Επιτέλους Παναθηναϊκός, επιτέλους εμφανίστηκε μία ομάδα που ήξερε τι ζητούσε στο γήπεδο και πάνω απ’ όλα μία ομάδα με ποδοσφαιριστές που κατέθεσαν τα πάντα μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Πάθος, καρδιά, ψυχή. Καμία σχέση με τους αδιάφορους και ανήμπορους των προηγούμενων παιχνιδιών. Το «τριφύλλι» αναζητούσε σαν τον διψασμένο στην έρημο ένα θετικό αποτέλεσμα απέναντι στη Τότεναμ και μετά από περίπου 1,5 μήνα κατάφερε να… ξεδιψάσει, δείχνοντας να βγαίνει από το αδιέξοδο των τραγικών εμφανίσεων.

Ο Ζεσουάλδο Φερέιρα είχε ζητήσει… επανεκκίνηση από τους παίκτες του και το πρώτο βήμα έγινε. Το… χέρι πήγε στο «κουτάκι» της έναρξης απέναντι στους Άγγλους και στα Πηγάδια κόντρα στην Ξάνθη πρέπει να πατήσει την επιλογή του «restart».

Αποτέλεσμα και εμφάνιση «βάλσαμο» για τις πληγές που είχαν ανοίξει τα συνεχόμενα αρνητικά αποτελέσματα. Ο Παναθηναϊκός «αγόρασε» ηρεμία, αυτοπεποίθηση και ψυχολογία, στοιχεία που μπορεί να τα κάνει δικά του σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό αν… αποδράσει από την Ξάνθη. Το «διπλό» θα αποδείξει πως τα άσχημα πέρασαν και θα δώσει την ευκαιρία στον οργανισμό που λέγεται Παναθηναϊκός να ηρεμήσει στη διακοπή του πρωταθλήματος.


Ηλεκτροσόκ… ξυπνητήρι

Η απόφαση της απομάκρυνσης του Κώστα Κατσουράνη έπεσε σαν «βόμβα» μέσα στα αποδυτήρια. Μία «βόμβα», όμως, που έδειξε ότι… αφύπνισε και έθεσε προ των ευθυνών τους, τους ποδοσφαιριστές. Ο Παναθηναϊκός «φώναζε» πως χρειαζόταν ένα… ηλεκτροσόκ, ο Γιάννης Αλαφούζος δεν διάλεξε τον εύκολο δρόμο της απόλυσης του Ζεσουάλδο Φερέιρα και η εικόνα της ομάδας απέναντι στη Τότεναμ σε πρώτη φάση τον δικαιώνει.

Την λύσσα, το πάθος, την μαχητικότητα και την… τρέλα του δευτέρου ημιχρόνου θέλει να βλέπει ο κόσμος του «τριφυλλιού». Ένας κόσμος που στήριξε σε απίστευτο βαθμό την ομάδα, δεν σταμάτησε λεπτό να τραγουδά και στο φινάλε χειροκρότησε με την καρδιά του. Και ας μην γυρνούσε σπίτι νικητής. Είχε δει τον Παναθηναϊκό που ήθελε, είδε παίκτες να ματώνουν και την Τότεναμ που πριν λίγες μέρες έκανε πάρτι στο «θέατρο των ονείρων», να βρίσκεται στα… σχοινιά!


«Who is this Giourkas»

Αναμφισβήτητα, το πρόσωπο του αγώνα ήταν ο Γιούρκας Σεϊταρίδης. Στη καλοκαιρινή προετοιμασία ήταν η ευχάριστη έκπληξη τόσο των προπονήσεων όσο και των φιλικών. Αν ήταν κάποιος άλλος ποδοσφαιριστής θα γινόταν πολύ εύκολα πρωτοσέλιδο ενώ ο πήχης των προσδοκιών θα ανέβαινε αισθητά. Οι μυϊκοί τραυματισμοί, όμως, που τον ταλαιπωρούσαν την τελευταία τριετία, έκαναν τους πάντες να είναι διστακτικοί και με την… μπάλα χαμηλά. Πολύ χαμηλά. Ο Γιούρκας που βλέπαμε στην Αυστρία ήταν ο παλιός καλός Γιούρκας, όσο και αν δεν του αρέσει να γίνεται αυτή η σύγκριση με το ποδοσφαιρικό του παρελθόν.

Ο διεθνής μπακ έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη του Φερέιρα, αποδεικνύεται μέχρι στιγμής «σιδερένιος» και η εμφάνιση κόντρα στη Τότεναμ ίσως να αποτελεί την πιστοποίηση για το come back του σε υψηλό επίπεδο. Εκεί που του αξίζει δηλαδή παρά το γεγονός πως έχει αδικήσει όσο κανείς άλλος τον εαυτό του.

Εξαιρετικός ανασταλτικά απέναντι στον ταχύτερο ποδοσφαιριστή αυτή την στιγμή στην Ευρώπη, τον… δαίμονα Μπέιλ! Καθοριστικός δημιουργικά με την μαγική κάθετη, «πάρε-βάλε» στον Τοτσέ. Καταπληκτική παρουσία από έναν ποδοσφαιριστή που έχει κατηγορηθεί ως «παλαίμαχος», ως «τελειωμένος» και αποδεικνύει, πρωτίστως στον ίδιο τον Γιούρκα, ότι έχει να προσφέρει αρκεί να είναι καλά.