Πέρασε η μπόρα πέρασε...

Λένε ότι η πρώτη εντύπωση, είναι και η πιο αξιόπιστη. Καταλαβαίνεις από την πρώτη στιγμή, δηλαδή, σε πολύ μεγάλο βαθμό, με τι έχεις να κάνεις. Τι έχεις να αντιμετωπίσεις. Τι πρόκειται να ζήσεις... Στην περίπτωση της ΑΕΚ και της μεγαλύτερης περιπέτειας της ιστορίας της, αυτό επιβεβαιώθηκε. Η πρώτη εντύπωση, δηλαδή, ήταν πολύ αληθινή... Στις 22 Σεπτεμβρίου 2013, στο γήπεδο της Φυλής, η Ένωση παρατάχθηκε απέναντι στον Μανδραϊκό για την πρεμιέρα της Γ' Εθνικής... Δεν παρατάχθηκε μόνη της, όμως, αλλά έχοντας δίπλα της και τους οπαδούς της, οι οποίοι κατέκλυσαν κάθε γωνιά του γηπέδου και δημιούργησαν ένα κλίμα που παρέπεμπε σε οικογένεια. Ένα κλίμα που, όσο υπερβολικό κι αν ακουστεί, στους παλαιότερους θύμισε τη Νέα Φιλαδέλφεια. Από την πρώτη στιγμή, από την πρώτη εντύπωση επομένως, η ΑΕΚ κατάλαβε δύο πράγματα και στην πορεία είδε ότι... σωστά κατάλαβε. Πρώτον, η διετία που ξεκινούσε θα ήταν κάτι... εξωφρενικό σε ό,τι αφορά τα γήπεδα στα οποία θα έπαιζε και τις ομάδες που θα είχε να αντιμετωπίσει. Δεύτερον, αυτά δεν θα τα έκανε μόνη της αλλά έχοντας στο πλευρό της τον κόσμο της. Αυτόν τον κόσμο που χωρίστηκε πολλές φορές σε «στρατόπεδα» αλλά στην πιο δύσκολη στιγμή της ομάδας του, κατάλαβε ότι η λέξη «Ενωση» είναι ό,τι πιο σημαντικό. Ο,τι πιο υγιές και που το μότο ζωής του δεν αλλάζει ποτέ και το απέδειξε περίτρανα αυτά τα δυο χρόνια: ΑΕΚ στα εύκολα, ΑΕΚάρα στα δύσκολα!

Εκείνο το μεσημέρι της 22ας Σεπτεμβρίου 2013, οι οπαδοί της ΑΕΚ σε όλο τον κόσμο είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν απευθείας τον αγώνα μέσω της... τηλεοπτικής μετάδοσης του gazzetta.gr! Θα ακολουθήσουν κι άλλα ματς που μεταδόθηκαν από την κορυφαία ιστοσελίδα της χώρας, όπως ακολούθησαν πολλές νίκες μετά από εκείνο το 0-2 στη Φυλή, με τα γκολ των Σταθάκη και Πλατέλλα. Η διαφορά δυναμικότητας ήταν χαώδης και από τον Οκτώβριο κιόλας είχε γίνει σαφές ότι οι Κιτρινόμαυροι δεν θα είχαν κανένα πρόβλημα στο να πάρουν την πρώτη θέση του ομίλου τους και την άνοδο. Η ομάδα της σεζόν 2013-14 ήταν ομάδα μιας χρήσης και αυτό που έπρεπε να κάνει, το έκανε.

Η ΑΕΚ έκανε σερί νικών, ήταν έκπληξη όταν δυσκολευόταν να πάρει ένα τρίποντο και γενικά χάρισε αρκετά γκολ στους οπαδούς της. Αυτούς, που έφτασαν στο σημείο να δημιουργήσουν ατμόσφαιρα... πάρτι στο ΟΑΚΑ προκαλώντας όλον τον ποδοσφαιρικό πλανήτη να ασχοληθεί μαζί της (από τη Γαλλία έως την Αγγλία και από την Ολλανδία έως την Αμερική, την Αργεντινή και την Τουρκία έγραψαν για την ΑΕΚ που έπεσε και όμως ο κόσμος της έμεινε εκεί, δίπλα της) με αντιπάλους ομάδες όπως οι Πανναξιακός, Ερμής Ζωνιανών, Τριγλία Ραφήνας κλπ... Ομάδες, την ύπαρξη των οποίων οι ΑΕΚτσήδες έμαθαν εκείνη τη σεζόν και δεν θα τις ξεχάσουν ποτέ. Γιατί κανείς Ενωσίτης δεν πρέπει ποτέ να ξεχάσει όσα έζησε η ομάδα του αυτή τη διετία...

Παρά την τεράστια διαφορά δυναμικότητας, παρά το γεγονός ότι άπαντες ήξεραν από την πρώτη στιγμή ότι η ΑΕΚ θα ήταν περαστική από την Ερασιτεχνική κατηγορία, υπήρξαν και δύσκολες στιγμές. Ή, πιο σωστά, υπήρξαν και οι σοκαριστικές στιγμές... Οπως, για παράδειγμα, αυτό που έζησαν οι οπαδοί της Ένωσης στο ερασιτεχνικό κύπελλο. Οχι ότι ήταν ξεκάθαρος στόχος η κατάκτηση του -δεν θα πρόσφερε άλλωστε τίποτα στην ιστορία του δικέφαλου αετού- αλλά, όπως και να το κάνεις, είναι δυνατό χαστούκι όταν αποκλείεσαι από ερασιτέχνες. Και η ΑΕΚ το έζησε αυτό...

Στις 29 Δεκεμβρίου 2013, στο Καυτατζόγλειο στάδιο της Θεσσαλονίκης, οι οπαδοί της Ένωσης έδωσαν ρεσιτάλ με την παρουσία τους και την ατμόσφαιρα που δημιούργησαν. Σχεδόν 4.000 ήταν οι φίλοι της ΑΕΚ που βρέθηκαν εκεί, σε ακόμη ένα ματς που μετέδωσε τηλεοπτικά το gazzetta.gr, για να παρακολουθήσουν τον ημιτελικό με τον Αγροτικό Αστέρα και δεν πίστευαν αυτά που έβλεπαν. Ενα ματς που όλοι περίμεναν ότι η ομάδα του Τραϊανού Δέλλα θα το καθάριζε εύκολα, πήγε στην παράταση. Και όχι μόνο πήγε στην παράταση αλλά στράβωσε κιόλας... Με γκολ του Κρυστάλλη στο 106' και του Λαζαρίδη στο 109' ο Αγροτικός Αστέρας νίκησε με 2-0 την ΑΕΚ, η οποία έζησε τον πιο ταπεινωτικό αποκλεισμό της ιστορίας της. Ηταν, ίσως, ο... σωστός τρόπος για να αποχαιρετήσει η Ένωση το καταραμένο 2013!

Το τέλος της σεζόν 2013-14, όπως αναμενόταν, βρήκε την Ένωση να έχει εξασφαλίσει την άνοδο για την Football League. Δεν περίμενε ποτέ ένας ΑΕΚτσής ότι θα έγραφε, ή θα διάβαζε κάτι τέτοιο αλλά να που, τελικά, μπορούν να συμβούν και πράγματα που δεν περιμένεις ποτέ... Όπως ποτέ, για παράδειγμα, δεν μπορούσε να φανταστεί κάποιος ότι μια ομάδα όπως η Ρόμα θα έμπαινε στη διαδικασία να έρθει στην Ελλάδα για να δώσει φιλικό πρόβα-τζενεράλε μία εβδομάδα πριν την έναρξη του Campionato, αντιμετωπίζοντας μια ομάδα που προετοιμαζόταν για να αγωνιστεί στη Β' Εθνική της Ελλάδας. Έγινε κι αυτό όμως. Και έγινε επειδή η ΑΕΚ είναι πάντα ΑΕΚ. Σε όποια κατάσταση κι αν βρίσκεται, όσες δυσκολίες κι αν αντιμετωπίζει.

Στις 23 Αυγούστου 2014, κάτι περισσότερο από 30.000 φίλοι της Ενωσης βρέθηκαν στο ΟΑΚΑ και έφτιξαν ατμόσφαιρα ευρωπαϊκού αγώνα για το φιλικό με τους Τζαλορόσι του Φραντσέσκο Τότι! Ο αρχηγός των Ρωμαίων βραβεύθηκε από την κιτρινόμαυρη ΠΑΕ πριν την έναρξη του φιλικού αλλά το μεγαλύτερο βραβείο εκείνη την ημέρα το πήρε η ΑΕΚ. Η ομάδα του Τραϊανού Δέλλα έπαιξε πολύ όμορφο ποδόσφαιρο, δημιούργησε πολλές ευκαιρίες, δεν επέτρεψε στους Ιταλούς να την απειλήσουν και τελικά κέρδισε όχι απλά το ζεστό χειροκρότημα των οπαδών της αλλά την αποθέωση στο τέλος, παρά την ήττα με 1-2. Το τελικό αποτέλεσμα, άλλωστε, ήταν το τελευταίο που ενδιέφερε οποιονδήποτε εκείνη την ημέρα. Αυτό που είχε σημασία ήταν ότι η ΑΕΚ λίγο πριν μπει στο πρωτάθλημα της Β' Εθνικής, θυμήθηκε ξανά ποια είναι και το έδειξε και στους νέους παίκτες της. Αυτούς που κατάλαβαν από εκείνη την ημέρα ποια φανέλα φοράνε και πόσο βάρος έχει...

Μετά τα φιλικά παιχνίδια, ήταν η σειρά των επίσημων. Αυτά, βέβαια, άργησαν κάμποσο να ξεκινήσουν αλλά στην Ελλάδα είμαστε... Η ΑΕΚ έφτασε στο σημείο να κάνει προετοιμασία για μήνες και από ένα σημείο και έπειτα δεν έβρισκε και αντίπαλους για φιλικά. Αυτό είχε ως συνέπεια η ομάδα να χρειαστεί χρόνο για να βρει ρυθμό αλλά και πάλι, όπως και την προηγούμενη σεζόν, φάνηκε από νωρίς ότι στο πρωτάθλημα η Ενωση δεν θα είχε πρόβλημα. Ετσι, ήρθε σταδιακά σε πρώτο πλάνο και το κύπελλο αφού εκεί οι Κιτρινόμαυροι θα είχαν την ευκαιρία να μετρήσουν τις δυνάμεις τους κόντρα σε ομάδες της Superleague.

Η πρώτη τέτοια ήταν ο Πανθρακικός. Στις 24/9/14, στο πλαίσιο της πρεμιέρας της φάσης των ομίλων, η ΑΕΚ πήγε στην Κομοτηνή, όπου είχε και πάλι ένα εκπληκτικό πέταλο στο πλευρό της. Με δεδομένη και την έλλειψη επίσημων αγώνων, όπως προαναφέραμε, ο συγκεκριμένος αγώνας ήταν αρκετά καλό τεστ για την ομάδα του Δέλλα και το πέρασε με επιτυχία. Οι Κιτρινόμαυροι δεν αντιμετώπισαν κανένα πρόβλημα ανασταλτικά -αντιθέτως αυτοί ήταν που είχαν τις καλύτερες φάσεις- και έφυγαν από την Κομοτηνή 0-0. Σίγουρα δεν ήταν αποτέλεσμα για να βγει ο κόσμος στους δρόμους αλλά έδινε πίστη στη δουλειά που γινόταν και στο ότι η ομάδα θα μπορούσε να κάνει κάτι καλό.

Το έκανε στο επόμενο ραντεβού της με ομάδα από την πάνω κατηγορία. Τον Ατρόμητο, στις 8 Ιανουαρίου, στο ΟΑΚΑ, για την 3η και τελευταία αγωνιστική των ομίλων. Η ΑΕΚ ήθελε έστω την ισοπαλία για να πάει στα νοκ άουτ και να αφήσει εκτός τους Περιστεριώτες αλλά δεν περιορίστηκε σε αυτό. Αποφάσισε να δείξει σε όλους ότι βάζει καλές βάσεις και το έκανε με το τελικό 3-0! Οι Αραβίδης, Λαμπρόπουλος και Τζανετόπουλος ήταν αυτοί που βρήκαν δίχτυα, με την Ενωση να προκρίνεται ως πρώτη από τον όμιλο. Στη φάση των «16», σε νοκ άουτ αγώνες, η ΑΕΚ βρήκε απέναντι της ακόμη μία ομάδα της Σούπερ Λίγκας, την Κέρκυρα, με το αποτέλεσμα να είναι το ίδιο. Το εκτός έδρας 1-1 ήταν ένα καλό αποτέλεσμα για την Ενωση και το εξαργύρωσε στη ρεβάνς του ΟΑΚΑ, όπου τα γκολ των Μάνταλου και Αραβίδη έγραψαν το 2-0 και έδωσαν το εισιτήριο για τους «8».

Στον προημιτελικό του κυπέλλου, η ΑΕΚ φώναξε προς όλους ότι δεν έρχεται. Ηρθε! Η κληρωτίδα έκανε αυτό που ήθελαν όλοι και έβγαλε ως αντίπαλο τον Ολυμπιακό. Πιο αξιόπιστο τεστ από αυτό ώστε να δουν οι άνθρωποι της Ενωσης σε τι κατάσταση βρίσκεται η ομάδα, δεν θα μπορούσαν να δώσουν. Το έδωσαν και τα αποτελέσματα ήταν και πάλι καλά σε ό,τι αφορά τα αγωνιστικά γιατί η πρόκριση χάθηκε... Και χάθηκε με άσχημο τρόπο. Οχι τόσο επειδή το γκολ του αποκλεισμού μπήκε στο 89' αλλά επειδή αμέσως μετά το ματς έλαβε πρόωρο τέλος...

Δεν ήταν αυτό που είχαν όλοι στο μυαλό τους, βλέποντας την εικόνα του ΟΑΚΑ ακόμη και δύο ώρες πριν την έναρξη του ματς. Οι 65.000 Ενωσίτες που βρέθηκαν εκείνη την ημέρα (11/3) στο Ολυμπιακό Στάδιο δημιούργησαν μια άκρως ΑΕΚτσήδικη ατμόσφαιρα, στέλνοντας το μήνυμα παντού. Αυτή η εικόνα του ΟΑΚΑ ήταν ουσιαστικά ο καλύτερος επίλογος, σε ό,τι αφορά την παρουσία και τον παλμό του κόσμου, σε αυτή την διετία. Την πιο δύσκολη στην ιστορία της ΑΕΚ αλλά παράλληλα και αυτή στην οποία οι απανταχού Ενωσίτες κατάλαβαν πόσο αγαπούν την ομάδα τους. Αυτός ο κόσμος που ανάγκασε και τα διεθνή ΜΜΕ να αναφερθούν αρκετές αυτές αυτά τα δύο χρόνια στη συνεχή στήριξη του «στον γίγαντα ΑΕΚ», εκείνη την ημέρα στο ΟΑΚΑ φώναξε στους αντιπάλους ότι η ΑΕΚ ήρθε και παράλληλα υπενθύμισε σε όσους είναι στην ομάδα πόσες και τι χαρές αξίζει να πάρει από εδώ και πέρα!

Από τα χρόνια του ως ποδοσφαιριστής και ειδικά αυτά μετά το πέρασμα του από την Ιταλία για λογαριασμό της Ρόμα, ο Τραϊανός Δέλλας έπειθε τους πάντες ότι θα γίνει προπονητής. Αρκούσε να τον δει κανείς σε μια προπόνηση για να το καταλάβει... Πρώτος από όλους, βέβαια, το καταλάβαινε ο ίδιος ο «Κολοσσός» και αποφάσισε να πάρει αυτό τον δρόμο. Και ήταν από την αρχή δύσκολος... Αν ήταν και εύκολος, στο κάτω-κάτω, δεν θα ήταν για τον Δέλλα.

Ο «Τράι» ανέλαβε την ΑΕΚ στις 9 Απριλίου 2013, δύο αγωνιστικές πριν το τέλος του πρωταθλήματος. Αυτό το τέλος ήταν τραγικό για την Ένωση με τον υποβιβασμό της, σε μια περίοδο που το μόνο πρόσωπο στο οποίο μπορούσαν να βασιστούν οι Ενωσίτες για την επόμενη μέρα ήταν ο Δέλλας. Ηταν προπονητής, ψυχολόγος, ήταν αυτός που μπήκε μπροστά και στην εκδίκαση της διακοπής του αγώνα με τον Πανθρακικό, ήταν αυτός που κέρδισε την εμπιστοσύνη του Δημήτρη Μελισσανίδη.

Ο «Κολοσσός» ήξερε το καλοκαίρι του 2013 ότι η ΑΕΚ θα πρέπει να βρίσκεται το καλοκαίρι του 2015 στη Σούπερ Λίγκα χωρίς να αντιμετωπίσει προβλήματα και έφερε την αποστολής εις πέρας. Ειδικά τη φετινή σεζόν, με... κανονικό ρόστερ σε σχέση με αυτό της Γ' Εθνικής, έγινε φανερή σε όλους και η προπονητική φιλοσοφία του Δέλλα. Ποδόσφαιρο κατοχής, πίεση από ψηλά, επιθετική λογική και νοοτροπία νικητή. Η ΑΕΚ πήγε ακόμη και στο Καραϊσκάκη για να κάνει το παιχνίδι της και το έκανε και γενικά είναι μια ομάδα που δεν ξέρει να παίζει για να καταστρέψει...

Στα πιο δύσκολα χρόνια της Ένωσης, ο Δέλλας κατάφερε να κερδίσει την εμπιστοσύνη των παικτών του και των οπαδών, όπως και τον σεβασμό των αντιπάλων. Και αυτός ο χαρακτήρας, όπως συμβαίνει πάντα σε τέτοιες περιπτώσεις, πέρασε και στην ομάδα.

Γνωστός στους οπαδούς της ΑΕΚ από τη θητεία του ως ποδοσφαιριστής, ήταν αυτός που επιλέχθηκε για να διαδεχθεί τον Νίκο Λυμπερόπουλο στη θέση του τεχνικού διευθυντή. Εχοντας δουλέψει στην Ισπανία και την Λας Πάλμας, ο Μπράνκο Μιλοβάνοβιτς έχει μεγαλύτερη άνεση με την ιβηρική χερσόνησο και η πρώτη κίνηση του στην Ενωση ήταν η μεταγραφή του Μπαρμπόσα. Ακολούθησαν άλλες δύο κινήσεις τον Ιανουάριο, οι Γιόχανσον και Κρισάντους. Ποδοσφαιριστές -και οι τρεις- τους οποίους ο Σέρβος ήξερε καλά και επέμεινε για την απόκτησή τους. Ο Μιλοβάνοβιτς βέβαια, όπως και κάθε τεχνικός διευθυντής, δεν θα κριθεί από 3-4 κινήσεις, είτε είναι επιτυχημένες είτε αποτυχημένες. Θα κριθεί για όσα θα κάνει από εδώ και πέρα αφού αποστολή του είναι να χτίσει ένα ρόστερ πρωταθλητισμού.

Ο αρχηγός

Οταν ο Μιγκέλ Ανχελ Κορδέρο ερχόταν στην ΑΕΚ το καλοκαίρι του 2012, κακά τα ψέματα, κανείς δεν περίμενε ότι θα έμενε για χρόνια στη μνήμη των οπαδών. Ο Ισπανός μέσος θα μείνει όμως και το αξίζει. Η πρώτη του σεζόν στην Ενωση ήταν μια... τραγωδία σε όλα τα επίπεδα. Αγωνιστικά, οικονομικά, τα πάντα... Παρά το γεγονός αυτό, όμως, ο Κορδέρο έμεινε. Στη συνάντηση που είχε με τον Δημήτρη Μελισσανίδη το καλοκαίρι του 2013 πείστηκε ότι πάει να δημιουργηθεί κάτι καλό και αποφάσισε να δεθεί με την ΑΕΚ που ετοιμαζόταν για την ερασιτεχνική κατηγορία, παρά το γεγονός ότι είχε προτάσεις από ομάδες της πατρίδας του. Σε τέτοιες περιπτώσεις, κάνει μεγάλη εντύπωση όταν αποφασίζει να παραμείνει ένας γηγενής. Πόσο μάλλον ένας ξένος...

Ηγέτες, διεθνείς και... άτυχοι

Η απόκτηση του Πέτρου Μάνταλου από την Ξάνθη, με τον ίδιο μάλιστα να έρχεται για να παίξει στη Β' Εθνική ενώ θα μπορούσε να επιλέξει το... Champions League, ήταν το πρώτο μήνυμα ότι η ΑΕΚ ξαναγίνεται δυνατή. Η μεταγραφή του Μιχάλη Μπακάκη ήταν το δεύτερο. Η Ενωση μέσα σε ένα καλοκαίρι απέκτησε δύο από τους καλύτερους νέους Ελληνες ποδοσφαιριστές και οι εμφανίσεις τους, σε συνδυασμό με τη δυναμική της ομάδας, είχαν ως αποτέλεσμα να κληθούν στην εθνική ομάδα! Μάνταλος και Μπακάκης έγιναν δύο παραδείγματα για τους υπόλοιπους Ελληνες της ομάδας, όπως έγιναν τελικά και αφορμές για να επισκεφθεί σύσσωμη η ομάδα το Ιατρικό Κέντρο δύο φορές...

Με 9 γκολ και 16 ασίστ, σε πρωτάθλημα και κύπελλο, ο Μάνταλος πήρε άμεσα τον τίτλο του ηγέτη της ΑΕΚ αλλά στο ματς με τον Ολυμπιακό στο ΟΑΚΑ στάθηκε άτυχος. Χιαστοί... Η απουσία του στοίχισε στην ομάδα σε ό,τι αφορά την απόδοση της (όχι και στα αποτελέσματα), για να έρθει το δεύτερο σοκ στο πρόσφατο ματς με τον Ολυμπιακό Βόλου, όπου τον ίδιο τραυματισμό υπέστη και ο Μπακάκης... Το ξέρουν όλοι, πάντως, ότι θα επιστρέψουν πιο δυνατοί

Ο... τρελαμένος «Αραβας»!

ΑΕΚτσής από πιτσιρικάς, ο Χρήστος Αραβίδης δεν το σκέφθηκε δεύτερη φορά όταν έγινε η πρόταση. Οπως δεν το σκέφτεται δεύτερη φορά όταν βρίσκεται σε θέση για γκολ. Σε πρωτάθλημα και κύπελλο ο «Αραβας» έχει βάλει 18 προς το παρόν, στην καλύτερη σεζόν της καριέρας του! Γκολ με σουτ, με πλασέ, με κεφαλιές, ακόμη και με φάουλ! Ο 28χρονος επιθετικός πήρε το θέμα πάνω του από την στιγμή που τραυματίστηκε ο Μάνταλος και κάνει τα πάντα στο γήπεδο, κερδίζοντας έτσι την εκτίμηση όλων των Ενωσιτών ενώ δεν έχουν λείψει και οι συζητήσεις για το αν θα πρέπει να κληθεί και στην εθνική ομάδα. Είτε κληθεί είτε όχι, το Νο21 της ΑΕΚ ξέρει τι να κάνει.

Ανάκογλου, Πλατέλλας και... Τσιρίλο!

Η ΑΕΚ της τελευταίας διετίας ήταν (και είναι) μια ομάδα που έδωσε ευκαιρίες σε ποδοσφαιριστές. Αλλοι τις εκμεταλλεύτηκαν, άλλοι ήθελαν αλλά δεν μπορούσαν... Δύο ποδοσφαιριστές που μπορούν να χαρακτηριστούν αντιπροσωπευτικοί αυτής της διετίας, είναι οι Δημήτρης Ανάκογλου και Βαγγέλης Πλατέλλας. Ο πρώτος αποκτήθηκε τον Ιανουάριο του 2013, έζησε με την Ενωση τον υποβιβασμό και το καλοκαίρι εκείνου του έτους ανανέωσε το συμβόλαιο του. Ο Ανάκογλου πέρασε δύσκολες περιόδους, τόσο με τραυματισμό όσο και με το σοβαρό οικογενειακό θέμα που τον ταλαιπωρούσε επί μήνες, αλλά ποτέ δεν προκάλεσε το παραμικρό πρόβλημα και έδειξε, όσο περνούσε ο καιρός, ότι μπορεί.

Οπως μπόρεσε αυτή τη διετία και ο Βαγγέλης Πλατέλλας. Αποκτήθηκε στα 25 του, κατάλαβε ότι ήταν η ευκαιρία του και την άρπαξε από τα μαλλιά. Από τους σταθερούς σκόρερ της Ενωσης σε αυτή τη διετία, ο Πλατέλλας κατάφερε να κερδίσει νέο συμβόλαιο και ελπίζει σε καλύτερη συνέχεια στη Σούπερ Λίγκα. Για τον Μπρούνο Τσιρίλο, από την άλλη, δεν γινόταν να υπάρξει συνέχεια αλλά η επιστροφή του και μόνο για να φορέσει ξανά τη φανέλα της ΑΕΚ και να τη βοηθήσει στη Γ' Εθνική, αξίζει να τη θυμάται κανείς...

Επιμέλεια: Γιώργος Τσακίρης, Παναγιώτης Παλλαντζάς