Η τελευταία χρονιά του Κόμπι Μπράιαντ μοιάζει με αποχαιρετιστήρια περιοδεία ροκ σταρ. Το πρόβλημα είναι ότι όλοι θέλουν να δουν το αγωνιστικό του φινάλε. Λογικό, μια και θα έχουν να λένε στα παιδιά και τα εγγόνια τους ότι “είχα την τύχη να δω το τελευταίο ματς του Κόμπι”. Όταν, όμως, η προσφορά δεν μπορεί να καλύψει την εκτός λογικής ζήτηση, τότε δεν κυλούν όλα ρόδινα.

Υπάρχει γκρίνια γιατί δεν είδαν τον “KB24”. Κατανοητό, αλλά το πρόγραμμα εμφανίσεων δεν το ορίζει ο ίδιος. Αυτό που σίγουρα ορίζει είναι οι εντός έδρας εμφανίσεις. Ε, όταν στις περισσότερες απ' αυτές απουσιάζει, τότε το παράπονο των φίλων των Λέικερς γίνεται πιο έντονο και εξηγήσεις πειστικές δεν υπάρχουν. Πώς να αποδεχτούν ότι ξόδεψαν αρκετά δολάρια, χρόνο, θυσίασαν τις διακοπές τους, απουσίασαν αδικαιολόγητα από την εργασία τους για να τον δουν από κοντά και αυτός είτε δεν ήταν στο γήπεδο, είτε φορούσε πολιτικά και παρακολουθούσε μαζί τους τον αγώνα.

Πρώτα οι άλλοι και μετά οι Λέικερς

Η δια ζώσης παρακολούθηση για τους οπαδούς των Λέικερς αγγίζει τα όρια της ειρωνείας, μια και πιο πολύ έχουν δει από κοντά τον Κόμπι οι φίλοι των Σανς, των Τζαζ, των Πέλεκανς, κ.α. Ο 37χρονος γκαρντ φαίνεται να θέλει πει “αντίο” πρώτα σε όλους τους φιλάθλους των αντίπαλων ομάδων και μετά στους δικούς του. Από τη στιγμή που ανακοίνωσε την απόσυρση του, στις 29 Νοεμβρίου, και μέχρι τις 9 Μαρτίου, είχε απουσιάσει από 11 αγώνες οι δέκα εκ των οποίων αφορούσαν παιχνίδια στο «Staples Center».

Οι φίλοι των Λέικερς απορούν. Παράδειγμα ο Absalon Barraza, ο οποίος την 1η Μαρτίου ταξίδεψε από το Χιούστον στο Λος Άντζελες για τον αγώνα Λέικερς-Νετς. Όταν έμαθε ότι ο Μπράιαντ δεν θα έπαιζε, ειδοποίησε την αεροπορική εταιρία για αλλαγή στο εισιτήριο επιστροφής. Επέστρεψε την ίδια μέρα στο Χιούστον. Το ερώτημα του εύλογο. «Γιατί να μη θες να παίξεις όσο γίνεται περισσότερα παιχνίδια μπροστά στο κοινό που πάντα σε υποστήριζε;». Απάντηση δεν υπάρχει και οι εικόνες με τον Κόμπι να χαιρετά οπαδούς αντίπαλων ομάδων αυξάνονται. Μαζί και η δυσαρέσκεια των πιστών των Λέικερς.

Παραπονιάρικο κατηγορώ

Οι υποστηρικτές της ομάδας του «KB24» είναι σε πιο δύσκολη, συναισθηματικά, θέση, καθώς πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι σε λίγους μήνες ο τελευταίος μεγάλος αθλητής (μέχρι τον επόμενο) του συλλόγου θα κρεμάσει τα παπούτσια του. Ο Κόμπι, βέβαια, έχει την τακτική του και την υπεράσπιση του σε αυτό το αυθόρμητο και παραπονιάρικο κατηγορώ. Λόγω του προβλήματος που έχει στον δεξιό ώμο, προσπαθεί να δίνει το «παρών» στα εκτός έδρας για να ικανοποιήσει τον κόσμο που έχει μία ή δύο ευκαιρίες να τον δει από κοντά. Αντιθέτως, στο Λος Άντζελες η ομάδα του αγωνίζεται 43 φορές στη διάρκεια της σεζόν (σ.σ. συμπεριλαμβανομένου και του ματς με τους συντοπίτες Κλίπερς).

Τα προηγούμενα δεν μπορούν να συμφωνήσουν με τη λογική του εκάστοτε οπαδού. Ο Hector Vargas, 26 ετών, μόνο θυμό και απογοήτευση ένιωσε όταν έμαθε ότι ο Κόμπι δεν θα αγωνιζόταν. Είχε πληρώσει 98 δολάρια και ήταν το πρώτο ματς των Λέικερς που θα έβλεπε από κοντά μετά από οκτώ χρόνια! Δύο βράδια νωρίτερα, ο Μπράιαντ έπαιξε στο Ντένβερ απέναντι στους Νάγκετς. Ε, έχει τα δίκια του ο τύπος να είναι εκνευρισμένος. Ακόμη κι όταν προσπαθεί να καταλάβει η εξήγηση που δίνει δεν τον ικανοποιεί. Αναρωτιέται μήπως (σ.σ ο Κόμπι) πιστεύει ότι μπορούν οι φίλαθλοι να πηγαίνουν σε σειρά αγώνων των Λέικερς. Αδύνατο μια και τα εισιτήρια της ομάδα του L.A είναι πολύ ακριβά.

Το σώμα δεν υποτάσσεται

Η διαμορφωθείσα κατάσταση θυμίζει διελκυστίνδα όπου ο Κόμπι προσπαθεί να είναι και στις δύο άκρες! Αδύνατο φυσικά. Ο φιλότιμος, γενναιόδωρος Κόμπι θέλει να παίξει σε όσο περισσότερους αγώνες μπορεί για να ευχαριστήσει το κοινό. Ο επαγγελματίας και άνθρωπος Κόμπι δεν μπορεί να τα βάλει με το σώμα του και η τοποθέτηση του στη λίστα τραυματιών αναπόφευκτη. Ο ορισμός της αντίφασης και παράδειγμα αυτής η “απάντηση” της πραγματικότητας μετά τον νικηφόρο αγώνα με τους Ουόριορς. Εκείνη τη βραδιά, μέσα στο γιορτινό κλίμα στο Staples Center, εξέφρασε στους δημοσιογράφους την ελπίδα να παίξει σε όλα τα παιχνίδια που απομένουν. Δυο μέρες μετά δεν έβγαλε το κοστούμι του και παρακολούθησε ως θεατής το εντός έδρας ματς με τους Ορλάντο Μάτζικ.

Ο Κόμπι μάλλον έκανε λάθος που ανακοίνωσε την αποχώρηση του τόσο νωρίς. Έθεσε ολοκληρωτικά τον εαυτό του στις ορέξεις και κυρίως στις επιθυμίες του φιλοθεάμονος κοινού. Βασικά μία επιθυμία: Να βρίσκεται μόνιμα στο παρκέ για να υποβάλλουν τα σέβη τους. Για τους φίλους των Λέικερς είναι η ελάχιστη ανταπόδοση σε όσα τους έδωσε (και δίνει). Η φετινή σεζόν δεν έχει να κάνει με τους Λέικερς, αλλά με τον Κόμπι.

Το δυσάρεστο δεν αντιμετωπίζεται

Το βέβαιο είναι ότι το να θες να δεις τον “KB24” σε εντός έδρας ματς φέτος, είναι σαν να επιλέγεις νούμερα στο τραπέζι της ρουλέτας. Η αναμονή γίνεται βρόχος και το διασκεδαστικό της προσμονής μετατρέπεται σε εχθρική αγωνία. Η παρουσία του Κόμπι εξαρτάται από την κατάσταση του ώμου του και οι φίλαθλοι διαβάζουν με μανία τους λογαριασμούς Twitter των δημοσιογράφων ανυπομονώντας να μάθουν την κατάσταση του πριν το τζάμπολ. Ακόμη κι έτσι το δυσάρεστο απρόοπτο δεν αντιμετωπίζεται. [...] Αν έχεις διανύσει και μεγάλη απόσταση, τότε το σοκ δύσκολα αντέχεται. Όπως στην περίπτωση του Nathan Creign. Ο άνθρωπος λατρεύει τον σούπερ σταρ των Λέικερς. Είναι ο ήρωας τους. Έ, όταν έμαθε ότι αυτή θα είναι η τελευταία του χρονιά ως παίκτης, αποφάσισε να τον δει από κοντά. Εντάξει, όλος ο κόσμος θέλει να τον δει. Με μια διαφορά όμως. Ο Creign κατοικεί στη Μελβούρνη της Αυστραλίας!

Η απόσταση δεν είχε σημασία. Προγραμμάτισε, λοιπόν, ταξίδι δύο εβδομάδων στη Δυτική Ακτή κοντά στην εντός έδρας αναμέτρηση των Λέικερς με τους Νετς. Ιδιαίτερα δαπανηρό το τόλμημα. Επιπλέον, πλήρωσε μαζί με τον φίλο του χίλια δολάρια για να κάτσει πίσω από τον πάγκο της ομάδας. Όταν έμαθαν ότι ο Κόμπι δεν θα είναι στο παρκέ, μούδιασαν. Ο Creign ήθελε να γυρίσουν αμέσως πίσω, έτοιμος να βάλει τα κλάματα. Παρ' όλα αυτά υπήρξε παρηγοριά. Φόρεσε φανέλα του Κόμπι, κάλτσες της ομάδας και μαζί με τον φίλο του κάθισαν πίσω από τον πάγκο. Ήταν ακριβώς πίσω από τον “KB”. Προσπάθησαν να συνομιλήσουν μαζί του, αλλά αυτός δεν αποκρίθηκε. Μολαταύτα, το ότι βρίσκονταν σε... τροχιά Κόμπι απάλυνε κάπως τη στεναχώρια για το σχεδόν μάταιο του ταξιδιού.

Γοητεία και γλυκιά θλίψη

Το κοινό των Λέικερς ξέρει ότι η ομάδα γυρνάει σελίδα και ένα μεγάλο και λαμπρό κεφάλαιο ολοκληρώνεται. Περιμένουν με ψυχραιμία και στωικότητα το πέσιμο της αυλαίας και δείχνουν, όσο μπορούν, κατανόηση για την κατάσταση του. Όταν βρίσκεται στον πάγκο καταπραΰνεται η απώλεια της χαράς που θα ένιωθαν βλέποντας τον να αγωνίζεται. Ο ίδιος προσπαθεί να συνδυάσει ξεκούραση, θεραπεία, αποκατάσταση των τραυμάτων με την ικανοποίηση της επιθυμίας του κόσμου.

Το μυστήριο θα συνεχιστεί και θα κινείται ανάμεσα στη γοητεία και τη γλυκιά θλίψη. Όσο κι αν οι απουσίες του Κόμπι στα εντός έδρας ενοχλούν τους φιλάθλους, δεν θα μπουν ποτέ πάνω από το δικαίωμα που τους έδωσε να συνεχίσουν να υπερηφανεύονται που είναι Λέικερς.

Πηγή: nytimes