Ένας είναι ο Ερίκ!
Ο γιακάς σηκωμένος και η στάση αγέρωχη. Το βλέμμα αμετακίνητο και τολμηρό. Ο φόβος να λερωθεί δεν υπάρχει και δεν υπήρχε. Όταν ήθελε να παίξει, έπαιζε. Όταν ήθελε να μιλήσει, μίλαγε. Και όταν ήθελε να κλωτσήσει, κλωτσούσε! Τον είπαν «βασιλιά» και ο προσδιορισμός του είναι ξένος και οικείος την ίδια στιγμή! Ο τίτλος από μόνος του δεν λέει τίποτα, δεν προσφέρει τίποτα, δεν προκαλεί δράση, δεν έλκει, δεν κινητοποιεί και δεν οδηγεί σε ανθρώπινη διεκδίκηση. Πιο πολύ στην ελέω θεού βασιλεία παραπέμπει. Ε, αυτό δεν ταιριάζει στον Ερίκ Καντονά! Γιατί, όμως, του ανήκει ο μεγαλοπρεπής χαρακτηρισμός; Γιατί το λένε οι άνθρωποι του, αυτοί που τον αγαπούν, αυτοί που τον ξέρουν, αυτοί που τον είδαν στο γήπεδο. Το λένε αυτοί που δεν πήραν μέρος σε καμία ανταλλαγή. Ο Γάλλος δεν ζήτησε, διεκδίκησε. Δεν συνεννοήθηκε στα κρυφά, αλλά φώναξε στα φανερά. Όσοι βρέθηκαν δίπλα του δεν περίμεναν τίποτα απ’ αυτόν. Αυτό που είδαν εκτός γραμμών, αυτό που γνώρισαν, αυτό μόνο περίμεναν από τον Ερίκ Καντονά. Και αυτό ήταν η αλήθεια του ανθρώπου με όλα τα ελαττώματα της! Καμία εξουσία και καμία εντολή δεν έμεινε πάνω του, τίποτα δεν επέβαλλε και όλα τα επηρέασε. Έτσι πρέπει να ναι οι «βασιλιάδες» και αυτό μας αποκαλύπτει το βιβλίο «Ο βασιλιάς κι εγώ» (Εκδόσεις Δίχτυ).
Μέσα από τα μάτια του φίλου
Ο Κλοντ Μπολί δεν μας δίνει την κλασική βιογραφία. Εδώ, δεν μιλά ο πρωταγωνιστής και κάποιος καταγράφει. Εδώ, δεν παρουσιάζονται μόνο οι σημαντικές στιγμές του βιογραφούμενου. Εδώ, δεν έγινε μια απλή αναζήτηση βιογραφικών πηγών που αργότερα πήραν την έγκριση του προσώπου. Όχι, εδώ ο Καντονά συνομιλεί και συμπρωταγωνιστεί με τον συγγραφέα! Αυτό δίνει στο βιβλίο ζωντάνια, προοπτική και πολύπλευρη εστίαση στον άνθρωπο που μπαίνει στο μικροσκόπιο. Διαβάζοντας το «Ο βασιλιάς κι εγώ» βλέπεις τον Ερίκ Καντονά μέσα από τα μάτια του φίλου, του φιλάθλου, του μέσου θεατή που τον αγαπά ανιδιοτελώς. Η ειλικρίνεια του συγγραφέα βρίσκει αυτήν του πρωταγωνιστή και το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό. Στην ουσία έχουμε έναν ιδιότυπο διάλογο μεταξύ Μπολί-Καντονά. Οι ζωές του μπλέκονται και οι αποκαλύψεις του πρώτου γίνονται οι εγγυήσεις του δεύτερου. Στη θέση του Μπολί θα μπορούσε να είναι καθένας που θέλει να ακούσει και να μιλήσει με τον «Βασιλιά». Ο δημιουργός μπαίνει σε έναν ρόλο (παρουσιάζει και τη δική του ζωή) και τον μεταφέρει γνήσια στον αναγνώστη. Μέσα απ’ αυτό το πρίσμα μεγεθύνεται και αποκρυσταλλώνεται η προσωπικότητα του Ερίκ Καντονά. Η δράση των δύο καταλήγει στο αξιόπιστο και αξιόλογο πορτρέτο του πρώην ποδοσφαιριστή.
Δεν στέκεται μόνο στα «ποδοσφαιρικά»
Η βιογραφία του Μπολί πιάνει το νήμα από την αρχή. Τα χρόνια στην Οσέρ, τα πρώτα βήμα στο Μάντσεστερ, η καταξίωση, το επεισόδιο με την κλωτσιά κουνγκ-φου, η ρήξη στη εθνική Γαλλίας, η επιρροή του Ερίκ στο αγγλικό ποδόσφαιρο και στη Γιουνάιτεντ…. Ο συγγραφέας, που γνωρίστηκε με τον Καντονά σε νεαρή ηλικία, στη Γαλλία, δεν στέκεται μόνο στα «ποδοσφαιρικά». Η ζωή πίσω από τη βιτρίνα, η σχέση με την κοινωνία, η επίδραση των γεγονότων (υπόθεση Μποσμάν), η σύνδεση ομάδας-τοπικής οικονομίας, οι άλλες προσωπικότητες (Φέργκιουσον), αυτά είναι μερικά από τα κομμάτια που μπλέκονται αρμονικά στη βιογραφία του Καντονά. Ο Μπολί με αμεσότητα, ισορροπημένη (όσο γίνεται) αφήγηση και λόγο απλό μας δίνει μια ολοκληρωμένη εικόνα του πρώην άσσου της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Το «Ο βασιλιάς κι εγώ» κυλά ευχάριστα, προσφέρει γνώση και κυρίως τη διάθεση να μάθεις κι άλλα. Η μετάφραση ανήκει στο Γιάννη Μπίλιο. Το κείμενο του Μπολί έχει πολλά επίπεδα (έστω και απλά δοσμένα) και η απόδοση τους στα ελληνικά θα μπορούσε να χαλάσει τη ροή του λόγου. Παρ’ όλα αυτά, ο Μπίλιος τα καταφέρνει και μας δίνει ένα εύληπτο αποτέλεσμα.
