Τι μας ξαφνιάζει στη νέα βουλή;

Νέα Δημοκρατία εμφατικά πρώτη, ασθμαίνων ΣΥΡΙΖΑ, μικρομεσαίο ΠΑΣΟΚ, μασίφ ΚΚΕ, Σπαρτιάτες με περικεφαλαίες, ΝΙΚΗ με φόβο Θεού, Βελόπουλος με επιστολές Ιησού, Ζωή πλέουσα με καρδούλες να αξίζει όσο 100 στη νέα Βουλή, αποχή γύρω στο 50%. Προς τι η έκπληξη, γιατί ο αιφνιδιασμός;

Κοιτάξτε γύρω σας. Βλέπετε κάτι διαφορετικό; Δεν είναι δεξιόστροφη η ελληνική κοινωνία; Δεν είναι δεξιόστροφες οι κοινωνίες των ευρωπαϊκών χωρών; Περιμένατε η δεξιά στροφή να βρει κάπου τοίχο και να μη στρίβει άλλο το τιμόνι; Γιατί; Δεν ακούμε γύρω μας τις φωνές τις χαιρέκακες, τις εισαγγελικές, τις καταγγελτικές; Δεν διαβάσαμε τον οχετό στο πρόσφατο ναυάγιο, δεν τον διαβάζουμε σε κάθε περιστατικό αστυνομικού δελτίου; Αλήθεια κάνα δυο υποθέσεις ημεδαπών με “χοντρό ψωμί”, τι απέγιναν;

Αυτά που καταγγέλονται από προχτές ως ακραία, δεν έχει τύχει να τα ακούσουμε στην καθημερινότητά μας; Δεν έχουμε γνωστούς ή συγγενείς που να μιλούν για την “προστασία της πατρίδας”, για “το χριστεπώνυμο έθνος και τον περιούσιο λαό”, για “την αξία της οικογένειας και τα αγέννητα παιδιά”; Τι σημασία έχει, αν όποια λερωμένη πέτρα κι αν σηκώσεις, τέτοιους “ενάρετους” θα βρεις από κάτω. Ναι, αυτούς τους ίδιους, όχι συνεργάτες τους ή συγγενείς τους, για να τους σπιλώσεις εξ αντανακλάσεως.

Κάπου εδώ θα ήθελα να μας καθησυχάσω όλους σχετικά με την άνοδο της ακροδεξιάς, του φασισμού κλπ. Γιαλαντζί ακροδεξιοί είναι, καμιά ακροδεξιά ιδεολογία δεν έχουν, καμιά ακροδεξιά σκέψη, καμιά ακροδεξιά πολιτική, κανένα υπόβαθρο. Λαμόγια με εθνικιστικές προβιές και τσίγκινες περικεφαλαίες είναι. Για αυτό και τους συναντάς στην πολιτική πορεία τους σε κάθε κομματικό μόρφωμα που τους ανοίγει την πόρτα και τους τάζει μεροκάματο. Ένα mainstream Κίνημα με λαοπρόβλητο ηγέτη τους αφομοιώνει για πλάκα. Έχει συμβεί και στο παρελθόν.

Οι μετακινήσεις κομματικών στελεχών είναι συχνότερες και περισσότερες από λουόμενους βαλκάνιους στις παραλίες της Χαλκιδικής. Ο άλλος ξεκίνησε από την Ν.Δ. , πήγε στην Πολιτική Άνοιξη, μετά στο ΛΑ.Ο.Σ., έπειτα στην Ένωση Κεντρώων του Βασίλη Λεβέντη πριν αυτοανακηρυχθεί λεβέντης, Σπαρτιάτης και καραμπουζουκλής. Τα μισά golden boys του συστήματος ήταν στα νιάτα τους κνίτες και ρηγάδες. Μετά είδαν το φως το αληθινό, το εξωχώριο στους τραπεζικούς τους λογαριασμούς. Εμείς δηλαδή δεν έχουμε δει τέτοιους γύρω μας;

Αριστερούς της διανόησης και της αβάσταχτης θεωρίας του τίποτα δεν έχουμε δει; Επαγγελματίες συνδικαλιστές και αιώνια κομματικά στελέχη δεν έχουμε συναντήσει στο περιβάλλον μας; Πολλοί μετά τον προχτεσινό αποτέλεσμα έμειναν και χωρίς σταθερό εισόδημα, κάπου πρέπει να τρυπώσουν οι άνθρωποι. Μ' αρέσει που κάποιοι θέτουν και ζήτημα Τσίπρα, “να παραιτηθεί”, λένε! Να παραιτηθεί, να κάνει τί; Θα βιοποριστεί από τη βουλευτική αποζημίωση, τεχνική εταιρία θα ανοίξει; Όμοια περίπτωση με τον νέο Τσάρο των Οικονομικών μας, τον Κωστή Χατζηδάκη. Αν παραιτηθεί κάποια στιγμή, ποιά άλλη δουλειά θα κάνει; Ποιά άλλη έχει κάνει;

Θα βρούμε σε κάθε κόμμα ανθρώπους που αντιμετωπίζουν το βουλευτιλίκι ως πρώιμη ή όψιμη επαγγελματική αποκατάσταση. Παρακμάζουσες καριέρες που συναντούν εγγυημένο αφορολόγητο εισόδημα ως μάννα εξ ουρανού. Αλλά γιατί να τους κατηγορούμε, μόνοι τους σύρθηκαν στα έδρανα; Ή μήπως δεν προσωποποιούν το όνειρο της λαϊκής πλειοψηφίας;

Οι άλλοι με το ηθικό πλεονέκτημα βόλεψαν την πάρτη τους όπως-όπως, κάποιοι μάλιστα φρόντισαν να μπει διπλό εισόδημα στο σπίτι εις το διηνεκές. Κατηγορούν τη φαυλότητα και τα σκάνδαλα αλλά αυτοί οι τιμητές ανακάτεψαν την τράπουλα όπως βόλευε μεταξύ κυριολεκτικά συγγενών και φίλων.

Τους άλλους, τους πραγματικά ικανούς δεν θα τους χάσει η κοινωνία ούτε η αγορά. Δεν θα παρατήσουν την επιτυχημένη τους καριέρα, ένα pause θα πατήσουν ή θα συνεχίσουν με μπροστινούς, όπου είναι απαραίτητο.

Κι απέναντι σε όλα τα παραπάνω θα κραυγάζουν οι αντιδραστικοί που τους βαφτίζουμε “ακροδεξιούς”. Την πάνω και την κάτω Πλατεία τις θυμόμαστε; Ας πάρουμε όλο το μίγμα, ας το βάλουμε στο μίξερ κι αν καταλάβουμε τι ακριβώς είναι ο πολτός που θα πάρουμε, ελάτε να μου πείτε. Πόσοι από αυτούς κυβέρνησαν, συγκυβέρνησαν, πόσοι πήγαν φυλακή, μετά βγήκαν κι έπειτα “αξιοποιήθηκαν” ή θα “αξιοποιηθούν” στο μέλλον;

Τον πιο “ακροδεξιό” σκεφτείτε (έχω κάποιον στο μυαλό μου), που όταν ο Τσίπρας νομοθέτησε κάτι που τον βόλεψε ή έβλαψε τον ανταγωνιστή του, αναφώνησε, “μπράβο στον Αλέξη”. Κι ενώ εξύβρισε άγρια τον Μητσοτάκη και τους υπουργούς του, μια μικρή ελάφρυνση να έχει στο εγγύς μέλλον, “μας έκανε Ευρώπη ο Κυριάκος”, θα λέει.

Τέτοιους “ακροδεξιούς” μην τους φοβάστε, όπως και τους “αναρχοαριστερούς” η αγορά μπορεί να τους φέρει στον ίσιο δρόμο, τον μετριοπαθή. Μπορεί στο μέλλον να τους πάρει το τσεκούρι ή τη μολότοφ από τα χέρια και να τους κάνει Βουλευτές, μπορεί και Υπουργούς. Εμείς τη δουλειά μας, όπως τόσα χρόνια κι εκείνοι τη δική τους, αν μπορεί να το πεί κάποιος δουλειά. Τους σκοταδιστές στα σπίτια μας να φοβόμαστε, τα παιδιά μας μην καταντήσουν έτσι να φοβόμαστε. Αυτό είναι το πιο ανησυχητικό διαχρονικά.