Σον Μπράντλεϊ: Η πιο σημαντική τάπα της ζωής του (vids)
Λίγα και μόνο δευτερόλεπτα είναι αρκετά για να κάνουν τη ζημιά. Μια κακιά στιγμή που μπορεί να αλλάξει τη ζωή ενός ανθρώπου. Και ναι. Τίποτα δεν θα είναι πια το ίδιο για τον Σον Μπράντλεϊ. Τον αγαθό γίγαντα των 229 εκατοστών με τα 832 παιχνίδια στο ΝΒΑ...
Πριν από ακριβώς έναν χρόνο και πιο συγκεκριμένα στις 20 Ιανουαρίου 2021, ο 50χρονος -σήμερα- Μπράντλεϊ είδε τη ζωή να περνάει από μπροστά του. Καθώς οδηγούσε το ποδήλατό του κοντά στο σπίτι του στο St. George της Γιούτα, ένα μίνι-βαν τον χτύπησε από πίσω με αποτέλεσμα να προσγειωθεί με το κεφάλι στην άσφαλτο ενώ το κράνος που φορούσε είχε ραγίσει από τη δυνατή πρόσκρουση.
Η στιγμή που σταμάτησε ο χρόνος...
Έκτοτε ο... χρόνος σταμάτησε για τον Σον Μπράντλεϊ. Ξαπλωμένος στην άσφαλτο. Δεν ένιωθε τα χέρια και τα πόδια του. Δεν μπορούσε να κουνηθεί. Δεν μπορούσε να σηκωθεί. Δεν μπορούσε να παραμείνει όρθιος. Το μόνο που μπορούσε να κάνει ήταν να ανοιγοκλείνει τα μάτια του και να λέει: «Θα πεθάνω αργά;»
Σύμφωνα με την αστυνομική έκθεση η οδηγός του μίνι-βαν, η Οντριάνα Κάρσκι, βιαζόταν να πάρει το παιδί της από το σχολείο με αποτέλεσμα να γίνει το μοιραίο στην προσπέραση. Η ίδια είχε επιστρέψει στον τόπο του ατυχήματος, ωστόσο το μοιραίο είχε γίνει! Ο Μπράντλεϊ είχε τραυματιστεί πολύ σοβαρά με αποτέλεσμα να μείνει παράλυτος από το στήθος και κάτω. Τραυματική κάκωση νωτιαίου μυελού στον αυχένα ήταν η διάγνωση για τον πανύψηλο Σον ο οποίος δεν θα μπορούσε ποτέ ξανά να σταθεί στα πόδια του...
«Είναι πολύ δύσκολο να βλέπω δικούς μου ανθρώπους και φίλους μετά το ατύχημα. Θυμάμαι πώς ήταν κάποτε τα πράγματα... Και ξέρω ότι ποτέ πια δεν θα είναι το ίδιο» εξομολογήθηκε συγκινημένος ο Σον Μπράντλεϊ στο «Sports Illustrated» ύστερα από μια επίσκεψη του άλλοτε συμπαίκτη του στους Ντάλας Μάβερικς, Μάικλ Φίνλεϊ. Όλοι έσπευσαν να του τηλεφωνήσουν για να του συμπαρασταθούν. Ο Στιβ Νας, ο Ντιρκ Νοβίτσκι (με τον οποίο, μάλιστα, είχαν παίξει μαζί και στην εθνική Γερμανίας) και πολλοί ακόμα πρώην συμπαίκτες του και αντίπαλοι. Όμως εκείνοι που του συμπαραστέκονται και θα του συμπαραστέκονται κάθε μέρα δεν είναι άλλοι από την οικογένειά του. Με πρώτη και καλύτερη τη σύζυγό του, Κάρι Κέινον, η οποία βρίσκεται από τη πρώτη στιγμή στο πλευρό του Μπράντλεϊ.
Όπως αναφέρεται και στο εν λόγω άρθρο, ο Μπράντλεϊ πέρασε τρεις εβδομάδες στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας στο Περιφερειακό Νοσοκομείο St. George και κάποια στιγμή κούνησε το ένα χέρι και έδειξε τα δάχτυλά του προς την κατεύθυνση της συζύγου του. Κανείς δεν μπορούσε να αποκρυπτογραφήσει τι προσπαθούσε να πει, αλλά ήταν ολοφάνερο ότι ήθελε να εκφράσει την αγάπη του για την Κάρι.
Ένας χειρουργός που είχε εξετάσει νωτιαίο μυελό του Μπράντλεϊ είχε κάνει λόγο για κατεστραμμένους σπονδύλους στη βάση του λαιμού του, διαγνώσκοντάς τον ως τετραπληγικό C6. Όπερ και σημαίνει απώλεια της αίσθησης και της λειτουργίας από την κορυφή θώρακα και κάτω, οι τρικέφαλοι του και οι μύες στα χέρια θα είχαν ελάχιστη έως καθόλου λειτουργία, αν και έμπαινε ο αστερίσκος ότι η σοβαρότητα διαφέρει από περίπτωση σε περίπτωση. Συνήθως, τα άτομα με αυτή τη διάγνωση μπορούν να διατηρήσουν τον έλεγχο των ώμων και των δικεφάλων τους.
Ο σοβαρός τραυματισμός του Μπράντλεϊ εγκυμονούσε κινδύνους για καρδιαγγειακές παθήσεις, πνευμονία, θανατηφόρους θρόμβους αίματος, γαστρεντερικά προβλήματα και χρόνιο πόνο από τις πολλές ώρες που θα είναι καθηλωμένος σε καρέκλες και κρεβάτια. Με βάση αυτό και μόνο, το προσδόκιμο της ζωής του θα ήταν περίπου τα 3/4 ενός κατά τα άλλα υγιούς άνδρα της ηλικίας του. Για τον Μπράντλεϊ τα πράγματα είναι ακόμα πιο δύσκολα καθώς όλες αυτές οι ανησυχίες επιδεινώνονται από το υπερβολικό ύψος του, το οποίο οι μελέτες έχουν δείξει ότι μειώνει τη διάρκεια ζωής και αυξάνει τον κίνδυνο για καρδιαγγειακά προβλήματα.
«Το μέγεθός του προσθέτει μεγαλύτερη πολυπλοκότητα και θα επηρεάσει την ικανότητά του να ζήσει κανονικά καθώς θα μεγαλώνει» είχε πει στο «Sports Illustrated» ο Φιλίπ Λαμορό, ο εργοθεραπευτής του Μπράντλεϊ στο St. George. Το υπερβολικό του ύψος, έκαναν δύσκολη και τη παραμονή του στο νοσοκομείο καθώς δεν υπήρχε κρεβάτι που να είναι στα μέτρα του, ενώ ήταν πολύ δύσκολη η μεταφορά του (λόγω ύψους και κιλών) σε καρέκλες ή ακόμα και στο ντους προκειμένου να κάνει μπάνιο.
Το «σοκ» της διάγνωσης...
Το κόστος της θεραπείας φτάνει τα 6 εκατομμύρια δολάρια
Οι μέρες και οι εβδομάδες περνούσαν, με τον Μπράντλεϊ να δίνει μια πραγματική μάχη προκειμένου... έστω να μπορεί να φάει μόνος του. Κάτι που κατάφερε ύστερα από έξι μήνες! Οι θεραπείες είναι καθημερινές και εντατικές. Ενίοτε και επίπονες. Και με υψηλό κόστος!
Ο παλαίμαχος μπασκετμπολίστας είναι... τυχερός-άτυχος καθώς έχει την οικονομική δυνατότητα να αντεπεξέλθει οικονομικά. Έχοντας κερδίσει περίπου 70 εκατομμύρια δολάρια στην καριέρα του μπορεί άνετα να καλύψει την αγωγή η οποία κοστίσει μεταξύ 300.000 δολαρίων και ενός εκατομμυρίου δολαρίων κατά το πρώτο έτος και περίπου πέντε εκατομμύρια δολάρια όσον αφορά το υπόλοιπο της ζωής του.
«Κάθε μέρα είναι και μια μάχη. Και κάθε μικρή νίκη σημαίνει πολλά για εμένα» ήταν το σχόλιο του Σον Μπράντλεϊ, ο οποίος ξόδεψε άλλα 120.000 δολάρια προκειμένου να αγοράσει ένα ειδικά διαμορφωμένο μίνι βαν προκειμένου να μπορεί να μετακινείται, ενώ πολύ υψηλό ήταν και το κόστος για την αγορά του ηλεκτρικού αναπηρικού καροτσιού φτάνοντας τα 8.000 δολάρια. Ο επόμενος μικρός -πλην όμως τεράστιος για εκείνον- στόχος είναι να μπορεί από μόνος του να μεταφερθεί από το αναπηρικό καρότσι στο κρεβάτι χωρίς να χρειαστεί την παραμικρή βοήθεια: «Σκέφτομαι θετικά ότι θα γίνει. Δεν έχουμε φτάσει ακόμα σε αυτό το σημείο αλλά πλησιάζουμε» συνέχισε ο Μπράντλεϊ...
Από τον περασμένο Νοέμβριο, ο Σον Μπράντλεϊ βρίσκεται σπίτι του. Όμως η μάχη παραμένει δύσκολη και επίπονη. Ξυπνάει κάθε τρεις ώρες προκειμένου να μετακινήσει τα πόδια του με ειδικούς ιμάντες προκειμένου να αποτρέψει τυχόν πληγές κατάκλισης. Το πρωί, και αφού ένας εξειδικευμένος φροντιστής τον καθαρίσει και ντύσει, χρησιμοποιεί έναν ειδικό γερανό προκειμένου να μεταφερθεί από το κρεβάτι σε αναπηρικό καροτσάκι. Μια διαδικασία που κρατάει περίπου 15 λεπτά.
Η σύζυγός του αποτελεί τον φύλακα-άγγελο του Μπράντλεϊ. Τον φροντίζει επί καθημερινής βάσης και είναι εκείνη που τον κάνει μπάνιο δύο φορές την εβδομάδα. Η διαδικασία είναι μεγάλη και δύσκολη και γι' αυτόν τον λόγο δεν είναι εφικτό να γίνει περισσότερες φορές: «Δεν της το ζήτησα να το κάνει αυτό. Και στην ουσία δεν είναι αυτό που λέμε 'στην ασθένεια και στην υγεία μαζί'» συμπλήρωσε ο Μπράντλεϊ μιλώντας στο «SI» ενώ η Κάρι είπε από τη πλευρά της: «Δεν είναι το μόνο άτομο που εμπλέκεται στο ατύχημα. Είναι ένα ντόμινο. Η οικογένειά μας έχει αλλάξει για πάντα».
Ακόμα και μια απλή βόλτα σ' έναν κινηματογράφο δεν θυμίζει τίποτα με το παρελθόν. Είναι μια ολόκληρη διαδικασία. Παρόλα αυτά το ζευγάρι πήγε και η σύζυγός του δεν μπορούσε να κρύψει τη χαρά και τη συγκίνησή της: «Ήταν τόσο χαρούμενος, τον αγαπώ» αν και ο Μπράντλεϊ έβαζε... άλλες σκέψεις στο μυαλό του: «Ίσως να ήταν καλύτερα εάν είχαν τελειώσει όλα. Είναι σκέψεις που έρχονται στο μυαλό μου...»
Η οικογένεια Μπράντλεϊ ετοιμάζεται, πλέον, να μετακομίσει στο Ντάλας προκειμένου να συνεχίσει την αποθεραπεία του και δη σε μια περιοχή όπου είναι πιο φιλική και λειτουργική για ανθρώπους που ζουν σε αναπηρικό καροτσάκι. Αν και όλοι ξέρουν ότι ποτέ ξανά δεν θα είναι ίδια η ζωή τους...
Η ζωή του σήμερα
Η καριέρα του Μπράντλεϊ
Ποιος ήταν όμως ο μπασκετμπολίστας Σον Μπράντλεϊ; Γεννήθηκε στις 22 Μαρτίου 1972 στο Λάντστουϊλ της Γερμανίας, αλλά μεγάλωσε στην Γιούτα. Έπαιξε για έναν χρόνο στο Brigham Young University (1990-91) έχοντας 14,8 πόντους και 7 ριμπάουντ κατά μέσο όρο αλλά για δύο χρόνια (από το 1991 έως και το 1993) έγινε Μορμόνος ιεραπόστολος στο Σίδνεϊ της Αυστραλίας αφήνοντας στην άκρη το μπάσκετ.
Παρόλα αυτά το 1993 και βλέποντας τον κόσμο από τα 229 εκατοστά, αποφάσισε να δηλώσει συμμετοχή στο draft του ΝΒΑ. Μάλιστα επιλέχθηκε στο νούμερο «2» της διαδικασίας από τους Φιλαντέλφεια 76ers (σ.σ. πίσω από τον Κρις Ουέμπερ και μία θέση πάνω από τον Πένι Χάρνταγουεϊ) ξεκινώντας το ταξίδι του στο ΝΒΑ! Στο καλύτερο πρωτάθλημα του πλανήτη αγωνίστηκε για 12 χρόνια και έχοντας «γράψει» 832 ματς με τις φανέλες των Σίξερς, των Νετς και των Ντάλας Μάβερικς μέτρησε κατά μέσο όρο 8,1 πόντους, 6,3 ριμπάουντ και 2,5 ταπες σουτάροντας με 47% στα δίποντα και 71% στις βολές. Επίσης αγωνίστηκε και σε 43 ματς των playoffs έχοντας αντίστοιχα 3 πόντους και 3,4 ριμπάουντ.
Το πρώτο μεγάλο ματς της καριέρας του όπου σημείωσε και career high, το έκανε στις 5 Μαρτίου 1996 σε ματς των Μάβερικς με τους Νετς! Συγκεκριμένα είχε πετύχει 32 πόντους με 13/23 δίποντα, 6/11 βολές και 15 ριμπάουντ, ενώ το ισοφάρισε δύο χρόνια αργότερα (14/4/1997) με 32 πόντους και 16 ριμπάουντ σε παιχνίδι του Ντάλας απέναντι στους Λος Άντζελες Κλίπερς.
