Τζορτζ Φόρμαν: Άνθρωπος, πυγμάχος, παντός καιρού! (vid)

• Το ρινγκ ήταν η διέξοδός του
• Πρωταθλητής, ιερέας και εμπορικός θησαυρός

Τα σχοινιά θα πιάσεις και θα τα σφίξεις για να σωθείς, κι ας «πνιγεί» το χτύπημα. Η ζωή μέσα στο τετράγωνο έχει μόνο γωνίες και το καναβάτσο είναι το καταφύγιο σου πυγμάχε. Στο ρινγκ υπάρχει χώρος για διαβόλους και φτωχοδιαβόλους. Οι άγγελοι απαγορεύονται. Ο κόσμος απαιτεί χτυπήματα, ορατά, αόρατα, πτώσεις και θέσεις μάχης. Ο πυγμάχος είναι ο «αλήτης» της μιας βραδιάς, του ξέπνοου πρωινού και του ανελέητου μεσημεριού. Χτυπιέται στην προπόνηση και στο νταραβέρι του άγριου κόσμου. Η φήμη του δεν είναι ποτέ άμεμπτη. Η λάμψη όταν έρχεται τις στιγμές, αναμνήσεις, «καίει» και τις ευχές καταστρέφει. Η μοναξιά είναι ο μόνος φίλος που έχει ο πυγμάχος και μια εντολή μένει απαράλλακτη όσο ζει: «γ@#α τον κόσμο ώσπου να μπεις στο χώμα του!». Ένα ντιρέκτ, ένα άπερκατ, ένα κροσέ, άμυνα, οι γροθιές ψηλά, ο χορός, η αποφυγή και ο ρυθμός που μένει και δεν σε αφήνει και γίνεται flow και μπιτ σαν αυτό του ΛΕΞ. Όλοι χάνουν τον δρόμο τους και όλοι προσπαθούν να τον βρουν. Ο πυγμάχος, όμως, πάντα θα ματώνει και πάντα θα χάνει περισσότερα απ’ αυτά που έχει. Δύσκολο πράγμα να είσαι τέτοιος άνθρωπος. Αξιοθαύμαστο όταν τα καταφέρνεις να είσαι τέτοιος άνθρωπος. Τέτοιος ήταν ο Τζορτζ Φόρμαν.

Το ρινγκ ήταν η διέξοδός του

Ο Φόρμαν πέθανε σε ηλικία 76 ετών. Δεν έχει σημασία το «πώς» και το «από τι πέθανε;». Σημασία έχει η θύμηση, υπενθύμιση, ενός θρύλου. Η ανακοίνωση του θανάτου του από τους οικείους του, οι δηλώσεις φίλων και πρώην συναθλητών του, εκεί στράφηκαν, στην παρουσία και αξία του θρύλου Τζορτζ Φόρμαν.
Διαβάζοντας τα δημοσιεύματα των ΜΜΕ, τις αναλύσεις, τα κείμενα αποχαιρετισμού, καταλήγεις στο εξής: Ο Τζορτζ Φόρμαν ήταν άνθρωπος, πυγμάχος, παντός καιρού. Γεννήθηκε τον Ιανουάριο του 1949, στο Μάρσαλ του Τέξας. Ο φυλετικός διαχωρισμός έδινε τον τόνο στον αμερικάνικο νότο και η μονογονεϊκή οικογένεια του Φόρμαν δεν θα μπορούσε να τα βρει εύκολα. Ο Τζορτζ, μαζί με τα έξι αδέρφια του, μεγάλωσε μόνο με τη μητέρα του. Παράτησε το σχολείο και ξεκίνησε να κάνει ληστείες! Το ρινγκ, η πυγμαχία, ήταν η διέξοδός του, η σωτηρία του. Και αυτός δεν ήταν αχάριστος, ανταπέδωσε στην κοινωνία, στην οικογένεια, στη χώρα του. Σε ηλικία 19 ετών, το 1968, κέρδισε το χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο στους Αγώνες του Μεξικού. Ο δρόμος πια ήταν ένας, αυτός της νίκης. Το πέρασμα στο επαγγελματικό επίπεδο ήταν εντυπωσιακό. Συνεχείς νίκες, αναγνώριση, επιβράβευση. Ο Φόρμαν ήταν έτοιμος για τις κορυφές της πυγμαχίας. Πάλεψε, έδωσε τα χτυπήματά του και τις κατέκτησε!

Δείτε Επίσης

Μπείτε στο κανάλι του Gazzetta στο Viber για να μην χάνετε το κορυφαίο περιεχόμενο.

Πρωταθλητής, ιερέας και εμπορικός θησαυρός

Το 1973 κέρδισε τον αήττητο, μέχρι τότε, πρωταθλητή Τζο Φρέιζερ. Τον επόμενο χρόνο ήρθε η μυθική πια μονομαχία με τον Μοχάμεντ Αλί. Έμεινε στην ιστορία ως Rumble in the jungle και ήταν αυτή που εκτόξευσε το πυγμαχικό μέγεθος του Αλί. Η ήττα αυτή έγινε «το πιο σημαντικό πράγμα που μου συνέβη», όπως είχε πει στο «BBC». Αυτή στην ουσία τον οδήγησε στον χώρο της ιεροσύνης και από κει «μπόρεσα να περάσω το μήνυμά μου στον κόσμο». Ναι, ο πυγμάχος είχε γίνει ιερέας! Ο Φόρμαν στράφηκε στην εκκλησία το 1977. Και εκεί ήταν πετυχημένος! Ξεκίνησε να κηρύττει μπροστά σε ελάχιστους ανθρώπους και κατέληξε να χτίσει τον δικό του λατρευτικό χώρο!
Δέκα χρόνια μετά, το 1987, επιστρέφει στην ενεργό δράση για να μαζέψει χρήματα για ένα κέντρο νεότητας που είχε ιδρύσει. Σημειώνει απανωτές νίκες και φτάνει μια ανάσα, το 1991, από το να κερδίσει τον Εβάντερ Χόλιφλντ. To 1994, όμως, θα καταφέρει αυτό που έμοιαζε απίθανο. Σε ηλικία 45 ετών θα γίνει ο μεγαλύτερος σε ηλικία πρωταθλητής πυγμαχίας, στην κατηγορία «heavyweight». Ο Φόρμαν, ωστόσο, ήξερε να δίνει και… εμπορικά χτυπήματα. Το όνομά του συνδέθηκε με την ψησταριά «George Foreman Grill» η οποία πούλησε εκατομμύρια κομμάτια στις ΗΠΑ. Παντρεύτηκε πέντε φορές και απέκτησε 12 παιδιά.

*Αντλήθηκαν πληροφορίες από “Heavyweight boxing legend George Foreman dies aged 76” [bbc.com]