Πέντε ποδοσφαιριστές που θα ήθελες για συνοδηγούς αν είχες κάποιο ευτράπελο στον δρόμο

Ο ορισμός του «μπαίνω μπροστά και προστατεύω τον συμπαίκτη μου». Στην προκειμένη, τον οδηγό μου.

Μα θα παίξει με μπαταρισμένο κεφάλι; Μα θα ματώσει η μύτη του και δεν θα βγαίνει από το γήπεδο μέχρι να λερωθεί η φανέλα και να τον στείλει για αλλαγή ο διαιτητής; Μα θα κάνει σπριντ στο 90’ από τη μία στην άλλη εστία για το γκολ της λύτρωσης;

Δεν μπορούμε να σκεφτούμε κάποιον καλύτερο ‘’go-to guy’’ για να στραφείς όταν θα κατακλύζεσαι από το άγχος και τα νεύρα ενός απρόοπτου στην άσφαλτο. Ο επί χρόνια στόπερ της Γιουβέντους και της εθνικής Ιταλίας, τώρα στις ΗΠΑ και το φανταχτερό Λος Άντζελες, καλύπτει επίσης έναν άλλο ορισμό, αυτόν του «βάζω τα πόδια μου στη φωτιά».

Και σίγουρα, ως συνοδηγός δεν θα σε εγκατέλειπε μέχρι να τελειώσει η ταλαιπωρία. Δεν θα έβρισκε δικαιολογία ότι τάχα έχει αργήσει και πρέπει να γυρίσει σπίτι. Θα ήταν εκεί από το πρώτο μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο. Εν ανάγκη, θα σε έπαιρνε και στους ώμους του.

Μέσα στον αγωνιστικό χώρο ώρες-ώρες θαρρείς πως είναι robot. Μηδενικές πιθανότητες λάθους, «κρύο αίμα», ένας υπολογιστής που ξέρει την επόμενή του κίνηση πριν καν τολμήσει την πρώτη. Τεχνίτης, ευφυής, δεν «μασάει» στην ψυχολογική πίεση και παίζει στην κατ’ εξοχήν ομάδα που αρνείται να… παραδοθεί και που στο τέλος κερδίζει (για σένα το λέμε, Ρεάλ Μαδρίτης).

Χρειαζόμαστε άραγε περισσότερους συμβολισμούς για τον ιδανικό σύμμαχο σε μια αντίστοιχη παρτίδα που… στραβώνει στον δρόμο;

Ηγετικός ο Γερμανός «εγκέφαλος» της Βασίλισσας, θα σε καθοδηγήσει με την πρώτη στραβή σε ό,τι πρέπει να κάνεις και πιθανώς θα σκεφτεί κάτι που εσύ πάνω στον… πανικό, μάλλον θα ξεχάσεις.

Όπως το να κάνεις τηλεφωνικά τη δήλωση του ατυχήματος με την Hellas Direct, για να φύγεις όσο πιο άμεσα γίνεται. Μέσος χρόνος όλης της διαδικασίας, άλλωστε, τα έξι λεπτά. Χάρη στη live πρόσβαση σε συστήματα επιβεβαίωσης στοιχείων, με την υπηρεσία Fast Track εντοπίζονται όλα όσα θα έπρεπε να συμπληρωθούν στο χέρι, μέσω της πινακίδας.

Μια κλήση, λοιπόν, γλιτώνει από τις χρονοβόρες διαδικασίες της συμβατικής ασφαλιστικής, τα δεκαήμερα «πήγαινε-έλα» φακέλων, κλπ.

Αρχηγός κι αυτός. Και τι αρχηγός. Αιώνια πιστός. Ρωτήστε την Μπαρτσελόνα, ή έστω την εθνική Ισπανίας.

Όταν όλα μοιάζουν να πηγαίνουν κατά διαόλου, εμφανίζεται ο Κάρλες Πουγιόλ. Ε ρωτήστε ντε τον Μιχάλη Κωνσταντίνου και το κοινό των Μπλαουγκράνα που για μια στιγμή «πάγωσε», μέχρι να ανοιγοκλείσουν τα βλέφαρα και να δουν τον μπουκλωτό ήρωά τους να δρα ως από μηχανής Θεός σταματώντας την μπάλα προ της γραμμής.

Ο Κάρλες Πουγιόλ ήταν ο απόλυτος συμπαίκτης. Και με το δίκιο του αν δεν νιώθει ασφάλεια όταν οδηγεί με οποιονδήποτε κάθεται στη θέση του συνοδηγού, διότι ο καλύτερος ήταν… εκείνος, τουλάχιστον σε ποδοσφαιρικό επίπεδο.

Το πάθος του και η έντασή του ίσως να μη συνιστώνται τη στιγμή ενός ατυχήματος ή ενός ευτράπελου στον δρόμο, αλλά χρειάζονται περισσότερο από κάθε άλλο στο «μετά». Θα το πάρει πατριωτικά, θα ανεβάσει «κλίμακα» και «στροφές» ως προς την επίλυση του προβλήματος και στο τέλος, θα δώσει την κρίσιμη λύση. Όπως όταν έστειλε την Ισπανία στον τελικό του Μουντιάλ το 2010, με την κεφαλιά-όνειρο κόντρα στη Γερμανία.

Μια διαφορετική πρόταση, με εξίσου ευεργετικές ιδιότητες. Δεν σημαίνει δα ότι κάθε απρόοπτο με το αυτοκίνητο θα συνιστά γρίφο, ή σεμινάριο crisis management, ή «mission impossible» με τον Τομ Κρουζ στα γεράματα (ναι, βγαίνουν άλλα δύο μέχρι το 2024).

Μπορεί να είναι απλά μια εκτροπή από την ροή της καθημερινότητας, η οποία θα ξεχαστεί αν έχεις δίπλα σου έναν τύπο… περιβόλι, όπως ο Τόμας Μίλερ.

Κατ’ αρχάς, η πρώτη σκέψη που θα περάσει από το μυαλό σου θα είναι αν σου κάνει φάρσα. Το συνηθίζει με τους συμπαίκτες του στην Μπάγερν Μονάχου, λιγότερο στην εθνική Γερμανίας που το όλο κλίμα αποπνέει μεγαλύτερη σοβαρότητα. Μπορεί, άλλωστε, να υπηρετήσει τον ρόλο του «κυνικού» ηγέτη, όπως το κάνει χρόνια τώρα μέσα στο χορτάρι, πανηγυρίζοντας πάντα… ίσα-ίσα, περισσότερο σαν να κάνει strike σε πίστα bowling παρά σαν να σκοράρει στα μεγαλύτερα γήπεδα της Ευρώπης. Με τη χαρακτηριστική γροθιά του.

Αν όμως ήταν συνοδηγός σου, το πιθανότερο θα ήταν να σε κάνει να «λυθείς» στα γέλια με κάποιο inside joke από πριν ή κατά τη διάρκεια που επιλύεται το πρόβλημα. Σοβαρή υποψηφιότητα και το νευρικό γέλιο, που θα τραβήξει λίγο παραπάνω τον χρόνο παραμονής σου στο σημείο που άφησες το αυτοκίνητο, ενώ τεχνικά θα είσαι ήδη έτοιμος να φύγεις μέσα σε εννιά λεπτά.

Τόσο παίρνει από το «μπαμ» μέχρι το «έτοιμος» με την Hellas Direct, τόσο όσο είχε χρειαστεί ο Ρόμπερτ Λεβαντόφσκι για να πετύχει πέντε γκολ κόντρα στη Βόλφσμπουργκ και να… τρελάνει τον κύριο Μίλερ.

Για το τέλος, λίγη (ή μάλλον πολλή) ιταλική φινέτσα. Στους τρόπους, τους χειρισμούς, στο στυλ και στη φύση του συνοδηγού μας.

Φινέτσα σε συνδυασμό με πνευματική νηφαλιότητα, αν και ειρωνικά, από τον Αντρέα Πίρλο θα περίμενες να έχει στο πορτ-μπαγκάζ ένα μπουκάλι κρασί από το ιδιόκτητο κελάρι του, για τέτοιες περιπτώσεις που μένεις στον δρόμο και χρειάζεσαι μια διαφυγή.

Ο μεγάλος «βιρτουόζος» των Γιουβέντους, Μίλαν και εθνικής Ιταλίας, ήταν και θα ήταν ως συνοδηγός, αυτό που ορίζει το προσωνύμιό του στην ποδοσφαιρική πιάτσα: ο μετρονόμος. Γεννημένος για τα δύσκολα, αλλά αντιμετωπίζοντάς τα σαν ακόμη μια μέρα στη δουλειά.

Απλότητα, άνεση, ταχύτητα σκέψης και εκτέλεσης, χαρακτηριστικά που εφάπτονται με το τρίπτυχο της Hellas Direct στην εξυπηρέτηση των πελατών της. Είθε η αντιμετώπιση της ζημιάς ή του ξαφνικού προβλήματος με το αυτοκίνητο να λύνεται τόσο απλά και όμορφα, όπως ο Πίρλο έστελνε την μπάλα στο «Γ» με απευθείας φάουλ.