνεις τα χέρια ψηλά!

Είναι προφανές εδώ και πολλούς μήνες ότι αυτός ο περίφημος «Γαλλογερμανικός άξονας» μας έχει... βάλει χέρι και μας έχει διαλύσει την ζωή. Είναι όμως αστείο να πιστεύει κανείς ότι Μέρκελ και Σαρκοζί προτιμούν στην επόμενη φάση τον Βαλμπουενά από τον Μανιάτη!