Τα οικόπεδα της «μιας πεντάρας», ο παππούς με το φανελάκι και η εποχή των Κλασσικών Εικονογραφημένων (pics & vids)
id="head-0">ME THN EΥΓΕΝΙΚΗ ΧΟΡΗΓΙΑ ΤΗΣ href="http://www.kord.gr/gr/" rel="sponsored nofollow" target="_blank">Bergmann Kord
1945: «Η ζωή ξαναρχίζει», ο θεατρικός τίτλος που γίνεται διαφημιστικό σλόγκαν
Το 1945, ένα μόλις χρόνο μετά την απελευθέρωση, το κορυφαίο συγγραφικό δίδυμο της εποχής Αλέκος Σακελλάριος - Χρήστος Γιαννακόπουλος ανεβάζουν σε κεντρικό θέατρο της Αθήνας το θεατρικό έργο με τίτλο «Η ζωή ξαναρχίζει». Δεν επρόκειτο για κάποιον ιδιαίτερα δύσκολο να σκεφθεί κανείς τίτλο, ωστόσο ακριβώς επειδή απέπνεε διάχυτη αισιοδοξία, μετά το τέλος του πολέμου, «μίλησε» στην ψυχή των Αθηναίων. Το αποτέλεσμα ήταν η παράσταση αυτή να «σπάσει ταμεία», όπως λέμε στην θεατρική διάλεκτο, αλλά την ίδια στιγμή αποτέλεσε κεντρικό διαφημιστικό μήνυμα των καταστημάτων ένδυσης Αφοί Λαμπρόπουλοι, προκαλώντας αίσθηση. «Η ζωή ξαναρχίζει με όλες τις προπολεμικές της χαρές» έλεγε το μήνυμα της διαφήμισης που είχε επιμεληθεί η διαφημιστική εταιρεία Γκρέκα. «Η ζωή ξαναρχίζει. Τα καταστήματα Αφοί Λαμπρόπουλοι θα σας βοηθήσουν να την χαρήτε και πάλι όπως και προ του πολέμου, με τις πλούσιες συλλογές γυναικείων και ανδρικών Νεωτερισμών, με τις ηγγυημένες ποιότητες των εκλεκτών ειδών των και τις χαμηλές τιμές των» ανέφερε το σχετικό κείμενο της καταχώρισης. Μαζί με τη νέα ζωή, η διαφήμιση των καταστημάτων Αφοί Λαμπρόπουλοι επαναφέρει στη ζωή των Αθηναίων και ξεχασμένες λέξεις της γαλλικής κομψότητας, όπως εμπριμέ, κρεπ ρωμαίν, κρεπ σατέν, ζωρζέτ, σεμιζιέ κ.α. Η ολική επαναφορά ήταν πλέον γεγονός, παρά τις δυσκολίες που εξακολουθούσαν να υπάρχουν στην καθημερινότητα των ανθρώπων.
1950: «Οικόπεδα με δόσεις, με μια πεντάρα στου Κωνσταντάρα»
Το 1950 εμφανίζεται ένα διαφημιστικό σλόγκαν που μένει ζωντανό μέχρι τις μέρες μας και μάλιστα αποτελεί προτροπή των μεγαλύτερων στους νεότερους: «Κανείς ποτέ δεν ζημιώθηκε αγοράζοντας γη» έλεγε το μήνυμα, το οποίο έρχονταν από το εξωτερικό, από την διεθνή κτηματαγορά και υιοθετήθηκε αμέσως από τις γηγενείς κτηματομεσητικές εταιρείες, που πουλούσαν οικόπεδα με δόσεις, απαντώντας στο διαχρονικό ζητούμενο του Έλληνα να αποκτήσει «ένα δικό του κομμάτι γης». «Οικόπεδα δύο χιλιόμετρα από την Ομόνοια εντός και εκτός σχεδίου με τρεχούμενο νερό, ρεύμα, συγκοινωνία και ευκολίες πληρωμής» έλεγαν οι περισσότερες διαφημίσεις. Οι πιο δημοφιλείς διαφημίσεις προέρχονταν από τα «Προάστεια Αγγελόπουλου». «Στον Άγιο Ιερόθεο, εντός σχεδίου και εφαπτόμενα, περιοχή κατοικημένη – αστική συγκοινωνία (με τέρμα λεωφορείων στα οικόπεδα), νερό, ηλεκτρικό κ.λπ. Δρόμοι εγκεκριμένοι και ασφαλτοστρωμένοι, Επισκέψεις καθημερινάς και Κυριακάς, 9-1 και 4-7, με τα ιδιόκτητα πολυτελή αυτοκίνητα της επιχειρήσεως, δωρεάν. Αναχώρισης αυτοκινήτων ανά 15 λεπτά της ώρας». Ήταν τόση η δίψα των Ελλήνων για ένα οικόπεδο που έσπευδαν μαζικά να δουν τα προσφερόμενα οικόπεδα, ακόμα και με γκουπ. Έτσι, τα αυτοκίνητα των κτηματομεσητικών επιχειρήσεων λειτουργούσαν σαν…λεωφορειακές γραμμές! Κάπως έτσι, λίγο αργότερα προέκυψε ένα ακόμα διαχρονικό σλόγκαν, το «Οικόπεδα με μια πεντάρα στου Κωνσταντάρα». Και επειδή εκείνη την εποχή, δεν ήταν και λίγες οι υπερβολές των κτηματομεσητών σχετικά με την τοποθεσία των οικοπέδων, οι παραδοξολογίες αυτές έγιναν αφορμή για σκηνές γέλιου στον ελληνικό κινηματογράφο, αλλά και για θεατρικά σκετς.
1951: «Κλασσικά Εικονογραφημένα», όπως λέμε σήμερα «κινητά τηλέφωνα»
Σήμερα είναι τα κινητά τηλέφωνα που τα παιδιά δεν αφήνουν από τα χέρια τους, ακόμα και όταν – υποτίθεται ότι – τρώνε. Το 1951 ήταν τα «Κλασσικά Εικονογραφημένα» που οδηγούσαν στο ίδιο αποτέλεσμα! Ήταν άλλωστε τα πρώτα έγχρωμα κόμικς, που γοήτευαν και συναρπάζαν τα παιδιά. Ήταν τα κόμικς που δεν τα άφηναν να φάνε, να πιουν, να διαβάσουν τα μαθήματά τους, να προσέχουν στο μάθημα. Κάπως έτσι ταξίδευαν νοητά με τις περιπέτειες του Γιάννη Αγιάννη, του Ιαβέρη, του Όλιβερ Τουίστ, του Τομ Σόγιερ και όλων εκείνων των πρωταγωνιστών των κλασσικών μυθιστορημάτων, όπως «Το Νησί των θησαυρών», οι «20.000 λεύγες κάτω από την θάλασσα», το «Από τη γη στη σελήνη», οι «Άθλιοι» και τόσα άλλα. Η σειρά κόμικ «Κλασσικά Εικονογραφημένα» - που τα βρίσκει κανείς ακόμα και σήμερα – εκείνη την εποχή ήταν πραγματική επανάσταση για τον Τύπο. Κυκλοφορούσαν κάθε Παρασκευή, με αυτοτελή τεύχη και σύντομους διαλόγους, τυπωμένα σε offset με πολλές και έγχρωμες σελίδες. Τις διαφημίσεις των Κλασσικών Εικονογραφημένων επιμελούνταν η διαφημιστική εταιρεία Λεούσης.
1985: Τα fifties επιστρέφουν…
Από τα μέσα της δεκαετίας του 1980, η ελληνική – και όχι μόνο- κοινωνία αρχίζει να αναπολεί τον ρομαντισμό και την μόδα της δεκαετίας του 1950. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα σημαντικά προϊόντα και μάρκες να επενδύσουν σε αυτό το ζητούμενο, με διάφορους τρόπους, είτε επικοινωνιακούς, είτε καθαρά προϊοντικούς. Έτσι, το 1985 η Sharp λανσάρει μια νέα σειρά ραδιοκασετοφώνων, με design και χρώματα που παραπέμπουν καθαρά στη δεκαετία του 1950. Ραδιοκασετόφωνα που «πηγαίνουν» με βερμούτ, φουρώ, επαναστάτη χωρίς αιτία, κάντιλακ, τζουκ μποξ και ροκ εν ρολ. Το ωραίο είναι ότι την δεκαετία εκείνη φάνηκε να την νοσταλγούν περισσότερο…εκείνοι που δεν την έζησαν! Το μήνυμα της διαφημιστικής καμπάνιας της Sharp ήταν ιδιαίτερα δημιουργικό: «Η Sharp προχωράει μπροστά πηγαίνοντας 35 χρόνια πίσω». Και συνέχιζε: «Ζείτε σήμερα και χθες! Με την τεχνολογία Sharp. Από το μέλλον»! Την καμπάνια της Sharp είχε επιμεληθεί η διαφημιστική εταιρεία Mass.
1979: «Και ο παππούς με το φανελάκι»;
«- Ο παππούς με το φανελάκι;» ήταν η ερώτηση. «- Με το φανελάκι!» ήταν η απάντηση. Ήταν μια άκρως επιτυχημένη διαφήμιση του 1979 για τους θερμοσυσσωρευτές Exas Aerodyn, με ένα σλόγκαν που έμεινε ζωντανό μέχρι τις μέρες μας. Ήταν η εποχή που άρχιζε η μεγάλη ανάπτυξη των θερμοσυσσωρευτών, οι οποίοι άλλαξαν τις συνθήκες θέρμανσης σε σπίτια και γραφεία, με πιο βασικό τους πλεονέκτημα το γεγονός ότι προσέφεραν σταθερή και ομοιόμορφη κατανομή της θέρμανσης σε όλο τον χώρο, κάτι μάλλον πρωτόγνωρο για την συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων της εποχής εκείνης. Την καμπάνια των θερμοσυσσωρευτών Exas Aerodyn είχε επιμεληθεί η διαφημιστική εταιρεία Δυάς με τη συνεργασία του Δ. Χαριτόπουλου. Και ήταν ιδιαίτερα εύστοχη η εστίαση της διαφήμισης στις ευαίσθητες ηλικίες, όπως στους ηλικιωμένους, αλλά και στα μικρά παιδιά: «- Και το παιδί με το φανελάκι;». «-Με το φανελάκι!».
