Ο Εισβολέας έγινε πια ρεαλιστής

Θάνος Σαρρής
Ο Εισβολέας έγινε πια ρεαλιστής
Το Gazzetta Weekend Journal συνάντησε τον Ηλία Παπανικολό στον Κεραμεικό, με αφορμή τον καινούργιο του δίσκο «Λιάκος vs Εισβολέας» και ακολούθησε την διαδρομή που επέλεξε στο μουσικό του σταυροδρόμι.

«Το όνομά μου είναι Ηλίας, ζώντας στο μεταίχμιο φθοράς και αφθαρσίας, διαλέγω να είμαι ρεαλιστής και όχι φερέφωνο της υποκρισίας». Ο «ρεαλιστής» είναι το πρώτο τραγούδι από το νέο δίσκο που κυκλοφόρησε πριν από μερικούς μήνες και έκανε το repeat να κολλήσει. Ο Εισβολέας φρέσκος, απαλλαγμένος από βαρίδια του παρελθόντος, ώριμος, ψαγμένος μουσικά, με όργανα να συνοδεύουν τις ρίμες του.

Το «Λιάκος vs Εισβολέας» είναι η νέα δουλειά ενός Έλληνα ράπερ που κουβαλά τη δική του ιστορία στην εγχώρια σκηνή. Ενός παιδιού που μπήκε στη φάση από το ξεκίνημά της. Από τα χρόνια που ράπαρε σε μια ντουλάπα επενδυμένη με αυγοθήκες, φτύνοντας στίχους με απίστευτη ταχύτητα, σε αυτά των Α.Γ, στα Τιγρέ Σποράκια, στις σόλο δουλειές, στις συνεργασίες με τα μεγάλα ονόματα του χώρου. Στα 40, ως βετεράνος του hip hop, ο προσανατολισμός του έχει αλλάξει. Στο κρίσιμο σταυροδρόμι, στο οποίο αναφέρεται χαρακτηριστικά στην κουβέντα μας, επέλεξε να μην αφήσει τον Λιάκο στην απ' έξω και να φτιάξει έναν δίσκο στον οποίο «τραγουδάμε για την κοινωνία, την κάθε μέρα, τον Έλληνα και την νοοτροπία του. Τρολάρουμε, κάνουμε χαβαλέ και άμα λάχει ρίχνουμε και μια ζεϊμπεκιά πάνω από χιπ χοπ ρυθμούς. Έτσι, γιατί σπάσαμε τα δεσμά!».

«Κάναμε παιδιά, φάγαμε πακέτα, τοξικότητες, μαυρίλες, χαρές»

Το ραντεβού είχε δοθεί στον κήπο του Καμπεθόν και μια παρέα σημαδεμένη από το hip hop είχε πάρει τη θέση της στη σκιά. Ο Λιάκος έφτασε με το ποδήλατο, το οποίο αποτελεί πλέον το μόνιμο μεταφορικό του μέσο. Περνά φάση δημιουργίας και προσωρινά έχει σταματήσει τις πολεμικές τέχνες. Ξεκινήσαμε να μιλάμε για τα παλιά, τους Άγνωστους Γνωστούς, το τωρινό trap. «Ο ακροατής το αντιλαμβάνεται συναισθηματικά. Αν έβγαιναν για παράδειγμα τώρα οι Α.Γ θα έπιαναν πάτο. Εμείς απλά έχουμε μεγαλώσει με αυτό και το ακούμε αλλιώς, έχουμε συνδεθεί με τα παιδικά μας χρόνια και αναπολούμε καταστάσεις. Τώρα ξέρω 'γω αν κάναμε trap ok, μπορεί να έπιανε, όμως θα μου έλεγες "τι κάνεις;". Το hip hop είναι κατά βάση νεανική μουσική, δεν είναι πολύ για 40άρηδες. Ένα μεγάλο ποσοστό της είναι στη νεολαία. Αυτά που λένε οι σημερινοί, εμείς τα λέγαμε πριν 20 χρόνια. Να βγαίνω να λέω στα 40 μου αυτά που έλεγα τότε; Θα τα πει ο πιτσιρικάς», λέει ο Ηλίας και περνά στην τωρινή φάση του: «Ο καλλιτέχνης τι σου λέει; "Έχω κάτι καινούργιο να σου δείξω". Όλη την ώρα το μυαλό του τρέχει, πάει από το ένα στο άλλο, δεν μπορεί να κάτσει στα αυγά του. Έχει αυτή την ανησυχία, "έμαθα κάτι καινούργιο. Πώς θα το συνδυάσω με το εργαλείο που έχω; Έχω μαζέψει τα εργαλεία μου και τα χρησιμοποιώ". Η αντίληψη αλλάζει με το παίξιμο, αν παίζεις μπάσκετ από το πρωί μέχρι το βράδυ, το καλάθι θα το βάζεις για πλάκα. Για μένα το στιχάκι είναι πολύ εύκολο να γραφτεί πλέον. Αν βγω μια βόλτα έξω, τη θεματική την έχω. Το θέμα είναι στο πώς θα το αποδώσω και θα το μεταφέρω σε σένα. Αν είναι να κάνω κάτι που το κάνω εδώ και 20 χρόνια θα βαρεθώ, όπως και ο ακροατής πιστεύω. Μου άρεσε να το κάνω αλλιώς: με ένα κρουστό ο ένας, ένα MPC ο άλλος, ένα πνευστό και πάμε να κάνουμε ραπ».

Με τη μουσική εξέλιξη έρχεται όμως και η στιχουργική: «Στιχουργικά αν ήμασταν 20 χρονών, σου λέω, θα λέγαμε τα ίδια. Όσο μεγαλώνεις, μεγαλώνουν και οι εμπειρίες σου. Κάναμε παιδιά, φάγαμε πακέτα, τοξικότητες, μαυρίλες, χαρές. Μέσα από αυτά εξελίσσεσαι. Είναι στην ανθρώπινη φύση αυτό. Αν είναι να σκεφτόμαστε όπως στα 20 θα κουτουλάγαμε στον τοίχο, θα πέφταμε και μετά θα κουτουλάγαμε και πάλι». Γιατί όμως κάποιο μένουν στάσιμοι; «Θα σου πω γιατί μένουν στάσιμοι. Τη στιγμή που βρέθηκαν σε ένα σταυροδρόμι, εκείνο που σε κάνει να αναρωτιέσαι αν θα συνεχίσεις τη φλόγα της δημιουργίας με άλλο τρόπο και θα περάσεις στην μεταμοντέρνα εποχή του hip hop, ή θα γίνεις ένας γραφικός σαραντάρης που θα λέει για το ποιος είναι καλύτερος και τα λοιπά, επέλεξαν το δεύτερο. Οι περισσότεροι βέβαια θα βρεθούν εκεί και δεν θα έχουν την επιλογή που είχα εγώ ή κάποιος άλλος που έμαθε δέκα πράγματα. Πιάνω ράπερ και τους λέω να μάθουν ένα όργανο και μου απαντάνε "τι λες ρε μπάρμπα";».

«Λένε για παράδειγμα "δεν τους βάζω εγώ στο στόμα τα ναρκωτικά". Όχι, έχεις άδικο φίλε»

Ο Ηλίας εξελίχθηκε, διάβασε, μίλησε γι' αυτά που διάβασε. Χρησιμοποίησε ένα μέρος από συνέντευξή του Χρόνη Μίσσιου στην εισαγωγή του "το αφήσαμε γι' αύριο". Στο YouTube υπάρχει σχόλιο που τον ευχαριστεί γι' αυτό. «Αυτό ρε φίλε, είναι μεγάλη επιτυχία. Το να κάνεις τον άλλο να ψαχτεί, να ανοίξει κανένα βιβλίο», λέει και συνεχίζει: «Σαν ράπερ βετεράνος αυτή είναι η δουλειά σου, αυτό μπορείς να προσφέρεις, το ψάξιμο. Εγώ προσωπικά κάνω 15 χιλιόμετρα τη μέρα με το ποδήλατο μόνο στο πήγαινε. Παντού με το ποδήλατο, βλέπω απλούς φίλους που γυρίζουν ακόμα και από εκεί και πέρα αντιλαμβάνομαι εντελώς διαφορετικά την κατάσταση από άλλους σαραντάρηδες στη θέση μου, την ηλικία, την τάξη μου. Με δύο παιδιά στον καναπέ, που έχουν παχύνει τίγκα και έχουν επαναπαυτεί σε έναν τρόπο ζωής. Τυχαίνει να είμαστε και καλλιτέχνες μην ξεχνάς, έχουμε πάρει άλλο ρίσκο. Να μην θέλεις να κάνεις μια δουλειά κανονική, να έχεις καλλιτεχνική φλέβα με όσο πόνο κι αν έχει αυτό».

Κι όμως. Βλέπεις εκατομμύρια views σε τραγούδια που όχι απλά δεν έχουν καμία σχέση με τον Χρόνη, αλλά μειώνουν το ίδιο το μουσικό είδος. Σε απογοητεύει αυτό Ηλία; «Όχι δεν με απογοητεύει. Θα σου πω γιατί έχει γυρίσει όλο το παιχνίδι. Εσύ θα μπεις στο ίντερνετ και δεις ένα βίντεο με έναν φίλο, θα πεις "δες εδώ τι λέει" και θα γελάς. Τα περισσότερα views θεωρώ ότι είναι πιο πολύ για κράξιμο. Το dislike έχει γίνει like. Ζούμε στην εποχή της υπερπληροφόρησης, η διαδικασία εύρεσης έχει τελειώσει. Με ένα κλικ τα έχεις όλα στο χέρι σου. Όταν γίνεται αυτό τα περνάς έτσι, επόμενο, επόμενο, επόμενο. Τα κομμάτια έχουν γίνει επίσης έτσι που θα σου πουν "είμαι εδώ να σου πω, είμαι εδώ να σου πω". Το λέει 20 φορές. Εντάξει το κατάλαβα ότι είσαι εδώ για να μου πεις, πες και κάτι άλλο. Και λέει ένα τετράμπαρο ξέρω γω σε ένα ολόκληρο κομμάτι. Έχει περιοριστεί η διαδικασία εύρεσης. Παλιά κατέβαινες στο κέντρο, έψαχνες για δίσκους, για στίχους. Καταλάβαινες όλη τη λογική, την υπόσταση, την ιδεολογία του άλλου».

»Είναι και η τεχνοτροπία που έχει αλλάξει, δεν το κατηγορώ. Είναι μια φάση που... θα περάσει. Όχι, πραγματικά δεν το κατηγορώ. Εγώ έκανα δύο χρόνια ρυθμική αγωγή, μελέτησα και 2-3 ρυθμολογικούς κώδικες, άρχισα να παίζω κρουστά, να βλέπω όλο το σκηνικό αλλιώς και να καταλαβαίνω ότι θέλει skills να χώσεις ένα ραπ. Το τάκα-τάκα είναι η πιο παιδική φόρμα, το αλφαβητάρι. Η εξέλιξη είναι άλλο πράγμα, τι να λέμε. Το θέμα είναι ο καθένας πώς πορεύεται. Πήγα και πολλά ταξίδια, άνοιξα και δέκα βιβλία. Το να ανοίξεις βιβλία είναι σημαντικό για τη φάση. Αλλά εγώ δεν τα κατακρίνω, είκοσι χρονών δεν έκανα τίποτα. Μακάρι όλοι να έβγαζαν λεφτά από τη μουσική και αυτό που αγαπάνε και να μην μετανιώσουν όπως μετανιώσαμε εμείς, οι παλιότερες γενιές. Λένε για παράδειγμα "α, δεν τους βάζω εγώ στο στόμα τα ναρκωτικά αν έχω σχετικούς στίχους". Όχι, έχεις άδικο φίλε. Γιατί το παιδάκι ταυτίζεται. Όταν ένα 14χρονο, γιατί κατά βάση αυτό είναι το κοινό σου, σε βλέπεις να τραγουδάς σε θεωρεί θεό και ό,τι κι αν του πεις ισχύει. Αν του πεις "είσαι μαλάκας", θα πει "ναι είμαι". Δεν είναι ακόμα ολοκληρωμένες προσωπικότητες, διαμορφώνεται ο χαρακτήρας τους. Το βλέπω και από το παιδί μου».

Λιάκος vs Εισβολέας

Η εξέλιξη του Παπανικολού είναι γεμάτη μουσική, ρυθμό, όργανα και μια κληρονομιά που κουβαλά μαζί του από τα χρόνια της αθωότητας. Κομμάτια που βγήκαν στον νέο δίσκο ήταν γραμμένα στην κιθάρα χρόνια πριν και απλά έψαχναν την ευκαιρία. Ένα ραπ που πατά σε μουσική βγαλμένη από τα παιδικά μας χρόνια. «Το θέμα είναι από πού πηγάζει όλο αυτό. Πηγαίνει πίσω στην παιδική μας ηλικία, όλοι οι Έλληνες έχουμε μεγαλώσει, θέλοντας και μη, με μουσικές από όλα τα είδη στο σπίτι μας. Ποιανού η μάνα δεν άκουσε ξέρω 'γω δημοτικά στο σπίτι όταν ήταν μικρός ή λαϊκά; Το μεγαλύτερο ποσοστό φίλων μας άκουγαν σπίτι λαϊκά, δημοτικά, ροκ, ρεμπέτικα. Ακόμα και υπνοπαιδεία κάναμε, ποιος δεν έχει κοιμηθεί σε πανηγύρι ή με μουσική που έπαιζαν οι γονείς του στο αυτοκίνητο; Είναι η εξέλιξη η φυσική ενός ράπερ ή ενός που πάει να ασχοληθεί με τη μουσική, γιατί εγώ δεν θέλω να μου βάζεις ταμπέλες ότι είμαι ράπερ, αν θέλεις να μου βάλεις κάτι, είμαι με την ευρεία έννοια μουσικός. Θεωρώ ότι το ίδιο ραπάρισμα που μπορεί να κάνει το στόμα, μπορεί να το κάνει το μπάσο, η κιθάρα, να αλλάξουν οι ρόλοι στη σκηνή. Γι' αυτό παίζω και με μπάντα πλέον. Είναι ένα ρυθμικό πράγμα που έχει κάτι να σου πει.

»Ο νέος δίσκος μου πήρε 350 ώρες δουλειά, μου έφυγε η Παναγία να τα δέσω όλα αυτά μεταξύ τους για να τα κάνω να ακούγονται κάπως ένα. Αυτό συμβολίζει ο νέος δίσκος. Την παιδική μας ηλικία με την τωρινή. Εγώ έπαιρνα τα βινύλια της μάνας μου και σάμπλαρα. Έχω σαμπλάρει από δημοτικά μέχρι τζαζ, ό,τι μπορείς να φανταστείς. Πλέον, έχω τη γνώση να τα παίξω, θα φτιάξω τη δική μου μελωδία και θα το κάνω έτσι. Ξέρεις πόσες φορές έχω βρεθεί σε μαγαζί που έπαιζε λαϊκά με φίλους ράπερ για να κοροϊδέψουμε, έβαζε ένα groove και χώναμε στο λαϊκό όσο έπαιζε; Ή ένα κλαμπόβιο ή ροκ κομμάτι, ακούς το ρυθμό και χώνεις το ραπ από πάνω. Αυτό κάνω στην ουσία. Είναι αυτό που δεν ήθελε ο Εισβολέας και πάλευε με τον Λιάκο. Πολλές φορές στο παρελθόν ήθελα τέτοια κομμάτια και δεν με άφηνε ο Εισβολέας. Έλεγα ότι πρέπει να κάνω αυτό που επιτάσσει η μόδα, το στιλ, που είναι underground, στα στενά. Ξέρεις πόσο πίσω με πήγε αυτό;».

Κι ο Είσβο; Θάβεται στο παρελθόν; «Όχι ρε. Ο Εισβολέας ραπάρει, τώρα μπορώ να παίξω και hip hop και λαϊκά ή έντεχνα. ξεκαθαρίζω τι παίζει. Ο Είσβο που ραπάρει, ο Λιάκος που κάνει μουσικές κι αν θέλει μπορεί να γράψει από λαϊκό μέχρι σκυλάδικο. αλλά ο Είσβο πάντα θα ραπάρει. Τον έχω μέσα μου. Και από τη μεταξύ τους διαμάχη βρίσκουν την κοινή τους ταυτότητα. Είναι όπως το γιν και το γιανγκ. Βάζω λίγο μαύρο στο άσπρο και λίγο λευκό στο μαύρο. Έτσι το αντιλαμβάνομαι. Ο Λιάκος και ο Είσβο συνυπάρχουν. Το hip hop το χρησιμοποιώ ως εργαλείο, έχω παίξει τη μπάλα μου, έχω μάθει τις τεχνικές, έχω καταλήξει στο ότι μπορώ να το χρησιμοποιήσω όταν παίζει ακόμα και μπάλος ξέρω γω, ή τσάμικο. Να χώσω ένα ραπ. Γιατί όχι;»

«Να ραπάρω στην πλατεία, στο κουτούκι, με τους φίλους μου»

Με το ελληνικό hip hop ο Ηλίας δεν έχει πια την τριβή του παρελθόντος. «Δεν το παρακολουθώ πολύ, να σου πω την αλήθεια. Νομίζω ότι υπάρχουν κάποια καλά πράγματα, αλλά δεν έχει την ίδια πέραση που είχε. Εννοώ έχει καλές περιπτώσεις, αλλά δεν τόσο στο προσκήνιο. Είναι αυτό που σου είπα πριν, ο κόσμος έχει φάει την πληροφορία στο κεφάλι, δεν θέλει να ακούει πολλά. Λίγα και ευκολόπιοτα. Μακάρι όμως ο Λεξ και ο Τζαμάλ να έχουν τέσσερις και πέντε χιλιάδες κόσμο και να μην πηγαίνουν αλλού να ακούν παπαριές. Μακάρι να υπάρχει κριτική σκέψη και συνείδηση σε αυτά που λέμε. Εκεί είναι όλο το παιχνίδι. Εγώ έλεγα στα 25 μου να φτάσω 40 και να μπορώ να παίξω δύο όργανα να γουστάρω, με τους φίλους μου. Να μπορώ να ραπάρω στην πλατεία, στο κουτούκι, στη γωνία με ένα όργανο και να είμαι υπερκομπλέ. Και τα κατάφερα. Δεν υπάρχει πιο ωραίο πράγμα».

Επιβιώνει πλέον κάποιος κάνοντας αυτό που γουστάρει, κυρίως αν έχει παιδί; Βγάζει χρήματα; «Υπήρξε μια περίοδος που έβγαλα καλά λεφτά, το 2007-09, αλλά η φάση είναι σαν παίρνεις απλά έναν μισθό, σαν κανονική δουλειά. Έτσι λειτουργεί και τώρα. Αλλά είναι πολύ επίπονο. Εννοώ το να μην γίνεις πόρνος για το χρήμα. Αυτό είναι το κόλπο όλο. Δηλαδή να μην βρω μια συγκεκριμένη φόρμα που να πουλάω και να παίζω με αυτή γιατί ξέρω ότι περνάει. Να παίζω και να βγάζω φράγκα. Μπορείς να το κάνεις, αλλά μετά δεν μπορείς να ξεφύγεις. Και αυτό που διάβασα και σήμερα στον Πιτσιρίκο είναι ότι δεν ξέρουμε να λέμε όχι. Στα σχολεία πρέπει να αρχίσει να διδάσκεται κι αυτό. Γιατί αν λες σε όλα ναι...»

Πάντως, όπως ξεκαθαρίζει «δεν φαντάζομαι τη ζωή μου χωρίς τη μουσική». Και πλέον, έχει βάλει στη ζωή και την μουσική του τον αυτοσαρκασμό. «Τελευταία μου αρέσει πολύ να τρολάρω. Μου αρέσει πάρα πολύ να παίρνω τον ρόλο αυτού που κρίνω. Είναι πολύ έξυπνο. Μέσα από την κωμωδία περνάς τα καλύτερα μηνύματα, αυτό που έκαναν τα Ημισκούμπρια και κράζαμε εμείς παλιά ήταν το καλύτερο. Το κάνω και στα κομμάτια μου, αυτοσαρκάζομαι. Ο αυτοσαρκασμός είναι πολύ σημαντικό, μέσα από αυτόν δίνεις στον άλλον να καταλάβει καλύτερα. Τη μιζέρια δεν τη θέλει ο κόσμος και στην τελική μουσική κάνεις για να διασκεδάσεις. Μπορείς φυσικά να το κάνεις και με σοβαρά κομμάτια, δεν σου λέω το αντίθετο...».

​Ρεαλιστής, λοιπόν. Με αυτογνωσία για το τότε και το τώρα. Και έναν δίσκο που μοιάζει με την κασέτα της ζωής. Μουσικές που βγάζουν νοσταλγία, συναίσθημα και έναν στίχο που σε επαναφέρει στο παρόν. Ο Λιάκος ζει μια ζωή σε νότες και οι επόμενες δουλειές που έχει στα σκαριά θα ανοίξουν ακόμα περισσότερο το μονοπάτι που επέλεξε Ακούστε τον κι αν τον πετύχετε live,μην το χάσετε.

*Eυχαριστούμε το Καμπεθόν ( Κεραμεικού 110, Αθήνα) για τη φιλοξενία

Λιάκος vs Εισβολέας

Συμμετέχουν

Tραγούδι: Άκης Πιτσάνης, Σεμέλη Παπαβασιλείου, Αντώνης Απέργης, Μάριος Μπιτσάνης

Πλήκτρα: Κώστας Στεργίου, Μάριος Μπιτσάνης, Νικόλας Καννάς, Νίκος Παπαϊωάννου

Κιθάρα: Άκης Πιτσάνης, Αντώνης Απέργης, Σπύρος Βρυώνης, Τάσος Λαδογιάννης, Γιώργος Καπής, Μανώλης Λιανής, Νικόλας Καννάς

Βιολί: Άκης Πιτσάνης

Μπουζούκι: Άρης Μάθεσης

Μπάσο: Κωνσταντίνος Σπηλιωτόπουλος

Κρουστά: Νίκος Μαγνήσαλης

Μίξη & Επιμέλεια ήχου: Κώστας Στεργίου στο ΣΥΝ ΕΝΑ Recording Studio

Μάστερινγκ: Γιάννης Χριστοδουλάτος στο Sweetspot Productions

Κυκλοφορεί από την Fishbowl Music Tank σε όλες τις ψηφιακές πλατφόρμες και σύντομα και σε CD.

Spotify: https://open.spotify.com/album/3GIYanJfdz67w6uivAh0UJ?si=QrAO7yTiSnm0ZUE...

iTunes: https://itunes.apple.com/us/album/liakos-vs-eisvoleas/1462635129

Google Play: https://play.google.com/store/music/album/Eisvoleas_Liakos_vs_Eisvoleas?...

Bandcamp: https://fishbowlmusictank.bandcamp.com/album/eisvoleas-liakos-vs-eisvoleas

Deezer: https://www.deezer.com/album/95923292?utm_source=deezer&utm_content=albu...

Tidal: https://store.tidal.com/gr/album/108864543

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

 

Τελευταία Νέα