ΥΓΕΙΑ

Τι πρέπει να γνωρίζετε για τους τύπους τραυματισμών του μηνίσκου

Newsroom 4 Μαρτίου 2024 - 11:12

Tι είναι ένας τραυματισμός μηνίσκου, ποια τα συμπτώματα και η θεραπεία, αλλά και πότε πρέπει να επικοινωνήσετε με έναν γιατρό;

Τι είναι ο τραυματισμός του μηνίσκου και πόσο συχνός είναι;
Συμπτώματα τραυματισμού μηνίσκου
Θεραπεία
Πότε να επικοινωνήσετε με έναν γιατρό

Οι μηνίσκοι είναι επιθέματα χόνδρου στην άρθρωση του γόνατος. Μια ρήξη μπορεί να προκύψει από ένα τραύμα, όπως το στρίψιμο του ποδιού ή ο εκφυλισμός της άρθρωσης του γόνατος που σχετίζεται με την ηλικία. Μπορεί να οδηγήσει σε πόνο, πρήξιμο και αίσθηση υποχώρησης του γονάτου.

Οι μηνίσκοι παίζουν σημαντικό ρόλο στη σταθεροποίηση του γόνατος, στη διευκόλυνση της κίνησης της άρθρωσης του γόνατος και στην απορρόφηση των κραδασμών από το περπάτημα και άλλες δραστηριότητες που φέρουν βάρος.

Αυτό το άρθρο συζητά τι είναι ένας τραυματισμός μηνίσκου, συμπεριλαμβανομένων των διαφορετικών τύπων ρήξεων μηνίσκου. Περιγράφει επίσης τα συμπτώματα, τη διάγνωση και τη θεραπεία και παρέχει πληροφορίες για το πότε πρέπει να επικοινωνήσετε με έναν γιατρό.

Τι είναι ο τραυματισμός του μηνίσκου και πόσο συχνός είναι;

Ένας τραυματισμός μηνίσκου είναι μια ρήξη σε έναν από τους μηνίσκους μέσα στο γόνατο. Οι μηνίσκοι εξυπηρετούν μια σειρά από σημαντικές λειτουργίες, όπως:

απορρόφηση κραδασμών
σωστή κατανομή βάρους κατά το περπάτημα
σταθερότητα μέσω της αποτροπής κάμψης και έκτασης του γόνατος σε ακραίες θέσεις

Σύμφωνα με έρευνα του 2021, η ρήξη μηνίσκου είναι ένας κοινός τραυματισμός, που επηρεάζει 61άτομα σε κάθε 100.000 στο γενικό πληθυσμό. Οι αιτίες του τραυματισμού περιλαμβάνουν τραύμα και εκφυλιστικές αλλοιώσεις στην άρθρωση του γόνατος.

Παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο ρήξης μηνίσκου περιλαμβάνουν:

Φύλο – κυρίως άρρενες
Ηλικία - άνω των 40 ετών
Αθλήματα όπως σκι ή ποδόσφαιρο
Επάγγελμα που απαιτεί συχνή κατάληψη ή σκύψιμο

Τύποι ρήξης μηνίσκου

Οι ρήξεις μηνίσκου ταξινομούνται ανάλογα με το σχήμα και τη θέση τους. Οι διάφοροι τύποι ρήξης μηνίσκου περιλαμβάνουν:
Οριζόντια: παράλληλα με την επίπεδη κορυφή της κνήμης και είναι πιο πιθανό να εμφανιστούν σε άτομα ηλικίας άνω των 40 ετών που έχουν εκφυλισμό της άρθρωσης του γόνατος.
Διαμήκη ή κάθετη: κάθετα στην επίπεδη κορυφή του κνήμης και παράλληλα στον άξονα του μηνίσκου.
Ακτινωτή: κάθετα τόσο στην κορυφή του κνήμης όσο και στον άξονα του μηνίσκου.
Σύνθετη: συνδυασμός οριζόντιων και διαμήκων ρήξεων.
Μετατοπισμένη: ολική αποκόλληση ενός κομματιού μηνίσκου ή flipping ενός τμήματος του μηνίσκου που παραμένει προσκολλημένο.
Δίκην λαβής κάδου: θραύσματα πλήρων διαμήκων ρήξεων που κινούνται κεντρικά πάνω από τον υπόλοιπο μηνίσκο.
Flap: μερικώς αποκολλημένα θραύσματα οριζόντιων ρήξεων.
Ράμφος παπαγάλου: ακτινωτές ρήξεις που έχουν μερικώς αποκολλημένα θραύσματα

Επιπλέον, οι ρήξεις κατηγοριοποιούνται ανάλογα με τη θέση τους. Το εξωτερικό ένα τρίτο του μηνίσκου έχει παροχή αίματος, και αναφέρεται ως την κόκκινη ζώνη. Οι ρήξεις σε αυτήν την περιοχή είναι συνήθως πιο πιθανό να επουλωθούν με την κατάλληλη αντιμετώπιση.

Τα εσωτερικά δύο τρίτα του μηνίσκου έχουν μόνο περιορισμένη παροχή αίματος, γι' αυτό την αποκαλούν λευκή ζώνη. Οι red-red ρήξεις βρίσκονται εντός της κόκκινης ζώνης και οι red-white ρήξεις έχουν κεντρικά περιθώρια που εκτείνονται στη λευκή ζώνη.

Συμπτώματα τραυματισμού μηνίσκου

Τα κοινά συμπτώματα περιλαμβάνουν:
Πόνο
πρήξιμο και ακαμψία της άρθρωσης του γόνατος
κλείδωμα του γόνατος
αδυναμία πλήρους κάμψης και έκτασης του γόνατος
μια αίσθηση του γονάτου να υποχωρεί

Πώς μπορείτε να καταλάβετε εάν έχετε ρήξη μηνίσκου;

Κατά τη διάγνωση μιας ρήξης μηνίσκου, ο γιατρός θα πραγματοποιήσει ένα λεπτομερές ιατρικό ιστορικό και μια λεπτομερή εξέταση της άρθρωσης του γόνατος.

Η εξέταση περιλαμβάνει:

Επισκόπηση: Η ευαισθησία κατά μήκος της γραμμής της άρθρωσης όπου βρίσκεται ο μηνίσκος συχνά υποδηλώνει ρήξη.
Δοκιμή εύρους κίνησης: Ο πόνος και η περιορισμένη κίνηση κατά την κάμψη ή την έκταση του γόνατος μπορεί να υποδηλώνουν ρήξη.
Δοκιμή αντοχής: Η ρήξη μηνίσκου δεν επηρεάζει απαραίτητα τη δύναμη.

Το παραπάνω μέρος της εξέτασης δεν οδηγεί πάντα σε διάγνωση. Μπορεί να χρησιμοποιήθουν πρόσθετες κλινικές εξετάσεις που αξιολογούν το εύρος κίνησης στο γόνατο από διάφορες θέσεις. Αυτές οι δοκιμές περιλαμβάνουν:

Δοκιμή McMurray
Δοκιμή Apley
Δοκιμή Thessaly

Ωστόσο, αυτά μπορεί να μην έχουν την καλύτερη ακρίβεια.

Οι ακτινογραφίες είναι χρήσιμες για την εύρεση άλλων αιτιών πόνου στο γόνατο, αλλά δεν θα δείξουν ρήξη μηνίσκου. Η μαγνητική τομογραφία είναι η μέθοδος εκλογής για την επιβεβαίωση μιας ύποπτης διάγνωσης.

Θεραπεία

Σύμφωνα με την Αμερικανική Ακαδημία Ορθοπαιδικών Χειρουργών, η θεραπεία μιας ρήξης μηνίσκου εξαρτάται από τη θέση του τραυματισμού, μαζί με άλλους παράγοντες, συμπεριλαμβανομένων των παραγόντων:

ηλικία
επίπεδα δραστηριότητας
συμπτώματα

Παρακάτω, περιγράφουμε ορισμένες πιθανές θεραπευτικές επιλογές.

Μη χειρουργική θεραπεία

Ο γιατρός μπορεί να συστήσει μία από τις ακόλουθες μη χειρουργικές επιλογές θεραπείας για άτομα που δεν παρουσιάζουν επίμονα συμπτώματα ή συμπτώματα κλείδωμα ή πρήξιμο του γόνατος:

1. RICE - Αυτό το αρκτικόλεξο σημαίνει τα εξής:

Ξεκούραση: Αυτό περιλαμβάνει ένα διάλειμμα από δραστηριότητες που προκαλούν ή επιδεινώνουν τα συμπτώματα.

Πάγος: Αυτό περιλαμβάνει την εφαρμογή κρύων επιθεμάτων στο γόνατο για 20 λεπτά κάθε φορά την ημέρα.

Συμπίεση: Ένα άτομο πρέπει να χρησιμοποιεί έναν ελαστικό συμπιεστικό επίδεσμο, ο οποίος μπορεί να αποτρέψει επιπλέον πρήξιμο.

Ανύψωση: Αυτό περιλαμβάνει την ανύψωση του σκέλους ή ακόμα καλύτερα την ημικάμψη του γόνατος (σε περίπου 30 μοίρτες κάμψη) κατά τη διάρκεια της ανάπαυσης, για να ανακουφίσει το πρήξιμο και τον πόνο.

2. Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα: Αυτά τα φάρμακα μειώνουν τον πόνο και τη φλεγμονή.

3. Ενέσεις στεροειδών: Τα φάρμακα αυτής της κατηγορίας μειώνουν επίσης τον πόνο και τη φλεγμονή. Ένα παράδειγμα είναι ένα κορτικοστεροειδές, όπως η πρεδνιζολόνη. Οι επαγγελματίες υγείας χορηγούν ενέσεις στεροειδών όταν οι ρήξεις μηνίσκου είναι εκφυλιστικές και οφείλονται σε αρθρίτιδα.

4. Βιολογικές θεραπείες: Βιολογικό είναι κάθε φάρμακο που προέρχεται ή περιέχει υλικό από ζωντανούς οργανισμούς. Ένα παράδειγμα είναι το πλούσιο σε αιμοπετάλια πλάσμα, το οποίο ορισμένες έρευνες δείχνουν ότι έχει αυξητικούς παράγοντες που μπορεί να ενισχύσουν την επούλωση των μηνίσκων. Οι επιστήμονες μελετούν αυτήν τη θεραπεία.

Χειρουργική θεραπεία

Εάν οι συντηρητικές μέθοδοι δεν ανακουφίζουν τα συμπτώματα ενός ατόμου, ο γιατρός μπορεί να προτείνει αρθροσκοπική χειρουργική επέμβαση. Αυτή η διαδικασία περιλαμβάνει την εισαγωγή μιας κάμερας και μικροσκοπικών χειρουργικών εργαλείων μέσω δύο μικρών οπών στο γόνατο για την αποκατάσταση μιας ρήξης μηνίσκου.

Υπάρχουν δύο κύριοι τύποι αρθροσκοπικής χειρουργικής για ρήξη μηνίσκου: μερική μηνισκεκτομή και συρραφή μηνίσκου.

Η μερική μηνισκεκτομή περιλαμβάνει την απομάκρυνση του κατεστραμμένου μηνίσκου. Επιτρέπει την άμεση φόρτιση του σκέλους μετά την επέμβαση και παρέχει πλήρες εύρος κίνησης αμέσως μετά.

Η συρραφή του μηνίσκου περιλαμβάνει το ράψιμο των σχισμένων κομματιών ενός μηνίσκου ξανά μεταξύ τους. Αφού επέλθει η επούλωση, θα συστηθεί ένα πρόγραμμα αποκατάστασης μέσω ασκήσεων για τη βελτίωση του εύρους κίνησης και ενδυνάμωσης. Ο χρόνος ανάρρωσης είναι μεγαλύτερος από ότι στην περίπτωση της μηνισκεκτομής, αλλά πλέον οι παγκόσμιες οδηγίες ακολουθούν το moto: save the meniscus.

Ένα άτομο με τραυματισμό μηνίσκου θα πρέπει να συμβουλευτεί έναν επαγγελματία υγείας, όπως έναν φυσιοθεραπευτή, πριν ξεκινήσει ένα πρόγραμμα άσκησης.

Μια μη χειρουργική προσέγγιση θεραπείας συνήθως περιλαμβάνει ανάπαυση και αποφυγή δραστηριοτήτων που προκαλούν συμπτώματα. Ένας φυσιοθεραπευτής θα εξατομικεύσει το πρόγραμμα άσκησης ενός ατόμου για να αποτρέψει περαιτέρω τραυματισμό.

Με μια αρθροσκοπική προσέγγιση, οι ασκήσεις είναι απαραίτητες για την αποκατάσταση. Μετά τη χειρουργική επέμβαση, ο γιατρός μπορεί να συμβουλεύσει την άσκηση 20-30 λεπτών δύο έως τρεις φορές την ημέρα.

Μπορεί ένας τραυματισμός του μηνίσκου να επουλωθεί μόνος του;

Η κόκκινη ζώνη έχει παροχή αίματος και επομένως, ένας τραυματισμός μηνίσκου σε αυτήν την περιοχή μπορεί να επουλωθεί από μόνος του. Για ένα απλό σκίσιμο εδώ, μπορεί να προταθεί μια σύντομη πορεία ανάπαυσης και φυσικοθεραπείας για να δούμε εάν συμβαίνει αυθόρμητη επούλωση.

Αντίθετα, δεδομένου ότι οι ρήξεις εντός της λευκής ζώνης έχουν περιορισμένη παροχή αίματος, δεν επουλώνονται από μόνες τους και δεν ανταποκρίνονται στη συντηρητική θεραπεία.

Η ανάρρωση μετά από μηνισκεκτομή διαρκεί 2 εβδομάδες και η ανάρρωση μετά από συρραφή μηνίσκου διαρκεί 6 – 8 εβδομάδες. Μετά την κατάλληλη θεραπεία και αποκατάσταση, οι ασθενείς μπορούν να συνεχίσουν τις δραστηριότητές τους όπως πριν από τον τραυματισμό.