Η πρωταθλήτρια του τζούντο ήρθε στο Τόκιο με έναν ξεκάθαρο στόχο. Ηθελε να ανέβει στο βάθρο! Τελικά με την ολοκλήρωση των αγώνων στην κατηγορία -70κ. η Ελισάβετ Τελτσίδου κατετάγη στην έβδομη θέση, κάτι που εμφανώς τη στενοχωρούσε στη συνομιλία που είχαμε μαζί της, λίγο μετά τον αγώνα της: «Είναι γλυκόπικρη η γεύση, ήθελα πολύ να κατακτήσω ένα μετάλλιο. Πάλεψα πολύ, έκανα ότι καλύτερο μπορούσα, αλλά δυστυχώς δεν κατάφερα να πάρω ένα μετάλλιο και μένω στην 7^η θέση».

Αν και πρωτάρα σε Ολυμπιακούς Αγώνες, δεν μπήκε στο τατάμι με φόβο. Ξεδίπλωσε το ταλέντο της και τις δυνάμεις της και ξεκίνησε με δύο νίκες. «Δεν είχα άγχος πριν τους Αγώνες, ένιωθα μεγάλη σιγουριά και μου έδινε δύναμη ότι αντιπροσωπεύω την Ελλάδα σε αυτό το μεγάλο αθλητικό γεγονός, είναι η πατρίδα μου και αυτό μου έδινε χαρά, χωρίς να μου προσδίδει άγχος».

Ιδιαίτερα η νίκη επί της Γαλλίδας Πινό, έδειξε ότι έχει όλες τις προυποθέσεις να φτάσει μέχρι το βάθρο. «Όταν νίκησα την Γαλλίδα, που είναι πρωταθλήτρια Ευρώπης και νούμερο 2 στον κόσμο, έγινα ακόμα πιο αισιόδοξη. Οι Γάλλοι έχουν τα πάντα, τεράστιες απολαβές σε σχέση με εμάς και πολλά άλλα, αλλά όταν τους νικάμε αποδεικνύεται ότι οι Ελληνες έχουν ψυχή».

Ωστόσο, ο κρίσιμος αγώνας ήταν αυτός με την Ρωσίδα Μαντίνα Ταϊμάζοβα. Αν τον κέρδιζε θα κατακτούσε σίγουρα ένα μετάλλιο και απλώς θα διεκδικούσε το καλύτερο. Ωστόσο, δεν τα κατάφερε… «Εκανα κάποια λάθη στον αγώνα με τη Ρωσίδα και μετά πήγα στα ρεπεσάζ κόντρα στη Γερμανίδα. Ήμασταν ισοδύναμες και ο αγώνας πήγε στο golden score, παλεύαμε σχεδόν 9 λεπτά, ήταν εξουθενωτικό και δυστυχώς έχασα, παρότι το ήθελα πολύ το μετάλλιο».

Βάλσαμο στην ψυχή της, αποτελούν τα δεκάδες μηνύματα αγάπης και συμπαράστασης που έχει πάρει από την Ελλάδα. «Είναι αλήθεια ότι με τρέλαναν στα μηνύματα. Με συγκινούν πολύ και τους ευχαριστώ για τη στήριξη, μου δίνει πολύ δύναμη και θέλω να πω ότι τους αγαπώ όλους πολύ».

Και πριν αποχωρήσει για το Ολυμπιακό Χωριό, μας λέει: «Σίγουρα ήταν μία μεγάλη εμπειρία. Θα με βοηθήσει στο μέλλον για ακόμα μεγαλύτερα πράγματα».