• Οδυσσέας Ελύτης
• Γιώργος Σεφέρης
• Γιάννης Ρίτσος
• Κώστας Καρυωτάκης
• Κ. Π. Καβάφης
• Νίκος Καββαδίας
• Κατερίνα Γώγου
• Ντίνος Χριστιανόπουλος

Ο κόσμος γιορτάζει σήμερα την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης, οι Έλληνες γιορτάζουν την ποίηση, την τιμούν, τη δημιουργούν, τη δέχονται. Ο λόγος ο όμορφος, ο καλός, ο αποκαλυπτικός, ο λυτρωτικός, ο θεραπευτικός, αναβλύζει με ορμή και από ελληνική πηγή. Η παράδοση της ποίησης ξεκινά από τη σοφία των αρχαίων Ελλήνων, από τους μεγάλους τραγικούς ποιητές: Ευριπίδης, Σοφοκλής, Αισχύλος.

Στα θεμέλια και η κωμωδία με τον Αριστοφάνη, ποίηση κι αυτή, η Σαπφώ, η μεγάλη Ελληνίδα λυρική ποιήτρια… Το ταξίδι όμως, η παράδοση, πάει μέχρι τον μύθο, φτιάχνει μύθο, οι εννέα Μούσες, αρχαίες θεότητες, κόρες του Δία και της Μνημοσύνης. Λίγο πριν τη νέα ελληνική, η παράδοση φιλτράρεται μέσα από το άσμα, το δημώδες και η μουσική αναδεικνύει τη δημοτική ποίηση.

Η κληρονομιά όμως αυτή δεν παραδίδεται στη γενιά που ακολουθεί άκοπα. Κάθε γενιά οφείλει να δικαιώνει την προηγούμενη και να φτιάχνει τη δική της παράδοση. Αυτή που δημιουργήθηκε τον προηγούμενο αιώνα προχώρησε τον ελληνικό ποιητικό λόγο σε πολλά επίπεδα: γλωσσικά, μορφολογικά, εκφραστικά, θεματικά. Αναμφίβολα η γενιά του 20ου αιώνα κοίταξε στα μάτια το προγονικό δημιούργημα και έδωσε νέα προοπτική στην ελληνική ποίηση. Στο πάνθεο της ποιητικής μας παράδοσης τοποθετούνται αρκετοί. Ωστόσο, ο υποκειμενικός παράγοντας δίνει τη δική μας λίστα με τους κορυφαίους έλληνες ποιητές. Κάθε προσθήκη, ένσταση, δέκτη.

Οδυσσέας Ελύτης

Ο ποιητής που έλαβε το θείο δώρο της ομορφιάς της πατρίδας μας. Οι εικόνες που δημιούργησε ήταν πιστά είδωλα και μοναδικά κατασκευάσματα την ίδια στιγμή. Η ελληνική φύση έγινε ο καθρέφτης-πύλη για τον Ελύτη και αυτός άντλησε τα πάντα απ’ αυτόν. Λυρικός, επικός, ιερός λόγος, ο λόγος του. Μας έδωσε το δεύτερο Νομπέλ Λογοτεχνίας (1979).

Γιώργος Σεφέρης

Η παράδοση μέρος της ποίησης του Σεφέρη και έχει σημασία η επισήμανση. Μέσω αυτής έδωσε το στίγμα του και πρόσφερε κάτι πραγματικά νέο στη λογοτεχνία μας. Τα δημοτικά τραγούδια, ο Ερωτόκριτος, ο Μακρυγιάννης, του έμαθαν πολλά πάνω στην ελληνική γραφή. Ο Σεφέρης προχώρησε την ποιητική δημιουργία και έφερε τη γλώσσα μέσα στην κοινωνία. Το 1963 τιμήθηκε με το βραβείο Νομπέλ Λογοτεχνίας.

Γιάννης Ρίτσος

Το όνομα του το βρίσκουμε στα μεγάλα τραγούδια μας, στους μεγάλος θρήνους μας και στις αθώες μας χαρές. Ο Ρίτσος είναι ο ποιητής-πολεμιστής διότι πολύ απλά ποτέ δεν παραιτήθηκε και δεν παρέδωσε το όπλο του, την πένα του. Το ποιητικό του σώμα καμωμένο και ζυμωμένο με τον μόχθο, τα δάκρυα και το αίμα του λαού μας.

Κώστας Καρυωτάκης

Η ποίηση ισοδυναμεί με τη ζωή και αυτή είναι: θάνατος, έρωτας, επιβίωση. Άξιος συνομιλητής του Σαρλ Μπωντλαίρ και του καταλυτικού “spleen”. Πώς μεταφράζεται αυτό; Η δυσφορία της εποχής –κάθε εποχής- ένωσε τις διαφορετικές ποιητικές περιόδους. Τολμηρός, μελαγχολικός, σατιρικός, επικίνδυνα ευαίσθητος. Επηρέασε ουκ ολίγους και όρισε τη δική του ποιητική γλώσσα.

Κ. Π. Καβάφης

Μαζί με τον Παλαμά ορίζουν το ξεκίνημα της νεοελληνικής ποίησης. Τα σημαντικότερα έργα του τα γράφει στο διάστημα 1911-1933. Ο μεγάλος Αλεξανδρινός είναι ο πρώτος που μας έβγαλε εκτός συνόρων, ο πρώτος μετά τους αρχαίους που ύμνησε τόσο ζωντανά τον έρωτα και την ομορφιά. Επιπλέον, από τους λίγους που αξιοποίησαν τόσο καλά τα ιστορικά γεγονότα της εποχής του.

Νίκος Καββαδίας

Θα μπορούσε να είναι συνεχιστής του Καρυωτάκη, όμως ο Καββαδίας ταξίδεψε και είδε τον κόσμο, κυριολεκτικά. Τη φυγή πέρασε μέσα στα ποιήματα του χωρίς καμία επίδειξη, χωρίς καμία προσπάθεια εντύπωσης. Δημιούργησε δικό του ποιητικό ιδίωμα χωρίς ποτέ να αφήσει τον κόσμο της θάλασσας. Η μελοποίηση των ποιημάτων του από τον Θάνο Μικρούτσικο τον έβαλε στις καρδιές των νέων.

Κατερίνα Γώγου

Το πιο ευαίσθητο αγρίμι του καλλιτεχνικού μας μικρόκοσμου. Προς τα τέλη της δεκαετίας του ’70 μας παρουσιάζει τον ποιητικό της εαυτό και προκαλεί σοκ. Τα ποιήματα της εκφράζουν την οργή, την απογοήτευση και την ελπίδα που τρεμοσβήνει. Ανυποχώρητη, με μια ποιητική πρόζα που κόβει σαν λεπίδι, λόγια δοκιμασμένα στο ατσάλι και τη φωτιά, τον καημό και την ομορφιά που επιμένει.

Ντίνος Χριστιανόπουλος

Στα μέσα του αιώνα θα κάνει την εμφάνιση του στα ελληνικά γράμματα. Γνώστης της ιστορίας της λογοτεχνίας και της Ιστορίας, εραστής του ωραίου και ικανός να λέει τα πάντα μέσα σε λίγες αράδες. Ο Χριστιανόπουλος γνώριζε πολλά, έλεγε λίγα και τα υπερασπιζόταν μέχρι τέλους. Ανέδειξε την ταπεινότητα και τη “φτήνια” και ποτέ δεν δέχτηκε τα βραβεία αυτών που δεν συμπάθησε.