Πράσινο Ακρωτήρι: Έγραψε ιστορία χορεύοντας στον ρυθμό της Coladeira

Πράσινο Ακρωτήρι: Έγραψε ιστορία χορεύοντας στον ρυθμό της Coladeira

Νότης Χάλαρης

«Η Ημέρα Ανεξαρτησίας και η 13η Ιανουαρίου 1991 – όταν διεξήχθησαν οι πρώτες πολυκομματικές εκλογές – είναι οι δύο συμβολικές ημερομηνίες που ένωσαν τον λαό μας. Αυτή η πρόκριση στο Παγκόσμιο Κύπελλο μπορεί ήδη να θεωρηθεί η τρίτη καθοριστική στιγμή του έθνους μας» ήταν τα λόγια του Χοσέ Μαρία.

Πιστή στο ραντεβού της με την ιστορία. Μία ευκαιρία που δεν γινόταν να πάει χαμένη και ούτε το ίδιο το ποδόσφαιρο δεν της το στερούσε. Σαν... παραμύθι που αντί για δράκο είχε τον Γκάρι Ροντρίγκες να πανηγυρίζει, τον Ρομπέρτο Λόπες να ψάχνει λέξεις για να αντιληφθεί τι έχει συμβεί, τον Γουίλι Σεμέδο να αναζητά τρόπο να μεταφέρει τα συναισθήματα του και σχεδόν 15 χιλιάδες άνθρωποι στις εξέδρες να παραληρούν.

Οι «Μπλε Καρχαρίες», τα «παιδιά» του Μπουμπίστα και ένας λαός που έμαθε να σκαρφαλώνει στην κορυφή με τα ίδια του τα χέρια. Κάπως έτσι ξεκινάει η ιστορία για το Πράσινο Ακρωτήρι που κατάφερε να κλείσει για πρώτη φορά μία θέση στα τελικά του Μουντιάλ που θα διεξαχθεί το 2026 στις ΗΠΑ και μπήκε στο εξώφυλλο των ομάδων-έκπληξη που θα δώσουν το παρών στη διοργάνωση.

Το Gazzetta σας δίνει στο... πιάτο όλα όσα έγιναν το βράδυ της 13ης Οκτωβρίου, μία ημερομηνία που πλέον αποτελεί Εθνική Γιορτή για τη χώρα και μέσα από τα λόγια του άλλοτε εξτρέμ των ΠΑΟΚ και Ολυμπιακού, Γκάρι Ροντρίγκες και του «χρυσού» σκόρερ και παίκτη της Ομόνοιας, Γουίλι Σεμέδο, σας βάζει στο... κλίμα.

image

Πουλούσαν εισιτήρια σε βενζινάδικα και φούρνους

Τα πράγματα ήταν απλά. Στα λόγια όμως γιατί στην πράξη, όταν ξέρεις ότι με νίκη θα βρεθεί στο Μουντιάλ και ανάμεσα σε μεγάλα αστέρια, η διαχείριση είναι πάντα δύσκολη.

Η Εσουατίνι δεν είναι κανέναν θηρίο στις αφρικανικές χώρες και το Πράσινο Ακρωτήρι, υπό άλλες συνθήκες, ίσως κέρδισε και πιο εύκολα. Ακόμα περισσότερο από το τελικό 3-0 που έδειξε ο φωτεινό πίνακα.

Φυσικά ήταν ένα γεγονός που, τόσο οι περίπου 600 χιλιάδες κάτοικοι περίμεναν για χρόνια να δουν όσο και για τους ανθρώπους που ζουν στις άλλες 25 διαφορετικές χώρες. Η ζήτηση ήταν τεράστια, ωστόσο ο κόσμος είχε κάποια συγκεκριμένα σημεία όπου μπορούσε να αγοράσει εισιτήριο.

Εκτός από το γήπεδο, τα εισιτήρια είχαν μοιραστεί σε βενζινάδικα και φούρνους (!) από τα οποία ο κόσμος αγόραζε ασταμάτητα. Το Εθνικό Στάδιο της χώρας χωρούσε μέχρι 15.000 οπαδούς αλλά δημοσιεύματα έκαναν λόγο περισσότερο κόσμο που είχε μπει και που είχε καλύψει ακόμα και τους διαδρόμους στο γήπεδο.

Έξω από το στάδιο και σε κάθε μεριά των δέκα νησιών, τεράστιες οθόνες έδωσαν την ευκαιρία στους πολίτες να δουν ζωντανά την σπουδαία πρόκριση ενώ όλα είχαν... παγώσει όσον αφορά τον επαγγελματικό τομέα.

image

Η μικρότερη σε έκταση χώρα που θα βρεθεί στο Μουντιάλ

Το Πράσινο Ακρωτήρι αποτελείται από δέκα νησιά και οκτώ νησίδες που έχουν συνολική έκταση 4.033 χιλιόμετρα, με αποτέλεσμα να γίνει η χώρα με τη μικρότερη έκταση που θα βρεθεί σε τελικά του Μουντιάλ. Τα δέκα νησιά είναι οι Μπράβα, Φόγκο, Σαντιάγο, Μάιο, Μπόα Βίστα, Σαλ, Σάο Νικολάου, Σάο Βισέντε, Σάντο Αντάο και Σάντα Λουσία που χωρίζονται σε δύο κατηγορίες.

Είναι η Μπαρλαβέντος που είναι το βόρειο τμήμα και η Σοταβέντος που είναι το νότιο τμήμα ενώ ο συνολικός πληθυσμός είναι στους 596 χιλιάδες μόνιμους κατοίκους. Ωστόσο, το Πράσινο Ακρωτήρι δεν είναι η μικρότερη, σε πληθυσμό, χώρα που θα βρεθεί σε τελική φάση του Μουντιάλ. Για την ακρίβεια θα είναι η δεύτερη στη σχετική κατηγορία.

Τα ηνία κατέχει η Ισλανδία όταν έγραψε ιστορία και βρέθηκε στα γήπεδα της Ρωσίας για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2018 και έκτοτε κατέχει το σχετικό ρεκόρ.

image

Το 2025 είχε ιδιαίτερη σημασία για το Έθνος!

Ήταν 5 Ιουλίου του 1975 όταν το Πράσινο Ακρωτήρι απέκτησε την ανεξαρτησία του από την Πορτογαλία και η σημαία της χώρας υψώθηκε για πρώτη φορά στο γήπεδο «Estadio da Varzea» στη Πράια που είναι και η πρωτεύουσα. Αυτή ήταν η ανακήρυξη της ανεξαρτησίας του έθνους, δίχως κανείς να φαντάζεται τι θα συμβεί, ξανά σε ποδοσφαιρικό γήπεδο, 50 χρόνια μετά.

Για την ακρίβεια 50 χρόνια και κάτι μήνες μετά από αυτή την ιστορική στιγμή, 13 χιλιόμετρα πιο μακριά από εκείνο το γήπεδο, το Πράσινο Ακρωτήρι πανηγύρισε την πιο ιστορική νίκη στην ιστορία της χώρας. Ένα αποτέλεσμα που την έστειλε στα τελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου και την έβαλε για τα καλά στον ποδοσφαιρικό χάρτη.

Άλλωστε δεν είναι λίγο να φτάνεις στην 27η θέση του ranking της FIFA όταν το 2000 βρισκόσουν στην 182η (!). Τεράστια βήματα προόδου, δίχως το τοπικό πρωτάθλημα να έχει συμβάλλει στην αναδόμηση της Εθνικής Ομάδας. Μία πορεία που ήδη υπάρχουν συζητήσεις να γίνει μέλος του Netflix.

Και όλα αυτά, σε ένα έτος που ήδη η χώρα γιόρταζε.

image

Γκάρι Ροντρίγκες στο Gazzetta: «Έκλαιγα μόλις έληξε το παιχνίδι»

Εκ των κορυφαίων ποδοσφαιριστών στην ιστορία της χώρας του έχοντας «διαφημίσει» με την πορεία του στα ευρωπαϊκά γήπεδα το Πράσινο Ακρωτήρι. Ο άλλοτε ποδοσφαιριστής του ΠΑΟΚ και του Ολυμπιακού και νυν του Απόλλωνα Λεμεσού, Γκάρι Ροντρίγκες έζησε και εκείνος την ιστορική στιγμή της χώρας του, παίζοντας ως αλλαγή το παιχνίδι με τη Εσουατίνι.

Αυτή ήταν η 56η συμμετοχή του με το εθνόσημο (όπου μετράει οκτώ γκολ και πέντε ασίστ στο ενεργητικό του) και μία μέρα που δεν θα ξεχάσει ποτέ στη ζωή του. Αυτό παραδέχθηκε άλλωστε στο Gazzetta όπου μοιράστηκε τα συναίσθηματά του, την εμπειρία να περνάς σε τελικά του Μουντιάλ και πλέον περιμένει τη στιγμή που θα αρχίσει το τουρνουά.

- Πρώτο συναίσθημα μόλις τελείωσε το ματς;

«Είναι κάτι απίστευτο. Δεν μπορώ να σου περιγράψω με λόγια αυτό που ένιωσα μόλις ο διαιτητής έληξε το ματς. Το πρώτο που έκανα ήταν να κλάψω. Ήταν πολύ συναισθηματική στιγμή και μετά τους έβλεπα όλους να τρέχουν, να πανηγυρίζουν. Ήταν μία ιστορική μέρα για το έθνος».

- Τι σημαίνει για τη χώρα σου αυτή η πρόκριση;

«Είναι ιστορική επιτυχία. Είναι και η χρονιά που συμπληρώθηκαν 50 χρόνια από την ανεξαρτησία της χώρας και συνδυάστηκε με αυτή την μεγάλη πρόκριση στο Μουντιάλ. Ζούμε μοναδικές στιγμές σαν χώρα επειδή είναι κάτι που δεν είναι εύκολο να συμβεί».

- Ποιο ήταν το κλειδί σε αυτή την πρόκριση;

«Ήμασταν μία ομάδα. Δεν είχαμε σταρ. Όλοι σεβόμαστε τον άλλον, σεβόμαστε τον προπονητή και πραγματικά είμαστε μία γροθιά και όλοι μαζί. Ξέρουμε ότι αν είμαστε μαζί, δεν μας νικάει κανείς. Δεν περίμεναν να πάμε στο Μουντιάλ και εμείς το καταφέραμε επειδή το πιστέψαμε».

- Στο αποδυτήρια τι είπατε μετά;

«Δεν είπαμε τίποτα (γέλια). Απλά τραγουδάμε, χορεύαμε, πίναμε, φωνάζαμε... Τα πάντα εκτός από το να μιλήσουμε. Τόση φασαρία, πανηγυρισμοί. Τα συναισθήματα ήταν στο ταβάνι (γέλια). Έκλαιγα στη λήξη και μετά μόνο χαμογελούσα».

- Πόσο σημαντικό είναι για έναν ποδοσφαιριστή να βρεθεί στο Παγκόσμιο Κύπελλο;

«Είναι η μεγαλύτερη σκηνή του ποδοσφαίρου. Όποιος καταφέρει να πάει στο Παγκόσμιο Κύπελλο, πρέπει να είναι περήφανος για τον εαυτό του, την ομάδα του και τη χώρα του. Είναι τόσο μεγάλο τουρνουά με τόσο μεγάλες ομάδες. Για εμάς είναι ακόμα παραπάνω γιατί είμαστε μικρή χώρα, οι πιθανότητες είναι λίγες αλλά είδαμε ότι αν πιστεύεις σε κάτι, μπορείς να τα καταφέρεις αν παλέψεις».

- Ποιες χώρες θα ήθελες να αντιμετωπίσεις;

«Θα ήθελα την Αργεντινή και την Ολλανδία στο γκρουπ (γέλια). Αλήθεια δεν με νοιάζει όμως! Θα έχουμε σίγουρα μία δυνατή ομάδα και θέλουμε να γράψουμε ξανά ιστορία. Θα το απολαύσουμε αλλά θα κοιτάξουμε να γράψουμε ξανά ιστορία».

- Έχεις να επιλέξεις. Champions League με σύλλογο ή απλά να βρεθείς σε Μουντιάλ με τη χώρα σου;

«Να είμαι στο Μουντιάλ με τη χώρα μας. Η χώρα σου είναι διαφορετική από ένα κλαμπ που παίζεις. Είναι πραγματικά δύσκολη η ερώτηση σου (γέλια). Εγώ θα επέλεγα το Παγκόσμιο Κύπελλο γιατί είναι πολύ ιδιαίτερο να είσαι με τη χώρα σου σε αυτή τη διοργάνωση και να την εκπροσωπείς».

image

Ο «χρυσός» σκόρερ, Γουίλι Σεμέδο στο Gazzetta: «Μόνο το ποδόσφαιρο μπορεί να κάνει την Αφρική να χαμογελάσει και να ξεχάσει τις δυσκολίες της καθημερινότητας»

Έχει παίξει 32 παιχνίδια για την ομάδα της χώρας του. Παρότι με την Ομόνοια τα τελευταία δύο χρόνια... σαρώνει έχοντας 39 γκολ και 19 ασίστ σε 101 παιχνίδια σε όλες τις διοργανώσεις και φέτος ήδη έχει 11 τέρματα στα πρώτα 16 ματς, ο Γουίλι Σεμέδο έχει σκοράρει μόλις δύο φορές με το εθνόσημο.

Αμφότερες όμως εξελίχθηκαν σε... εισιτήριο για την ιστορική πρόκριση στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2026. Η μία ήταν η ισοφάριση στο τέλος κόντρα στη Γκαμπία για το 3-3 και η άλλη το 2-0 κόντρα στην Εσουατίνι, όπου ουσιαστικά κλείδωσε την πρόκριση στα τελικά του Μουντιάλ.

Ο ίδιος μοιράστηκε στο Gazzetta τις σκέψεις του αλλά και τα όσα έζησε με τη λήξη του αγώνα, από όπου ήρθε και μία από τις πιο ιστορικές στιγμές της χώρας του.

- Θέλω να μάθω τα συναίσθηματά σου τώρα που έχεις καταλάβει ότι θα βρίσκεσαι στο Μουντιάλ.

«Είναι κάτι απερίγραπτο. Είναι ένα εξαιρετικό συναίσθημα να σκέφτομαι ότι το επόμενο καλοκαίρι θα είμαστε στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Ήταν κάτι αδιανόητο πριν από λίγα χρόνια. Είναι πηγή τεράστιας υπερηφάνειας!».

- Όταν σκόραρες, ποια ήταν η πρώτη σου σκέψη;

«Είναι ήδη το πιο σημαντικό γκολ της καριέρας μου. Σκέφτομαι όλες τις θυσίες που έπρεπε να κάνω για να φτάσω εκεί, αλλά αυτό που με έκανε πιο περήφανο είναι ότι κατάφερα να το πετύχω μπροστά στη μητέρα μου, η οποία ήταν παρούσα στο στάδιο για πρώτη φορά κατά τη διάρκεια ενός αγώνα μου με το Πράσινο Ακρωτήριο. Έτσι πήγα να γιορτάσω αυτό το γκολ με όλη μου την οικογένεια».

- Τι ακολούθησε όταν ο διαιτητής σφύριξε τη λήξη;

«Είναι όλη η πίεση που απελευθερώνεται, είναι μια ανακούφιση, μια κορύφωση... ήταν απλά υπέροχο και πολύ συγκινητικό».

- Ήταν όνειρο που έγινε πραγματικότητα;

«Φυσικά, είναι το όνειρο όλων. Υπάρχουν μερικοί σπουδαίοι παίκτες που δεν είχαν ποτέ την ευκαιρία να παίξουν σε αυτή τη διοργάνωση, οπότε είναι προφανώς ένα προνόμιο. Θα πρέπει να απολαύσουμε κάθε στιγμή με ταπεινότητα, επειδή δεν ξέρω αν θα έχουμε την ευκαιρία να το ξαναπαίξουμε στο μέλλον. Ήταν πολύ δύσκολο να προκριθούμε».

- Ποιους αντιπάλους θες να έχεις;

«Είμαι πεινασμένος, θέλω να παίξω εναντίον των μεγαλύτερων ομάδων, αλλά αν έπρεπε να διαλέξω μία, αυτή θα ήταν η Γαλλία. Επειδή γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Γαλλία, οπότε είναι κάτι ξεχωριστό για εμένα. Τη θεωρώ τη καλύτερη ομάδα στον κόσμο».

- Τι σημαίνει αυτό για τη χώρα σου;

«Ξέρετε, στην Αφρική, αν υπάρχει ένα άθλημα που μπορεί να ενώσει μια ολόκληρη χώρα και να σε κάνει να ξεχάσεις όλες τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε καθημερινά, και να σου ξαναφέρει το χαμόγελο στο πρόσωπό σε μόλις 90 λεπτά, αυτό είναι το ποδόσφαιρο. Δεν υπάρχει κανένας κάτοικος του Πράσινου Ακρωτηρίου στον κόσμο που να μην ήταν χαρούμενος στις 13 Οκτωβρίου 2025. Αυτή η ημερομηνία θα μείνει για πάντα χαραγμένη στην ιστορία της χώρας μας».

- Τι είπατε στα αποδυτήρια μετά το τέλος του αγώνα;

«Ότι υποφέραμε τόσο πολύ στο παρελθόν και σήμερα έχουμε ανταμειφθεί. Ότι μπορούμε να είμαστε περήφανοι για τον εαυτό μας που καταφέραμε να πετύχουμε κάτι που ήταν ανέφικτο πριν από λίγα χρόνια».

- Ποιον παίκτη θα ήθελες να αντιμετωπίσεις;

«Αν έπρεπε να διαλέξω έναν, θα ήθελα να αντιμετωπίσω τον Μέσι για όλα όσα αντιπροσωπεύει και όσα έχει προσφέρει στο ποδόσφαιρο. Είναι ο σπουδαιότερος παίκτης στην ιστορία. Αυτό θα ήταν το κερασάκι στην τούρτα».

@Photo credits: Getty Images/Ideal Image
Φόρτωση BOLM...