Γιατί η δολοφονία Κασόγκι «ταρακούνησε» όλο τον πλανήτη (pics)

Η δολοφονία ενός ανθρώπου, το όνομα του οποίου οι περισσότεροι άνθρωποι δεν είχαν ακούσει ποτέ πριν, προκάλεσε ... σεισμικά κύματα σε όλο τον κόσμο, ταρακουνώντας γεωπολιτικές συμμαχίες, ενώνοντας απίθανους εχθρούς και εξοργίζοντας παρατηρητές στις Ηνωμένες Πολιτείες και σε όλο τον κόσμο.

Η ομιλία της Τρίτης από τον Τούρκο Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, που αποκάλεσε τη δολοφονία έναν «άγριο» και προγραμματισμένο φόνο και όχι ατύχημα όπως υποστηρίζει η Σαουδική Αραβία, και το αίτημά του να δικαστούν οι δράστες στην Τουρκία, αυξάνει ακόμη περισσότερο την ένταση σε μια διεθνή κρίση που δεν μοιάζει με οποιαδήποτε άλλη στην πρόσφατη ιστορία. Ο Ερντογάν, ο οποίος έχει υποστεί κριτική για τις επιθέσεις του στη δημοκρατία και τους δημοσιογράφους, παραμένει αποφασισμένος να προχωρήσει την υπόθεση. Όπως σημειώσαμε σε άλλο κείμενο, θεωρεί τη δολοφονία ως μια καλή ευκαιρία για την ενίσχυση της περιφερειακής θέσης της Τουρκίας και για την εξυπηρέτηση των προσωπικών του συμφερόντων, θέλοντας να παρουσιάσει την Τουρκία ως τον «εκπρόσωπο της κοινής συνείδησης της ανθρωπότητας».

Προκαλεί έκπληξη πως η υπόθεση Κασόγκι παραμένει στους τίτλους των μεγάλων διεθνών Μέσων τρεις εβδομάδες μετά την είσοδο του δημοσιογράφου στο προξενείο της χώρας του στην Κωνσταντινούπολη και την εξαφάνιση του. Οι προσπάθειες του προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών και της κυβέρνησης της Σαουδικής Αραβίας για να καθησυχάσουν την παγκόσμια εμμονή με τη μοίρα του Κασόγκι απέτυχαν θεαματικά. Γιατί αυτό; Γιατί, σε μια εποχή που οι ειδήσεις δεν σταματούν και που ο κόσμος προχωράει στο επόμενο «συγκλονιστικό νέο», με ταχύτητα, αυτή η είδηση παραμένει στην επικαιρότητα;

Η κυρίαρχη εξήγηση είναι ότι η δολοφονία του Κασόγκι περιέχει την ουσία όλων των φόβων που μας περιβάλλουν σε αυτήν την εποχή πολιτικής αβεβαιότητας: Είναι η εποχή του Ντόναλντ Τραμπ. Της ανόδου του αυταρχισμού, της αυξανόμενης ανηθικότητας, των ηγετών που ψεύδονται χωρίς δισταγμό ή τύψεις. Εν ολίγοις, το φρικτό τέλος του Κασόγκι μοιάζει με τη δραματοποιημένη, εξατομικευμένη εκδοχή των φόβων μας: Είναι η απόδειξη της κατάρρευσης της φιλελεύθερης παγκόσμιας τάξης.

Ο Κασόγκι, όπως τελικά παραδέχθηκε το Ριάντ την Παρασκευή, σκοτώθηκε από τους Σαουδάραβες. Και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Ερντογάν εκμεταλλεύτηκε την υπόθεση με έξυπνο τρόπο, βάζοντας Τούρκους αξιωματούχους και τα καθοδηγούμενα τουρκικά μέσα ενημέρωσης να «βομβαρδίζουν» τον κόσμο με μια συνεχή ροή φρικιαστικών πληροφοριών, με στόχο να μεγιστοποιήσει το πολιτικό του πλεονέκτημα.

.

Αρχικά, οι επικριτές έμειναν έκπληκτοι με το γεγονός ότι ο θάνατος ενός ατόμου έλαβε πολύ περισσότερη προβολή από το θάνατο χιλιάδων ανθρώπων. Είναι αλήθεια: ο πόλεμος της Σαουδικής Αραβίας στην Υεμένη, μια τεράστια ανθρωπιστική καταστροφή που πλήττει περίπου 22 εκατομμύρια ανθρώπους, έχει συγκεντρώσει πολύ λιγότερη προσοχή. Υπάρχει φυσικά η «Σταλινική θεωρεία» ότι ο θάνατος ενός μόνο ατόμου έχει τη δύναμη να μας ταρακουνήσει περισσότερο από αυτόν των ανώνυμων χιλιάδων. Αλλά υπήρξαν κι άλλα άτομα που έχουν πεθάνει με ασυνήθιστες συνθήκες χωρίς να συγκεντρώσουν πάνω τους την παγκόσμια προσοχή.

Ο κόσμος είναι γεμάτος φρικιαστικά εγκλήματα που διαπράττονται από κυβερνήσεις κι όχι μόνο εναντίον κατά βάση συμπαθητικών θυμάτων. Κανένας από αυτούς δεν έλαβε την προσοχή μας με αυτόν τον τρόπο. Ούτε οι δημοσιογράφοι που «έχουν πέσει» έξω από τα παράθυρα στη Ρωσία, ούτε ο Τζούλιο Ρεγκένι, ο 28χρονος Ιταλός φοιτητής που απήχθη και δολοφονήθηκε στην Αίγυπτο, ούτε ο Μένγκ Χόνγκγουέι, ο Κινέζος επικεφαλής της Ιντερπόλ, ο οποίος εξαφανίστηκε μετά την πτήση από τη Γαλλία στο Πεκίνο και τους οποίου η γυναίκα τώρα φοβάται ότι σκοτώθηκε από τις αρχές. Ούτε επίσης του Κιμ Γουόλ, του ανεξάρτητου δημοσιογράφου που δολοφονήθηκε και αποκεφαλίστηκε από ένας Δανό εφευρέτη. Υπάρχει κάτι στο θάνατο του Κασόγκι που φαίνεται να έχει προκαλέσει επιπλέον πάθος και αποτροπιασμό.

Περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο δημοσιογράφο από αυτούς που σκοτώθηκαν φέτος, η δολοφονία του Κασόγκι συνέβη τη στιγμή που μιας σειρά ανησυχητικών τάσεων εκτυλίσσονται σε ολόκληρο τον κόσμο. Και, παρόλο που ήταν μια επιχείρηση της Σαουδικής Αραβίας, έφερε στο προσκήνιο τις ανησυχίες για το τι συμβαίνει σε άλλες ολοένα και πιο αυταρχικές χώρες και τις ανησυχίες γύρω από το Τραμπ, συμπεριλαμβανομένης της συνεχιζόμενης επίθεσης και υποκίνησης βίας κατά των δημοσιογράφων. Μόλις την περασμένη εβδομάδα, επαίνεσε έναν Γερουσιαστή της Μοντάνα που επιτέθηκε βίαια σε έναν δημοσιογράφο.

Η δολοφονία του Κασόγκι «ταρακούνησε» τις κυβερνήσεις σε ολόκληρη τη Δύση, οι οποίες είχαν τοποθετήσει τις ελπίδες τους στον νεαρό πρίγκηπα της Σαουδικής Αραβίας, Μοχάμεντ Μπιν Σαλμάν και έφεραν στην επιφάνεια ερωτήσεις για το αν οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να επανεκτιμήσουν τη σχέση τους με το βασίλειο. Για πολλούς στην κοινότητα της εξωτερικής πολιτικής, συμπεριλαμβανομένου του Τραμπ, η απάντηση ήταν ότι η σχέση θα πρέπει να διατηρηθεί.

Ωστόσο, με κάθε προσπάθεια που έκανε ο Τραμπ για να βοηθήσει τους Σαουδάραβες φίλους του να βγουν από το χάος που δημιούργησαν, φαίνεται πως επιδείνωσε τα πράγματα για το Ριάντ.

Πρώτον, το γεγονός ότι ο πρίγκηπας Μοχάμεντ Μπιν Σαλμάν έχει καταλάβει μια τόσο σημαντική θέση στην εξωτερική πολιτική του Τραμπ, - οργανώνοντας το πρώτο ταξίδι του πρόεδρο των ΗΠΑ πέρυσι, διατηρώντας στενές φιλικές σχέσεις με τον γαμπρό του Τζάρεντ Κούσνερ και έχοντας στενή διαβούλευση για ευαίσθητα περιφερειακά θέματα όπως το Ισραήλ και το Ιράν. Αλήθεια ή όχι, πολλοί επικριτές του Τραμπ βλέπουν τη δολοφονία του Κασόγκι ως ένα γεγονός που αντικατοπτρίζει τις πολιτικές και την κρίση του Τραμπ.

Ο χειρισμός της υπόθεσης από τον Τραμπ άλλωστε έριξε... λάδι στην φωτιά. Αυτός κυριάρχησε ανάμεσα στην εμφάνιση ανησυχίας για τη δολοφονία και την απόρριψή της ως πρόβλημα κάποιου άλλου, σημειώνοντας ότι ο Κασόγκι, κάτοικος της Βιρτζίνια, στην πραγματικότητα δεν ήταν Αμερικανός πολίτης. Ακόμη και αν Τραμπ ήταν υπερβολικός ως προς τον οικονομικό αντίκτυπο, κατέστησε σαφές ότι τα δισεκατομμύρια δολάρια σε πωλήσεις όπλων του έχουν μεγαλύτερη σημασία από τη δολοφονία ενός άνδρα.

Ασυνήθιστα, ήταν οι ιδιωτικές επιχειρήσεις που έδειξαν μεγαλύτερη ανησυχία για τις ανθρωπιστικές αξίες από τον αμερικανικό πρόεδρο, με πολλές εταιρείες να ακυρώνουν τη συμμετοχή τους σε μια επενδυτική διάσκεψη στη Σαουδική Αραβία και να αναστέλλουν προγραμματισμένα έργα στο βασίλειο.

Όταν οι Σαουδάραβες τελικά αναγνώρισαν ότι έπαιξαν ρόλο στην δολοφονία, ισχυριζόμενοι ότι ο Κασόγκι πέθανε σε μια πάλη σαν μέρος μιας επιχείρησης που ο Πρίγκηπας Μοχάμεντ δεν γνώριζε, ο Τραμπ ρωτήθηκε αν τους πίστευε. «Ναι, ναι» απάντησε, σε αντίθεση με τις υπηρεσίες πληροφοριών των Η.Π.Α., οι οποίες φέρονται ότι είναι όλο και περισσότερο πεπεισμένες για τη συμμετοχή του πρίγκιπα στην υπόθεση. Την επόμενη μέρα, μετά από διαμαρτυρίες από γερουσιαστές των ΗΠΑ και στα δύο κόμματα και παγκόσμιους ηγέτες, ο Τραμπ άλλαξε ξανά την θέση του. «Προφανώς υπήρξε εξαπάτηση», είπε, «και υπήρξαν ψέματα»

Κανένα από αυτά δεν εξυπηρετούσε καλά τον Λευκό Οίκο. Έχει περιγράψει τη σχέση του με τον βάρβαρο δικτάτορα της Βόρειας Κορέας Κιμ Γιονγκ Ουν ως «ερωτική». Αρνήθηκε να επικρίνει τον Βλαντιμίρ Πούτιν, επαίνεσε τον ολοένα και πιο καταπιεστικό προέδρο της Κίνας Σι Τζίνπινγκ και μίλησε με θαυμασμό για τους αυτοκράτορες από το Κάιρο στη Μανίλα. Όλος ο καιρός, έχει περιγράψει τους στενούς φίλους της Αμερικής στη Δύση - εκείνους που μοιράζονται τις αξίες και τα ιδανικά της Αμερικής - ως εχθρούς. Η χλιαρή αντίδραση του Τραμπ στο θάνατο του Κασόγκι φαίνεται να ταιριάζει σε ένα μοτίβο.

Βρισκόμαστε σε μια εποχή που οι κανόνες του πολιτικού λόγου φαίνεται να αλλάζουν. Η ανοχή για αποκλίνουσες απόψεις υποβαθμίζεται. Κάποιοι θεωρούν τους επικριτές ως εχθρούς. Ο Τραμπ χαρακτηρίζει τους δημοσιογράφους «εχθρούς του λαού». Όλα αυτά προκαλούν μια ανησυχία για το πού οδηγούμαστε. Η δολοφονία του Κασόγκι έδωσε μια τρομακτική μορφή στις ανησυχίες. Εάν ο κόσμος μπορεί να βγει από την κρίση αυτή με ένα αίσθημα δικαιοσύνης, με την γνώση ότι η εξωδικαστική δολοφονία ενός επικριτή της πολιτικής δεν είναι ένας αποδεκτός τρόπος αντιμετώπισης των διαφορετικών πολιτικών απόψεων, θα καθορίσει εάν η κληρονομιά αυτής της δολοφονίας έκανε τον κόσμο να ανοίξει τα ... μάτια του.

Πηγή: reader.gr