• Έδειξε τα πάντα από την αρχή
• Δεν είχε αντίπαλο

Ο νέος είναι ωραίος και ασταμάτητος. Έτσι απλά και ωραία. Έτσι απλά και απόλυτα, αξιωματικά. Μάλιστα, όταν μιλάμε για τον Σακίλ Ο’ Νιλ αρκεί το όνομα. Συνώνυμο της κυριαρχίας και της επιβολής από την πρώτη κιόλας μέρα στο ΝΒΑ! Καλοί οι τίτλοι, τα ρεκόρ και η εκ των υστέρων καθολική αποδοχή, όμως ο “Σακ” από την 1η μέρα έδειξε ποιος είναι και πού θέλει να φτάσει. Ο πιτσιρικάς Ο’ Νιλ μας έδωσε λόγους να τον θαυμάζουμε και φυσικά να τον μνημονεύουμε. Αν, λοιπόν, έπρεπε να διαλέξουμε μία περίοδο από τη γεμάτη καριέρα του, αυτή θα ήταν η πρώτη, τότε που φόρεσε τη φανέλα των Ορλάντο Μάτζικ. Ας θυμηθούμε το ντεμπούτο του στο ΝΒΑ, ο οποίος τον περασμένο μήνα (6/3) έκλεισε τα 49 του χρόνια.

Έδειξε τα πάντα από την αρχή

Η επιλογή του γράφοντος δεν θα αρέσει σε πολλούς. Ο Σακίλ εξελίχθηκε σε έναν από τους καλύτερους σέντερ όλων των εποχών στο ΝΒΑ. Δυναμικός, κυριαρχικός, ανίκητος στο “ζωγραφιστό”. Εκτός από τους Μάτζικ, ήταν καθοριστικός και για τους Λέικερς. Στην ουσία αυτός συνέχισε την αυτοκρατορία τους. Με την ομάδα από το Ορλάντο όμως έγινε η αρχή και αυτή είναι το ήμισυ του παντός.

Ο νεαρός Ο’ Νιλ βγήκε στη μεγάλη σκηνή με θάρρος, ύψος 2.15μ, βάρος 135 κιλά, σπάνιο επιτόπιο άλμα και μόλις 10% σωματικό λίπος. Ο πρωτάρης “Σακ” που μπορούσε να παίξει με πλάτη, να γυρίσει και να σουτάρει. Ο πρωτάρης “Σακ” που ήταν αρκετά εύστοχος στις βολές και σούταρε με ποσοστό 65%. Ο πρωτάρης “Σακ” που μπορούσε να ντριμπλάρει σε όλο το γήπεδο στον αιφνιδιασμό. Ο πρωτάρης “Σακ” που θα μπορούσε να είναι πρώτος σε μπλοκ αν δεν πρόσεχε την επιβάρυνση με φάουλ. Όλα αυτά φάνηκαν με το “καλημέρα”. Πρώτος αντίπαλος -στις 6 Νοεμβρίου 1992- οι Μαϊάμι Χιτ. Τελειώνει το ματς με 12 πόντους, 3 μπλοκ και 18 ριμπάουντ (τα περισσότερα σε ντεμπούτο μετά το 1974 και την επίδοση του Μπιλ Ουόλτον). Ο Ρόνι Σεϊκέλι ήταν ο αντίπαλος σέντερ και μετά τον αγώνα δήλωσε: “Όταν έγειρε σε μένα ήταν σαν να έπεφτε πάνω μου σπίτι”!

Δεν είχε αντίπαλο

Στο πρώτο του παιχνίδι πήρε λίγα σουτ (μόλις οκτώ) και δικαιολογημένα, αφού οι Ντένις Σκοτ, Νικ Άντερσον ήταν “καυτοί” επιθετικά. Άξιο αναφοράς και το ποσοστό του στις βολές εκείνο το βράδυ. Τελείωσε με 4/7, επίδοση αξιοπρεπέστατη και ενδεικτική των ικανοτήτων του. Επόμενος αντίπαλος οι Ουάσιγκτον Μπούλετς. Ο “Σακ” σημειώνει 22 πόντους, μαζεύει 15 ριμπάουντ και κόβει τέσσερις φορές τους αντιπάλους. Ακολούθησε το ματς με τους Χόρνετς (χωρίς Μούρνινγκ όμως) όπου τελείωσε με 35 πόντους, 13 ριμπάουντ. Επόμενος αντίπαλος…. δεν έχει σημασία. Το κοινό, οι ειδικοί και οι “ειδικοί” έβλεπαν κάτι πρωτοφανές. Έναν θηριώδη, αθλητικό, σέντερ που έτρεχε σαν γκαρντ και η δύναμη του δεν είχε αντίπαλο. Από τη ρούκι σεζόν έπεφταν πάνω του δύο και τρεις παίκτες για να τον σταματήσουν. Με τον τρόπο αυτό του έδιναν την ευκαιρία να δείξει την οξυδέρκεια και την ευστροφία του πασάροντας στον ελεύθερο συμπαίκτη. Οι Μάτζικ είχαν βρει τον παίκτη που θα τους έκανε υπολογίσιμη δύναμη και δικαιώθηκαν. Στην παρθενική του σεζόν κέρδισε τον τίτλο του παίκτη της εβδομάδας στην πρώτη του εβδομάδα! Και δεν ήταν μόνο αυτό. Έγινε ο πρώτος ρούκι –μετά τον Μάικλ Τζόρνταν- που ξεκίνησε αγώνα Ολ Σταρ, έθεσε πέντε ρεκόρ συλλόγου, έσπασε δύο ρακέτες και κέρδισε τον τίτλο του ρούκι της χρονιάς (1993) δια περιπάτου. Μετά τον “MJ” δεν πρέπει να υπήρξε άλλος με τέτοια επίδραση στο ΝΒΑ από την πρώτη του χρονιά. Ο Ο’ Νιλ πλησίασε αμέσως την κορυφή, μια και οι ικανότητες και η συμπεριφορά του στο παρκέ έδειξαν αμέσως προς τα εκεί. Άρα, καλός ο παλιός “Σακ”, καλύτερος ο νέος.

Πηγή

-“Remembering Shaq’s NBA debut and dominant first week in the league” [ballislife]