Βασανίστηκα πρέπει να σας ομολογήσω να βρω μια φράση να συνοδεύει το όνομα του Στέφανου Τσιτσιπά, όπως συνήθως απαιτείται σε έναν δημοσιογραφικό τίτλο κι έγραψα το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό, αφού ολοκλήρωσα διάβασμα, συζητήσεις, τηλεθέαση συνεντεύξεων-αφιερωμάτων. Τον Στέφανο δεν τον ξέρει σε βάθος ουσιαστικά κανείς. Είναι και φυσιολογικό εδώ που τα λέμε, μια που λίγο καιρό εκτίθεται στα Μέσα και σε συνδυασμό με το νεαρό της ηλικίας του και το πόσο πρόσφατα μπήκε στη ζωή του Έλληνα φιλάθλου το τένις, νομίζω ότι το διάσημο Χρυσό Αγόρι της ATP είναι πολύ άγνωστο σε μας.

Μίλησα με ανθρώπους που τον γνωρίζουν αρκετά χρόνια και δεν θέλουν να αναφερθώ ονομαστικά σε αυτούς. Έπειτα απευθύνθηκα στους συναδέλφους και αληθινά γνώστες του τένις, Μαρίζα Γεωργίτση και Γιάννη Κυφωνίδη που καθώς δημοσιογραφούν στην μοναδική εκπομπή για το σπορ στην ελληνική τηλεόραση το “Top Spin” και μεταδίδουν αγώνες για την CosmoteTV - ευχαριστώ θερμά και τους δύο για τη διάθεση και την εμπιστοσύνη - έχουν παρακολουθήσει από πολύ νωρίς κι από πολύ κοντά τον Στέφανο. Ανέτρεξα στην κουβέντα που έκανα πριν μερικούς μήνες με τον σπουδαίο αθλητή και προπονητή Κωνσταντίνο Οικονομίδη που μίλησε όπως πάντα ευθέως και ανοικτά για τον Τσιτσιπά.

Τέλος θυμήθηκα όσα εγώ είδα κι αντιλήφθηκα στη δική μου συνάντηση με τον Στέφανο Τσιτσιπά στο Les Raquettes Tennis Club στην Θεσσαλονίκη πριν 3 χρόνια, όταν είχα την ευκαιρία για μια μικρή video συνέντευξη μαζί του.

Ο Στέφανος προς εμένα αλλά και γενικά απ’ όσο μαθαίνω, είναι ένα μάλλον ντροπαλό παιδί, πολύ ευγενικός και πολύ συνεργάσιμος όταν του ζήτησα να μιλήσουμε. Αγαπούσε το μέρος που μεγάλωσε, η Βουλιαγμένη, απολάμβανε την επαφή με την θάλασσα, το κολύμπι, το παιχνίδι με τ’ αδέρφια του κι εκτός από το τένις παρακολουθούσε μπάσκετ. Συγκεκριμένα ήταν fan του NBA και ειδικότερα των Warriors και του Stef Curry. Δεν ξέρω αν τότε έπαιζε ρόλο η συνωνυμία τους, τώρα όπως φάνηκε κι από τις δηλώσεις του στην Μελβούρνη ψηφίζει δαγκωτό Giannis και Bucks. Όταν ολοκληρώσαμε τη συνέντευξη είχε την καλοσύνη να βγάλουμε μερικές φωτογραφίες με τα παιδιά μου ενώ ο πατέρας Απόστολος περισσότερο ασχολήθηκε με την μικρή μου κόρη, την Μαριλίνα, παρά με εμένα τον ίδιο και πολύ καλά έκανε φυσικά.

Αφού ολοκληρώσαμε τη συνέντευξη με την υπόσχεση – απειλή ότι θα ξαναβρεθούμε στα χωμάτινα γήπεδα του Μόντε Κάρλο, όταν γίνει top seeded παίκτης, έφυγα ξεχνώντας το μπουφάν μου. Μη θέλοντας να τον ενοχλήσω, ζήτησα από κάποιον αν μπορεί να μου το φέρει κι εκείνος έσκυψε στο παράθυρο λέγοντας: «Μια στιγμή σας το φέρνω εγώ!» (ο πληθυντικός με σκότωσε) Κατέβηκε πάλι, βγάλαμε κι άλλες φωτογραφίες και κάπου εκεί έμαθα ότι συνήθιζε να παρακολουθεί back to back video του Ράδιο Αρβύλα για να χαλαρώσει, όταν κλεινόταν στο δωμάτιο του ξενοδοχείου. Τα benefits του επαγγέλματος!

Πρώτη φορά ο Γιάννης Κυφωνίδης εκείνη την ημέρα μού μίλησε για το τενιστικό WTA ιστορικό της μητέρα Τζούλιας και για τον Ολυμπιονίκη πατέρα της και παππού του Στέφανου Σεργκέι Σαλνίκοφ, σέντερ φορ της ομάδας της Σοβιετικής Ένωσης στην Μελβούρνη το 1956.

Το αθλητικό dna λοιπόν ήταν εκεί μαζί με αυτό του πατέρα γυμναστή και προπονητή αντισφαίρισης. Ο μπαμπάς Απόστολος είναι λοιπόν εξ απαλών ονύχων ως και σήμερα ο προπονητής του Στέφανου, ο άνθρωπος που συχνότερα με αγωνιώδεις γκριμάτσες και σπανιότερα με χαμόγελο και ηρεμία παρακολουθεί τους αγώνες.

Το τένις και δεν νομίζω ότι λέω κάτι καινούργιο στους γνώστες δεν είναι το άθλημα που προάγει την ψυχική ηρεμία και την εγκεφαλική ισορροπία του αθλητή. Είναι εξίσου σημαντικό με τη σωματική προετοιμασία, το χτίσιμο του μυαλού ενός τενίστα που αποφασίζει να γυρίσει, με πενιχρά μέσα στην περίπτωση του Στέφανου, για αγώνες απαραίτητους για την αθλητική του εξέλιξη αγωνιζόμενος με αληθινούς ανταγωνιστές και σε πραγματικές συνθήκες τουρνουά κι όχι απλά «κάνοντας μπάλες» στον τοπικό ‘Όμιλο – Club. Η οικογένεια Τσιτσιπά πέρασε από πολλές φάσεις στην προσπάθεια να συντηρήσει την ελπίδα, ότι δε θα πάει χαμένο ένα ταλέντο παγκόσμιου βεληνεκούς και πάντα με απούσα την Ομοσπονδία πορεύτηκαν απολύτως μόνοι. Με πρωτοβουλίες κι ενέργειες των γονιών βρέθηκε δίπλα στον Στέφανο Τσιτσιπά ο Νίκος Σισμανίδης γυμναστής της Επίσημης Αγαπημένης του ’87 και αργότερα ένας mental trainer, για να χτίσουν παράλληλα κορμί και πνεύμα μπροστά στο απαιτητικό μέλλον του πρωταθλητισμού.

Η οικογένεια βέβαια είχε και την υψηλή ευθύνη να εφοδιάσει τον Στέφανο, χωρίς ποτέ όμως να επιτρέπεται να αισθανθούν λιγότερα σημαντικά τα άλλα 3 νεαρά μέλη της εξαμελούς συνολικά φαμίλιας, του Πέτρου, του Παύλου και της Ελισσάβετ. Το project προπονητής-γονιός αν είναι δύσκολο για τον γιο Στέφανο, δεν μπορώ να φανταστώ πόσο δύσκολο είναι για τον πατέρα Απόστολο κι αυτό και μόνο αυξάνει την αξία όσων έχει κάνει και όσων έχει τελικά καταφέρει.

Είναι σπουδαίο που τώρα ο Τσιτσιπάς έχει πίσω του την τεχνογνωσία και την υποστήριξη της Ακαδημίας Μουράτογλου με προσωπικό γυμναστή, ολόκληρο ιατρικό team, σταθερή έδρα να προπονείται μαζί με άλλους top seeded του αθλήματος αλλά οι συνθήκες είναι προσφάτως τέτοιες. Πριν έζησαν οικογενειακώς την Οδύσσεια και η Ιθάκη φαίνεται τώρα ελκυστική κι αξιοζήλευτη στα μάτια μας αλλά στο «ταξίδι» δεν είμαι σίγουρος ότι θα είχαμε την αντοχή να ανταπεξέλθουμε.

Τεχνικά αν μιλήσουμε, πραγματικά νιώθω πολύ λίγος να σχολιάσω κάτι για το παιχνίδι του Στέφανου, οπότε ανατρέχοντας σε αυτά που άκουσα από τους πολύ ειδικότερους εμού, οι πιο εμφανείς διαφορές του είναι η καλύτερη κίνηση με τα πόδια μέσα στο court, το λεγόμενο footwork και το βελτιωμένο δεύτερο σερβίς. Ένα αρχαίο τενιστικό ρητό εξάλλου λέει, «είσαι τόσο καλός παίκτης, όσο καλό είναι το δεύτερο σερβίς σου (ο τόνος πάντα χιουμοριστικά στη λήγουσα).

Εκτός court ο Στέφανος είναι ένα κλειστό συνεσταλμένο και ευγενικό παιδί, με ενδιαφέροντα πέρα από το τένις. Από τις δηλώσεις του ίσως και λόγω δικής μου επαγγελματικής διαστροφής κράτησα αυτό που είπε για τα videos, που ανεβάζει στο YouTube. «Μου αρέσει η δημιουργία. Να φτιάχνω video, να κάνω λήψεις και να μοντάρω μόνος μου». Χρησιμοποιεί τα social media με ξεχωριστό τρόπο και τα πράγματα που δημοσιεύει σε οπτικοακουστικό επίπεδο είναι πραγματικά αξιόλογα κι ενδιαφέροντα, όχι σπασμωδικές προσπάθειες για web δημοφιλία και socializing.

Sky is the limit λένε οι ειδικοί για τον Τσιτσιπά. Ίσως επειδή είμαι αθεράπευτα μπαμπάς, δε θα ασχοληθώ με το sky της παγκόσμιας κατάταξης αλλά με αυτό του μυαλού του. Μακάρι στο δύσκολο πεδίο του πρωταθλητισμού, των χορηγών, των μάνατζερ, των συνεντεύξεων, των prize money και των πολλών πολλών τίτλων να μην ξεχάσει ότι κάπου στο βάθος είναι ο Στέφανος. Αυτός που ξεκίνησε με ελάχιστα κι εύχομαι να κατακτήσει τα πάντα.