Μεταβίβαση ft. Σωτήρης Νίνης (s1ep1)

Τι είναι η “Μεταβίβαση”; ρίχνοντας μια ματιά στο λεξικό, διαβάζουμε ότι -ποδοσφαιρικά μιλώντας- πρόκειται για την πάσα της μπάλας από τον έναν παίκτη στον άλλον. Μεταβίβαση όμως γίνεται και στις σκέψεις, τις απόψεις, τις γνώσεις, από το έναν στον άλλον. Εντός και εκτός αγωνιστικών γραμμών. Αρκεί οι δύο -ή και περισσότεροι- “συμπαίκτες” να είναι δεκτικοί, και όχι απαραίτητα προπονημένοι, σε όλα τα παραπάνω.

Η Μεταβίβαση, η νέα σειρά vidcast με τον Δημήτρη Ελευθερόπουλο και τη Μαρία Ζαφειράτου στο gazzetta.gr, έχει έναν σκοπό: Να “δούμε” τους ανθρώπους που θαυμάζουμε από την τηλεόραση και τα γήπεδα όπως είναι, όπως νιώθουν, όπως σκέφτονται. Να μας περάσουν, με άλλα λόγια, την πραγματική τους εικόνα.

Πώς είναι η ζωή, η καθημερινότητα, ο ψυχισμός του αθλητή/τριας όταν βγει από το τερέν και σβήσουν τα φώτα; Μετά από μία θριαμβευτική νίκη ή μία ταπεινωτική ήττα; Τί εφιάλτες γεννάει ενας τραυματισμός στον ύπνο και τον ξύπνιο του/της; Η φήμη και τα χρήματα γιατρεύουν τα πάντα; Πόσο έτοιμος/η είναι για τον τελευταίο αγώνα; Και μετά τι; Ξεκούραση; Απόσυρση; Ζωή στην αφάνεια;

Πρώτος καλεσμένος της Μεταβίβασης, ο Σωτήρης Νίνης, λίγους μήνες μετά την απόφασή του να πει “αντίο” στην μπάλα. Ως παίκτης τουλάχιστον. Σε ηλικία 16 μισό, μπήκε στο επαγγελματικό πρωτάθλημα και μέσα σε λίγους μήνες, όχι μόνο τράβηξε τα βλέμματα αλλά -δυστυχώς όπως αποδείχθηκε- σχεδόν όλοι εναποθέσαμε τις ελπίδες μας για μία νέα αρχή του ελληνικού ποδοσφαίρου στις πλάτες του. Πολύ δύσκολο και σκληρό για έναν έφηβο που η μόνη του έγνοια ήταν να ευχαριστιέται αυτό που αγαπά.

Μέσα από την κουβέντα με τον Δημήτρη και τη Μαρία, ο Σωτήρης αναγνωρίζει τα σωστά και τα λάθη του, τονίζει τις επιτυχίες και τις αποτυχίες του, δεν κρύβεται από τις υπερβολές και τους δισταγμούς του.

Και, για ακόμα μία φορά, συνειδητοποιούμε πόσα πολλά μπορεί να ενώνουν εμάς τους κοινούς θνητούς με τους ήρωές που αποθαυμάζουμε. Πόσα ίδια συναισθήματα, φόβου, ανασφάλειας, χαράς, λύπης, αγάπης, πάθους, έκστασης τα οποία μάς φέρνουν τόσο κοντά που ούτε το φανταζόμασταν…