Από μόνη της, η κωμωδία είναι ένα εξαιρετικά δύσκολο εγχείρημα. Το να κάνεις ένα κοινό να γελάσει δεν είναι αυτονόητο, πόσω μάλλον όταν ανεβαίνεις στην σκηνή και… δεν έχεις ιδέα τι θα γίνει!

Αυτό το κόνσεπτ το είδαμε πριν από επτά χρόνια από τους Λάμπρο Φισφή, Δημήτρη Μακαλιά και Ζήση Ρούμπο μεταξύ άλλων, στην εκπομπή «Κάψε το Σενάριο», που μεταδιδόταν από τη συχνότητα του Mega.

Επτά χρόνια και περισσότερες από 800 παραστάσεις στο ενεργητικό τους μετά, οι τρεις κωμικοί επισκέπτονται τη Θεσσαλονίκη για δύο μοναδικά σόου στο Θέατρο Ράδιο Σίτυ (21-22 Ιουνίου), όπου το κοινό θα δίνει τις εντολές και οι τρεις τους θα υπακούν. Δύο παραστάσεις αυτοσχεδιαστικής κωμωδίας χωρίς σενάριο, χωρίς πρόβες, χωρίς να έχει ο οποιοσδήποτε την παραμικρή ιδέα για το τι θα γίνει.

Το G-Weekend Journal μίλησε με τον Δημήτρη Μακαλιά γι’ αυτό το εγχείρημα και το πώς η κωμωδία έχει ανθίσει στην Ελλάδα της κρίσης.

-Καλησπέρα Δημήτρη. Μετά την sold out σεζόν στην Αθήνα, επισκέπτεστε μαζί με τον Λάμπρο Φισφή και τον Ζήση Ρούμπο την Θεσσαλονίκη για δύο παραστάσεις χωρίς σενάριο. Γιατί χωρίς σενάριο;
Μας ξαφνιάζει το άγνωστο. Μας κάνει να γελάμε το αναπάντεχο. Μας δραστηριοποιεί η φαντασία των θεατών. Το κοινό έμαθε το Κάψε το σενάριο μέσα από τη συχνότητα του Mega και 7 χρόνια μετά θα δει την εξέλιξη του. Με την ίδια λογική. Σκηνές που το κοινό θα δει εκείνο το βράδυ για πρώτη και τελευταία φορά. Πόσο υπέροχο είναι να βλέπεις μια παράσταση που ξέρεις ότι δε θα δει ποτέ ξανά κανένας άλλος και πώς τη δημιούργησες εσύ με τα δικά σου μέσα;!

-Όση αυτοπεποίθηση κι αν νιώθετε, δεν φοβάστε μήπως τα πράγματα φύγουν εκτός ελέγχου με τα όσα μπορεί να… παραγγείλουν οι θεατές;
Το ευχόμαστε. Αναζητούμε το πλαίσιο εκτός όρων και εκτός ορίων. Όσο πιο πολύ δυσκολευόμαστε τόσο καλύτερα περνάμε. Δεν είναι θέμα αυτοπεποίθησης. Είναι θέμα έκθεσης. Και μας αρέσει να εκτιθέμεθα. Να τολμάμε να ζήσουμε με το κοινό στιγμές ταύτισης.

-Ποιο είναι το πιο περίεργο, που έχεις ακούσει από το κοινό;
Ειλικρινά κάθε βράδυ θα υπάρξει κάτι διαφορετικό που θα με ξαφνιάσει. Άλλοτε είναι προσωπικές ιστορίες που ξεφεύγουν και εκτινάσσουν τον ενθουσιασμό μας και άλλοτε είναι γελοιότητες που σε κάνουν να γελάς μετά δακρύων. Το κοινό είναι μια μικρογραφία της κοινωνίας μας. Και τα τελευταία αυτά 7 χρόνια αλλάζει διαρκώς. Ανάλογα με τις ηλικίες, τις πολιτικές καταστάσεις, την ψυχολογία των πολιτών,κτλ.

-Είδαμε να μεταφέρετε το «Κάψε το Σενάριο» και στο ίντερνετ με ιδιαίτερη επιτυχία. Τα views στο internet μπορούν να υποκαταστήσουν τους ζωντανούς θεατές σε μια παράσταση;
Ήταν μια πολύ ευχάριστη στιγμή για εμάς. Μεγάλη επιθυμία μας. Και ευτυχώς έγινε πραγματικότητα και θα συνεχίσει και του χρόνου με 3ο κύκλο. Το ίντερνετ αντικατέστησε την τηλεόραση σίγουρα. Και τελικά ίσως και με τεράστια επιτυχία! Δεν μπορεί ωστόσο ποτέ να υποκαταστήσει το ζωντανό κοινό. Άλλωστε όλα μας τα βίντεο έχουν κοινό στο στούντιο. Γιατί η κωμωδία θέλει κοινό. Δε γίνεται αλλιώς.

-Πιστεύεις ότι οι ιδιαίτερες συνθήκες στην Ελλάδα τα τελευταία δέκα χρόνια μιζέριασαν τον κόσμο ή λειτούργησαν ανάποδα, με αποτέλεσμα την αύξηση του ενδιαφέροντος προς την κωμωδία;
Σίγουρα θεωρώ ότι αναζητάνε περισσότερο την κωμωδία απ’ ότι στο παρελθόν. Δε βλέπω όμως μιζέρια. Βλέπω ανάγκη να ξεχαστούν. Και το γέλιο επειδή είναι αντανακλαστικό, δεν μπορεί να λογοκριθεί.

-Βλέπουμε μια άνθηση τα τελευταία χρόνια στην σκηνή της κωμωδίας στην Ελλάδα, με πολλούς νέους να δοκιμάζουν την τύχη τους στο stand-up. Πού πιστεύεις ότι οφείλεται αυτό;
Στην ανάγκη για έκφραση, συμμετοχή, επαφή. Είμαστε ένας λαός που έχει μάθει να χρησιμοποιεί το χιούμορ ως όπλο. Και αυτό μας εξασφαλίζει μια απόσταση από τον ρεαλισμό.

-Ο Έλληνας γελάει εύκολα τελικά;
Γελάει συνήθως σωστά. Δε χαρίζεται κανείς σε κανέναν. Και αυτό είναι ωραίο, αυθεντικό.