• Ο τελικός του άσπρου αλόγου
• Στην σκιά του Ζέπελιν
• «Θα φάω το καπέλο μου»
• Δημοσιογράφοι… χούλιγκαν!
• Η γκάφα της Σιδηράς Κυρίας
• Το χαμένο μετάλλιο της Γιουνάιτεντ

Στις 11 Νοεμβρίου του (πολύ, πολύ μακρινού) 1871, ο Τζάρβις Κέντρικ της Κλάπαμ Ρόβερς σημείωσε το πρώτο γκολ στην ιστορία του Κυπέλλου Αγγλίας. Του αρχαιότερου ποδοσφαιρικού θεσμού, ο οποίος συμπληρώνει 150 χρόνια ζωής, αν και ο τελικός μεταξύ Τσέλσι και Λέστερ (15/05, 19:15, Cosmote Sport 2) είναι ο 140ος, εξαιτίας των δέκα ετών διακοπής λόγω των δύο παγκοσμίων πολέμων.

Με τόσο μεγάλο χρονικό υπόβαθρο, δεν θα ήταν δυνατό να μην υπάρχουν πολλές και ιδιαίτερες ιστορίες στους τελικούς της διοργάνωσης, οι οποίες την κάνουν ακόμα πιο ξεχωριστή και ιδιαίτερη.

Ο τελικός του άσπρου αλόγου

Το 1923, το (παλιό) «Γουέμπλεϊ» φιλοξένησε για πρώτη φορά έναν τελικό Κυπέλλου. Η κατασκευή του γηπέδου ολοκληρώθηκε τέσσερις ημέρες πριν από τον τελικό (η Μπόλτον νίκησε την Γουέστ Χαμ με 2-0), είχε χωρητικότητα για 127.000 θεατές, αλλά στο γήπεδο έφτασαν 200 με 300 χιλιάδες για να δουν το παιχνίδι!

Η σέντρα καθυστέρησε κατά 45 λεπτά, αφού οι φίλαθλοι κατέκλυσαν τον αγωνιστικό χώρο, επειδή ήταν υπεράριθμοι. Ο έφιππος αστυνομικός Τζορτζ Σκόρι και το άσπρο άλογό του Μπίλι, κατάφεραν να επιβάλουν την τάξη και ο τελικός διεξήχθη κανονικά.

Εκείνο το ματς έμεινε στην ιστορία ως «ο τελικός του άσπρου αλόγου» και στο νέο «Γουέμπλεϊ» υπάρχει η γέφυρα του άσπρου αλόγου, η οποία βεβαίως πήρε το συγκεκριμένο όνομα προς τιμήν του Μπίλι.

Στην σκιά του Ζέπελιν

Το μακρινό 1930, το γερμανικό Graf Ζέπελιν ήταν το μεγαλύτερο αεροσκάφος στον κόσμο, αφού κάλυπτε 236,6 μέτρα και μπορούσε να μεταφέρει έως και 60 τόνους, κάνοντας συνολικά πάνω από 600 ταξίδια.

Ένα από αυτά έλαβε χώρα την ημέρα του τελικού του Κυπέλλου μεταξύ Άρσεναλ και Χάντερσφιλντ (οι Κανονιέρηδες πήραν το τρόπαιο με νίκη 2-0) και, στο ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου, ένα συναίσθημα μεταξύ δέους και τρόμου κατέλαβε τους πάνω από 90.000 θεατές.

Ο λόγος; Το Ζέπελιν πέρασε πάνω από το «Γουέμπλεϊ» και, βεβαίως, κάλυψε όλη την έκταση του, σε μια από τις πιο εντυπωσιακές εικόνες που έλαβαν χώρα ποτέ σε ποδοσφαιρικό γήπεδο, παρ’ ότι δεν αφορούσε αγωνιστικό λόγο.

«Θα φάω το καπέλο μου»

Ο τελικός του 1938 μεταξύ Πρέστον και Χάντερσφιλντ ήταν ο πρώτος που μεταδόθηκε τηλεοπτικά από το BBC, με τις δύο ομάδες να προσφέρουν ένα μάλλον κακό θέαμα στα 120 λεπτά που κράτησε το ματς, αφού πήγε στην παράταση.

Απογοητευμένος και δευτερόλεπτα πριν από το φινάλε της παράτασης (αν τελείωνε ισόπαλο, θα είχαμε επαναληπτικό), ο σχολιαστής Τόμας Γούντρουφ είπε στον αέρα ότι «αν μπει ένα γκολ τώρα, θα φάω το καπέλο μου».

Για κακή του τύχη, δευτερόλεπτα αργότερα, ο διαιτητής Τζίμι Τζιούελ έδειξε την άσπρη βούλα, ο Τζορτζ Ματς ευστόχησε από την άσπρη βούλα και χάρισε το τρόπαιο στην Πρέστον.

Ο Γούντρουφ έφαγε το καπέλο του, το οποίο βεβαίως ήταν φτιαγμένο από αμυγδαλόπαστα από ένα ζαχαροπλαστείο του Λονδίνου που βοήθησε σημαντικά τον δημοσιογράφο να κρατήσει την υπόσχεσή του.

Δημοσιογράφοι… χούλιγκαν!

Στον πιο πρόσφατο τελικό της Λέστερ πριν από τον σημερινό, αυτόν του 1969, οι παίκτες της (νικήτριας) Μάντσεστερ Σίτι είχαν δεχθεί μια σημαντική «δωρεά» από το ITV ώστε να μιλήσουν αποκλειστικά στο συγκεκριμένο τηλεοπτικό δίκτυο.

Παρ’ όλα αυτά, στον δρόμο προς το «Γουέμπλεϊ», ο Στιούαρτ Χολ του BBC (φωτό) κατάφερε να πάρει συνέντευξη από τους Φράνσις Λι και Μάικ Σάμερμπι, μέσα σε μια παμπ.

Έξαλλοι με αυτή την διαρροή, οι ανταγωνιστές του Χολ του την είχαν… φυλαγμένη. Καθοδόν προς το γήπεδο, ο δημοσιογράφος δέχθηκε μια γροθιά στο πρόσωπο από τεχνικό του αντίπαλου καναλιού (!), με δικούς του τεχνικούς να ανταποδίδουν και να δημιουργείται μια πρωτοφανής κλοτσοπατινάδα, την οποία θα ζήλευαν ακόμα και οι χούλιγκαν!

Η γκάφα της Σιδηράς Κυρίας

Στον τελικό του 1978 μεταξύ Ίπσουιτς και Άρσεναλ, στον οποίο οι Μπλε του Μπόμπι Ρόμπσον κατέκτησαν το τρόπαιο με 1-0, η τότε επικεφαλής της αντιπολίτευσης Μάργκαρετ Θάτσερ ήταν μεταξύ των επίτιμων προσκεκλημένων.

Μετά τον αγώνα, ζητήθηκε από την Σιδηρά Κυρία να κατονομάσει τον κορυφαίο ποδοσφαιριστή του τελικού. «Νομίζω ότι το νούμερο 10 της Ίπσουιτς, ο Γουάιμαρκ, έπαιξε πολύ καλά» αποφάνθηκε ο Θάτσερ.

Υπήρχε, όμως, μια μικρή λεπτομέρεια. Ο Γουάιμαρκ τραυματίστηκε τελευταία στιγμή και ο Μπόμπι Ρόμπσον τον αντικατέστησε με τον Ντέιβιντ Γκέντις, ο οποίος και πήρε την φανέλα με το «10». Από τότε φαίνεται πως δεν τα… πήγαινε καλά με το ποδόσφαιρο η Θάτσερ…

Το χαμένο μετάλλιο της Γιουνάιτεντ

Το Κύπελλο που κατέκτησε το 1990 η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ με αντίπαλο την Κρίσταλ Πάλας σε δεύτερο, επαναληπτικό τελικό, ήταν το πρώτο τρόπαιο του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον στους Κόκκινους Διαβόλους και κράτησε τον Σκωτσέζο τεχνικό στο πόστο του, με την γνωστή, θριαμβευτική συνέχεια.

Ώρες πριν από τον επαναληπτικό τελικό, ο Φέργκι αποφάσισε να αφήσει εκτός αγώνα τον συμπατριώτη του, βασικό τερματοφύλακα Τζιμ Λέιτον και να ξεκινήσει κάτω από τα δοκάρια τον Λες Σίλι, ο οποίος μέχρι τότε μετρούσε μόλις δύο συμμετοχές με τη φανέλα της Γιουνάιτεντ.

Ο Σίλι κράτησε το μηδέν στην άμυνα, η Γιουνάιτεντ πήρε τρόπαιο – ανάσα αλλά, παρ’ ότι ήταν η πιο σημαντική στιγμή της καριέρας του, δεν θέλησε να κρατήσει το μετάλλιο του νικητή.

Το έδωσε στον Λέιτον, ο οποίος στη συνέχεια το έχωσε στο σακάκι του Σίλι, όταν εκείνος δεν κοιτούσε. Ο Σίλι επέμεινε και ζήτησε από τον Σερ Μπόμπι Τσάρλτον να το παραδώσει εκ νέου στον Λέιτον, αλλά ο Σκοτσέζος γκολκίπερ δεν το δέχθηκε. Εντέλει, το μετάλλιο βρήκε… καταφύγιο στο μουσείο της Γιουνάιτεντ.