Εσύ τι θέλεις από το παιχνίδι (σου);
Με αφορμή τη νέα καμπάνια της Novibet, «Novibet ΘΕΛΩ», πέντε δημοσιογράφοι του Gazzetta γράφουν τι θέλουν να συμβεί στις μεγαλύτερες αθλητικές διοργανώσεις τη φετινή σεζόν.
Εσύ τι θέλεις από το παιχνίδι σου; Αν το αγαπημένο σου παιχνίδι είναι το ποδόσφαιρο, θέλεις το φετινό Champions League να το κατακτήσει η Λίβερπουλ και την La Liga η Σεβίλλη; Αν είσαι κολλημένος με το ΝΒΑ, θέλεις αυτή τη σεζόν ο Ντόνσιτς να πάρει το πρώτο του δαχτυλίδι; Θες στο τένις ο Τσιτσιπάς να βγει πρώτος στο αυστραλιανό Open;
Με αφορμή τη νέα καμπάνια της Novibet, «Novibet ΘΕΛΩ», η οποία ξέρει ακριβώς τι θέλεις τόσο σε επίπεδο αποδόσεων και γκανιότας όσο και στη χρήση του app, έξι δημοσιογράφοι του Gazzetta γράφουν για αυτό το κάτι που θέλουν να συμβεί στο παιχνίδι τους τη νέα σεζόν.
Τους Μπάτλερ και Λίλαρντ ενωμένους για το πρωτάθλημα, ο Νίκος Καρφής
Τα τελευταία τέσσερα χρόνια, έχει πάει στους τελικούς του ΝΒΑ δύο φορές ο κύριος Τζίμι Μπάτλερ. Μία το 2020 και άλλη μία φέτος. Όμως και στις δύο περιπτώσεις δεν μπόρεσε με το Μαϊάμι να πανηγυρίσει τον τίτλο. Ένας από τους κορυφαίους ηγέτες στα play-offs της σύγχρονης εποχής του ΝΒΑ. Πάντα εκεί στις μεγάλες στιγμές, δεν σταματά να κουβαλά τους Χιτ προς τους τελικούς. Οι Μπακς του Γιάννη Αντετοκούνμπο ξέρουν καλά τι εστί Μπάτλερ και το βίωσαν στο πετσί τους πέρυσι, όπου έκανε μυθικά πράγμα και τους απέκλεισε. Όταν έχεις στην ομάδα σου τον Μπάτλερ στην postseason, μπορεί να κοιμάσαι ήσυχος. Γιατί πάντα εκείνος θα δώσει το 100% στο παρκέ σε άμυνα και επίθεση και θα σε καθοδηγήσει. Θέλω λοιπόν να δω τον Jimmy Buckets να κατακτά αυτό το πρωτάθλημα που τόσο λείπει για να ανέβει επίπεδο. Και επιθυμώ να δω τους συμπαίκτες του να τον βοηθούν πολύ περισσότερο στις κρίσιμες στιγμές. Πόσο άλλο να τους κουβαλήσει; Xρειάζεται λίγη βοήθεια. Μακάρι να φορέσει στο τέλος του δρόμου το δαχτυλίδι που τόσο του λείπει.
Θα ήταν ιδανικό να δώ τον Λίλαρντ να μετακομίσει τελικά στο Μαϊάμι για να απολαύσω ως συμπαίκτες δύο από τους αγαπημένους μου αθλητές (Λίλαρντ και Μπάτλερ). Υπέροχο να σηκώσουν παρέα τον πρώτο τίτλο της καριέρας τους. Έχουν περάσει δύσκολα χρόνια μακριά από την κορυφή, αλλά δεν σταματούν να δείχνουν πόσο σπουδαίοι ηγέτες είναι. Εύχομαι, λοιπόν, ο Μπάτλερ να ενώσει τις δυνάμεις του με τον Λίλαρντ και να πάρουν το πρωτάθλημα. Δύο στρατιώτες που αξίζουν τη συντροφιά του δαχτυλιδιού. Μακάρι να πανηγυρίσουν στο τέλος του δρόμου. Πάλεψαν σκληρά τόσα χρόνια και θα είναι περίεργο να τελειώσουν το μπάσκετ δίχως κάποιο τίτλο.
Την Σάκκαρη να συνεχίσει να το παλεύει, ο Κώστας Ευθυμιάδης
Θέλω να δω πρώτα απ’ όλα την Μαρία Σάκκαρη να μην κάνει διάλειμμα μετά την απογοήτευσή της στο US Open και να επιστρέψει για να διεκδικήσει έστω και στο τέλος της σεζόν, την πρόκριση στο WTA Finals, όσο δύσκολο κι αν φαντάζει. Ακόμη κι αν δε γίνει, θέλω να την δω να το παλεύει.
Όπως επίσης θέλω να δω τον Νόβακ Τζόκοβιτς να σηκώνει κούπες σε όποιο τουρνουά κατέβει ακόμη ως το τέλος της σεζόν και να φτάσει τους 100 τίτλους για να γίνει ο τρίτος στην ιστορία που το πετυχαίνει. Θέλω επίσης να δω τον Τσιτσιπά να σηκώνει ένα ακόμη τρόπαιο την φετινή χρονιά, ιδίως το ATP Finals ή έστω να είναι ο ένας από τους δύο φιναλίστ του τελευταίου αγώνα της χρονιάς.
Ιδανικά πάντως, αν δεν φτάνει σε τελικούς στο υπόλοιπο της σεζόν, θέλω το… αυτονόητο: να βλέπω τον Τζόκοβιτς και τον Αλκαράθ να κοντράρονται για τίτλους. Ένα ωραίο σενάριο που θα ήθελα επίσης να γίνει πραγματικότητα στο τένις των γυναικών, είναι να φτάσουμε να βλέπουμε την Σβιόντεκ να… χάνει πιο συχνά, γιατί έχει καταντήσει βαρετό να την βλέπεις να κυριαρχεί τόσο καθαρά.
Τον Τσιτσιπά να αγωνίζεται σε ένα ακόμη τελικό Grand Slam, o Βασίλης Τσίγκας
Θέλω ο Στέφανος Τσιτσιπάς να αγωνιστεί σε έναν ακόμη τελικό Grand Slam (ιδανικά όχι απέναντι στον Νόβακ Τζόκοβιτς) και να τον κερδίσει. Αν και ο ίδιος έχει δηλώσει πως το Νο. 1 της παγκόσμιας κατάταξης είναι μεγαλύτερος στόχος από ένα Grand Slam, θεωρώ πως τα τρόπαια είναι αυτά που θα τον εδραιώσουν ως έναν από τους καλύτερους τενίστες όλων των εποχών. Μέχρι στιγμής έχει αγωνιστεί σε δύο τελικούς (το 2021 στο Roland Garros και το 2023 στο Australian Open) κι έχει ηττηθεί και στους δύο από τον Τζόκοβιτς. Ας ελπίσουμε να τριτώσει το καλό φέτος και να φτάσει επιτέλους σε μία κατάκτηση.
Nα μας χαρίσει ξανά μάχες τίτλων τo δίπολο Σίτι-Λίβερπουλ, ο Νίκος Κικίδης
Στα μάτια πολλών η περσινή σεζόν αποτέλεσε το... κύκνειο άσμα της Λίβερπουλ του Γιούργκεν Κλοπ. Μέσα σε μερικούς μήνες άλλωστε εκείνη η υπερηχητική μηχανή σαν να έμεινε από καύσιμα, δεν θύμιζε σε τίποτα το πρόσωπο των προηγούμενων ετών και μοιραία έχασε μέχρι και το «τρένο» του Champions League, τερματίζοντας στην πέμπτη θέση της Premier League. Δεδομένης λοιπόν της πρωτοφανούς κατάρρευσης, ο κόσμος των Reds λαχταρούσε ενίσχυση με βροντερά ονόματα στο μεταγραφικό παζάρι, όμως αποτυχημένες επιχειρήσεις όπως εκείνες των Τζουντ Μπέλιγχαμ και Ρομέο Λάβια έχουν περιορίσει τον ενθουσιασμό σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Παρόλα αυτά ο Κλοπ έχει αποδείξει πως μπορεί να κάνει θαύματα, ακόμα και με υλικό που δεν... θαμπώνει. Αν και παραδέχομαι πως δεν το βλέπω εξαιρετικά πιθανό, η δική μου ευχή στα πλαίσια του «Novibet ΘΕΛΩ» θα ήταν να ξαναδούμε το αγγλικό δίπολο Μάντσεστερ Σίτι - Λίβερπουλ να επιστρέφει δυναμικά στο προσκήνιο για να μας χαρίσει νέες επικές μάχες. Θα απέφευγα ωστόσο τον όρο «πρόβλεψη», μιας και η Λίβερπουλ έχει μια πολύ μεγάλη απόσταση να διανύσει ώστε να φτάσει στα επίπεδα προ διετίας...
Τις ελληνικές ομάδες να προχωράνε (μακριά) στην Ευρώπη, o Κωνσταντίνος Κωλαΐτης
Είχαμε συνηθίσει σε καλοκαίρια με πρόωρους αποκλεισμούς, από κάθε πιθανό κι απίθανο αντίπαλο. Ως φαβορί ή ως αουτσάιντερ, με την πλάτη στον τοίχο ή με κάτω τα χέρια. Στο ranking της UEFA υποχωρήσαμε ραγδαία, θέτοντας νέα αρνητικά ρεκόρ.
Η πορεία των ελληνικών ομάδων στην Ευρώπη, ως σύνολο κι οχι ως μεμονωμένα ψήγματα ελπίδας, τα τελευταία χρόνια είναι συνώνυμο του underachieving. Φέτος, όμως, σαν κάτι να πάει αλλάξει.
Μετά το πιο συναρπαστικό και ανταγωνιστικό ελληνικό πρωτάθλημα των τελευταίων δεκαετιών, όλοι μοιάζουν να έχουν... ευεργετηθεί. Και αυτό που θέλω να δω τη φετινή σεζόν με μεγάλο ενδιαφέρον, είναι το μέχρι που μπορούν να φτάσουν οι εκπρόσωποί μας στα ευρωπαϊκά κύπελλα, έχοντας πια δύο καρπούζια κάτω απ' τις μασχάλες τους.
Η πρόοδος που αποτυπώθηκε στα προκριματικά, δεν φαίνεται να είναι τυχαία. Είδαμε θετικές εμφανίσεις, ανατροπές που χτίζουν μέταλλο, θέαμα που να συνδυάζεται με ουσία. Πολύ παραπάνω, είδαμε τις ομάδες μας πιο σοβαρές από ποτέ στον στίβο των πρώτων επισήμων αγώνων, πράγμα ζητούμενο από καιρό. Το ταξίδι στους ομίλους λοιπόν προμηνύεται άκρως ελκυστικό κι ελπιδοφόρο.
Hot take: Τον Φεβρουάριο θα έχουμε... απαρτία. Θα συνεχίσουν όλοι τους στα νοκ-αουτ. Πρώτοι εδώ.
Tον Ποστέκογλου να κατακτά έναν τίτλο με την Τότεναμ, ο Γιώργος Μυλωνάς
Ούτε Τότεναμ είμαι ούτε κανένας ελληναράς που θυμήθηκε τις ρίζες του νέου προπονητή των Λονδρέζων και στηρίζει την ομάδα του για να αναδειχθεί η τάχα μου ανωτερότητα του ελληνικού DNA. Θέλω απλώς να σπάσει αυτή η κατάρα που κουβαλούν οι «Spurs» και να πανηγυρίσουν επιτέλους οι δύσμοιροι οπαδοί της που έχουν να δουν κούπα -και συγκεκριμένα το League Cup- από το 2008.
Μπορεί να μην φημίζονται για το πάθος τους στην κερκίδα, ωστόσο είναι άδικο για αυτούς να μην πάρουν επιτέλους μια χαρά έχοντας μάλιστα δει την ομάδα τους να φτάνει τόσο κοντά στην πηγή, αλλά να μην πίνει νερό. Όπως στον τελικό του Champions League που έχασε η Τότεναμ από την Λίβερπουλ το 2019, αλλά και το πρωτάθλημα από την Λέστερ(!) το 2016.
Από το παιχνίδι μου, λοιπόν, θέλω να δω τον Ποστέκογλου -που είναι και ωραίος τύπος ανεξάρτητα από το αν είναι Έλληνας- να σηκώσει μια κούπα μέσα στη σεζόν στο White Heart Lane.
21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 210 9237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ