Γυάλινος, άθραυστος, κόσμος! (vid)

• Ο Νανούρης επιμένει και δικαιώνεται
• Εκεί που ζουν οι επιθυμίες

Κάπου στον χρόνο και στον χώρο, χθες, σήμερα, αύριο, εδώ, δίπλα μας, παντού! Και εμείς; Εμείς εκεί, στην ίδια διαδρομή. Επιθυμία-Ακύρωση-Όνειρο, ξανά και ξανά. Κι αν υπάρχουν εκατομμύρια φώτα στον κόσμο, κι αν υπάρχουν εκατομμύρια ευκαιρίες και πολλοί κόσμοι που μας περιμένουν, εμείς μένουν στον δικό μας, τον γυάλινο. Αυτό που θέλουμε, είναι αυτό που ευχόμαστε και αυτό που ευχόμαστε είναι αυτό που φοβόμαστε! Το ζητούμενο είναι η ελευθερία της σκέψης και της ψυχής, η δυνατότητα να επιλέγεις και όχι να επιλέγουν άλλοι για σένα. Το ζητούμενο είναι να φροντίσεις τις πληγές σου και να βλέπεις το φως μέσα από κρύσταλλα σου. Το ζητούμενο είναι η άχρονη εντύπωση της ποίησης και το μάταιο κυνήγι της. Το ζητούμενο είναι να μπαίνει φως από παντού και να μην υπάρχει ίχνος καλύμματος, υποψία σύννεφου και το κεντρί από το ειρωνικό μειδίαμα της διάψευσης. Αφηνόμαστε στο δροσερό άγγιγμα του φεγγαριού και κάνουμε την ευχή. Ξυπνάμε και η πραγματικότητα είναι εκεί, ποτάμι ορμητικό που σε παρασύρει σε έρημα τοπία. Η πορεία μόνο μένει και συ προχωράς και περιμένεις το τέλος να σε βρει εκτός κι αν… Εκτός κι αν οι αστραπές φωτίσουν τη ζωή σου, τον κόσμο σου… Καμία υπερβολή και καμία ανέφικτη προσδοκία εδώ. Το όνειρο που επιμένει υπάρχει και είναι «Ο Γυάλινος Κόσμος» του Τεννεσή Ουίλλιαμς. [σ.σ σήμερα η παράσταση θα παιχτεί Βεάκειο Θέατρο, Πειραιάς]

Ο Νανούρης επιμένει και δικαιώνεται

Ο Γιώργος Νανούρης, ο σκηνοθέτης, επιμένει με το «Γυάλινο Κόσμο» και δικαιώνεται. Στην αρχή, λόγω καραντίνας, οι θεατές έμειναν πίσω από τις οθόνες. Το ίδιο και οι ηθοποιοί. Η διαδικτυακή προσπάθεια ανταμείφθηκε και ίσως ακούστηκαν χειροκροτήματα από τους καναπέδες. Μετά, ήρθε το θέατρο «Αλκυονίς». Το χειροκρότημα ήταν ζωντανό και γενναιόδωρο. Και τώρα, η περιοδεία. Η παράσταση ξεκίνησε το ταξίδι της στις 10 Ιουλίου και χθες, στο «Δημοτικό Κηποθέατρο Παπάγου», ακούστηκαν πολλά «μπράβο!» και σφυρίγματα επιδοκιμασίας. Αν η προηγούμενη διανομή ήταν λειτουργική και με καλή χημεία, αυτή εδώ δεν άφησε κανένα περιθώριο αμφισβήτησης. Ναι, η Άννα Μάσχα είχε τη στιβαρότητα και τη χάρη της Αμάντα Γουίνγκφηλντ. Η Κάτια Δανδουλάκη σε αυτό πρόσθεσε μεγαλύτερη ζωντάνια και λεπτό χιούμορ. Υπέροχη! Ναι, ο Αναστάσης Ροϊλός ήταν ο νέος της εποχής, ο νέος των ΗΠΑ στα 40’s. Ο Γιάννης Κουκουράκης ως Τζιμ Ο’ Κόννορ τόνισε περισσότερο την αφέλεια και την αθωότητα του ήρωα. Το κωμικό στοιχείο έγινε ευδιάκριτο και «συνομίλησε» με τη Λώρα, με τον συνεσταλμένο χαρακτήρα της. Και εδώ ερχόμαστε στη Λένα Παπαληγούρα. Στον πιο απαιτητικό ρόλο του έργου ανταποκρίνεται με τον καλύτερο τρόπο. Η Λώρα Γουίνγκφηλντ είναι το ζωντανό γυάλινο ζωάκι του Τεννεσή Ουίλλιαμς. Ευαίσθητη, φοβισμένη, ευάλωτη και πονεμένη, εσωτερικά και εξωτερικά. Η Παπαληγούρα διαθέτει πειθαρχία και μέτρο και αυτό την κάνει ικανή να αποτυπώσει με επάρκεια τον χαρακτήρα της ηρωίδας της. Τέλος, ο Κωνσταντίνος Μπιμπής, ως Τομ Γουίνγκφηλντ, είναι απλά σαρωτικός! Το πάθος, την ορμή και τη ψυχή που βράζει, αυτό μας δίνει άμεσα και απέριττα.

Εκεί που ζουν οι επιθυμίες

«Ο Γυάλινος Κόσμος» είναι ένα από τα πιο προσωπικά έργα του συγγραφέα και αυτό το στοιχείο -μαζί με την ποίηση- διατηρείται από τον σκηνοθέτη. Το κείμενο διαθέτει ατόφια ποιητικά στοιχεία που αντανακλούν τόσο την πραγματικότητα όσο και την ομορφιά του συμβολισμού. Οι φωτισμοί μαζί με τη μουσική του Θοδωρή Οικονόμου δείχνουν τον εσωτερικό κόσμο των ηρώων, τον κόσμο της οικογένειας Γουίνγκφηλντ και τη σύγχυση της τότε αμερικανικής κοινωνίας. Φυσικά, το σκηνικό της Μαίρη Τσαγκάρη παίζει καθοριστικό ρόλο στην αφηγηματική πορεία του έργου. Ιδιαίτερο ο ξεχωριστός πολυέλαιος στον οποίο κρέμονται τα γυάλινα ζωάκια της Λώρας. Οι διάφανες λάμπες καθρεφτίζουν τις επιθυμίες που αναβοσβήνουν και ανά πάσα στιγμή μπορεί να ακυρωθούν, να διαλυθούν. Σε αυτές κλείνονται τα όνειρα, τα προσωπικά μας αστέρια. Στη ατμόσφαιρα της εποχής τα κοστούμια (DeuxHommes), ενώ η μετάφραση του Στέλιου Βαφέα δίνει τον αλύγιστο σκελετό της παράστασης. Η παράσταση κατάφερε να μας δείξει ότι ο γυάλινος κόσμος είναι πάντα εδώ, δίπλα μας, μέσα μας!

Ταυτότητα παράστασης

«Ο Γυάλινος Κόσμος», του Τεννεσσή Ουίλλιαμς

Μετάφραση: Στέλιος Βαφέας
Σκηνοθεσία-Φωτισμοί: Γιώργος Νανούρης
Μουσική: Θοδωρής Οικονόμου
Σκηνικά: Μαίρη Τσαγκάρη
Κοστούμια: Deux Hommes
Βοηθός ενδυματολόγων: Δέσποινα Ιγνάτογλου
Φωτογραφίες: Ελίνα Γιουνανλή

Διανομή
Κάτια Δανδουλάκη: η μητέρα Αμάντα Ουίνγκφιλντ
Λένα Παπαληγούρα: η κόρη, Λώρα Ουίνγκφιλντ
Κωνσταντίνος Μπιμπής: ο γιος Τομ Ουίνγκφιλντ
Γιάννης Κουκουράκης: ο επισκέπτης, Τζιμ Οκόνορ

Εισιτήρια: από 15 ευρώ