Προσοχή μην μπερδέψουμε την Γ΄Λυκείου με την Γ' Δημοτικού!
Ο Μιχάλης Τσαμπάς γράφει για το άνοιγμα των σχολείων της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης και για μια σειρά σημαντικών ερωτημάτων που πρέπει να απαντηθούν το μεσημέρι της Δευτέρας...
Η... Μεγάλη Δευτέρα της εστίασης έφτασε. Όλες τις προηγούμενες ημέρες ιδιοκτήτες και υπάλληλοι έτρεχαν νυχθημερόν για το πολυαναμενόμενο restart. Για να ανοίξουν ξανά τα μαγαζιά τους, για να σώσουν... οτιδήποτε αν σώζεται μετά την βόμβα που έπεσε στα μέσα του περασμένου Μάρτη με το «λουκέτο» λόγω κορονοϊού.
Εκείνο το lockdown, σήμερα που... μύρισε για τα καλά καλοκαιράκι, στους περισσότερους μοιάζει με κάτι μακρινό. Δεν ισχύει όμως το ίδιο για όσους ζούσαν από όλο αυτό. Γι' αυτούς που θα προσπαθήσουν να κάνουν την νέα αρχή που θα είναι δύσκολη κι επίπονη, αλλά και γι' αυτούς που δυστυχώς το άνοιγμα των καταστημάτων καφέ, ποτού ή φαγητού δεν θα τους βρει σε θέση... μάχης. Θα μετρηθούν κι αυτοί στην μακρά λίστα ανέργων που αφήνει πίσω του το «τσουνάμι της πανδημίας».
Αφού λοιπόν μετά από περίπου 2.5 μήνες απολαύσουμε το καφεδάκι μας έστω και με... αποστάσεις, το μεσημέρι της Δευτέρας αναμένεται να μάθουμε και τις τελικές λεπτομέρειες σχετικά με το άνοιγμα των σχολείων της Πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, που επίσημα αποφασίστηκε το απόγευμα της Κυριακής.
Την πρώτη ημέρα του Ιουνίου θα... ακουστεί ξανά κουδούνι στα Δημοτικά, τα Νηπιαγωγεία, αλλά και τους Παιδικούς και Βρεφικούς σταθμούς. Στην πραγματικότητα δεν υπήρχε και μεγάλη αγωνία τις τελευταίες μέρες, καθώς η απόφαση έμοιαζε ειλλημένη προ πολλού και καθημερινά... φωτογραφίζονταν μέσω δηλώσεων τόσο του Κυβερνητικού Εκπροσώπου, όσο και του «αχώριστου διδύμου» των τελευταίων μηνών, κ.κ Τσιόδρα και Χαρδαλιά.
Το βασικό επιχείρημα για να παρθεί αυτή η (προφανώς) σοβαρή απόφαση είναι το καλό προηγούμενο που έχει δημιουργηθεί από την εικόνα που παρουσιάζεται επιδημιολογικά όσο αφορά τα «ανοιχτά» Λύκεια και Γυμνάσια. Πάνω σε αυτά τα μονοπάτια, αποφάσισαν κυβέρνηση και επιδημιολόγοι να... περπατήσουν όσο αφορά και τις χαμηλότερες βαθμίδες εκπαίδευσης, όπου πάντως δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι έχουμε να κάνουμε ένα ένα πιο «ειδικό κοινό».
Αν ρίξει κανείς όλες αυτές τις μέρες μια ματιά στα Λύκεια όλης της χώρας δεν είναι πως θα... χάσει και το μέτρημα από τους μαθητές. Τα παιδιά της τελευταίας τάξης του Λυκείου αναζητούνται με το... κυάλι, καθώς όπως συνήθως συμβαίνει πάντα μετά το Πάσχα, οι μαθητές της Τρίτης είναι εξαφανισμένοι λόγω προετοιμασίας των Πανελληνίων εξετάσεων. Φέτος υπάρχει ένας λόγος παραπάνω.
Όμως ούτε στις άλλες δύο τάξεις η κατάσταση είναι εξαιρετικά καλύτερη. Σαφώς και οι μαθητές είναι περισσότεροι αλλά και πάλι το όριο για κάθε τάξη και ημέρα δύσκολα... πιάνεται. Οπότε και δεν υπάρχει πρόβλημα με τις αποστάσεις των θρανίων. Το διάβασμα στο σπίτι, οι ανοιχτοί (πλέον) χώροι άθλησης, ακόμη και οι παραλίες είναι βασικές αιτίες της εικόνας που παρουσιάζουν τα περισσότερα σχολεία της Β΄βαθμιας εκπαίδευσης στην Ελλάδα. Η ηλικία των μαθητών, επιτρέπει ακόμη και στους γονείς που δεν απολαμβάνουν τα προνόμια της άδειας ειδικού σκοπού να έχουν σίγουρο το κεφάλι τους.
Πόσο όμως θα είναι διαφορετική η κατάσταση στο δημοτικό;
Πόσο στο νηπιαγωγείο ή στον παιδικό σταθμό;
Είναι ξεκάθαρο πως αυτές οι ηλικίες χρήζουν διαφορετικής αντιμετώπισης. Για παράδειγμα σε παιδιά του νηπιαγωγείου ή παιδικού σταθμού που θα βρουν τους φίλους τους μετά από 2.5 μήνες πως θα πειστούν να κρατήσουν αποστάσεις; Πως θα μπουν σε... καλούπια στα θρανία ή σε αίθουσες παιχνιδιών; Πως στο διάλειμμα θα υπάρξει η απαραίτητη πειθαρχία και ή τήρηση αποστάσεων;
Δεδομένα και τα παιδιά κάποια στιγμή πρέπει να γυρίσουν στα σχολεία τους και οι γονείς στις εργασίες τους. Αν όμως (όπως συμβαίνει σε γυμνάσια και λύκεια), οι μικροί μαθητές πηγαίνουν κι αυτοί εκ περιτροπής (μέρα παρά μέρα) στο σχολείο τους, την ημέρα που θα πρέπει να παραμείνουν στο σπίτι τί θα ισχύει για τους εργαζόμενους γονείς;
Ειδικά με αυτούς του ιδιωτικού τομέα όπου τα πράγματα θα είναι πιο... άγρια στο restart και προφανώς δεν υπάρχουν πολλές-πολλές δυνατότητες; Εκεί θα «επιστρατεύονται» γιαγιάδες και παππούδες που θεωρητικά όλο το προηγούμενο διάστημα το ζητούμενο ήταν να τους προφυλάξουμε; Τα ερωτήματα και τα υποερωτήματα είναι πολλά και ζητούν απαντήσεις.
Βεβαιότατα είναι ότι καλύτερο για ένα παιδί να βρίσκεται στον φυσικό του χώρο που είναι το σχολείο, αλλά μένει να δούμε λίγο μετά τη 1 το μεσημέρι της Δευτέρας, αν από τις ανακοινώσεις θα δοθούν και απαντήσεις σε όλα τα παραπάνω ή θα υπάρξει θολό τοπίο και μεγαλύτερος φόβος... Το μόνο που δεν χρειάζεται αυτή την εποχή.
