Ψάχνοντας την αλήθεια

Ψάχνοντας την αλήθεια
Το Gazzetta παρακολούθησε την παράσταση «Αθώος ή ένοχος» στο θέατρο «Eliart».

Το ξίφος το κρατά ο άνθρωπος και τα μάτια ο τυφλός Θεός! Η Ελπίδα που φορά ρούχο ιερό και πατά σε έδαφος σαθρό, τη ζυγαριά του αναμάρτητου γυρεύει. Ξέρει ότι δεν υπάρχει και πως η περιπλάνηση είναι η άσκοπη. Ο δρόμος, όμως, δεν έχει τέλος και η ειρήνη χάνεται στην ηχορύπανση. Τα χνάρια δείχνουν την πορεία και την επιμονή, την αντοχή και την πίστη. Κάπου θα υπάρχουν οι δίσκοι της ανθρωπότητας! Και εκεί που όλα δείχνουν μάταια, μια παιδιάστικη ιδέα κάνει την εμφάνιση της. Η ταξιδιώτισσα παίρνει το πεταμένο ξύλο και το κάνει σπαθί. Κόβει λίγο ύφασμα από το ρούχο και καλύπτει τα μάτια της. Στο σκοτάδι που φιλοξενεί τις αστραπές βλέπει τη ζυγαριά. Πετά το ξύλινο και το κάλυμμα και προχωρά με σιγουριά. Σε ένα σωρό από πλαστικά, σκουριασμένα και ψεύτικα αντικείμενα εντοπίζει το ζητούμενο. Παρατηρεί, ψηλαφίζει και σηκώνει την αλυσίδα που κρατά τη ζυγαριά. Το μαρτύριο ξεκινά και δεν έχει τέλος. Η Ελπίδα γίνεται Δικαιοσύνη και δυο λέξεις τη βαραίνουν: Άνθρωπος, ψέμα. Με αυτές πορεύεται και πασχίζει να φτιάξει αληθινούς αθώους, ενόχους. Η αλήθεια, ωστόσο, δεν υπακούει σε λέξεις και υπερασπιστικές γραμμές. Η αλήθεια είναι λέξεις και υπεράσπιση από μόνη της. Αυτό επιβεβαιώσαμε παρακολουθώντας την παράσταση «Αθώος ή ένοχος».

Τα πράγματα είναι ξεκάθαρα


Το δικαστικό δράμα του Jeffrey Archer ευτύχησε στα χέρια των Γιώργου Φρατζεσκάκη (σκηνοθεσία), Κώστα Σπυρόπουλου (διασκευή). Τέτοια κείμενα δεν αφήνουν πολλά περιθώρια δημιουργικών ελιγμών. Τα πράγματα είναι ξεκάθαρα και έτσι πρέπει να μείνουν ως το τέλος. Στην παράσταση «Αθώος ή ένοχος», στο θέατρο «Eliart», καταλάβαμε από την αρχή τι θα παρακολουθήσουμε: Ακροαματική διαδικασία, κατηγορούμενος, υπεράσπιση, πολιτική αγωγή, πρόεδρος, μάρτυρες. Το δικαστικό-νομικό περιβάλλον και η αφήγηση για την αναζήτηση της αλήθειας, η αναζήτηση για τον αθώο ή ένοχο. Σε αυτό το σφιχτό πλαίσιο οι δημιουργοί κινήθηκαν έξυπνα και αποτελεσματικά. Η διάταξη της δικαστικής αίθουσας άμεσα αναγνωρίσιμη και οι ρόλοι σαφώς οριοθετημένοι. Πάνω σε αυτή την αυστηρότητα αναπτύχθηκε η δράση της παράστασης. Οι σκηνικές γραμμές σαφέστατες, όπως και αυτές του κειμένου. Ανάμεσα τους οι απόλυτα ελεγχόμενες δράσεις-αντιδράσεις των ηθοποιών. Η πλοκή ξετυλίγεται μεθοδικά και η αγωνία, η απορία, μεταδίδεται άμεσα στο κοινό. Το εγχείρημα αποκτά μεγαλύτερο ενδιαφέρον με την άμεση εμπλοκή των θεατών. Αυτοί αποφασίζουν στο τέλος για το «Αθώος ή ένοχος».

Αθώος ή ένοχος

Οι ηθοποιοί αξιοποιούν κάθε στιγμή!


Η υπόθεση είναι απλή, αλλά άρτια δομημένη. Καθαρό δικαστικό δράμα. Ένας διακεκριμένος γιατρός κατηγορείται ότι δολοφόνησε τη γυναίκα του για να κληρονομήσει την περιουσία της. Ο καλύτερος του φίλος, ποινικολόγος, αναλαμβάνει την υπεράσπιση του. Μια γιατρός ισχυρίζεται ότι είχαν ερωτική σχέση και πως το βράδυ του φόνου ήταν μαζί. Τα στοιχεία κρατούν τη ζυγαριά στη μέση. Αθώος ή ένοχος; Η ακρίβεια με την οποία κινούνται και μιλούν οι ηθοποιοί, η κτήση του δικαστικού, δικηγορικού ύφους, λόγου, δίνουν την ένταση που απαιτεί το κείμενο. Ο χρόνος της παράστασης κυλά άνετα και το δίλημμα δεν σταματά.
Οι ηθοποιοί αξιοποιούν κάθε στιγμή, κάθε εικόνα του λόγου του Archer και επικοινωνούν αποτελεσματικά με το κοινό. Παρεμπιπτόντως, στο κείμενο δεν υπάρχει μόνο δράμα. Υπάρχουν και ξεκάθαρες κωμικές στιγμές που κάνουν ακόμη πιο οικείο το δημιούργημα. Όσοι βρέθηκαν στη σκηνή του «Eliart» ήταν ακριβώς εκεί! Η αυστηρότητα και το κύρος της προέδρου (Νόνη Ιωαννίδου), η φιλοδοξία, ο κυνισμός, το πάθος και ο αριβισμός των δικηγόρων (Γιώργος Φρατζεσκάκης, Σαράντος Γεωγλέρης), η αγωνία του κατηγορούμενου (Αντώνης Ραμπαούνης), η αθωότητα (;) και η αφέλεια των μαρτύρων (Αννέτα Παπαθανασίου, Κώστας Ζέκος, Βαρβάρα Λάρμου, Στάθης Λαγκαδάς). Ακόμα και η φωνή του επιθεωρητή (Χάρης Σώζος) σε βάζει στον κόσμο της δικαστικής αλήθειας, πλάνης. Γενικά, η παράσταση «Αθώος ή ένοχος» είναι καλά δουλεμένη, σωστά προετοιμασμένη και σίγουρα θα σας κάνει να περάσετε καλά.

Ταυτότητα παράστασης

«Αθώος ή ένοχος», του Jeffrey Archer [έως 31/3]

Στο θέατρο «Eliart»

Συντελεστές
Απόδοση: Κώστας Σπυρόπουλος
Σκηνοθεσία - Μουσική επιμέλεια: Γιώργος Φρατζεσκάκης
Σκηνικό – Κοστούμια: Βαλεντίνο Βαλάσης
Φωτισμοί: Παναγιώτης Μανούσης
Βοηθοί σκηνοθέτη: Ελένη Βουτυρά, Στάθης Λαγκάδας
Art Work: Μιμίκα Καπούλα
Φωτογραφία – Video: Γιώργος Κρίκος
Επικοινωνία: Μαρίκα Αρβανιτοπούλου | Art Ensemble
Παραγωγή: Γιάννης Ρουμελιώτης

Ερμηνεύουν
Πρόεδρος Δικαστηρίου: Νόνη Ιωαννίδου
Κατηγορούμενος: Αντώνης Ραμπαούνης
Δικηγόρος Υπεράσπισης: Γιώργος Φρατζεσκάκης
Φαρμακοποιός: Αννέτα Παπαθανασίου
Δημόσιος Κατήγορος: Σαράντος Γεωγλερής
Καθηγητής Τοξικολογίας: Κώστας Ζέκος
Ιατρός: Βαρβάρα Λάρμου
Φύλακας: Στάθης Λαγκάδας

Στο ρόλο του επιθεωρητή (Voice Off): Χάρης Σώζος

Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Παρασκευή 21.15, Σάββατο 18.15 & 21.15, Κυριακή 18.00

Διάρκεια: 100΄

Εισιτήρια
Γενική είσοδος και στο ταμείο του θεάτρου: 19€, μειωμένο 15€
Ομαδικά (άνω των 8 ατόμων): 10€,
- ΠΡΟΣΦΟΡΑ Προπώλησης Γενικής εισόδου (μέχρι μια μέρα πριν την εκάστοτε παράσταση): 15€ (γενική είσοδος), 12€ (φοιτητές, άνεργοι, πολύτεκνοι, ΑμεΑ, άνω των 65

@Photo credits: Γιώργος Κρίκος