Ο Γιάννης Παπαδόπουλος είναι ένας ποδοσφαιριστής που δεν λέει όχι σε νέες εμπειρίες… Όπως τόνισε μιλώντας στο Gazzetta.gr πήρε το… μάθημά του από την περσινή σεζόν και όταν «έσκασε» η πρόταση από το Ισραήλ και την Μπνέι Σακχνίν δεν δίστασε να απαντήσει θετικά. Εκ του αποτελέσματος μάλιστα φαίνεται να δικαιώνεται, καθώς σε 3 αγωνιστικές μετράει 2 γκολ, αποτελώντας έναν από τους καλύτερους παίκτες της ομάδας… Ωστόσο τα όσα είπε, δεν περιορίζονται απλά στο καθαρά αγωνιστικό μέρος, καθώς μας μεταφέρει και το πώς είναι η ζωή του εκεί…

Ας τα πάρουμε με χρονική σειρά... Η περσινή χρονιά ήταν ένα καλό μάθημα;
Όντως... Ήταν ένα πολύ καλό μάθημα. Από αυτά που σε βοηθούν να γίνεις καλύτερος. Ξεκίνησα την σεζόν στον Άρη, σε μία ομάδα με πολλά προβλήματα που είχε πολλές δυσκολίες. Στην συνέχεια δεν ήρθαν και τα αποτελέσματα και έτσι φαινόταν οτι δεν είχε ελπίδες για την παραμονή. Αρχές Μαρτίου αποφάσισα να φύγω και να πάω να δοκιμάσω στην Πολωνία. Δεν μου βγήκε, αλλά το θέμα είναι να προσπαθείς.

Στην Πολωνία είχες όμως 11 συμμετοχές, ενώ έβαλες και 2 γκολ.
Στην Κρακοβία πήγα με συμβόλαιο για 6 μήνες και έπαιξα σε όλα τα παιχνίδια. Ο προπονητής όμως με χρησιμοποιούσε στην επίθεση. Κάτι σαν ψευτοεννιάρι, με αποτέλεσμα να πετύχω και 2 γκολ.

Τι έγινε και δεν έμεινες;
Στο τέλος της σεζόν άλλαξε και ο προπονητής και ο τεχνικός διευθυντής. Μου έγινε βέβαια πρόταση ανανέωσης, αλλά δεν με κάλυπτε.

Η πρόταση από το Ισραήλ πότε προέκυψε;
Εκείνο το διάστημα. Μου έγινε η πρόταση και επειδή είμαι άνθρωπος που του αρέσει να δοκιμάζει σε νέες χώρες, δεν είχα να κανένα πρόβλημα να πω το «ναι».

Ενδιαφέρον από άλλες ομάδες δεν είχες;
Είχα... Μάλιστα υπήρχε και μία πρόταση από την Ελλάδα, αλλά το σημαντικό είναι να κάνεις αυτό που είναι καλύτερο για εσένα. Όσο έχω την επιλογή να παίζω στο εξωτερικό, αυτή θα επιλέγω.

Τι ήταν αυτό που σε έπεισε να πεις κατευθείαν το «ναι»;
Το ενδιαφέρον που έδειξε ο προπονητής, Γκούι Λέβι. Με έπαιρνε συνέχεια τηλέφωνο για να με πείσει να έρθω. Μου έλεγε πόσο με θέλει στην ομάδα και οτι από εμένα θα ξεκινάει το παιχνίδι στο κέντρο. Από τη στιγμή που υπήρχε μία τέτοια στάση από την πλευρά της ομάδας, δεν ήθελα και πολύ για να απαντήσω θετικά.

Οι δικοί σου άνθρωποι πως αντέδρασαν όταν τους ανακοίνωσες την απόφασή σου;
Η απόφαση ήταν δική μου και η οικογένειά μου το δέχθηκε. Η μητέρα μου βέβαια φοβήθηκε λίγο, αλλά τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά όταν τα ζεις από κοντά και δεν περιορίζεσαι στις εικόνες που βλέπεις από την τηλεόραση.

Πως σε υποδέχθηκαν;
Αρκετά καλά μπορώ να πω. Με βοήθησαν πολύ να προσαρμοστώ γρήγορα.

Η Μπνέι Σακχνίν τι ομάδα είναι;
Είναι η μοναδική Αραβική ομάδα που αγωνίζεται στο πρωτάθλημα του Ισραήλ. Πριν τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο στην συγκεκριμένη περιοχή ήταν οι Άραβες, μετά ήρθαν οι Ισραηλίτες, όμως οι Άραβες παρέμειναν στα σπίτια τους. Εδώ ζούνε ουσιαστικά δύο φυλές, οι Εβραίοι και οι Μουσουλμάνοι.

Ακόμη και μέσα στην ομάδα υπάρχει αυτή η συνύπαρξη;
Ναι. Ισραηλίτες είναι ο προπονητής, ο γυμναστής τερματοφυλάκων και δύο παίκτες. Όλοι οι άλλοι πλην των πέντε ξένων που έχει κάθε ομάδα, είναι Άραβες από το Ισραήλ. Την ομάδα την χρηματοδοτεί ο Εμίρης του Κατάρ.

Για αυτό και το γήπεδο ονομάζεται Doha Stadium;
Ναι. Αυτός ουσιαστικά χρηματοδότησε την κατασκευή του που ξεκίνησε το 2004.

Οι στόχοι ποιοι είναι για εφέτος;
Όπως και πέρυσι, να τερματίσουμε στην πρώτη 6άδα και να μπούμε στα play off.

Σε 3 αγωνιστικές στο πρωτάθλημα έχεις 2 γκολ. Όσα δηλαδή πέτυχες πέρυσι στην Πολωνία και όσα είχες σε Ηρακλή, Ολυμπιακό και Ντιναμό Δρέσδης μαζί. Είσαι σε φάση αναγέννησης;
Όχι. Απλά θεωρώ οτι σημαντικό ρόλο παίζει το γεγονός οτι με έχει αλλάξει θέση ο προπονητής μου. Στην Κρακοβία έπαιζα κάτι σαν επιθετικός, ενώ πιο πριν είχα περισσότερο ανασταλτικά καθήκοντα. Εδώ παίζω σαν 10άρι... Έχω περισσότερες επιθετικές κινήσεις, τελειώνω φάσεις και μοιράζω ασίστ.

Και στο Toto Cup δεν τα πήγες άσχημα;
Ναι όντως... Η διοργάνωση αυτή είναι το δεύτερο Κύπελλο και γίνεται πριν ξεκινήσει το πρωτάθλημα. Οσο προχωράει η ομάδα, εισπράτει κάποια χρήματα. Σε αυτά τα ματς λοιπόν πετύχαμε συνολικά 12 γκολ, εκ των οποίων τα 9 ήταν από δικές μου ασίστ.

Άρα, προφανώς σου αρέσει περισσότερο αυτή η θέση σε σχέση με τις άλλες που έχεις χρησιμοποιηθεί;
Ναι, εννοείται... Είναι ωραία να σου δίνει ελευθερία κινήσεων ο προπονητής σου και να έχεις πιο ενεργό ρόλο στο παιχνίδι της ομάδας σου.

Η ατμόσφαιρα στα γήπεδα πως είναι;
Υπάρχει φανατισμός, σε νορμάλ πλαίσια όμως, σύμφωνα με τα όσα έχω δει μέχρι στιγμής. Για να φανταστείς όταν παίξαμε την 1η αγωνιστική στην Μακάμπι Χάιφα που είχε καινούργιο γήπεδο, υπήρχαν 32.000 θεατές.

Το πολιτικό σκηνικό στην Μέση Ανατολή επηρεάζει το ποδόσφαιρο;
Όχι, καθόλου. Βέβαια εγώ είμαι στο βόρειο Ισραήλ, αλλά δεν φαίνεται κάτι. Η καθημερινότητα κυλάει μία χαρά. Είναι αυτό που σου είπα πριν οτι τα πράγματα καμία φορά είναι διαφορετικά αν τα ζεις και διαφορετικά αν τα βλέπεις στην τηλεόραση.

Η κατάσταση όμως του Σεπτεμβρίου σε έβαλε σε σκέψεις;
Όχι. Με έπαιρναν τηλέφωνο βέβαια οι δικοί μου άνθρωποι και μου έλεγαν να γυρίσω πίσω, αλλά δεν υπήρχε κάτι ανησυχητικό εδώ που είμαι.

Σε γενικές γραμμές η ζωή πως είναι εκεί;
Σαν την Ελλάδα, αλλά σε πολύ πιο οργανωμένη φάση. Πριν από λίγες ημέρες πήγα στο Τελ Αβίβ και το σκηνικό με τις παραλίες και τους φοίνικες που θύμισε το Μαϊάμι. Και η Χάιφα είναι πολύ ωραία.

Εσύ που μένεις;
Εγώ δεν μένω στο Σακχνίν, που είναι μία τυπική Αραβική πόλη. Μένω περίπου 10 λεπτά μακριά, στο Καρμιέλ. Μία πόλη που χτίστηκε πριν 30 χρόνια. Όλα είναι καινούργια, αλλά το κακό είναι πως δεν έχει τίποτα να κάνεις. Μόνο ένα εμπορικό κέντρο έχει...

Κάτι που να σου έχει κάνει εντύπωση από τις συνήθειες ή τα έθιμα που έχεις γνωρίσει εκεί;
Εγώ εδώ ζω δύο θρησκείες. Τους Εβραίους και τους Μουσουλμάνους. Και οι δύο δίνουν μεγάλη βάση στην οικογένεια, κάτι που έχουμε χάσει στην Ελλάδα. Οι πρώτοι κάθε Παρασκευή θα φάνε με την οικογένειά τους, ενώ οι δεύτεροι το κάνουν κάθε μέρα. Πριν από λίγο καιρό άλλαξε ο χρόνος για τους Ισραηλίτες, ενώ στις αρχές του μήνα είχαν μία γιορτή που δεν έπρεπε να κάνεις τίποτα.

Δηλαδή;
Για 25 ώρες δεν έπρεπε να φας, δεν έπρεπε να πιεις νερό, δεν έπρεπε να κινήσεις το αυτοκίνητό σου, δεν έπρεπε να κάψεις ηλεκτικό ρεύμα. Γενικώς δεν έπρεπε να κάνεις τίποτα.

Σου λείπει η Ελλάδα;
Πλέον το έχω συνηθίσει. Πέρυσι έπαιξε στην Πολωνία. Πιο πριν ήμουν στην Γερμανία. Προσπαθώ πάντως να μην το σκέφτομαι, αλλά και πέρυσι που ήμουν στην πόλη μου την Θεσσαλονίκη, δεν πέρασα καλά στον Άρη. Οπότε καλύτερα στο εξωτερικό.

Πως κρατάς επαφή με την Ελλάδα;
Μέσω του internet. Το καλό είναι πως η συνδρομητική τηλεόραση εδώ μερικές φορές, την Δευτέρα, δείχνει κάποιο ματς του ελληνικού Πρωταθλήματος. Το τελευταίο που είχα δει ήταν το Παναιτωλικός-ΠΑΟΚ.

Θα προέτρεπες κάποιον Έλληνα να έρθει να παίξει στο Ισραήλ ποδόσφαιρο;
Βέβαια. Κάθε Έλληνας θέλει να παίξει ποδόσφαιρο στο εξωτερικό. Δεν γίνεται να παίξουν όλοι στην Premier League, στην Primera Division, στην Serie A και στην Bundesliga. Οπότε γιατί να μην δοκιμάσουν να έρθουν εδώ;

Τι ήταν αυτό που θα του έλεγες για να τον πείσεις;
Έλα εδώ να ηρεμίσεις. Να επικεντρωθείς μόνο στο ποδόσφαιρο.

Υπάρχει κάποιος άλλος με θητεία στην Ελλάδα που να παίζει στο Ισραήλ;
Έχω στην ομάδα τον Μπόγιοβιτς, που πέρυσι έπαιζε στον Παναιτωλικό.

Η Εθνική ομάδα υπάρχει στο μυαλό σου;
Φυσικά και υπάρχει. Είναι όμως όπως τα φέρνει ο Θεός. Εγώ θα κάνω απλά την δουλειά μου και αν είναι να γίνει σας γίνει...